ซามูไรพเนจรกับการผจญภัยในโลกแฟนตาซี

เชน:"ไหวไหม" เชนถาม
ซิสต้า:"ก็บอกแล้วไง ว่าไม่เป็นไรแล้ว เป็นห่วงฉันมากจังนะ" ซิสต้าแกล้งพูด เพราะอยากเห็นสีหน้าตอนเชนเขิน
เชน:"กะ..กะ..ก็นะ ราชามังกรฟากมา" เชนพูดแล้วทำหน้าแดง
ซิสต้า:"น่ารักจังเลยผู้ชายคนนี้ตอนเขินยิ่งหน้ารักเข้าไปใหญ่^ ^:" ซิสต้าพูดในใจ
ซิสต้า:"เราลงไปกันเถอะนะข้าเริ่มหิวแล้ว"
เชน:"อ่า เราไปกินข้าวกัน"
เชนกับซิสต้าลงไปทานข้าวข้างนอก ในขณะที่เชนกับซิสต้ากำลังเดินออกไปข้างนอกเพื่อไปหาของกิน ก็ได้ไปเจอยูริพอดี 
ยูริ:"ไปไหนกันหรอนี้ก็มืดแล้วนะ"
เชน:"ออ พวกเราไปหาอะไรกินข้างนอกหนะ เธอจะไปกับพวกเราด้วยไหม" เชนตอบ
ยูริ:"อืมฉันขอไปด้วยคนนะ ขอไปเอากระเป๋าตังก่อน กับไปเปรียนชุดด้วย รอก่อนนะ"
เชน:"ข้าเลี้ยง เจ้าสนใจหรือป่าวฮ่าๆๆ"
ยูริ:"ไม่ละ ฉันไม่รบกวนหลอก"
เชน:"งั้นคิดซะว่า ไปเป็นเพื่อนก็ได้"
ยูริ:"งั้นหรอ ขอบใจมากนะเชน"
หลังจากนั้นยูริก็เดินไปในห้องพักแล้วก็เปรียนชุด
ซิสต้า:"ใครกันผู้หญิงคนนี้" ซิสต้าพูดพร้อมทำท่าไม่พอใจ
เชน:"ออ ใช่ข้าลืมแนะนำเขาตัวให้รู้ เธอชื่อยูริน่ะ ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์อยู่ที่โรงแรมนี้หน่ะ"
ซิสต้า:"นึกว่าจะได้ไปแบบสองต่อสอง แต่ดันมีอีกคนเพิ่มาสงั้น เอาเถอะ" ซิสต้าพูดในใจ
ยูริ:"เสร็จแล้วๆ ยูริพูดแล้วเดินลงมา พร้อมกับอวดชุดที่เธอส่ให้เชนดู เป็นชุดเสื้อสีขาวกระโปรงสีฟ้าสั้น"
เชน:"พวกเราไปกันเถอะ"
ซิสต้า ยูริ:"อืม"ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน
เชน:"ยูริคนนี้ชื่อซิสต้านะ เป็นคนสำคัญของฉันเองและ"
ซิสต้า:"ยินดีที่รู้จักค่ะ"
ยูริ:"เช่นกันค่ะ"
หลังจากแนะนำตัวกำเสร็จทั้ง3คนก็ได้เดินออกไปนอกโรมแรม
เชน:"ยูริมีร้านแนะนำหรือป่าว ฉันไม่มา"
ยูริ:"เออนั้นสินะ แถวนี้ก็มีร้านอยู่ตรงหัวมุมอยู่ร้านนึง เป็นร้านเปิดตอนกลางคืนลองไปกันดูหน่อยไหมละ"
เชน:"นั้นสินะ แล้วเธอละซิสต้า"
ซิสต้า:"ก็น่าลองนะฉันว่า"
เชน:"งั้นก็ไปร้านนั้นกันเลย"
ทั้ง3คนก็เดินตรงไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง พอทั้ง3คนเดินเข้าไปอยู่ดีๆ ก็มีมีดพุ้งเข้ามาที่เชนแต่จับด้ามมีดตอนมันพุ่งมาหาได้ก่อน
เชน:"นี้มันเรื่องอะไรกันครับจะฆ่ากันหรือไง"ซิสต้า:"นี้มันเรื่องอะไรกัน"ยูริ:"ฉันก็ไม่รู้"เชน:"พวกเธอทั้ง2คนช่วยรออยู่ข้างนอกแปบนะ"ยูริ ซิสต้า:"อืม"
เชนพูดแล้วเดินเข้าไปในร้าน เพื่อจะไปกินข้าว เมื่อเชนไปถึงในร้านก็เห็นพวกกลุ่มอันธพานราส5คน กำลังชกต่อยกันกับลูกค้าในร้าน ในกลุ่มอันธพานมีชายคนนึกกำลังจะฆ่าชายคนนึงอยู่ เชนก็ได้พุ่งตัวเข้าไปพร้อมกับแกว่งดาบคู่ใจไปทางชายอันธพานคนนั้น แต่เขากลับหลบการโจมตีของเชนไปได้ 
ชายอันธพาน:"แกเป็นใครกัน มาขัดขวางข้าทำไม"
เชน:"เห้ย พวกแก นี้มันร้านอาหารนะช้วยเงียบหน่อยจะได้ไหม" เชนตระโกน
กลุ่มคนอันธพาน:"เห้ย นั้นมันเชนคนที่ชนะการประลองนี้หว่าพวกเรา" 
เชน:"ถ้าใช่แล้วจะทำไม ถ้าคิดจะเข้ามาก็เข้ามาเลยไม่มีเวลาให้ข้ากลัวแล้ว" เชนตอบแบบไม่เกรงกลัว
กลุ่มคนอันธพาน:"หน่อยแนะแก แกเป็นใครฉันไม่สนแต่นี้มันที่ของฉัน พวกเราลุย!!!!"
กลุ่มคนอันธพานวิ่งไปหาเชน ทั้ง5คน เชนแกว่งดาบคู่ใจของเขาผ่านร่างกายของคนพวกนั้นแล้วเรียกลมพายุพัดพวกกลุ่มคนอันธพานปลิวออกไปจากร้านทางประตู
ยูริกับซิสต้าตกใจว่าจู่ๆก็มีกลุ่มคนกระเด็นออกมาจากร้าน
ยูริ:"เหวอ.. ทำไมจู่ๆก็มีคนกระเด็นออกมาจากร้านกันละ"
ซิสต้า:"นี้คงเป็นฝีมือเชนไม่ผิดแน่"
ทุกคนในร้านตกใจกับสิ่งที่เชนทำ
เจ้าของร้าน:"ขอบคุณเจ้ามากถ้าไม่ได้เจ้าร้านนี้คงเอะอะโวยวายกันไม่หยุด"เจ้าของร้านพูดกับเชน
เชน:"แล้วมันเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอครับ" เชนถาม
เจ้าของร้าน:"อ่อก็เจ้าพวกนั้นดันบ่นว่าราคาอาหารที่นี้แพงนะสสิ เราลองขายเกือบจะเท่าทุนแล้ว
เชน:"งั้นหรอครับ" หลังจากเชนพูดจบเชนก็เดินไปหน้าร้านไปเรียกยูริกับซิสต้าที่อยู่ข้างนอกให้เข้ามา
เชน:"พวกเธอเข้ามากันได้แล้วละ"
ซิสต้า:"แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ดีๆก็มีคนกระเด็นออกมาจากทางประตูละ"
เชน:"เจ้ารู้แค่ว่าเจ้าพวกนั้นเป็นกลุ่มคนอันธพานก็พอแล้ว"
ซิสต้า:"งั้นหรอ งั้นเราก็ไปกันเถอะ"
ทั้ง3คนก็ได้เดินเข้าไปนร้านแล้วสั่งของที่ตัวเองอยากได้กัน
เจ้าของร้าน:"เอาอะไรดีครับ"
เชน:"ขอแกงกระหรี่ครับ"
ซิสต้า:"งั้นฉันขอราเม็งค่ะ"
ยูริ:"ส่วนฉันเอาข้าวผัดค่ะ"
เจ้าของร้าน:"แกงกระหรี่1 ราเม็ง1 ข้าวผัด1นะครับ"
เชน:"ราคาทั้งหมดเท่าไหล่ครับ"
เจ้าของร้านฟรีครับกินกันให้เต็มที่เลยครับนะครับ เพราะพวกคุณเลยไล่พวกอันธพานไปได้
เชน:"ครับ"
หลังจากนั้นทั้ง3คนก็กินจนอิ่ม แล้วก็กลับไปโรงแรม
ซิสต้า:"เชน ฉันขอลายอะเอียดหน่อยที่นายไปเจอพวกอันธพานพวกนั้น"
เชน:"ฉันก็แค่ไปช่วยเจ้าของร้านจากพวกอันธพาน ก็แค่นั้นนี้แหละครามจริงซิสต้า"
ซิสต้า:"งั้นหรอ ก็ดีแล้วหละที่เจ้าปลอดภัย"
ยูริ:"เก่งจังเลยนะคะคุณเชน"
เชน:"ไม่หลอกแค่นี้สบายมาก ฮ่าๆๆ"
ทั้ง3คนเดินไปคุยไปจนไปถึงในโรงแรม
ยูริ:"พวกเราคงต้องแยกกันตรงนี้และหละ ฉันต้องไปช่วยงานในครัวอีกวันนี้สนุกมากของใจนะที่ชวนไป"
เชน:"ไม่เป็นไร" เชนตอบ
เชนก็ได้พาซิสต้าเดินขึ้นไปบนห้องแล้วแยกกันนอน
เชน:"เจอกันพรุ่งนี้นะซิสต้า ฝันดีนะ"
ซิสต้า:"อืม ฝันดีนะเชน"
เช้าวันถัดมา 
เช้าวันต่อมา เชนก็ได้ตื่นมาปลุกซิสต้าเพื่อไปซื้อของใช้เอาไว้เชน:"ซิสต้า เธอตื่นได้แล้ว เช้าแล้วนะ" เชนตื่นนอนมาก็เดินไปที่เตียงแล้วก้มมองหน้าซิสต้าที่กำลังนอนซิสต้า:"อืม" ซิสต้าตอบลุกขึ้นมานั่งบนเตียง
ซิสต้า:"อยากนอนต่ออีกสักนิดจังเลย" ซิสต้าพูด
เชน:"พวกเราต้องไปหาเสื้อผ้าใส่ให้เธอนะ"
ซิสต้า:"งั้นข้าขอไปเข้าห้องน้ำแปบนะ" ซิสต้าเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้า"ซิสต้าเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วพูดกับเชน
ซิสต้า:"เราไปกันเถอะเชน"
                           จบ บทที่7