สงครามเขตแดนซากศพ

          เช้า ต่อมา

             (หาววววว)หนูที่ตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอปะป๊ากับมะม๊าแล้วเดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปลงฟัน แล้วแต่งตัวเตรียมไปโรงเรียนเดินลงบรรไดมาเจอมะม๊าที่ทำอาหารเช้าเพิ่งเสร็จละกำลังไปปลุกฮินะ(ฮินาโกะ) แต่ฮินะตื่นลงมาก่อน

  "ฮินะจังตื่นแล้วหลอ แม่กำลังจะไปปลุกพอดีเลย

  "มะม๊า(ฟูกะ) แล้วปะป๊า(ชู)ละค่ะ

  "ท่าคุณพ่อกลับกองบก.ไปละจ๊ะ มาทานอาหารเช้า 

  "ค่ะมะม๊า

  " ทานอาหารเสร็จเดวแม่เดินไปส่งที่โรง ละแม่กลับกองบก.เลยนะจะ

  "ทำไมรีบนักละค่ะ 

  "พอดีมีงานด่วนแจ้งมานะจะ อะนี้ฮินะจัง(ยื่นกละเป้าสีดำที่ไม่ใหญ่มาก)

  "มันคืออะไรหรือค่ะ(เปิดดูแล้วมันเป็นแท่งยาวประมาน10-15เซน เส้นผ่าศูนย์กล่างประมาน3-5เซนจำนวน7อัน)

  "เสาร์เขตแดน มันเอาไว้กั้นเวลาเราทำงานไม่บุคคลทั่วไปเข้ามานะในเขตทำงานและไว้เพื่อเตือนด้วยเวลามีผู้บุกลุก เวลาจะใช้ก็โยนออกให้เป็น4เหลี่ยมแต่หากมันไม่สารมารถทำให้เป็น4เหลี่ยมได้ ใช้เสาร์ทีาเหลือช่วยนะ

  "แล้วมันเปิดตรงไหนค่ะมะม๊า

  "อ้อลืมบอกไปพอโยนเสาร์แล้วก็เปิดตราแล้วสั่งกั้นเขตจะ อะแล้วอีกอย่างช่วงนี้เห็นตำรวจรวมกันทำงานตรงไหนให้หลีกเลี่ยงจะเข้าไกล้นะจะ ท่าเจอคุณตาทักทายได้แต่ก็อย่าอยูนานเดียวกวนคุณนะ

  "ทำไมละค่ะมะม๊า

  "อะลืมบอกอีกอย่าง ว่าอย่าบอกปะป๊าละว่าแม่ให้เสาร์เพราะปะป๊าไม่อยากจะให้ฮินะมีอันตราย รีบกินข้าวเถอะเดียวจะสายเอา

         หลังจากนั้นหนูเดินมาโรงเรียนกับมะม๊า และมะม๊าก็กลับกองบก. หนูเดินมาถึงห้องก็ถูกเพื่อนลุมล้อมถามทันทีว่าฉันมีพี่สาวด้วยหลอ สวยจังเลยทำไมไม่เคยเห็นมาก่อนพอหนูบอกว่านั้นคือคุณแม่ทุกคนถึงกับอึ้งไปเลย ก็ไม่แปลกเพราะคุณแม่จะ30ยุแล้วแต่รูปร่างหน้าตายังเหมือนตอนอายุ17ยุเลย แต่พอถูกถามว่าพ่อแม่ทำงานอะไรนี้ หนูต้องโกหกไปว่าทำงานต่างเขตนะเลยไม่ค่อยกลับบ้านหลีกเลี่ยงให้มากที่สุด

        เอาทุกคนนั่งที่จะเริ่มคาบโฮมลูมแล้ว

          พอถึงเวลาเลิกหนูเดินกลับกับมิยะที่วันนี้ไม่ได้ทำเวนคุยกันจนถึงหน้าบ้านเธอและแยกกันหนูจนผ่านสวนสาธารณะได้เสียงคน ตะโกนบอกให้หนีไปและเสียงกรี๊ดและเสียงผู้หญิงร้องชขอความช่วยเหลือ หนูวิ้งเข้าไปดู พบผู้ชายคนนึงกับลังสู้กับnormal 3ตัวและบอกให้ผู้หญิงหนีไป แล้วผู้ชายคนนั้นก็ถูกันและล้มลง เข้าถูกพวกมันลุมกินทั้งเป็นผู้หญิงที่ทำได้แค่กรี๊ดด ทำให้หนูคิดว่าทุเรศจริงจะกรี๊ดทำไม วิ่งหนีกะพอขืนอยู่แฟนของได้ตายฟรีแน่ หนีหยิบมีดของหนูละพุ้งเข้าท่าจะถามหนูไม่กลัวหลอ หนถูกสอนมาว่าพวกอยู่แค่เพื่อฆ่าและกินมนุษย์อย่างเราเท่านั้น กลัวก็ตาย ลังเลก็ตาย ประมาทก็ตาย เราจึงต้องตัดมันทิ้งไป หนูวิ่งเข้าจนถึงตัวผู้หญิงหนูทำให้เธอสลบก่อนและจัดการตัวที่กำลังจะมาหาเธอ อ้อมไปด่านหลังมันเอามีดฟันตัดกระดูกคอแล้วเอามีดเล่มที่2แท่งเข้าขมับมัน และพุ้งไปจัดกับอีก2ตัว หนูเดินไปหาผู้ชายที่ถูกกัดเค้ายังไม่ตาย

  "พี่ชายยังไม่ตายสินะค่ะ

  "เธอเป็นไครและน้องสาวผมละเธอปลอดภัยไหม

         อ้อที่แท้ก็พี่น้องกันมิน่าเข้าถึงกล้าที่จะเข้าเอาชีวิตไปเสี่ยงเพื่อช่วยเธอและก็เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่วิ้งหนีด้วย

  "หนูชื่อฮินะค่ะ(ต้องโกหกไปก่อนเพื่อมีคนมาเห็น) น้องสาวพี่ชายปลอดภัยดี

  "งั้นหลอขอบคุณนะ สาวน้อย

  "พี่ชายกำลังจะตายค่ะ

  "ครับผมรู้ตัว

  "หนูมีทางเลือกให้พี่ชาย2ทางค่ะ 1คือหนูจะปล่อยพี่ตายเองและตัวหนูจะแบกน้องสาวพี่ไปแต่หลังจากพี่ตายจะกลายเป็นพวกมัน 2พี่เลือกจาตายในฐานะมนุษย์หนูจะช่วย ถึงจะไม่เคยมาก่อน

             ทางที่2ทุกคนคงสงสัยสินะว่าหนูจะทำได้หลอมันไม่โหดร้ายไปหลอ ในฐานะมนุษย์ด้วยคนกันหนูจะช่วยให้เค้าได้ตายไปอย่างมีศักศีของมนุษย์คนนึง

  "ฮินะจังสินะ พี่รบกวนด้วยนะ

  "ค่ะหนูจะทำตามนั้นนะ

            แววตาของเค้าได้เลือกแล้วมันแสดงถึงการเตรียมใจ หนูหยิบผ้าเช็ดหน้าของหนูคลุมลงที่หน้าเค้าและเอามีดจอลงที่หน้าผากด้วยเซลล์เบเฮมอทการแทงมีดผ่ากระโหลกนั้นง่ายมาก ก่อนที่หนูจะกดมีดลงไปหนูได้เอ่ยคำเพื่อส่งวิญญาณ ขอให้วิญญานด้วงนี้ไปยังที่ ที่คู่ควร หนูกดมีดลงและดึงมีดออกแแล้วเดินจากมาหยิบกระเป๋าและเดินกลับบ้าน ก่อนกลับหนูโทรแจ้งตำรวจก่อน

  "คุณตำรวจค่ะมีคนโดนทำร้ายที่สวนสาธารณะตรงนี้ค่ะ

          หนูที่กลับมาถึงบ้านนั่งดูโทรทัศน์ก็มีข่าวด่วน และมันเป็นข่าวของที่สวนสาธารณะคนที่ให้สำพาดคือคุณตา และในข่าวก็บอกว่าหลังๆมานี้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเยอะมากหนูปิดโทรทัศน์และขึ้นห้องมานอนเพาะรู้สึกเหนื่อย

          หลังจากนั้นก็ผ่านมา2วันก็ยังไม่มีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีกหนูใช้ชีวิตอย่างที่เคยเป็นไปโรงเรียนเดินกลับบ้าน 

     ปังปังปัง

  "อย่าเข้ามานะอย่าเข้ามา ไครก็ได้ช่วยด้วย

           หนูที่ได้ยินเสียงนั้นกระโดดขึ้นหลังคาเอากระเป๋าไปส่อน และเกะผมที่มัดห่างม้าอยู่ออกให้มันลงมาปิดหน้าหน่อย หนูวิ่งไปทางต้นเสียงพบตำรวจคนนึงกับลังถูกล้มโดยnormal 6ตัว โซว์ 1 ตัว หนูกระโดดทีบพวกมันตัวนึงให้กระเดินออกเปิดทาง หนูบอกให้เค้าหนี เค้ากะอึกะอักอยู่แปบนึงและวิ้งหนีไป

        มุม พ่อฟูกะ: เราได้รับการแจ้งจากเจ้าหน้าที่พบพวกซอมบี้ ผมกับลูกน้องอีก2คนขับรถมาที่เกิดเหตุทันที

  "ผู้กองครับผู้กอง.     (ผู้กอง=พ่อฟูกะ)

  "จ่าคนแจ้งว่าพบพวกมันอยู่ไหน

  "ผมเองครับคนแจ้งรีบตามผมมาเถอถครับมะกี้มีเด็กผู้หญิงมาช่วยผมไว้รีบตามผมไปช่วยเธอ เถอะครับ

  "ลักษณะเธอละ พอจะบอกได้ไหม

  " ผมเธอมีสีดำกับขาวะถือมีดสั้นมา2เล่มครับ

  " งั้นทุกคนรีบตามมา

           ทันทีที่ลูกน้องผมบอกลักษณะมาผมนึกถึงแค่คนเดียวเท่านั้น ผมกับลูกน้องวิ่งถึงที่เกิดเหตุพบเพียงศพของพวกมันและรอยมีด ไม่พบเด็กสาว ลูกน้องผมบ่นขึ่นมาว่าเด็กคนนั้นเป็นไครกันผมได้ตัดสินใจบอกกับพวกเค้า พวกนายทุกคนสิ่งที่จะได้ยินได้รู้ต่อไปนี้ห้ามนำไปบอกไคร เด็กคนนั้นหลานสาวฉันเอง เส้นผมสีดำกับขาวปนกันตัวเล็กๆถือมีดสั้นเหมือนทหาร ย้ำห้ามนำไปบอกคนอื่นเด็ด.     จบมุมพ่อฟูกะ

            ติดตามตอนต่อไป