ปราบหัวใจนายตะมุตะมิ #vkook

  2เดือนผ่านไปไว้เหมือนโกหกผมต้องมาปลุกไอ่วีทุกเช้าเป็นแม่งไรไม่รู้ตื่นสายทุกวันออลืมบอกไปถ้าคนที่สนิทเท่านั้นถึงจะเรียกมันว่าวีได้"ไอ่วีเปิดประตู"แล้วประตูก็เปิดขึ้นแม่งสภาพห้องเป็นแบบนี้ทุกวัน'ตื่นๆ'มันยังนอนอยู่อย่าให้ใช่ท่าไม้ตายในการปลุกทำเสียงเซ็กซี่มันจะได้ขนลุกแล้วตื่นขึ้นมาไง555
'วีจ้ากุกมาปลุกแล้วตื่นได้แล้ว'วียังเงียบ
'วีๆจ้า' ยังอีก' แล้งจุ่ๆมันก็กระชากแขนเสื้อผมแล้วนอนซบอกมันคือไรง่าเขินนะเนี่ย
'อย่าทำเสียงแบบนี้ให้ใครนะเข้าใจมั้ย'หมายความว่าไนง่า
'ทำไมง่า'
'เราฟังได้คนเดียวเท่านั้น'
'เข้าใจมั้ยหะ'
'ปล่อยเราได้แล้วนะ'
'ตอบมาก่อนถ้าไม่ตอบจะจูบนะ
'เอาแล้วไงกุกลองไม่ตอบดีกว่าคนอย่างวีจะทำจริงหรอ"
'ไม่ตอบใช่มั้ย'จู่มันก็เอาหน้ามาใกล้ผมอีกนิดจะจูบแล้วเนี่ยแล้วมันก็หัวเราะออกมามันคิดจะแกล้งผมแบบนี้หรอหะ
'ไปมหาลัยได้แล้วนะ'
   
ณ มหาลัยxx 
วันนี้เป็นวันเลี้ยงสายรหัสของวีน้อยผมต้องกลับบ้านเองสินะเหงาจังอยู่ดีๆก็มีพี่คนหนึ่งยิ้มให้ผมนั้นมันพี่จินเดือนคณะนิเทศนี่
'สวัสดีครับน้องจองกุกง"
''สะสวัสดีครับพี่รู้จักผมได้ไง"
'ก็น้องน่ารักไง'
'พูดแบบนี้ผมเขินนะเนี่ย'
'กลับยังไงครับ'
'แท็กซี่ครับ'
'เดี่ยวพี่ไปส่ง'
'ไม่เป่นไรคีับ'
'ก็พี่อยากไปส่งง่า'
'ก็ได้ครับ ขอบคุนครับ'
 
ณ หอป้าจิ๋ม
part วี
ลืมได้ไงวะขอสำคัญแต่งตัวอย่างหล่ออกไปแล้วแท้ๆลืมกระเป๋าตางแล้วจู่ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นจองกุกนั่งรถมากับใครเผลอแปปเดี่ยวแอบนอกใจเราแล้วหรออ่าวลืมไปไม่ได้เป่นไรกันเดี่ยวรอไปงานกลับมาอย่าหวังว่ารอด