รักไม่มีวันตาย Love never die

 
โรงจอดรถ
 
" หมวดๆ ดูมอเตอร์ไซค์คันนั้นสิ " หลังจากที่หมวดไอซ์จอดรถเสร็จอู่จุนก็ทักขึ้นแล้วชี้ไปทางมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ที่จอดหลบอยู่ที่มุมตึก หมวดไอซ์จึงหันไปดูตามนิ้วเรียวที่ชี้ทันที สิ่งที่เห็นคือมีชายฉกรรจ์นั่งมาด้วยกันสองคน ทั้งคู่ใส่หมวกกันก๊อกเต็มใบ จึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ 
" อืม แล้วไงอ่ะ " หมวดไอซ์หันมาตอบ พร้อมกับถามต่อทันที
" เอ้า ก็มันน่าแปลกนิหมวด " อู๋จุนหน้านิ่วคิ้วขมวดตอบกลับอย่างอารมณ์เสียทันที
" แปลก แปลกยังไง " หมวดไอซ์ก็ยังคงแกล้งแหย่คนข้างๆเล่น จนทำให้อีกคนเริ่มหัวร้อน
" โว๊ะ!!! ไม่คุยกับหมวดแล้วววว " หลังจากพูดจบอู๋จุนก็เปิดประตูรถออกไปทันที โดยไม่สนใจเสียงเรียกของอีกคน
 
 
 
 
 
 
 
 
" คุณ เดินช้าๆหน่อยผมตามไม่ทัน "
" ก็แล้วแต่หมวดสิ เกี่ยวอะไรกับผม ขาไม่ได้ติดกันนิ "
" มันก็ใช่ แต่คุณรู้เหรอว่าห้องคุณพีรวัสไปทางไหน "
 
หลังจากเจอคำถามนี้อู๋จุนชะงักฝีเท้าทันที แต่ก็ไม่วายโดยคนตัวโตกว่าแกล้งแหย่
 
" เอ้า ไม่เดินต่อละคุณ หยุดทำไม "
" ............"
" หึ ตามมา "
เมื่อไม่ได้คำตอบหมวดไอซ์จึงเดินนำพร้อวกับเรียกอู๋จุนทันที
" ไอ้หมวดบ้า! " แล้วรีบตามไปทันที
 
 
 
 
 
 
หน้าห้องพีรวัส
 
" ไง ไอ้หมอ สวัสดีครับคุณฟลุคขาหายดีแล้วใช่ไหมครับ " หมวดไอซ์เอ่ยทักเพื่อนก่อนที่จะทักอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆเพื่อนของตัวเอง 
" สวัดีครับหมวด ขาก็...... " ฟลุค
" หมวดนี่ก็ถามแปลก ถ้าไม่หาย แล้วจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ใช่ไหมครับคุณฟลุค ^^ "  ไม่ใช่เสียงของฟลุค แต่เป็นคนข้างหลังที่พึ่งเดินมาถึง 
" เออ ใช่ครับหายแล้วครับ ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง " ฟลุคพูดของคุณหมวดไอซ์พร้อมกับหันมายิ้มให้กับอู๋จุนเป็นเชิงทักทาย
" เอาะ! เกือบลืมเลย สวัสดีครับหมอกันต์ " อู๋จุนหันไปทักทายหมอกันต์ที่ยืนอยู่ข้างๆฟลุค
 
 
 
 
หลังจากนั้นทุกคนก็พูดคุยแนะนำตัวกันทั่วไป พูดคุยกันได้สักพัก
ก็......มีเสียงเปิดประตูห้องของคนป่วยก็ดังขึ้น
เป็นหมอปราชญ์ที่เดินออกมาจากห้องพร้อมกับคริส
 
 
" คุณหมอ คริสเป็นยังไงบ้างครับ" เป็นฟลุคที่ถามขึ้นเมื่อเห็นหมอปราชญ์เดินออกมา
" คนไข้อาการปกติดีครับ " หมอปราชญ์ถอดผ้าปิดจมูกออกก่อนตอบทำให้เห็นใบหน้าคมเข้มขึ้นทันที 
" ไงไอ้หมอกันต์ วันนี้ไม่มีคนไข้เหรอ ถึงได้มา...." หมอปราชญ์ยังพูดไม่จบก็โดนหมอกันต์ชิงพูดขึ้นทันที
" พอเลยไอ้สิง! เอาะ! นี่หมวดไอซ์เพื่อนกูเองไอ้หมวดมันรับผิดชอบคดีของคุณพีรวัสอยู่ และนี่ก็อู๋จุนเป็นนักข่าวสายอาชญากรรม " 
" ยินดีที่ได้รู้จักครับ^_^/ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับคุณหมอ ^_^ " ทั้งสองคนกล่าวขึ้นมาพร้อมกันอย่างเป็นมิตร
" ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ ผู้หมวด คุณอู๋จุน " หมอปราชญ์ก็ทักทายกลับอย่างเป็นมิตรเช่นกัน
" เฮ๊ยยย ไม่ต้องเรียกคงเรียกคุณหรอครับหมอ เรียกอู๋จุนเฉยๆก็ได้ ผมไม่ถือ ฮ่าๆ "
" หึ เรียก จุ้น....จ้าน ดีกว่าครับหมอ เหมาะดี " หมวดไอซ์ไม่วายหันมาแกล้งพูดแหย่คนข้างๆทันที สิ่งที่ได้กลับไปคือสายตาดุๆตามเดิม
 
" เออ ผมว่าเราไปคุยกันที่ห้องผมดีกว่านะครับ " หมอปราชญ์รีบพูดเพื่อระงับสงครามขนาดย่อมที่อาจจะเกิดขึ้น
 
 
เมื่อหมอปราชญ์เอ่ยชวนขึ้นพร้อมกับเดินนำไปยังห้องพักของตนเอง ทำให้ตอนนี้ทั้งหมดกำลังมุ่งหน้าไปทางห้องพักของหมอปราชญ์ โดยมีสายตาของคริสที่เป็นเปี่ยมไปด้วยความดีใจ เฝ้ามองดูอยู่ข้างหลัง