รินรดีซ่อนรัก

ตอนที่ 6

        “หนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ ป๊าต้องโทรสั่งงานก่อน” ภาคินัยบอกเด็กสาวหลังจบบทรักรับอรุณ

        “ค่ะป๊า” รินรดีตอบรับด้วยสีหน้าแช่มชื่น วันนี้เธอมีความสุขที่สุดเลยเพราะป๊าไม่ต้องรีบออกไปแต่เช้าแถมยังจะพาเธอไปเที่ยวทะเลอีก ความสัมพันธ์ของเธอกับเขามันเปิดเผยไม่ได้การไปไหนมาไหนด้วยกันส่วนใหญ่ก็จะแค่ทานข้าวที่ร้านเดิมๆ นอกนั้นก็จะใช้เวลาด้วยกันในห้องนอนซะมากกว่าเพื่อความปลอดภัย

        “วันนี้ป๊าอยากใช้อ่างจังเลย” ภาคินัยส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้เด็กสาวแถมขยำก้นงอนๆ ให้อีกที รินรดีจึงรีบเดินเข้าน้ำห้องแล้วไปเปิดน้ำอุ่นๆ ตีฟองนุ่มๆ ให้เต็มอ่าง

        “ผมจะไปทะเลสามวันนะแอนนี่” ภาคินัยโทรไปหาเลขาคู่ใจก็คือเรณุกาหรือที่ใครๆ เรียกว่าเอเน่แต่เขาจะเรียกเธอว่าแอนนี่

        “รับทราบค่ะบอส ขอดูตารางงานก่อนนะคะถือสายรอสักหนึ่งนาที” เรณุกากวาดตามองคิวต่างๆ ของสัปดาห์นี้อย่างรวดเร็วแล้วก็ได้คิวงานปลอมๆ ไว้รายงานเมียเจ้านาย

        “คืนนี้บอสไปนอนคอนโด พรุ่งนี้ไปพบหุ้นส่วนที่หัวหินค้างหนึ่งคืนส่วนคืนที่สามสังสรรค์กับเพื่อนฝูงจะได้กลับบ้านได้ดึกหน่อย” เรณุการายงานแผนการลวงๆ ให้เจ้านายและคู่ขาฟังแบบชัดเจนฉะฉานด้วยความแม่นยำและไม่เคยแสดงท่าทีให้จับพิรุธได้เธอจึงได้รับความไว้วางใจจากคุณกัญญารัตน์แบบสุดๆ ซึ่งเป็นโชคดีของเธอกับเขาจริงๆ ที่ได้ทั้งร่วมงานและร่วมเตียงในคราวเดียวกัน

        “แล้วบอสจะซื้อของมาฝากนะครับทูนหัวของบอส”

        “อาทิตย์หน้าเถอะค่ะสัปดาห์นี้คิวเต็มแล้ว” เรณุกาตอบแล้ววางสายไป

        “ฮอทอะไรเบอร์นั้น” ภาคินัยยิ้มกับมือถือแล้วส่ายหัวน้อยๆ ให้กับความร้อนแรงของเลขาคู่ใจ

        “ป๊าขา มาอาบน้ำกัน” รินรดีนั่งรออยู่ในอ่างที่ฟองครีมนุ่มๆ เกือบจะล้นไปที่พื้นห้อง

        “ไม่ได้อาบน้ำกับหนูนานแล้ว” ภาคินัยลงไปนั่งซ้อนข้างหลังส่วนมือเอื้อมมือไปด้านหน้ากอบกุมทรวงอกของเด็กสาว

        “ได้มาใช้อ่างบ้างไหมเนี่ยไม่เห็นโฟมลดลง” ภาคินัยเหลืบไปเห็นขวดโฟมที่ปริมาณหายไปนิดเดียวเท่านั้น

        “ไม่ได้ใช้เลยค่ะอาบคนเดียวมันเหงา”

        “ป๊าจะหาเวลามาอยู่กับหนูให้มากขึ้นนะคะ” ภาคินัยตอบแล้วไซ้ซอกคอขาวๆ มือไม้ป่ายปะไปทั่วตัวนุ่มลื่น

        “อืม ป๊าขาแบบนี้ไม่เรียกอะ อาบน้ำนะคะ” รินรดีประท้วงด้วยเสียงสั่นพร่าเมื่อเขาสอดนิ้วเข้าไปในทางรักของเธอ

        “ก็หนูน่ารักขนาดนี้ป๊าจะอดใจไหวได้ยังไง ขอป๊านะคะ” มือใหญ่ขยำหน้าอกให้รับกับจังหวะนิ้วที่สอดเข้าออกช้าๆ ในทางรักอุ่นนุ่ม

        “อืม ปะ ป๊าขา” รินรดีพักมือไว้ที่ต้นขาแข็งแรงของชายหนุ่ม ใบหน้าเล็กๆ แหงนขึ้นไปเพื่อรอรับรสจูบอันแสนวาบหวาม

        “อ๊ะ ป๊า อืมมม” เรือนร่างอ้อนแอ้นกระตุกน้อยๆ เพราะจุดสุดยอดจากปลายนิ้ว รินรดีหอบน้อยๆแล้วพิงกายไปพักไว้กับแผงอกแข็งแกร่ง มือหน้าของป๊ายังคงลูบไล้ไปทั่วตัว

        “ป๊าขา” ภาคินัยยังคงวนเวียนนิ้วไม่ห่างจากเนินเนื้อของเด็กสาวสงสัยต้องขึ้นจากน้ำซะแล้ว

        “ลุกขึ้นก่อนนะคะหนูน้อย” เขาฉุดให้เธอยืนแล้วเปิดฝักบัวล้างตัวให้สะอาดเมื่อฟองครีมหายไปก็เผยให้เห็นส่วนสัดโค้งเว้ากับผิวเนื้อเนียนๆ ที่แสนเย้ายวน

        “นั่งตรงนี้นะคะ เอามือเกาะไว้ด้วย” ภาคินัยจับให้เด็กสาวนั่งลงที่ขอบอ่างอาบน้ำแล้วฝังหน้าไปที่กลีบรักของเธอ

        “อืมมม ป๊าขา ป๊า อ๊ายยย” รินรดีกรีดร้องเสียงสั่นเพราะเสียวปานจะขาดใจ

        “ซี๊ดดด หนูจ๋า ทำไมน้ำของหนูมันหอมขนาดนี้” ภาคินัยบี้เม็ดเล็กๆ ตรงรอยแยกด้วยนิ้วโป้ง รินรดีก็ได้แต่ครวญครางแล้วแอ่นสะโพกสู้

        “ป๊าขา หนูจะเสร็จแล้ว” ภาคินัยบรรเลงเพลงลิ้นจนถึงจุดที่คนรักสุขสม

        “ขอป๊าบ้างนะ” ชายหนุ่มประคองร่างเพรียวบางยืนขึ้นช้าๆ แล้วจูบไซ้ไปทั่วเต้านมกลมกลึง

        “อืม ป๊าขา เสร็จในตัวหนูนะคะ” เมื่อเขาหนำใจกับการระดมจูบเธอก็หันหลังให้แล้วเว้าวอนเสียงหวาน

        “ค่ะหนู ป๊าจะเสร็จในตัวหนู” ภาคินัยยึดเอวบางๆ ไว้มั่นแล้วกระหน่ำซอยสะโพกจนน้ำรักแตกซ่าน เสียงร้องของความอิ่มเอมประสานกันขึ้นมาดังลั่นแล้วต่างคนต่างก็โผเข้ากอดกัน

        “ได้ใส่รึยังคะ” ภาคินัยถามพร้อมชูบิกินี่ตัวจิ๋วขึ้นมาดูด้วยความขัดใจ

        “ยังเลยค่ะ”

        “ดีแล้วมาให้ป๊าลงโทษซะดีๆ ไปซื้อชุดแบบนี้ได้ยังไงหนูก็รู้ว่าป๊าหวงหนูขนาดไหน” ภาคินัยตรึงแขนคนตัวเล็กไว้บนเตียงแล้วทำหน้าขึงขัง

        “ป๊าชุดหนูจะยับ” รินรดีเพิ่งจะแต่งตัวเสร็จจึงไม่อยากให้ชุดสวยๆ ต้องมายับยู่นี่

        “ยับก็ช่างมัน ห้ามใส่ชุดแบบนี้เด็ดขาดเข้าใจไหมคะ”

        “เข้าใจค่ะป๊า”

        “ป๊ารักหนูนะ ป๊าไม่อยากให้ใครมองหนูเลย” ภาคินัยปล่อยแขนเล็กๆ ให้เป็นอิสระแล้วดูดดุนยอดอกของเธอ

        “อะ อืมมม ป๊าขาหนูอยากไปทะเลแล้ว” รินรดีอ้อนวอน

        “ก็ได้ค่ะแล้วเดี๋ยวป๊าจะพาไปซื้อชุดตัวใหม่” ภาคินัยยอมตามใจเด็กสาวเพราะตั้งแต่เช้าเขาจัดไปหลายรอบแล้วก็ควรจะเห็นใจเธอบ้าง

        ทั้งคู่ออกเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัวแล้วก็แวะซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ที่มีเสื้อผ้าขายด้วย ภาคินัยเลือกชุดว่ายน้ำแบบกางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้ามครึ่งตัวให้คนรักเพราะมันไม่เปิดเผยเนื้อหนังมากเกินไปก่อนจะจ่ายเงินก็แวะไปแผนกขนมกับเครื่องดื่มด้วยหนูน้อยของเขาจะได้มีอะไรกินเล่น

        “ขอบคุณค่ะป๊า” รินรดีหอมแก้มชายหนุ่มเมื่อกลับขึ้นมาบนรถเพราะเขาซื้อขนมให้เธอตั้งหลายถุงแถมเสื้อผ้าอีกตั้งสี่ห้าตัว

        ภาคินัยทั้งรักทั้งหลงเด็กสาวคนนี้เพราะเธอน่ารักและใสซื่อเหลือเกิน ผู้หญิงคนอื่นเวลาพาไปซื้อเสื้อผ้าต้องกำเงินหลักแสนไปเท่านั้นบางทีซื้อกันเฉียดล้านก็เคยเพราะเสื้อผ้าที่ห้างหรูๆ มันแพงหูฉี่แต่กับรินรดีแค่ได้ชุดตัวละไม่กี่ร้อยเธอกลับดีใจเหมือนได้ชุดแบรนด์เนม

        “ไว้วันหลังป๊าจะพาหนูไปห้างไปซื้อชุดดีๆ กว่านี้นะคะ”

        “นี่ก็ดีแล้วนะคะตัวตั้งห้าร้อยกว่าบาทแน่ะ” รินรดีหยิบชุดกระโปรงออกมาชื่นชม

        “หนูไม่อยากได้ชุดแบรนด์แพงๆ บ้างหรอคะ”

        “ป๊าซื้อให้แล้วไงคะตั้งสามชุดแค่นั้นก็พอแล้วค่ะหนูเอาไว้ใส่ออกงานเป็นทางการกับป๊าหนูหมายถึงงานที่ป๊าอนุญาตให้หนูไปด้วย” รินรดีรีบพูดขยายความให้ชัดเจนเพราะไม่อยากให้คนรักเข้าใจว่าเธอเรียกร้องอยากจะออกงานสังคมคู่กับเขาเธอรู้ตัวดีว่าไม่มีวันได้รับสิทธิ์นั้นเพราะเธอเป็นแค่เมียเก็บ

        “เด็กดีของป๊า ป๊ารักหนูมากนะคะ” ภาคินัยจูบหน้าผากเด็กสาวด้วยความเอ็นดู

        “หนูก็รักป๊าค่ะ คาดเข็มขัดด้วย” เด็กสาวจัดแจงคาดให้เรียบร้อยแล้วรถยนต์คันงามก็เคลื่อนออกไป