รินรดีซ่อนรัก
เขียนโดย Annakan
วันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 09.36 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 09.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ตอน 7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 7
“สวยจังเลยค่ะป๊า” รินรดีกำลังตกตะลึงกับวิลล่าสุดหรูมันคือบ้านพักสีขาวสะอาดตาแถมยังมีสระว่ายน้ำอยู่หน้าบ้านด้วยและที่ดีกว่านั้นคือมีสระเล็กแยกออกมาเป็นสระน้ำวนเอาไว้นอนแช่ให้สบายอารมณ์ชื่นชมวิวทะเลสวยๆ
“หนูจะได้เล่นทั้งน้ำสระแล้วก็น้ำทะเลเลย ชอบไหมคะ”
“ชอบค่ะป๊า ขอบคุณนะคะ” รินรดีกระโดดกอดคนรักด้วยความดีใจ ภาคินัยก็อดดีใจไปด้วยไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าที่แสนมีความสุขของหนูน้อย
เมื่อวางสัมภาระเรียบร้อยทั้งสองคนก็เปลี่ยนชุดแล้วลงไปเล่นน้ำทะเล ด้วยอายุที่ผ่านมาเกือบครึ่งคนและหน้าที่การงานอันเคร่งเครียดจึงทำให้ความสนุกสนานแบบเด็กๆ ไม่เหลืออยู่ในตัวภาคินัยอีกแล้วแต่เมื่อได้เห็นหนูน้อยวิ่งไล่ปูลม กระโดดโต้คลื่นแล้วหัวเราะจนตาหยีมันก็ยากเหลือเกินที่จะไม่ทำแบบนั้นบ้าง
“กรี๊ดดด ป๊าขา ลูกนี้ใหญ่มาก” รินรดีหลับตาปี๋เมื่อคลื่นลูกโตเข้ามาใกล้แล้วก็ล้มหัวทิ่มหัวตำไม่เป็นท่า
“ฮ่าๆๆ ป๊าขา สนุกจังเลย” พอลูบหน้าลูบตาเสร็จเธอก็ลุกขึ้นยืนแล้วหัวเราะคิกคัก ภาคินัยยอมลดอายุตัวเองแล้วไปเล่นโต้คลื่นกับหนูน้อยด้วย
“สนุกขนาดนั้น” ชายหนุ่มถามเด็กสาวที่ใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา
“สนุกสิคะหนูไม่ได้มาทะเลนานแล้วและที่ดียิ่งกว่ามาทะเลก็คือหนูได้อยู่กับป๊า”
“เหนื่อยรึยังหนูน้อยเล่นมาจะสามชั่วโมงแล้วนะคะ”
“เหนื่อยแล้วค่ะ หิวด้วย”
“ขี่หลังป๊าไหม”
“หนูรักป๊าจัง” รินรดีกระโดดขึ้นไปเกาะหลังแล้วหอมแก้มป๊าสุดที่รักของเธอ
ภาคินัยโทรไปสั่งอาหารทะเลสดๆ กับทางโรงแรมให้มาส่งที่วิลล่า หนูน้อยของเขากินทุกอย่างด้วยความเอร็ดอร่อยแต่ก็ไม่ลืมเขา เธอคอยแกะกุ้งแกะปูมาป้อนให้อยู่เรื่อยๆ ซึ่งผู้หญิงทุกคนที่เลี้ยงดูอยู่สี่ห้าคนไม่เคยทำให้สักครั้งนอกจากหนูน้อยผู้แสนซื่อ ส่วนเมียแต่งนะหรอลืมไปได้เลยเธอไม่เคยทำอะไรให้ใครอยู่แล้วเพราะโตมากับพี่เลี้ยงและคนใช้ทั้งชีวิตแทบไม่เคยหยิบจับทำอะไรด้วยตัวเอง
“ป๊าขาขอหนูงีบหน่อยได้ไหมคะ” เมื่อล้างมือล้างไม้เสร็จเรียบร้อยหนังท้องตึงๆ ก็พาให้หนังตามันหย่อนจวนจะปิดเข้าไปทุกที
“ป๊าก็ง่วงเหมือนกัน” ทั้งคู่หลับอยู่บนเตียงไม้แบบสี่เสาที่ข้างสระน้ำ รอบๆ มีผ้าม่านสีขาวผืนบางพลิ้วกั้นอยู่
“ป๊าขา” รินรดีลืมตาขึ้นมาก็พบว่าพระอาทิตย์ใกล้จะตกแล้ว
“ป๊าหลับนานกว่าหนูอีกหรอเนี่ย” ภาคินัยไม่เคยนอนกลางวันเลยแต่พอได้นอนกลับรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าดีจัง
“พระอาทิตย์กำลังจะตกแล้วค่ะป๊า สวยจังเลย”
“สวยจริงๆ ด้วย” ภาคินัยลุกขึ้นนั่งแล้วโอบคนรักไว้ด้านหน้า ทั้งสองคนกำลังชื่นชมแสงสุดท้ายของท้องฟ้าด้วยกันเป็นครั้งแรก
“ฮึกๆ”
“เป็นอะไรคะหนูน้อย” ภาคินัยถามคนในอ้อมกอดด้วยความตกใจเพราะอยู่ๆ เธอก็สะอื้นออกมาเบาๆ
“หนู หนูดีใจค่ะหนูไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้กับป๊าเลย ทุกวันหนูต้องอยู่คนเดียวกินข้าวคนเดียว”
“หนู” ภาคินัยหมดคำจะพูด เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอจะเหงาและอ้างว้างขนาดนี้
“แต่หนูเข้าใจค่ะ หนูรู้ว่าป๊าต้องทำงานป๊าต้องดูแลครอบครัวหนูจะเก็บความทรงจำวันนี้ไว้ค่ะว่าหนูมีความสุขแค่ไหน”
“ป๊าก็มีความสุขค่ะ ป๊าสัญญาว่าจะพาหนูมาเที่ยวให้บ่อยกว่านี้นะคะ” ชายหนุ่มกอดคนรักให้แน่นขึ้นและเขาก็รู้ตัวว่าสายใยแห่งความรักระหว่างเธอกับเขามันเริ่มจะแนบแน่นขึ้นทุกที
“ตกไปหมดดวงแล้ว” ภาคินัยกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู ท้องฟ้ามืดลงดวงดาวกำลังเริ่มเปล่งแสงเล็กจ้อยกระจายเป็นจุดเล็กๆ ไปทั่วแผ่นฟ้าสีดำ
“หนูจ๋า” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงสั่นพร่า มือใหญ่เลื้อยเข้าไปในชุดกระโปรงเพื่อหาความอบอุ่นจากทรวงอก
“ปะ ป๊านี่มันกลางแจ้งนะคะ”
“ครั้งแรกของเราสองคนไงคะ ขอป๊านะป๊าไม่ไหวแล้วหนูก็น่าจะรู้” ภาคินัยบดอาวุธคู่กายไปที่ด้านหลังของเธอ
“ขอป๊านะ นะคะหนูน้อยของป๊า” เสียงอ้อนวอนถูกกระซิบไปทั่วลำคอเรียวระหง รินรดีหมดแรงจะขัดขืนแล้วปล่อยให้อารมณ์นำพาไป
“ดาวสวยไหมคะหนูน้อย” ภาคินัยขึ้นไปนอนทาบด้านบน
“สวยค่ะป๊า” รินรดีตอบ มือเล็กๆ ของเธอลูบไล้ไปที่แผ่นหลังบึกบึนของเขา
“ป๊ารักหนูนะคะ รักมาก” ชายหนุ่มฝากจูบไปทั่วลำตัวอ้อนแอ้นแล้วไปหยุดที่กลีบดอกไม้อันบอบบาง เขายกขาเรียวๆ ให้ตั้งชันขึ้นแล้วปรนเปรอเพลงลิ้นให้เธอท่ามกลางแสงดาว
“อืม ปะ ป๊าขา” รินรดีไม่รู้ว่าสายตาเธอพร่าเลือนหรือท้องฟ้ามันระยิบระยับจากดวงดาวนับร้อยนับพัน ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าสายลมเบาๆ ที่มากระทบกับผิวกายยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้มันมากขึ้นเพราะมันเป็นเครื่องย้ำเตือนว่าเธอกำลังทำรักอยู่กลางแจ้ง
“โอ๊วว ป๊าขา ป๊า หนูรักป๊าๆๆ” เด็กสาวลืมไปสิ้นสนิทใจว่าไม่ได้อยู่ในห้องนอนแต่บทรักมันสุดจะเสียวซ่านเธอจึงไม่อาจเก็บกลั้นเสียงเอาไว้ได้ ภาคินัยเองก็ไม่ได้สนใจเพราะเขารู้ว่าไม่มีใครเข้ามาได้แน่ๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นแต่ก็ไม่ดังพอจะกลบเสียงครางของทั้งคู่ได้
“ซี๊ดดดด หนูจ๋าป๊าใกล้ ใกล้แล้ว อ๊า” ภาคินัยปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปใน ร่องอุ่นนุ่ม รินรดีนอนตัวสั่นแล้วกอดป๊าของเธอไว้แน่นการทำรักท่ามกลางหมู่ดาวมันดีจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ