รูมเมทที่รักก

... : เอ่อ..ให้ผมช่วยไหมคับ
 
ฉันมองหน้าคู่สนทนาอย่างเดือด ทำไมไม่มาเร็วกว่านี้.. ดูสภาพฉันสิ เหงื่อเต็มไปหมด ผมยุ่ง
หน้าแดง แล้วกระเป๋าพันเต็มตัว......เอิ่ม... หล่อเหมือนกันนะ..ไม่เป็นไรๆ ให้อภัยๆ อิ้อิ้55
 
ฉัน : ค่ะๆ 
 
ฉันกับเขาเสียเวลาอยู่นานกว่าจะเอากระเป๋าออกจากตัวฉัน..
 
ณ ลิฟต์
 
... : ชั้นไหนคับ
 
ฉัน : เอ่อ...ชั้น..9 ค่ะ
 
... : คับๆ 
 
ฉัน : เห้อ...
 
... : เหนื่อยหรอคับ
 
ฉัน : นิดหน่อยค่ะ
 
... : ไม่คุ้นหน้าเลย ย้ายมาใหม่หรอ
 
ฉัน : ใช่ค่ะๆ 
 
... : มาจากไหนหรอ
 
ฉัน : มาจาก...ค่ะ
 
... : ที่เดียวกันเลยๆๆ
 
ฉัน : จริงหรอคะ
 
... : ใช่ๆ แต่ผมอยู่หมู่บ้าน...
 
ฉัน : เห้ยๆๆ อยู่หมู่บ้านเดียวกันเลยๆๆ
 
... : จริงดิ บ้านผมอยู่ซอย4 หลังที่ 2
 
ฉัน : ....
 
... : เป็นอะไรป่าวคับๆ
 
ฉัน : ใช่พี่แบงค์ป่าว
 
แบงค์ : เห้ย รู้จักชื่อได้ไงอ่ะ
 
ฉัน : ก็หนูอยู่ข้างบ้านพี่ไงล๊าาาา
 
แบงค์ : เดี๋ยวๆนะ ...ปริมหรอ
 
ฉัน : เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
 
แบงค์ : หู๊วว สวยขึ้นเยอะนะเนี่ยย
 
ฉัน : ฮ่าๆ เขินนน
 
แบงค์ : ไม่ได้เจอกันตั้ง..
 
ฉัน : 8 ปี พี่นั่นแหล่ะหายไปไหน ปริมไม่มีเพื่อนเล่นเลย
 
แบงค์ : โทษทีๆ พอดีพี่ไปตปท.กะทันหัน 
 
ฉัน : โด่วววววว 
 
แบงค์ : 555 ลิฟต์เปิดแล้วๆ
 
ณ ห้อง 407
 
แบงค์ : อยู่ห้องนี้หรอ
 
ฉัน : ใช่ๆ พี่แบงค์อยู่ห้องไหนอ่ะ
 
แบงค์ : พี่อยู่ห้อง 307 ชั้น 8
 
ฉัน : ฮ่าๆ ข้างล่างปริมเลยย
 
แบงค์ : 55 พี่ไปก่อนนะ 
 
ปริม : ค้าา ขอบคุณน้าาค้าา
 
แบงค์ : คับบ  มีไรเรียกพี่ได้เสมอนะ
 
ปริม : ค่ะ บ๊ายยบายย
 
ฉันอำลาพี่แบงค์สักพัก แล้วปิดประตู จัดของ ห้องกว๊างกว้างงง 
หลังจากที่ฉันจัดของเสร็จ..ก็ออกไปที่ระเบียง ดูนกชมไม้สักหน่อย
 
ฉัน : หื้มม อากาศดีจังงง
 
ภาพพี่แบงค์ลอยมา ทำฉันหน้าแดงไปหมด..แหงละสิ.. พี่แบงค์เป็นรักแรกของฉันเลยนะ
จะลืมลงได้ไง เขินนสุดๆ
 
... : เห้ยย!!! เธอเป็นใคร !!!
 

 
งื่มมม ไรท์เองง หายไปนานเลย ขอโทษด้วยน้าาค้าา ตอนนี้ปอดเทอมแล้ว จะอัพให้จบ
เลยน้าาค้าา จุ้บๆ