ปราบหัวใจนายตะมุตะมิ #vkook

  2เดือนผ่านไปไว้เหมือนโกหกผมต้องมาปลุกไอ่วีทุกเช้าเป็นแม่งไรไม่รู้ตื่นสายทุกวันออลืมบอกไปถ้าคนที่สนิทเท่านั้นถึงจะเรียกมันว่าวีได้"ไอ่วีเปิดประตู"แล้วประตูก็เปิดขึ้นแม่งสภาพห้องเป็นแบบนี้ทุกวัน'ตื่นๆ'มันยังนอนอยู่อย่าให้ใช่ท่าไม้ตายในการปลุกทำเสียงเซ็กซี่มันจะได้ขนลุกแล้วตื่นขึ้นมาไง555

'วีจ้ากุกมาปลุกแล้วตื่นได้แล้ว'วียังเงียบ

'วีๆจ้า' ยังอีก' แล้งจุ่ๆมันก็กระชากแขนเสื้อผมแล้วนอนซบอกมันคือไรง่าเขินนะเนี่ย

'อย่าทำเสียงแบบนี้ให้ใครนะเข้าใจมั้ย'หมายความว่าไนง่า

'ทำไมง่า'

'เราฟังได้คนเดียวเท่านั้น'

'เข้าใจมั้ยหะ'

'ปล่อยเราได้แล้วนะ'

'ตอบมาก่อนถ้าไม่ตอบจะจูบนะ

'เอาแล้วไงกุกลองไม่ตอบดีกว่าคนอย่างวีจะทำจริงหรอ"

'ไม่ตอบใช่มั้ย'จู่มันก็เอาหน้ามาใกล้ผมอีกนิดจะจูบแล้วเนี่ยแล้วมันก็หัวเราะออกมามันคิดจะแกล้งผมแบบนี้หรอหะ

'ไปมหาลัยได้แล้วนะ'

ณ มหาลัยxx 

วันนี้เป็นวันเลี้ยงสายรหัสของวีน้อยผมต้องกลับบ้านเองสินะเหงาจังอยู่ดีๆก็มีพี่คนหนึ่งยิ้มให้ผมนั้นมันพี่จินเดือนคณะนิเทศนี่

'สวัสดีครับน้องจองกุกง"

''สะสวัสดีครับพี่รู้จักผมได้ไง"

'ก็น้องน่ารักไง'

'พูดแบบนี้ผมเขินนะเนี่ย'

'กลับยังไงครับ'

'แท็กซี่ครับ'

'เดี่ยวพี่ไปส่ง'

'ไม่เป่นไรคีับ'

'ก็พี่อยากไปส่งง่า'

'ก็ได้ครับ ขอบคุนครับ'

ณ หอป้าจิ๋ม

part วี

ลืมได้ไงวะขอสำคัญแต่งตัวอย่างหล่ออกไปแล้วแท้ๆลืมกระเป๋าตางแล้วจู่ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นจองกุกนั่งรถมากับใครเผลอแปปเดี่ยวแอบนอกใจเราแล้วหรออ่าวลืมไปไม่ได้เป่นไรกันเดี่ยวรอไปงานกลับมาอย่าหวังว่ารอด