เกาะกินคน
7.3
เขียนโดย yamiji
วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2560 เวลา 10.09 น.
9 chapter
1 วิจารณ์
10.23K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2560 14.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) สัตว์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฮ้อ ....ฉันถือไฟฉายกระบอกเล็กๆไว้ในมือ ฉันขอโทษนะคะที่หนีออกมาโดยไม่บอก แต่ฉันไม่สามารถทนเห็นเพื่อนของฉันเป็นอะไรได้ อย่างน้อยขอแค่ได้เห็นว่าทุกคนปลอดภัยดีไหมก็พอแล้ว และแล้วฉันก็มาถึง ที่ๆคุ้นเคย ที่พักเก่าๆที่มาพักกันนั้นเอง ฉันแอบซ่อนอยู่ในพุ่มไม่ฉันเห็น ปีศาจครึ่งหมูครึ่งคน แต่ฉันก็เหลือบไปเห็นกิ้บที่ติดอยู่บรหัวของปีศาจนั้น
"ฮิมิโกะ!....?"ฉันแอบอุทานขึ้นมา งั้นข้างๆก็คงจะเป็นฮิโระ แต่ว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้ แล้วรุ่นพี่ล่ะ
"เฮ้ย! รีบๆพาเจ้าพวกนี้ไปที่คอกได้แล้ว!"ใครบางคนตะโกนขึ้นมา แล้วก็มีคนหลายคน ลาก2คนนั้นไป ฉันคงต้องตามไปดูหน่อยแล้ว ฉันตามพวกนั้นไปอย่างเงียบๆ ไปสู่ที่ที่หน้ากลัว มันคือคอกสัตว์แต่ข้างในไม่ใช่สัตว์ แต่เป็นมนุษย์ครึ่งสัตว์หน้าตาหน้ากลัว พวกนั้นมา2คนนั้นเข้าไปในคอกก่อนจะแยกย้ายกันไป ฉันรีบวิ่งไปที่คอกสัตว์นั้นทันที
"ฮิมิโกะ!"ฉันร้องเรียกเธอแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะสนใจ
"ฉันเอง ยัยเนิร์ดสยองขวัญไง ฉันรู้นะว่าเธอยังจำฉันได้!"
"ฉันมาช่วยเธอแล้วนะ ออกไปจากที่นี่กันนะ!"ฉันพยายามเอื้อมมือเข้าไป แล้วฮิมิโกะก็จับมือกันไว้ แล้วกระชากอย่างแรง ผมลัพคือ ฉันถูกเพื่อนของตัวเองกระชากแขนจนขาดต่อหน้าต่อตา ฉันทำอะไรไม่ถูกนอกจากเอาท่อนไม้ท่อนเท่าแขนที่ฉันเก็บได้มายัดใส่แผลตัวเองเพื่อห้ามเลือด แล้วพอหันไปเห็น ฉันก็เห็นฮิมิโกะกำลังกินแขนขวาที่พึ่งจะขาดไปของฉัน โดนไม่มีท่าทีจะสนใจอะไรทั้งสิ้น
"นี่ฉันจะช่วยใครไม่ได้เลยเหรอ.....?"ฉันพูดกับตัวเองน้ำตาแห่งความเศร้าและความเจ็บปวดเริ่มไหลออกมา ใครกันนะที่ทำให้เพื่อนฉันเป็นแบบนี้ มัน....ผู้นั้น .......มันจะต้องตาย....แล้วฉันก็สลบไปหน้าคอกสัตว์นั้นเอง....
"ฮิมิโกะ!....?"ฉันแอบอุทานขึ้นมา งั้นข้างๆก็คงจะเป็นฮิโระ แต่ว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้ แล้วรุ่นพี่ล่ะ
"เฮ้ย! รีบๆพาเจ้าพวกนี้ไปที่คอกได้แล้ว!"ใครบางคนตะโกนขึ้นมา แล้วก็มีคนหลายคน ลาก2คนนั้นไป ฉันคงต้องตามไปดูหน่อยแล้ว ฉันตามพวกนั้นไปอย่างเงียบๆ ไปสู่ที่ที่หน้ากลัว มันคือคอกสัตว์แต่ข้างในไม่ใช่สัตว์ แต่เป็นมนุษย์ครึ่งสัตว์หน้าตาหน้ากลัว พวกนั้นมา2คนนั้นเข้าไปในคอกก่อนจะแยกย้ายกันไป ฉันรีบวิ่งไปที่คอกสัตว์นั้นทันที
"ฮิมิโกะ!"ฉันร้องเรียกเธอแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะสนใจ
"ฉันเอง ยัยเนิร์ดสยองขวัญไง ฉันรู้นะว่าเธอยังจำฉันได้!"
"ฉันมาช่วยเธอแล้วนะ ออกไปจากที่นี่กันนะ!"ฉันพยายามเอื้อมมือเข้าไป แล้วฮิมิโกะก็จับมือกันไว้ แล้วกระชากอย่างแรง ผมลัพคือ ฉันถูกเพื่อนของตัวเองกระชากแขนจนขาดต่อหน้าต่อตา ฉันทำอะไรไม่ถูกนอกจากเอาท่อนไม้ท่อนเท่าแขนที่ฉันเก็บได้มายัดใส่แผลตัวเองเพื่อห้ามเลือด แล้วพอหันไปเห็น ฉันก็เห็นฮิมิโกะกำลังกินแขนขวาที่พึ่งจะขาดไปของฉัน โดนไม่มีท่าทีจะสนใจอะไรทั้งสิ้น
"นี่ฉันจะช่วยใครไม่ได้เลยเหรอ.....?"ฉันพูดกับตัวเองน้ำตาแห่งความเศร้าและความเจ็บปวดเริ่มไหลออกมา ใครกันนะที่ทำให้เพื่อนฉันเป็นแบบนี้ มัน....ผู้นั้น .......มันจะต้องตาย....แล้วฉันก็สลบไปหน้าคอกสัตว์นั้นเอง....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ