รูมเมทที่รักก
เขียนโดย 
pprimm
วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 15.59 น.
แก้ไขเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 16.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) รักแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ... : เอ่อ..ให้ผมช่วยไหมคับ
ฉันมองหน้าคู่สนทนาอย่างเดือด ทำไมไม่มาเร็วกว่านี้.. ดูสภาพฉันสิ เหงื่อเต็มไปหมด ผมยุ่ง
หน้าแดง แล้วกระเป๋าพันเต็มตัว......เอิ่ม... หล่อเหมือนกันนะ..ไม่เป็นไรๆ ให้อภัยๆ อิ้อิ้55
ฉัน : ค่ะๆ
ฉันกับเขาเสียเวลาอยู่นานกว่าจะเอากระเป๋าออกจากตัวฉัน..
ณ ลิฟต์
... : ชั้นไหนคับ
ฉัน : เอ่อ...ชั้น..9 ค่ะ
... : คับๆ
ฉัน : เห้อ...
... : เหนื่อยหรอคับ
ฉัน : นิดหน่อยค่ะ
... : ไม่คุ้นหน้าเลย ย้ายมาใหม่หรอ
ฉัน : ใช่ค่ะๆ
... : มาจากไหนหรอ
ฉัน : มาจาก...ค่ะ
... : ที่เดียวกันเลยๆๆ
ฉัน : จริงหรอคะ
... : ใช่ๆ แต่ผมอยู่หมู่บ้าน...
ฉัน : เห้ยๆๆ อยู่หมู่บ้านเดียวกันเลยๆๆ
... : จริงดิ บ้านผมอยู่ซอย4 หลังที่ 2
ฉัน : ....
... : เป็นอะไรป่าวคับๆ
ฉัน : ใช่พี่แบงค์ป่าว
แบงค์ : เห้ย รู้จักชื่อได้ไงอ่ะ
ฉัน : ก็หนูอยู่ข้างบ้านพี่ไงล๊าาาา
แบงค์ : เดี๋ยวๆนะ ...ปริมหรอ
ฉัน : เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
แบงค์ : หู๊วว สวยขึ้นเยอะนะเนี่ยย
ฉัน : ฮ่าๆ เขินนน
แบงค์ : ไม่ได้เจอกันตั้ง..
ฉัน : 8 ปี พี่นั่นแหล่ะหายไปไหน ปริมไม่มีเพื่อนเล่นเลย
แบงค์ : โทษทีๆ พอดีพี่ไปตปท.กะทันหัน
ฉัน : โด่วววววว
แบงค์ : 555 ลิฟต์เปิดแล้วๆ
ณ ห้อง 407
แบงค์ : อยู่ห้องนี้หรอ
ฉัน : ใช่ๆ พี่แบงค์อยู่ห้องไหนอ่ะ
แบงค์ : พี่อยู่ห้อง 307 ชั้น 8
ฉัน : ฮ่าๆ ข้างล่างปริมเลยย
แบงค์ : 55 พี่ไปก่อนนะ
ปริม : ค้าา ขอบคุณน้าาค้าา
แบงค์ : คับบ มีไรเรียกพี่ได้เสมอนะ
ปริม : ค่ะ บ๊ายยบายย
ฉันอำลาพี่แบงค์สักพัก แล้วปิดประตู จัดของ ห้องกว๊างกว้างงง
หลังจากที่ฉันจัดของเสร็จ..ก็ออกไปที่ระเบียง ดูนกชมไม้สักหน่อย
ฉัน : หื้มม อากาศดีจังงง
ภาพพี่แบงค์ลอยมา ทำฉันหน้าแดงไปหมด..แหงละสิ.. พี่แบงค์เป็นรักแรกของฉันเลยนะ
จะลืมลงได้ไง เขินนสุดๆ
... : เห้ยย!!! เธอเป็นใคร !!!
งื่มมม ไรท์เองง หายไปนานเลย ขอโทษด้วยน้าาค้าา ตอนนี้ปอดเทอมแล้ว จะอัพให้จบ
เลยน้าาค้าา จุ้บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
