ซามูไรพเนจรกับการผจญภัยในโลกแฟนตาซี

หลังจากนั้นเชนก็ลงมาหาซิสต้า

เชน:"ทีนี้เราก็ได้ที่พักแล้วนะซิสต้า"

ซิสต้า:"ขอบคุณมากนะ..เชน" ซิสต้าพูดแล้วยิ้มให้เชน

เชน:"พวกเราไปหาที่พักกันเถอะ"

เมื่อเชนพูดจบก็ได้เดินทางไปที่โรงแรมใกล้ๆ
เอ๊ด... เสียงเปิดประตูดังขึ้น เชนเดินตรงเข้าไปหาพนักงานโรงแรม ทุกสายตาของคนในโรงแรมก็ได้มองมาที่เชน ทำให้บรรยากาศลานบาร์ในโรงแรมตรึงเครียด แบบสุดๆ 

ซิสต้า:"เจ้าไปทำอะไรให้ใครโกรธมาหรือป่าวถึงได้ทำให้เหมือนเป็นเป้าหมายแบบนี้"

เชน:"ข้ายังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เธอหน่ะแหละ มาอยู่บนหลังฉันอย่างงี้คนอื่นก็คิดไปไกลเลยน่ะสิ"

เชนก็เดินไปถึงพนักงานแล้วได้ถามราคาจากพนักงาน

เชน:"ขอห้องพัก 1ห้อง "

พนักงาน:"ค่ะ 5โกลต่อหนึ่งคืนค่ะ"

เชนก็ได้จ่ายเงินไปจำนวน20โกล

พนักงาน:"นี้ค่ะกุญแจห้อง"

เชน:"ขอบคุณครับ"

จากนั้นเชนก็พาซิสต้าขึ้นไปบนห้องนอน
ในห้องนอนนั้นมีเตียงนอน1เตียง มีโซฟา และเครื่องประดับต่างๆ

เชน:"ถึงแล้วซิสต้า ห้องนอนของพวกเราไง"
ซิสต้า:"งั้นข้าขอพักก่อนละกันนะเชนขอบใจเจ้ามาก" ซิสต้าพูดด้วยความหมดแรง

เชนก็ได้จับร่างกายของซิสต้านอนลง แล้วเชนก็นั่งลงข้างๆ 

เชน:"เธอพักผ่อนซะนะ" เชนพูดด้วยความเป็นห่วง
ซิสต้า:"อืม"

หลังจากนั้นเชนก็ลงไปที่บาร์ข้างล่างแล้วเอากุญแจกับดาบลงไปด้วย
เมื่อเชนลงไปถึงด้านล่าง เชนก็ได้ไปที่ลานบาร์

เชน:"ขอน้ําเปล่า1ที่" เชนมองหน้าไปที่ยูริที่กำลังเอาน้ำเปล่าให้
ยูริมีตาเปล่งประกายสีเหลือง ผมสีทอง ใส่ชุดสาวบาร์ตัวสูงเท่าเชน ผิวกายขาวใสเหมือนนางฟ้า แต่ก็เหมือนเดิม เชนไม่ได้รู้สึกถึงความสวยของนางแม้แต่น้อยอะไรเลย
ยูริ:"ถ้าน้ำเปล่าฟรีค่ะเชน ^ ^" ยูริยิ้มให้เชน แล้วส่งน้ำเปล่าให้เชน
เชน:"เจ้ารู้ชื่อของข้าได้ยังไง" เชนรับแก้วน้ำแล้วถาม

ยูริ:"ก็เธอชนะการประลองได้นิ ทุกคนในเมืองก็ต้องรู้จักเธอที่เป็นหน้าใหม่ไฟแรงอยู่แล้ว

เชน:"แล้วเจ้าละชื่ออะไร ในเมื่อเจ้ารู็ชื่อข้าแล้วข้าก็อยากรู้ชื่อของเจ้าบ้าง"

ยูริ:"ข้าชื่อยูริ ยินดีที่รู้จักนะเชน^ ^"

ยูริ:"แล้วผู้หญิงที่มากับเธอละ เป็นแฟนกันหรอ"

เชน:"นั้นไม่ไช่แฟนข้าหลอกนะ แต่เป็นคนที่ข้าต้องปกป้องด้วยชีวิต"

ยูริ:"ดีจังเลนนะเธอคนนั้น"

เชน:"ทำไมละ"

ยูริ:"ก็มีผู้ชายๆดีๆอย่างเธอคอยปกป้องนะสิ"

เชน:"ข้ายังเป็นผู้ชายที่ดีไม่ได้หลอก ข้าแค่เพียงต้องทำหน้าที่ของข้าไห้เสร็จมันก็เท่านั้นเมื่อเชนพูดจบเชนก็เดินขึ้นห้องไป"

เชน:"ข้าขอถามหน่อยนะทำงานที่นี้มานานหรือยัง ยูริ

ยูนิ:"อืม นี้ก็ปีทีี่5แล้ว แต่เงินไม่ค่อยจะดีมากนักสิ"

เชน:"นั้นสินะ ข้าก็เคยทำงานหนักแต่ได้เงินน้อยแบบเจ้ามาก่อน"

ยูริ:"อ่าวแล้วไม่ใช่ว่าซามูไรต้องอยู่ในป่าหรอ"

เชน:"ข้าเคยเป็นแรงงานก่อนจะออกเดินทางหนะสิ"

ยูริ:"คงลำบากน่าดู"

เชน:"มีหลายคนอยากให้ข้าตาย พวกเขาบอกว่ามันคือความยุติธรรม มีเพียงข้าเท่านั้นที่รู้ควมจริง" เชนพูดพร้อมกินน้ำเข้าไปด้วย

ยูริ:"งั้นเธอก็คงโดนตามล่าอยู่สินะ"

เชน:"ก็คงงั้น"

เชน:"งั้นข้าไปและไม่รู้ว่าเธอจะตื่นหรือยัง"

ยูริ:"ข้าก็อยากมีผู้ชายดีๆ มาคอยปกป้องบ้าง" ยูริพูดในใจแล้ว ตอนเชนกำลังเดินขึ้นห้อง

เมื่อเชนเปิดประตูก็เห็น ซิสต้ากำลังไส่เสื้อผ้าอยู่ ซิสต้าก็เห็นเชนพอดี 

ซิสต้า:"อ๊าย........ ออกไปนะไอคนโรคจิต" 

เชนก็ได้ปิดประตูออกไปด้วยความตกใจว่ามันเกิดอะขึ้น

เชน:"เกิดบ้าอะไรเนี้ย" เชนพูดกับตัวเองในจพร้อมเหงื่อตก 

ซิสต้า:"เสร็จแล้วเชน เข้ามาได้"

เชน:"ขอเข้าไปละนะ" เชนก็ได้เปิดประตูเข้ามา แล้วไปนั้งลงบนโซฟา

ซิสต้า:"คราวหลังหัดเคาะประตูซะบ้างสิ ฉันตกใจหมดเลย แล้วเจ้าไปไหนมา"  ซิสต้าพูดแล้วหลบหน้าเชน

เชน:"ข้าลงไปกินน้ำด้านล่างมา เธอตื่นเร็วจังนะ"

ซิสต้า:"อืม ข้าตื่นก็รู้สึกหิวเลย พาฉันลงไปกินอะไรข้างนอกหน่อยสิเชน"

เชน:"นี้ข้าต้องลงไปอีกงั้นหรอ นั้นสินะ ข้าก็คิดจะไปกินข้าวพร้อมเจ้าอยู่พอดี

ซิสต้า:"ไปกันเถอะเชน" ซิสต้าลุกมาเดินเอง

เชน:"เธอเดินได้แล้วหรอ"

ซิสต้า:"ตาบ้า ฉันนะแค่เหนื่อยตอนนั้น"

เชน:"งั้นเราไปกันเถอะ"
เชนตอบแล้ว เดินลงไปด้านล่างพร้อมกับซิสต้า เหมือนเคย เชนพกดาบกับกุญแจไว้กับตัวเพื่อเกิดอันตราย

                                           จบบทที่6