Brother code กล้าดียังไงมาขโมยหัวใจฉัน

ณ บ้านพัชรกานต์กุล

 

ดึ๊ก ดึ๊ก (เสียงโทรสับ)

 

"ใครดึ๊กมาแต่เช้าวะ" ฉันบ่นพลางเอื้อมมือไปหยิบโทรสับ ฉันมองลงบนหน้าจอว่าใครโทรมา สายที่ขึ้นเป็นเพื่อนสนิทตัวดีของฉันเอง พร้อมกดรับ

 

"ว่าไงอีน้ำเน่า" ฉันพูดพลางขยี้ตา

 

"(นี่แกอยู่ไหน!!!! ฉันขอเดา แกพึ่งตื่นใช่ไหมห๊ะ!! ยัยเตี้ย!!)" น้ำมนต์ตะโกนเสียงดังมาก มันทำให้ฉันตื่น - -

 

"แกจะตะโกนทำไม แกกลัวป้าขายข้าวแกงหน้าปากซอยไม่ได้ยินไง้" ฉันบ่น - -

 

"(รีบลุกอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ!! แกจำไม่ได้หรอว่าวันนี้วันอะไร)" พอมันพูดจบ ฉันก็หันไปมองปฎิทิน

 

"วันจันทร์ไง" ฉันพูดพลางบิดขี้เกียจอีกครั้ง

 

"(นั่นไง แกลืมจริงๆด้วย)" ฉันเริ่มขมวดคิ้ว แล้วตั้งคำถาม

 

"ลืมไรวะ" ฉันขมวดคิ้ว รอฟังคำตอบ

 

"(วัน นี้ เป็น วัน เปิด เทอม !!! รู้รึยังห๊ะะะ!!!)" ฉันนี่ตาโตเลยเจ้าคะ ฉันหันไปมองนาฬิกาอย่างนึกขึ้นได้ ชิปหายต้องหาแล้วเจ้าพ่อเจ้าแม่ขาาาา 10 โมงแล้ววววว T^T ไปสายตั้งแต่วันแรกเลยรึนังข้าวปุ้น  ฮืออ พอได้สติฉันรีบตัดสายยัยน้ำเน่าพร้อมลุกอาบน้ำทันที

.

.

.

.

20 นาทีผ่านไป

ฉันเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้งก่อนจะวิ่งลงบันไดอย่างจะตกบันไดตายแลไม่ตายแล 

"จะไปเรียนแล้วหรอคะคุณลูก" มาม๊าที่นั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่นเอ่ยถาม

"มาม๊า ทำไมไม่ปลุกหนูคะเนี้ย หนูสายเลยเห็นไหม" ฉันวีนใส่มาม๊าหนึ่งที

"ม๊าให้ นังน้อยขึ้นไปปลุกเป็นสิบรอบแล้วนะคุณลูก" ฉันหันมองทางมาม๊านึงที 

"ไปก่อนนะคะ" ฉันวิ่งขึันรถอย่างเร็วก่อนจะใส่เกียร์เดินหน้าเต็มที่เร็วกว่าฟาดร้อยแปด

.

.

.

.

10 นาทีผ่านไป

ณ มหา'ลัยเอสเอฟ

ฉันแล่นรถคันหรูที่ปะป๊าพึ่งถอยป้ายแดงสดๆร้อนๆให้เข้ามาในรั้วมหาลัยพร้อมหาที่จอด พอหาที่จอดได้ ฉันก็กดโทรหายัยน้ำมนต์ทันที 

 

ตู้ดดด ตู้ดดด

 

"(มาถึงแล้วใช่ปะ ยัยคุณหนู)" - - คำก็เตี้ย สองคำก็คุณหนู ตบกับฉันสักดอกไหม?

 

"ก็เออ แล้วแกรอยู่ไหน"  ....

ก๊อก ก๊อก (เสียงเคาะกระจกรถ)

ฉันหันไปมองตามเสียง ก็เห็นยัยน้ำเน่า กับมาวิน ยืนน่าบึงใส่ฉัน เออฉันรู้ว่าฉันผิด ฉันขอโทษ ฉันคิดพร้อมเปิดประตูลงจากรถ

 

"Sory อะแกรรรร" ฉันพูดพร้อมเข้าไปกอดยัยน้ำมนต์ 

 

"เออ ไปกันก่อนเหอะ วันนี้มีรับน้องแกคงไม่ลืมใช่ปะ"0-0 วันนี้รับน้องหรอ ? 

 

"อื้มม ไม่ลืมมมม" ฉันพูดพร้อมหลบสายตาเล็กน้อย

 

"ปะๆๆ" ฉันพยักหน้า พร้อมเดินตามตูดน้ำมนต์ และก็สังเกตุได้ว่า อีเพื่อนตัวดีของฉันอีกคนมันเงียบไม่พูดอะไรสักคำ ทั้งๆทีฉันกับน้ำมนต์เม้ามอยกันจนปากจะฉีก

 

" เห้ย...วินแกเป็นไรวะ ไม่เห็นพูดอะไรมาตั้งแต่ฉันมาถึงแล้วนะ" ฉันกับน้ำมนต์จ้องหน้ามันเขม้ง 

 

" เมียทิ้งวะ เขาบอกว่าฉันอะเป็นเกย์ เพราะว่าเขาเห็นอยู่กับพวกแกที่เป็นผู้หญิง" แล้วมันก้อทำปากเบ้ๆ

 

"55555555555555555555555555555" ฉันและน้ำมนต์หัวเราะลั่น มันน่าขำจริงไรจริง

 

"เอาน่าแก ถ้าหาเมียไม่ได้ ก็หาผัวเลย 555" น้ำมนต์พูดพร้อมหันมาหัวเราะกับฉัน 

 

 

"อะแฮม พวกน้องอยู่คณะอะไรคับ" จู่ๆ ก็มีพี่คนนึงมาจากไหนก็ไม่รู้เข้ามาถาม

 

"พวกเราอยู่คณะศิลปกรรมคะ" น้ำมนต์ตอบ จากสีหน้ารุ่นพี่คนนั้นที่ยิ้มแย้มแจ่มใสก็เปลี่ยนเป็นรุ่นพี่สีหน้าอมหิต

 

"พวกน้องมาสายรู้บ้างไหม!! เพื่อนๆเขามานั่งรอกันเห็นไหม!! แล้วยังมีหน้าหัวเราะคิกคักเสียงดังลั่น!!! สำนึกบ้างปะ!!" รุ่นพีคนนั้นเขาตะโกนเสียงดังลั่น หน๊อยยยย!! 

 

"แล้วทำไมต้องตะโกน พูดดีๆไม่เป็นหรอ ถ้าจะด่าอะ ด่าหนูคนเดียวอย่าเอาสองคนนี้มาเกี่ยว เพราะหนูตื่นสาย แล้วหนูก็บอกให้พวกนี้รอหนู!!" ปากฉันไวกว่าสมองเสมอ

 

"รู้ไหมว่า กำลังเล่นอยู่กับใคร" อยู่ๆพี่คนนั้นก็กระชากแขนฉันเข้าไปหาตัวอย่างแรง

 

"โอ้ยยย...." ฉันร้องออกมาเพราะว่ามันเจ็บ

 

"เอ้าๆๆ พอกันได้แล้ว ไอฟีนิกซ์ปล่อยแขนน้องได้แล้ว" อยู่ก็มีรุ่นพี่คนนึงเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินเข้ามาแกะมือฉันออกจากตาบ้านี่ 

 

"น้องคนสวยชื่อไรหรอคับ เดี๋ยวพี่เขียนชื่อให้ น้องสองคนนั้นก็มาๆ" พี่คนที่มาช่วยฉัน พูดพลางควักมือเรียกยัยน้ำมนต์กับมาวินให้เดินเข้ามา

 

"หนูชื่อ ข้าวปุ้น คะ" ฉันตอบ

 

"อะนี่คับป้ายชื่อ ส่วนพี่ชื่อซีโน่นะคับ" พี่ซีโน่พูดจบก็โค้งตัวลงหนึ่งที พร้อมทำป้ายให้กับเพื่อนฉันอีกสองคน...พร้อมไปนั่งประจำที่

 

"เอาละคับ ตอนนี้ก็มากันครบแล้วเนอะ มีเพื่อนมาสาย แต่เพื่อนๆคงจะให้อภัยกันใช่ไหมคับ ก่อนที่จะเริ่มรับน้องกันมาแนะนำตัวพวกพี่กันก่อนดีกว่า เริ่มจากพี่ก่อนเลยละกัน  

พี่ชื่อว่า ซีโน่ นะคับ หล่อๆ บ้านรวยๆอะ ใครอยากได้สายเปย์ติดต่อพี่ได้นะจ๊ะ" พี่ซีโน่พูดจบ ก็หยักคิ้วให้หนึ่งที พร้อมเสียงกรี๊ดของสาวๆในคณะ 

 

"ส่วนพี่ชื่อ ซีน่อน คับเป็นแฝดของไอขี้เหร่ซีโน่คับผม คนมันหล่อจริงเขาไม่พูดเยอะหรอก จริงไหมคับสาวๆ " พูดจบพี่แกก็ขยิบตาให้สาวๆ สาวๆก็กรี๊ดกันอีกแล้วจ้าาา เฮ้อออ เบื่อคะเบื่อ ไม่เคยเห็นผู้ชายกันเรอะ

 

"พี่ชื่อ ฟีนิกซ์ คับ ถึงปากพี่จะร้ายอะ แต่จริงๆพี่เป็นคนใจดี และพร้อมที่จะมอบใจดวงนี้ให้กับทุกคนคับ" พูดจบก็ยิ้มให้สาว เสียงกรี๊ดก็มาและดังกว่าสองคนก่อนหน้ามากมายย โอ้ยย หูจะแตกคะ ฉันนี่ปากแบะมองบนเลยคะ จะอ้วก เอาความมั่นใจมาจากไหนกันน!

 

ฉับๆๆๆๆๆๆ ติดตามตอนต่อไปเคิ้ปปป

-----------------------------------------------------------------------------------