สงครามเขตแดนซากศพ

          หลังจากที่ชูหายตัวไปก็ผ่านมา 6เดือนกว่าแล้ว วันหลังจากชูหนีไปตำรวจก็ออกตามหาแต่ก็ไม่พบ ทางแม่ของชูจึงจัดงานศพเพราะรู้ว่าชูได้ตายไปแล้วเพื่อนๆในห้องก็ไว้อาลัยไห้ชูเป็นเวลา7วัน ทางเดินของโรงเรียนมันดูเงียบตั้งแต่ไม่มีชู

  "อาโคกิซัง เป็นอะไรรึป่าวเห็นเธอเดินเหม่อลอยน่ะ

  "ไม่เป็นอะไรค่ะอาจารย์ หนูสบายดีค่ะ

  "อ่างั้นก็เดินกลับบ้านดีดีล่ะ

  "งั้นหนูขอตัวนะค่ะอาจารย์

          รีบเปลี่ยนรองเท้ารีบกลับดีกว่าเย็นมากละ หลังจากเปิดล็อกเกอร์รองเท่าฉันเจอสิ่งที่ไม่อยากเจอที่สุด "จดหมายรัก" เนื้อความเขียนไว้ว่า พรุ้งนี้เวลาเที่ยงผมจะรอพบคุณที่หลังอาคารเรียน นี้คนที่3แล้วตั้งแต่เปิดเทิม3 พรุ้งนี้ค่อยไปปติเศษแล้วกันกลับบ้านดีกว่าเดวคุณแม่จะรอ

  "กลับมาแล้วค้าาาา

  "กลับมาแล้วหลอไปเปลี่ยนชุด แล้วมากินเค้กแม่ซื้อมาอร่อยมาก

  "ค้าางั้นขอตัวแปบนึงนะค่ะ

          คุณพ่อของฉันเป็นตำรวจช้วงนี้งานยุ้งมากเลยไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ส่วนมากฉันจะอยู่กับแม่2คนเท่านั้นเปลี่ยนชุดละลงไปกินเค้กละกันการบ้านกำทำเสร็จหมดแล้ว

  "แม่ค่ะเย็แม่ทำกับข้าวอะไรค่ะ

  "มีออมเร็ดกับซุปมิโซะจะ

  "ค้าา แม่ค่ะวันแม่ไปเยี่ยมแม่ชูมารึป่าวค่ะ

  "ไปมาจะ

  "แม่ชูเป็ยังไงบ้างค่ะ

  "ก็ยังเศร้าอยู่น่ะจะ ก็นะเสียลูกชายไปทั้งคน

  "นั้นสินะ แม่เอาเค้กไปฝากแม่ของชูยังค่ะ

  "เอาไปไห้แล้วจะ ฟูกะว่างๆหนูก็ไปหาแม่ของชูเค้าบ้างนะ

  "งั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ

  "แล้วทำไมไม่อาบก่อนเปลี่ยนชุดละ

  "หนูลืมนะค่ะ ขอตัวนะค่ะ

          อาาาแช่น้ำอุ่นนี้ละสบายที่สุด ตั้งแต่แม่ของชูเสียชูไปท่านก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในบ้านไม่ค่อยออกไปไหน เอาแต่นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว เวลาที่ไปพบท่านฉันทำได้แค่เพียงพูดขอโทษท่านซ้ำไปซ้ำมา แต่ท่านก็บอกกลับมาว่าไม่ไช่ความผิดของฉันมันเป็นความต้องการของชูเองเค๊าทำเพื่อปกป้อง คนสำคัญของเค้า

  "ฟูกะอาบน้ำเสร็จรึยัง ข้าวเย็นเสร็จแล้วนะ

  "กำลังจะออกแล้วค่ะ

     โต๊ะทานข้าว

  "แม่ค่ะวันนี้คุณพ่อจะกลับบ้านรึป่าว

  "วันนี้พ่อเค้าไม่กลับหลอกเห็นโทรมาบอกว่ามีเหตุฉุกเฉินต้องเฝ้าละวัง

  "อ่าวมีเรื่องอะไรอีกค่ะ แม่รู้รึป่าว

  "คุณพ่อเค้าไม่ได้บอกไว้จะ

  "หลอค่ะ อิ่มแล้วนะค่ะ

  "อิ่มแล้วหลอลูกวันกินน้อยจัง

  "เดวหนูต้องอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบ ตั้งแต่เนิ่นๆ

  "งั้นเดียวแม่ทำข้าวปั้นไว้ไห้นะจ๊ะ

  "ขอบคุณนะค่ะ

          อ่านหนังสือมานานละชักปวดตาพักสายตานิดนึงดีกว่า เหอฉันจะเอายังไงต่อดีกับตัวฉันนี้ตั้งแต่ไม่มีชูทุกอย่างก็ว่างป่าวไปหมด อ่านหนังสือต่อดีกว่าอ่าวตี1แล้วเลิกอ่านหนังสือดีกว่าต้องนอนเดวพรุ้งนี้ตื่นไม่ไหว

          เช้าต่อมา:ละหว่างทางไปโรงเรียน หนาวจังอากาศเริ่มหนาวแล้วสินะวันนี้ตอนเที่ยงต้องไปหลังอาคารสินะ 

  "ฟูกะจัง เห็นว่าเมื่อวานมีคนเอาจดหมายไส่ล็อกเกอร์รองเท้าเธอ

  "ไช่แล้วอายาเมะ เธอรู้ได้ยังไง

  "มีคนมาบอกน่ะ ไช่จดหมายรักรึป่าว

  "ไช่แต่ฉันก็เป็นจดหมายนัดไปพบน่ะละ

  "แล้วคำตอบล่ะ

  "ปฏิเสธและน่ะ

         ติ้งต่องงงกริ่งพักเที่ยงดังละฉันกินข้าวเสร็จจะได้ไปตามนัดเหอคงค้องเตรียมคำพูดปฎิเสธดีดีแล้วสีนะคงต้องถนอมน้ำใจเค้าหน่อย

  "คุณอาโคกิซาว่า ผมอิโรชิ คูกะผมแอบชอบคุณมานานมากแล้วครับกรุณาคบกับผมด้วยนะครับ

  "ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ฉันรับความรู้สึกของคุณไม่ได้ขอโทษด้วยนะค่ะ

  "ทำไมละครับ หรือว่าคุณมีคนที่ชอบอยู่แล้วครับเค้าคือไคร

  "ไช่ะค่ะคนที่ฉันชอบถึงแม้จะไม่มีวันได้เจอเค้าอีกฉันก็ยังรักชูอยู่นะ

  "ทำไมละครับคนที่เห็นแก่ตัวทิ้งคุณเอาไว้ทำไมถึงยังรักเค้าละ

  "อย่ามาว่าชูนะ ก็ไม่ไช่คนที่เห็นแก่ตัวคนนั้นหลอที่ทำไห้คนอย่างคุณได้มายืนสารภาพรักกับฉันขอโทษนะค่ะตอนแรกกะขอคุณเป็นเพื่อนแทนแต่ตอนนี้แม้ความเป็นเพื่อนก็ไห้ไม่ได้ลาก่อน

      ห้องเรียน

  "ฟูกะเป็นไงบ้าง

  "อายาเมะอย่าพูดถึงฉันเกลียดคนแบบนี้ที่สุด

  "อ่าวทำไม่ละ เค้าว่าอะไรหลอ

  "หมอนั้นว่าชูเป็นคนเห็นแก่ตัวทิ้งฉันไป

  "นั้นสินะเธอรักชูสินะ

     อ่าวทุกคนนั้งที่ได้แล้วหมดคาบพักแล้วนั่งที่ทุกคน

        บ้านฟูกะ:

  "กลับมาแล้วค่ะ

  "ฟูกะลูมีพัสดุกับจดหมายส่งถึงลูก

  "ไครส่งมาแม่ไม่รู้

  "อ่าวแม่คุณอยู่บ้านด้วยหลอค่ะ

  "วันนี้คุณพ่อหยุดนะ

  "งั้นหนูขอขึ้นไปดูก่อนนะค่ะ

       ไหนไหนขออ่านจดหมายก่อนนะพัสดุค่อยดูทีหลัง จดหมาย ไงฟูกะจังฉันเองนะชูเองเธอสบายดีรึป่าวแม่ฉันเป็นยังไงบ้าง ฉันอ่านถึงตีงนี้น้ำตามันไหลออกมาจนมองแทบไม่เห็นจดหมาย เนื้อหาจดหมาย ฉันส่งจดหมายกับพัสดุเพื่อบอกไห้เธอไปสมัคเข้าที่G hunter ในอีก6เดือน ในกล่องพัสดุจะมีหนังสือสอบเข้าทำงานที่G hunter แต่ก่อนจะอ่านหนังสือพวกนั้นจะมียาอยู่เม็ดนึงไห้เธอกันมันก่อนหากเธอผ่านมันไปได้ จะมีชุดถ่วงน้ำหนักแขน2ขา2ตัว1ไห้ไส่มันแล้วค่อยอ่านหนังสือ ออแล้วอย่าลืมฟึกไช้ของในกล่องสุดท้ายด้วยละไช้ไห้ชำนานละ สีขาวชื่อโร๊ค สีดำชื่อแอส  ฉันจะลอเธออยู่ที่G hunter ฟูกะ  วาราดีม่า ชูร่า หลังจากอ่านจดหมายจบฉันรีบวิ้งไปบ้านชู

        ติดตามตอนต่อไป