รักไม่มีวันตาย Love never die

สถานที่เกิดเหตุ
“ จ่า ผมว่าไม่น่าใช่อุบัติเหตุธรรมดาแล้วล่ะ” หมวดไอซ์ ซึ่งพึ่งออกเวรแล้วได้รับแจ้งว่าเกิดอุบัติเหตุจึงรีบลงมาตรวจสอบพื้นที่ทันที
“ หมวดหมายความว่ายังไงครับ?” จ่านก จ่าคนสนิทของหมวดไอซ์ถามขึ้นด้วยความสงสัย
“ ก็จ่าลอง..................” ยังไม่ทันที่หมวดไอซ์จะได้ตอบจ่านก อีกฝั่งหนึ่งที่ตำรวจพยายามที่จะกันนักข่าวก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นซะก่อน หมวดไอซ์เหลือบไปเห็นชายหนุ่มสองคนพยายามจะเข้ามาในสถานที่เกิดเหตุ ถ้าเขาเดาไม่ผิดหน้าจะเป็นนักข่าว?
“ หมวดครับ ท่าทาง ทางนั้นจะวุ่นวายนะครับ นักข่าวไม่ยอมกลับเลย” จ่านกพูดแทรกขึ้น
“ เฮ๊ย ถ้าอย่างนั้นจ่าเก็บหลักฐานบางส่วนไปก่อนแล้วกัน ส่วนรถนี่ให้ลากไปไว้ที่ สน. ก่อน เดี๋ยวผมตามไปหาหลักฐานเพิ่มเติมต่อ” หมวดไอซ์สั่งจ่าคนสนิท แล้วลุกขึ้นเดินตรงไปยังอีกฝั่งที่เกิดความวุ่นวายเล็กๆขึ้นทันที ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร เขาก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนเดิมกำลังย่องอ้อมไปอีกฝั่งหนึ่ง
.
.
.
.
 
“ จ่า ตอบนักข่าวไปว่า ตอนนี้ทางตำรวจยังหาสาเหตุที่แน่ชัดของอุบัติเหตุครั้งนี้ยังไม่ได้ แต่เชื่อว่าไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน” ปากที่ร่ายคำสั่งแต่สายตามองตามชายหนุ่มนั้นอย่างไม่คลาดสายตา พอพูดเสร็จหมวดหนุ่มก็ตบไหล่จ่าเบาเพื่อให้กำลังใจ ส่วนตัวเองก็รีบเดินตรงไปยังเป้าหมายทันที
ทางด้านของชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังลอดผ่านป้ายห้ามได้เพียงครึ่งตัวก็ต้องชะงักค้างไว้อย่างนั้น เมื่อมีมือมาสะกิดจากด้านหลัง
“ อย่างพึ่งยุ่งหน่า ถ้าจะตามก็ตามมาเงียบๆ” ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับเอาปัดมือที่สะกิดนั้นออกไป แต่....,มือนั้นก็ยังสะกิดต่อไป จนทำให้คนถูกสะกิดบ่อยๆเริ่มรำคาญ
“ อ้าวเฮย! บอกว่าอย่าพึ่งกวนไงวะ! ไอ้.....................ต้น” เสียงคำสุดท้ายที่ขาดหายไปนั้นเพราะเงยหน้าขึ้นมาแล้วไม่ใช่เพื่อนตัวเอง เป็นใครก็ไม่รู้ตัวใหญ่ยักษ์อย่างกับหมี แต่ใบหน้าหล่อเหลาเอาการเลยที่เดียว
“ เออ ไอ้จุน กูอยู่นี่ ” เสียงของเพื่อนสนิทเริ่มตะกุตะกะ เพราะถูกจับได้ก่อนหน้านี้แล้ว
“ ไงครับ จะไปไหนกันเหรอ ฮึ” หมวดไอซ์ถามขึ้นพร้อมกับมองหน้าคนที่ค่อยๆขยับตัวออกมาจากการที่กำลังจะลอดเข้าไปข้างใน แล้วยืนทำหน้าครุ่นคิดหาคำตอบ( หาทางรอดมากกว่า) สายตาที่ลอกแลกๆ ทำให้หมวดไอซ์นิ่งมองอย่างจับผิดทันที
“ ว่าไงครับ จะไปไหนกันเหรอ” หมวดหนุ่มถามขึ้นอีกรอบด้วยเสียงเรียบติดจะดุๆนิดๆ
“ เออ คะ คือว่า ปะ ไป เออ คือ ไป........” การเอาตัวรอดคือทางถนัดของ อู๋จุน แต่ทำไมคราวนี้ไม่รอดวะ
“ ปะ ไป ก่อนนะโว้ย ไอ้จุน แล้วเจอกันเพื่อน โชคดีเพื่อน บาย” ต้น ตะโกนบอกลาเพื่อนของตัวเองแล้ววิ่งแจ้นหายไปเลย
“ เดี๋ยวก่อนสิเว้ย ไอ้ต้น! รอกูด้วย” พอทำเนียนพูดเสร็จ ก็จะทำเนียน จะวิ่งตามเพื่อนตัวเองไป แต่...... แขนอีกข้างโดนคว้าเอาไว้ก่อน ทำให้คนโดนคว้าไว้หน้าซีดลงทันที
“ จะรีบไปไหน มาคุยกันก่อนซิ ” หมวดไอซ์พูดขึ้นพร้อมกับค่อยๆดึงคนที่จับไว้มายืนอยู่ที่เดิม ที่กำลังก้มหน้างุดๆ บ่นอะไรงุบงิบๆคนเดียว
“ บ่นอะไรอยู่คนเดียว เงยหน้าขึ้นมาคุยกันหน่อยสิ ” หมวดหนุ่มไม่พูดเปล่าใช้มือข้างหนึ่งจับไหล่ไว้แล้วใช้มืออีกข้างจับคางให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้น จนอีกคนถึงกับสะดุ้ง ตากลมโต ที่อาจจะเกิดจากอาการตกใจ ใบหน้าขาวหวานที่คล้ายกับผู้หญิง แต่ตอนนี้เริ่มมีเหงื่อไหลและซีดเผือกเพราะถูกจับได้ ปากเป็นกระจับได้รูปเผยอขึ้นนิดๆเพราะแรงที่จับคางให้เงยขึ้น ทั้งหมดนี้คือใบหน้าผู้ชายอย่างนั้นเหรอ เป็นความคิดเพียงเสี้ยววิของหมวดหนุ่ม ก็ต้องชะงักไปทันทีเมื่อ
“ นี่คุณจะทำอะไรผม คุณจะทำร้ายร่างกายผมเหรอ เป็นตำรวจแล้วจะทำร้ายประชาชนอย่างนั้นเหรอ ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย ตำรวจจะทำร้ายประชาชน ช่วยด้วย” ทันทีที่เงยหน้าขึ้น อู๋จุน ก็ตะโกนเสียงดังเพื่อเรียกร้องความสนใจทันที ( งานถนัด อิอิ) ไม่รู้ว่าเป็นตำรวจหรือป่าวแต่ขอโวยวายไว้ก่อนแล้วกัน
“ นี่! เงียบเดี๋ยวนี้นะ จะตะโกนทำไม อีกอย่างผมยังไม่ได้ทำร้ายร่างกายอะไรคุณเลย” หมวดไอซ์เริ่มส่งสายตาดุๆให้อีกฝ่าย จนอีกฝ่ายเริ่มสะดุ้งอีกรอบเพราะอาจจะเล่นแรงเกินไป แต่มันได้เล่นใหญ่ไปแล้วก็ต้องให้มันสุดๆ ตะโกนมันเข้าไปให้ดังๆโว้ย ไอ้อู๋จุน
“ ไม่ได้ทำก็แสดงว่ากำลังจะทำใช่ไหม ตำรวจจะทำร้ายประชาชน ชะ ช่วย O.O ” เสียงที่ขาดหายไปพร้อมกับดวงตาเบิกกว้างและตกใจเพราะเขารู้สึกว่าตัวเองลอยลิ่วจากที่เดิมมาอีกฝั่งหนึ่งที่เป็นมุมมืด รู้สึกเหมือนหลังชนกับต้นไม้โดยมีมือใหญ่ปิดปากไว้สนิทแทบหายใจไม่ออกมีเพียงเสียงอู้อี้ๆ ที่ฟังไม่ได้ความ
“จะเงียบได้หรือยัง ถ้าไม่เงียบผมจะจับขังลืม ข้อหาก่อความวุ่นวายและขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่” หมวดไอซ์ พูดขึ้นพร้อมกับส่งสายตาดุๆให้กับคนตรงหน้า ที่ตอนนี้มือทั้งสองข้างพยายามแกะมือที่ปิดปากตัวเองออก
“ อาย ไอ ไอ ออก (หายใจไม่ออก)” เสียงอู้อี้ๆ และใบหน้าที่เริ่มแดงเพราะเริ่มขาดอากาศหายใจ พอเห็นดังนั้นหมวดหนุ่มจึงค่อยๆคลายมืออก
“นี่! คุณตำรวจจะฆ่ากันเลยหรือยังไง เกือบตาย ผมแจ้งข้อหาคุณได้นะ” ทันทีที่ปากเป็นอิสระก็พูดขึ้นทันทีพร้อมกับกอบโกยให้อากาศที่ขาดหายไปเข้าปอดไปเรื่อย จนหมวดไอซ์หัวเราะออกมาเบาๆ
“ขำอะไร” อู๋จุน หันควับมามองทันที ยังไม่ทันที่หมวดไอซ์จะได้ตอบ
“หมวดครับ มาอยู่ตรงนี้เอง อ้าวแล้วไอ้น้องนี่เป็นอะไรเหรอครับ” จ่านกเดินมาเจอจึงทักแล้วเหลือบมองคนที่ยืนกอบโกยเอาอากาศอย่างน่าขำสุด
“ป่าวหรอกจ่า แค่เด็กดื้อนะ ” คำพูดออกหมวดทำเอาคนยืนหอบอยู่หันมามองด้วยสายตาดุๆทันที