สงครามเขตแดนซากศพ
เขียนโดย 
Bloodlas
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.50 น.
แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2561 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) อาหารเย็นและของขวัญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านชู-ฟูกะ: หลังจากสอบเสร็จผลออกมามีคนผ่าน8คนรวมฉันและพวกริทสึหลังจากนั้นฉันชวนทุกคน และย่ามาทานอาหารและฉลองกันที่บ้านซึ้งคุณย่าก็ตกลงและคุณย่าก็บอกอีกว่ามีอะไรจะบอกอีกด้วย
"ริทสึ: เสร็จรึยังฟูกะหิวแล้วนะ
"กิง: อย่าเร่งสิมันเสียมารยาท
"ฟูกะ: จะเสร็จแล้วลอนิดนึง
ชูไปไหนนะไม่มาช่วยกันเลย เห็นบอกไปเอาของแปบเดียวจะกลับนี้หายไปเลยแย่จริงๆกลับจะจับตบซะทีดีไหมเนี่ยหงุดหงิด เอาเสร็จละ เอาไปจัดที่โตะเรียบร้อยละ
"ทุกคนอาหารเสร็จแล้วนะ
ณ โต๊ะทานข้าว
"ยูนะ: ละอิตาหลานเขิยฉันไปไหน
"ฟูกะ: เห็นบอกออกไปเอาของยังไม่กลับเลยค่ะ
กลับแล้ววววว
"ชู: โทษที ที่มาช้าเอาละมาทานข้าวกันเถอะ
ละหว่างที่ทุกคนทานข้าวและคุยกันอย่างสนุกสนานผมคิดถึงเรื่องที่คุณยูนะ จะบอกกับพวกฟูกะและคนอื่นในทีนี้ แต่ผมพอจะเดาได้อยูว่าเรื่อง
"ฟูกะ: เดียวเอาของหวานเสริฟนะ
"ยูนะ: เอาละพวกเธอจำได้ไหมว่าฉันมีเรื่องจบอกพวกเธอตอนเย็น
"กิง: เรื่องอะไรหลอค่ะยูนะซัง
"ยูนะ: เรื่องนี้มีน้อยคนจะรู้นะ เซลล์ของโซว์มีคุณสมบัติพิเศษหากได้รับมากพอจะให้ร่างกายหยุดการเติบโตและชลาลงแต่ก็จะทำให้ร่างกายไม่โตขึ้นเลน
"ชู: ในอีกความหมายยัยฟูกะจะตัวม้อต้อไปตลอดชีวิต
"ยูนะ: และมีอีกอย่างอายุขัยของคน คนนั้นจะยืนยาวมากด้วย
"ชู: ตาฉันให้ของขวัญที่ไปเอามาละนะ
ฉันมองชูที่ลุกขึ้นและหยิบของในกระเป๋าว่างที่หน้าฮานะ ริทสึ ริงโกะ หัวหน้ากิง มันเป็นกล่องเล็กๆหลังจากนั้นฮานะจังก็แกะออกและยิบขึ้นมา
"ฟูกะ: ชูเธอคิดแล้วหลอที่ให้สิ่งนี้กับพวกเธอ
"ชู: ฉันตรวจสอบมาแล้วว่าพวกเธอรับมันได้
"ริทสึ: มันคือยาอะไรสีไม่เคยเห็นมาก่อน
"ฟูกะ: มันคือยาเม็ดแรกที่ฉันกิน เซลล์ของชู
"ชู: ฉันตัดสินใจให้เพราะฉันคิดว่าพวกเธอสมควรจะได้รับ
"ฟูกะ: แล้วนายรู้ได้ไงว่าเธอจะรับมันได้
"ชู: ก็ทำแบบเดียวกับที่ทำเธอนั้นละฟูกะ
"ฟูกะ: นี้นายกล้ามากนะที่ไปปีนเข้าผูหญิงคนอื่นหลังแต่งงานแล้วนี้กล้ามาก(ทุบทุบๆ)
"กิง: นายไห้ฉันจะรับมันไว้(กินเข้า)
"ฮานะ&ริงโกะ&ริทสึ: พวกเราด้วย
หลังจากทั้ง4คนกินยาเข้าไปผมกับฟูกะและยูนะซังช่วยกันอุ้มทุกคนไปนอนหลังจากสลบจากผลยา
"ชู: ฟูกะทุกคนผ่านมันไปได้แล้วนะ
"ฟูกะ: นั้นสินะ
"ชู: ยูนะซังขอบคุณที่ช่วยครับ คืนนี้ก็ค้างที่นี้เลยนอนกับยันฟูกะเลย
"ยูนะ: อืมก็ดีเหมือนกัน ฉันอยากนอนกอดหลานสุดที่รัก
"ฟูกะ: หนูไปอาบน้ำและจัดที่นอนก่อนนะคะ
"ยูนะ: ชูคุงเรามาคุยกันหน่อยนะ
"ชู: ครับผม
"ยูนะ: เธอรู้จักกับหลานฉันมานานแค่ไหน
"ชู: ผมกับยัยนั้นเป็นกันมาตั้งแต่สมัยเด็กละครับ เราบ้านติดกัน
"ยูนะ: แล้วทำไมเธอถึงมาG
"ชู: เมื่อเกือบ2ปีเหนจะได้ โรงเรียนผมถูกโซว์เข้าโจมตีผมสู้กับมันละเกือบตายจึงคิดจะไปตายที่เขต13แต่ถูกช่วยจากผบ.และรองผบ.
"ยูนะ: อืมเข้าใจละ แล้วทำไมเธอถึงดึงเอาฟูกะมาเสี่ยงด้วยละ
"ชู: ผมมีรางสังหรณ์บางอย่าง ที่อันตรายมากผมเลยดึงเธอมาไว้ไกล้ตัว
"ยูนะ: เธอเองก็รู้สึกหลอ
"ชู: ครับผม
"ยูนะ: แล้วไหงมาแต่งานกันได้
"ชู: ผมโดนยัยนั้นยั่วโมโหจนไปเซ็นทะเบียนสมรส ทั้งที่จริงผมก็รักยัยนั้นอยู่แล้วแค่ลังเลเท่านั้น
"ยูนะ: ยังไงก็ฝากดูแลหลานฉันด้วย และมีหลานเร็วๆละ
"ชู: เรา2คนอายุยังน้อยนะครับโถ่
"ยูนะ: ยังไงก็ไม่โตไปกว่านี้ละนิ ฉันไปนอนก่อนละราตรีสวัส
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
