Brother code กล้าดียังไงมาขโมยหัวใจฉัน

ระหว่างที่สาวๆกรี๊ดกันอยู่นั้น ผมสังเกตุได้ว่ามีผู้หญิงคนนึงที่ทำหน้ามองบนเบ้ปากใส่ผม ยัยคนนั้นก็คือ อีเด็กที่มาสายแถมยังกล้ามาเถียงผม 

 

"เอาละคับ ก่อนจะไปทำกิจกรรมอย่างอื่น เราว่าเรามาเต้นรับน้องกันดีกว่า แล้วพี่ก็มีตัวแทนที่จะมาเต้นเป็นตัวอย่างได้แล้วคับ" ผมจ้องไปหาน้องคนนั้นอย่างไม่ลังเล น่าตาดี ขาว ร่างเล็ก แต่ปากเสียไปหน่อย

 

"น้องข้าวปุ้นคับ เชิญเดินออกมาตรงนี้ด้วยคับ" ผมยิ้มอย่างเจ้าเลห์เล็กน้อย ก่อนจะเห็นว่าร่างเล็กไม่ยอมลุกขึ้นแถมยังขมวดคิ้วแล้วมองหน้าผม จะบอกว่าโกรธสินะ หึ....

 

"น้องข้าวปุ้นคับ จะลุกมาดีๆหรือจะให้เดินเข้าไปอุ้มคับ" ผมถามก่อนจะส่งยิ้มให้ แล้วอีกฝ่ายขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิมแต่ก็ยอมลุกแล้วเดินมาดีๆ 

 

"ดีมาก เอ้าา เพลงมา!!" เสียงกลองและเสียงดนตรีอีกมากมายดังขึ้น แต่ร่างเล็กก็ไม่ยอมเต้นซักที

เอาแต่เงียบแล้วทำน่างิกน่างอ

 

"เอ้า เต้นสิ เพื่อนๆรออยู่" ผมเอามือไปเขี่ยๆไหล่คนตัวเล็กข้างหน้าให้เต้นตามพวกผมที่เต็นกันอย่างสนุกสนาน

 

" ไม่ ฉันไม่เต้น" คนตัวเล็กพูดออกมาแถมถอนหายใจดังเฮือกก่อนจะยืนกอดอก  ผมค่อยๆก้มตัวลงกระซิบคนตัวเล็ก

 

"จะยอมเต้นดีๆ หรือจะให้ฉันจับเธอทำเมียก่อนถึงจะเต้น" กลิ่นของคนตัวเล็กข้างหน้ามันชั่งหอมจริงๆ ถ้าไม่ปากร้ายกับฉันคงจะน่ารักกว่านี้มาเลย 

 

"เอ่อๆ เต้นก็ได้วะ" คนตัวเล็กพูดก่อนจะค่อยๆส่ายสะโพกแบบดิ้กๆ  หึ..55 มองแบบนี้ก็น่ารักดีแหะ ตัวก็เล็กแถมยังเต้นดุ้กดิ้กๆอีก ยัยเด็กบ้า!

[[Phoenix tall end]]

 

ณ รถคันหรูของข้าวปุ้น

ฉันโดนบังคับออกมาให้เต้น แล้วแถมยังต้องมาเจอคำชวนขนลุกอีก เฮ้ออ ชีวิตฉ้านนนนนนน!!

พอเต้นเสร็จ โปรแกรมต่อไปฉันต้องเปลี่นนชุดเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมที่พวกพี่ที่ฉันไม่อยากเห็นขี้หน้าคิดขึ้น ดีนะ ถึงฉันจะลืมว่าวันนี้เป็นวันรับน้องแต่ฉันก็มีชุดที่ติดไว้ในรถสองสามชุด 

 

"เตี้ยยย!! ไปเร็วเขาให้เวลาแค่ 20 นาที" มาวินเพื่อนของฉันตะโกนขึ้น

 

"เอ่อๆ" พอฉันหยิบเสื้อผ้าเสร็จก็รีบวิ่งตามมันออกไปทันที 

.

.

.

.

22 นาทีผ่านไป 

 

พวกฉันเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดที่แยกชายหญิง - - แล้วเดินตรงไปที่เขานั่งรอทำกิจกรรม

 

"พวกน้องมาสายอีกแล้วนะ!! แล้วรอบนี้จะเถียงอะไรฉันอีกละ ยัยกระเปี๊ยก!" นายฟีนิกซ์เดินเข้าตะโกนใส่หน้าฉันอีกแล้วจ้าาา - -

 

"สายแค่ 2 นาทีเองนะ นายอย่าเวอร์ให้มากได้ปะ You have สติคะ" พูดจบฉันก็เดินเชิ่ดหน้าเข้าไปหากลุ่มเพื่อนที่นั่งรอกันอยู่ 

 

"สายแค่ 2 นาที เพื่อนๆคงไม่โกดกันใช่มะ" ฉันยิ้มหว่านเสน่ห์ให้พวกหนุ่มๆไปที ;)

 

"ใช่ค้าบบบบบบบบบ" พวกผู้ชายทั้งคณะก็พูดพร้อมกันพลางยิ้มหวาน เป็นไงล้าา โดนเสน่ห์ฉันเข้าไป หึ...

 

"ใช่แล้วค้าบบบ คนสวย" พี่ซีน่อนกับพี่ซีโน่ แล้วพวกรุ่นพี่ผู้ชายก็พูดเหมือนกัน 

 

"เอ่อมึงอะ จะดุอะไรน้องคนสวยนักวะ" พี่ซีน่อนก็พูดขึ้น ก่อนจะหันมายิ้มให้ฉัน ฉันก็ได้เหลือบตาไปมองนายนั่นก็ถอนหายใจแบบเซ็งๆ ฉันก็ได้แต่ยิ้มออกมาเยาะเยยเขา ฮ่าๆ สะใจแรงง

 

"เอาละคับ น้องๆทำกิจกรรมต่อเถอะคับ" พี่ซีโน่พูดขึ้น ทุกคนลุกขึ้นแล้วเดินไปที่สนามหญ้า

 

"กิจกรรมแรกของวันนี้คือ ส่งไข่ให้ลงแก้วคับ วิธีเล่นคือ จะให้จับคู่กับเพื่อนแล้วเอาไข่นกกระทามาไว้บนปากของทั้งคู่ แล้วประคองโดนห้ามใช้มือเด็ดขาด! เดินให้ไปถึงโต๊ะที่มีแก้ววางอยู่ตรงนู้น แล้วเอาไข่ลงแก้วให้ได้คับ คู่ไหนทำได้ก็รอดตัวไป ส่วนคู่ไหนทำไม่ได้ก็จะถูกทำโทษ" ฟีนิกซ์ออกมาพูดถึงกิจกรรมแรกที่ต้องเจอ...

 

"เดี๋ยวพี่จะขออาสาสมัคออกมาทำกับพี่เป็นตัวอย่างให้เพื่อนๆนะคับ" ฟีนิกซ์พูดจบ ก็มีสาวๆพร้อมใจกันยกมือขึ้นพร้อมส่งเสียงเรียกนายนั่น ฉันหันไปมองทางยัยน้ำมนต์ 0-0

 

"นี่ยัยน้ำเน่าแกยกกับเขาด้วยเรอะ" ฉันนี่มองแรงเลย อีนี่นิ

 

"ก็พี่เขาหล่อขนาดนั่นอะ ใครๆเขาก็อยากไปมองหน้าเขาใกล้ๆทั้งนั้นแหละ" ยัยน้ำเน่าพูดจบก็ยิ้วเล็กยิ้มน้อยไม่หยุด

 

"อีบ้าผู้ชาย หน้าตาดี ขาวขนาดนั้น ผู้ชายสำอาง เกย์ชั่ว!!" ฉันพูดออกไปตามที่ฉันเห็น

 

"เอ้าอีนี่ แกอย่าพูดแบบนี้สิ แหม่" ยัยน้ำเน่าเอ็ดฉันนึงที

 

 

"พี่ขอเลือก...."อยู่ๆฟีนิกซ์ก็ตะโกนขึ้น พร้อมหันมามองฉัน

 

"พี่ขอเลือก น้องข้าวปุ้นคับ" ฉันนี่มองแรง จะตามจองล้างจองผลาญฉันไปถึงไหน OMG 

 

"ยัยข้าวปุ้น แกนี่โชว์ดีจัง ฉันเห็นแกไม่ได้ยกมือแกได้  ได้ไงวะ!!" ยัยน้ำเน่าหันมามองฉันแล้วพูด

 

"แกคิดว่าฉันอยากได้หรอ" ฉันมองแรงแถมยังกอดอกไม่ยอมลุกออกไป

 

"ยัยกระเปี๊ยก ออกมาสิ" ฟีนิกซ์ควักมือเรียกฉัน ฉันเงียบและทำหน้าไม่พอใจพลางหันไปทางอื่น

อยู่ๆนายนั่นก็เดินมาตรงหน้า พร้อมดึงมือฉันให้เดินตามเขา

 

"เห้ยย ปล่อยนะ" ฉันโวยวาย

 

"จะยอมรวมกิจกรรมดีๆ หรือจะให้พี่บอกกับ อจ.ว่าน้องไม่ยอมรวมกิจกรรม" นายนั่นพูดขู่ฉัน โอ้ยย ฉันก็ทำตามเนี้ยนะ เพราะไม่มีทางเลือก อะไรกันวะ น่าเบื่อ! 

 

"เอ่อๆ ก็ได้" โว๊ะ เพราะฉันไม่ทางเลือกหลอกนะ ฉันถึงยอม

 

"ดีมากเด็กน้อย" นายนั่นพูดพลางเอามือมาขยี้หัวฉัน ฉันก็รีบเอาหัวหนีแล้วมองค้อนใส่นายนั่น 

 

"มาเริ่มกันเลย!!"  พี่ซีโน่พูดก่อนจะให้เรายืนหันหน้าเข้าหากัน แล้วเอาไข่นกกระทามาไว้ตรงปากของเราทั้งคู่ ถ้าดูดีๆ เหมือนจูบกันทางอ้อมอะแหละ อีบ้าาา - -  

 

"เอินไออิ(เดินไปสิ)" ฟีนิกซ์อื้อในลำคอ

 

"อื้อ อำอีอีอิ(อื้อ ทำดีๆสิ)" ฉันพูดเพราะตอนนี้เขากับฉันจะรวมกันเป็นร่างเดียวอยู่และ -0- ทั้งมือหมอนีจากจับมือฉันอยู่ดีๆ รามมาจับไหล่ฉันและ หมอนี่หลอกแตะอั๋งฉันปะเนี้ย ไอโรคจิต ฉันขมวดคิ้ว  ตอนนี้เสียงกลองเสียงเชียร์มาหมดเหมือนทุกคนลุ้นว่าไข่ที่ปากของพวกเราจะหล่นเมื่อไร

แต่ในที่สุด...

.

.

.

เย้!!!!!!!!!!! เสียงทุกคนเย้พร้อมกัน เพราะฉันกับตานี่เอาไข่ลงแก้วได้และไม่ต้องถูกทำโทษ แค่นี้อะกระจอกกก เด็กอนุบาลก็ทำได้ 555 (อวยมากค่า ผู้แต่งนี่มองบนเลยคะ)

 

"เป็นไง ยัยกระเปี๊ยก" ฟีนิกซ์เข้ามาถามหลังเกมจบ  แต่ฉันกับ........

เพลี๊ย! (เสียงตบหน้า)

 

"ไอโรคจิต!!!" ฉันตะโกนออกไป แล้วเดินหนี แต่ดีนะทุกคนกำลังสนุกกับกิจกรรมและเสียงกลองดังกว่าเสียงฟามือฉัน ทุกคนเลยไม่ค่อยสนใจ  ฉันเดินออกมาจากสนามอย่างรวดเร็วและเดินไปหลังตึกเป็นที่นั่งรวมของนิสิตเก่า ที่ไม่ค่อยมีใครมานั่งแล้ว มันเป็นที่ ที่เงียบมากๆและลมเย็นมากๆ ถ้าใครไม่เคยมาที่นี่จะไม่รู้เลยว่ามีตรงนี้อยู่ด้วย ฉันมาเจอมันตอนสมัคเข้ามหาลัย พอมานั่งที่นี่แล้วฉันสบายใจมากๆ ถึงจะเครียดมากแค่ไหนก็ตาม ฉันเดินมาถึงแล้วก็นั่งอย่างสบายใจ แต่ทว่า...

 

"นี่เธอ..กล้าดียังไม่ตบฉัน แล้วยังด่าฉันอีก" อีรุ่นพี่ตัวดีถึงฉันพึ่งฟาดหน้านางมาหยกๆ ก็โผล่หน้ามาหาฉันอย่างรวดเร็ว

 

"ก็ช่วยไม่ได้ นายมาแตะอั๋งฉันทำไมละ" ฉันเถียง 

 

"นั่นมันเกมนะ ถ้าฉันไม่จับตัวเธอไข่ก็ตกสิ" ฟีนิกซ์อธิบาย

 

"ไม่รู้ ไม่สน" ฉันทำหน้าเชิ่ดและหันไปอีกทาง  และอยู่ๆก็มีมือหนาๆมากระชากแขนเข้าหาตัวและกอดฉันแน่น

 

"นี่นาย ทำอะไร ปล่อยฉันนะ!!" ฉันโวยวายพร้อมดิ้น

 

"นี่สิ เขาถึงเรียกว่าแตะอั๋ง" ฟีนิกซ์พูด  หน๊อยยยยย ไอโรคจิตนี่

 

"ช่วยด้วยยยยค่าาา!!! ใครก็ได้ช่วยด้วย" ฉันร้องตะโกน และพยายามแกะมือหมอนั่นออกจากตัวฉัน

 

"ตะโกนไปก็เท่านั้นแหละ เธอไม่รู้รึไง ตรงนี้นะ เขาไม่ให้คนเข้ามาแล้ว อีกอย่างนะทุกคณะก็กำลังทำกิจกรรมสนุกสนานกันอยู่ในสนามนู้น" ฟีนิกซ์พูดยิ้มๆ

 

"ปล่อยนะ ฉันบอกให้ปล่อยยย ช่วยด้วยยยย น้ำมนต์ มาวินนน!!!!!!" ฉันตะโกนโวยวายดังลั่นแต่ก็ไม่เป็นผลกับคนตรงหน้า แถมยังยิ้มเยาะเย้ยฉันอีก 

 

"นี่ หยุดตะโกนได้แล้ว วันนี้เธอทำฉันเจ็บแสบมากนะรู้ไหม" เขาพูดก่อนจะกอดแน่นกว่าเดิมม โอ้ยย ฉันร้อน ฉันอึดอัด 

 

"โอ้ยย แล้วไงล่ะ ปล่อยนะ ปล่อย ช่ว....." ⊙▂⊙ ฉันยังพูดไม่จบประโยค อยู่ๆก็มีปากหนาๆมาประกบปากฉันอย่างแรง ฉันสำผัสได้ถึงลมหายใจที่ร้อนมากๆ OMG  

 

"แฮ่กๆ" เสียงหอบตามมาหลังจากฉันผลักคนตรงหน้าอย่างแรง...อยู่ๆน้ำตาของฉันก็เริ่มคลอเบ้า

 

"เธอมันก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่อยากเข้าใกล้ฉันนั่นแหละ นี่เธอควรนี่ใจนะ เธอไม่ได้แค่อยู่ใกล้ฉัน แต่เธอได้ทั้งกอด และก็..." เขามองหน้าฉัน ทำเหมือนฉันเป็นแค่ชนีตัวนึง

เพลี๊ย!!! (เสียงตบหน้า)

 

"ฉันไม่ได้อยากใกล้นาย และฉันก็เกลียดนาย ไอเลว!!!!" ฉันพูดพร้อมน้ำตาและเอามือขยี้ปากด้วย ก่อนจะวิ่งหนีออกไป...

 

[[Phoenix talk]]

 

ผมมองตามร่างเล็กที่วิ่งออกไปทั้งน้ำตา  นี่เธอไม่เคยโดนจูบงั้นหรอ ใครจะไปรู้ละวะ ก็ซ่าขนาดนั้น เปิดเทอมวันแรกก็มีเด็กเกลียดกูซะและ ไอฟีนิกซ์เอ้ยฟีนิกซ์ ก็อย่างว่าใครจะไปอดใจไหวละ ก็ทั้งร่างกายงั้นนั่นอะ มันตรงเสป็คผมหมดเลย เฮ้ออ ถ้าฉันจะต้องอยู่กับเธอทั้งปีฉันจะอดใจไม่ทำอะไรเธอได้ไหมเนี้ย ยัยข้าวปุ้น!

 

[[Phoenix tall end]]

 

 

ฉับๆๆๆๆๆ ติดตามตอนต่อไป

-----------------------------------------------------------------------------------