สงครามเขตแดนซากศพ

          หลังจากออกมาจากห้องประชุมผมเรียกทุกคนมาประชุมจัดหน้าที่ โดยให้ฟูกะแจกแจงรายละเอียดภารกิจ ก่อนผมจึงจัดหน้าที่ให้แต่ละคน ชิริว กิวคิ เมท พวกคุณ3คนรับหน้าคุ้มกันขนะรักษและหากต้องขนย้ายคนเจ็บไปยังศูญแพทย์พวกคุณรับหน้าที่นั้น คุณกิงกับฟูกะ ฮานะและริงโกะ จับคู่2คน เป็นทีมรักษา ริทสึรับหน้าที่ฟีลมอนิเตอ์ใช้ความสามารถโซว์ตรวจจับและแจ้งให้คุณอายาเมะกำจัด อายาเมะค่อยกำจัดศัตรูในระยะ1ช่วงสายตาที่เข้ามาหาเราและกำจัดเปาที่ริทสึแจ้ง ผมจะคอยจัดการพวกตัวปัญและคุ้มกันพวกคุณเท่าที่ทำได้ ภารกิจจะเริ่มในอีก2วัน เตรียมตัวให้พร้อมแยกย้ายได้ หลังจากแยกผมกลับไปห้องพักเพื่อเตรียมตัว

  "ชูเป็นอะไรรึป่าวสีหน้าไม่ค่อยดีเลย

  "ฉันกังวลเรื่องภารกิจนี้ มันอันตรายเกินไปฉันกลัวจะเสียไครในทีมไป

  "ไม่ต้องคิดมากชูพวกเราจะไปที่กองบก.ของเราด้วยกัน

  "ฉันก็ภาวนาให้มันเป็นแบบนั้น

  "ไม่ต้องกังวลฉันจะปกป้องด่านหลังนายให้เอง รีบจัดของละพักผ่อนเถอะ

  "ขอบคุณนะฉันสบายใจขึ้นมากแล้วละ ดีจริงๆที่มีเธออยู่ข้างๆ

   2วันต่อมา

   ผบ.เอล1: เราทุกคนจะออกปัตติบัตรภารกิจที่อันตรายตอขอทุกคนจงทำให้เต็มที่ ผมมีคำร้องขอเพียงหนึ่งเดียวเด็ดขาดคือห้ามตาย เราจะกลับบ้านกันทุกคน เดินทางได้ขอให้โชคดี

  บนรถทีมเอล13

  "ชู: ผมไม่มีอะไรจะสั่งพวกคุณนอกจากห้ามตาย ถึงจะต้องหนีเอาชีวิตรอดก็ต้องทำ

         ทุกคนในรถ รับทราบครับ/ค่ะ

  "ชู: หลังจากถึงจุดหมายเราจะจัดเตรียมค่าย และศูญแพทย์หลังจากนั้นเราจะออกปัตติบัตรหน้าทีเป็นทีมลำดับที่3

  "ริทสึ: และทีมลำ1กับ2ละของเขตไหน

  "ชู: ทีม8และทีม5 ที่มีจุดเด่นด่านการคุมโซน

  "ฮานะ: แล้วทีมเราต้องทำอะไรบ้าง

  "ชู: ทีมเรารักษาอาการบาดเจ็บเบื้องต้นและท่าหนักก็ปฐมพยาบาลและนำส่งศูนย์แพทย์ คนขนส่งคือ ชิริว กิวคิ เมท และที่เหลือตามที่เคยแจ้ง 

  "ฟูกะ: แล้วภารกิจครั้งนี้ใช้เวลาประมานกี่วัน

  "ชู: เร็วสุด4วันช้าสุด8-10วัน ในสนามรบหากฉันไม่อยู่หรือตายฟูกะจะรับหน้าทีนำทีมแทน

  "ริงโกะ: อย่าพูดอะไรเป็นรางแบบนั้นสิ ท่านายตายนี้ก็ไม่มีไครรอดแล้ว

       ฉันที่นั่งฟังชูและคนอื่นๆในรถคุยกันจนได้ยินที่ชูบอกหากเค้าหายไปหรือตายให้ฉันนำทีมแทนฉันอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลออกมา ฉันพยายามห้ามตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้ จนมันเริ่มเยอะขึ้นเยอะขึ้น

  "ริทสึ: ฟูกะเป็นอะไรร้องฮายทำไม

  "ฟูกะ: ป่าวๆไม่เป็นอะไรหลอก

  "ฮานะ: เพราะชูนะและพูดออกแนวว่าตัวเองจะตาย ทำให้ฟูกะตกใจกลัวจนร้องฮาย

  "ชู: งั้นหลอฉันขอโทษ

  "ฟูกะ: สัญญามาสิว่านายจะไม่หายไปหรือตาย

  "ชู: ฉันจะไม่สัญญาสิ่งที่ทำไม่ได้ แต่ฉันจะสัญว่าไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ชั่งฉันจะกลับไปหาเธอ

         ผมที่พูดออกไปแบบนั้น ดึงฟูกะที่เอาแต่ร้องไห้ เข้ามากอดตัวผมที่พูดไปแบบนั้นเพื่อจะทำให้เธอหยุดร้องไห้ เพราะเธอรู้ว่าผมรักษาสัญญาเสมอ ผมปลอบเธอจนสงบและเรามาถึงจุดหมายปลายทาง

  "ทุกคนลงจากรถและจัดเตรียมที่พักและเช็คอาวุธส่วนผมจไปประชุมปัตติบัตรการ

          หลังจากผมบอกทุกคนให้ไปจัดการที่พักและอาวุธตัวผมเดินไปยังเต้นศูนย์บัญชาการเพื่อรับฟังสถานะการปัจจุบัน ของสองทีมที่ออกไปก่อน ผมรับฟังและรู้มาว่าภารกิจผ่านไปด้วยดีมีคนบาดเจ็บน้อยมาก แต่ภารกิจเพิ่งเริ่มต้น ขอให้มันเป็นแบบนี้ไปจนจบเถอะ 

  "ชู: งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ผมจะนำทีมออกทำหน้าที่

  "ผบ.เอล1: นายออกแนวหน้าเองเลย หลอผบ.เอล13

  "ชู: ผมไม่ทิ้งให้ลูกน้องออกไปเสี่ยงตายละตัวเองลออยู่ในที่ปลอดภัยขอตัว

      หลังจากชูกลับมาชูก็นำทีมออกทำภารกิจทันทีฉันที่วิ่งตามหลังเค้าหลังจากวิ้งไม่นานเราถึงแนวหน้าเขตการปะทะมีคนบาดเจ็บเล็กน้อยจำนวนมาก

  "ฮานะ ริงโกะไปจัดการตรงนั้นฉันกับหัวหน้าจัดการตรงนี้เอง

  "จ้าจ้าได้เลยไปกันฮานะ

  "ให้ไวที่สุดเท่าที่ทำได้เราจะได้ไปจุดต่อไป

      หลังจากฉันบอกให้ฮานะ ริงโกะไปจัดการคนเจ็บก็ได้ยินเสียงริทสึตะโกนเบเฮมอทมาาาาา

  "ชู: อายาเมะยิงสกัดที่ขาลดความเร็ว

  "อายาเมะ: รับทราบค่ะ

  "ชู: ริทสึตรวจสอบวอมีสปีริทหรือโซว์โดยรอบไหม

  "ริทสึ: ได้เจ๊จัดให้

  "ชู: ละอีกเรื่องผมอณุญาตให้ไช้GS(ยาปลดลิมิตที่จะได้รับต่อเมื่อคลาสSขึ้นไป)ได้ แต่อย่าเกิน2เข็มต่อวัน คำสั่งสุดท้ายห้ามตาย

       ฉันฟังคำสั่งของชูและหันไปมองอายาเมะที่ใช้ปืนไรเฟิลเก็บเสียงยิงอยู่และหันกลับไปมองชู เค้าวิ่งเข้าไปเตะที่ลำตัวเบเฮมอทและกลับตัวไปเตัที่หัวหลังจากนั้นเค้าเน้นการโจมตีที่หัวอีก4-5ครั้งแล้วก็เตะหัวมันหลุดออกไป ส่วนอีกตัวฮานะริงโกะที่รักษาเสร็จก็ออกไปจัดการหลังจากเรียบร้อยเราวิ้งต่อไปอีกจุด และมีเสียงวิทยุแจ้งว่าจุดที่เรากำลังต่อไป มีเบเฮมอทจำนวนมากปรากฏและคนบาดเจ็บเยอะ

  "ฟูกะเธอมากับฉันใช้ความเร็วสูงสุด ที่เหลือตามมาให้ไว้ที่สุด

           รับทราบครับ/ค่ะ

      ฉันวิ่งกระโจนไปพร้อมกับชูโดยที่ไม่รู้ว่าข้างจะมีอะไรเกิดขึ้นและมันเลวร้ายแค่ไหน

    ติดตามตอนต่อไป