วัยวุ่น ๆ ของยัยตัวป่วน

     หลังจากที่พี่นุโทรหาเสร็จก็รู้ว่าทุกคนสามารถมาเที่ยวได้จึงนัดกันเพื่อที่จะเดินทางไปพร้อม
กัน แต่ก็ติดตรงที่ออกมาข้อนข้างสายเพราะกว่าทุกคนจะพร้อมกันก็เกือบ 10 โมงเช้าแล้วการ
เดินทางก็ถือว่าราบเรียบถ้าไม่มี.....
     "ถ้ารู้ว่าต้องมาเที่ยวกับยัยนิด น้ำไม่มาหรอกค่ะ"  น้ำหันไปพูดกับพี่ปิ่นที่ขึ้นรถมาได้
     "ทำยังกะอยากไปเที่ยวด้วยอย่างนั้นล่ะ" ฉันพูดทันที
     "นี่ยัยนิด" น้ำหันมาแว้งทันที
     "นี่ยัยน้ำ" ฉันทำตาม
     "พอได้แล้วทั้งสองคนนะกัดกันอยู่ได้"  พี่นุพูดทันที
     "นิดไม่ใช่หมานะพี่นุ"  ฉันแว้งหาพี่ชายตัวแสบทันที
     "เอาล่ะจ๊ะทั้ง 2 คนเดียวแวะหาอะไรทานกันก่อนนะ ว่าแต่คุณลุงกับคุณป้าจะตามมาเมื่อ
ไหร่"  พี่ปิ่นถามถึงคุณพ่อกับคุณแม่
     "ก็อย่างที่รู้ ๆ คงจะช่วงเย็น ๆ ล่ะมั้ง"  พี่นุพูดจบก็มองมาที่กระจกหลังส่วนแยม ออม มิ้น
เก๋และส้มทุกคนต่างก็เงียบกันหมด
     "เด็ก ๆ จ๊ะพี่ว่าเดียวแวะซื้อของไปที่พักด้วยล่ะกันนะ"  พี่ปิ่นหันมาบอกทุกคนก่อนที่พี่นุจะ
ขับรถเลี้ยวไปแม็คโคเหมือนรู้กันกับพี่ปิ่น
     "ดีเลยนิดจะซื้อขนมให่เยอะ ๆ เลย"  ฉันพูดอย่างดีใจ
     "นี่ยัยนิดกะจะกินแต่ขนมหรอไม่ซื้อกับข้าวไปทำกินรึไง"  น้ำพูดขัดทันที
     "เรื่องอาหารนิดมอบให้พี่นุจัดการค่ะ"  ฉันพูดแค่นั้นก็รีบเปิดประตูลงจากรถทันที
     "หมายความว่าไง"  น้ำยังคงสงสัยเหมือนเดิม
     "พี่นุเขาทำอาหารอร่อยนะเพราะพี่เขาเคยเรียนโรงเรียนสอนทำอาหารตอนปิดเทอมน่ะ
ส่วนนิดเขาทำอาหารไม่เป็นหรอกเป็นแต่ไข่เจียวไหม้ ๆ น่ะ"  ออมพูดให้น้ำเข้าใจแล้วจึงรีบ
เดินตามไป
     "จะทานอะไรดีล่ะน้องออม"  พี่นุหันไปถามขณะลุนรถเข็นมาตรงบริเวณอาหารสด
     "คงเป็นพวกบาบีคิวกับอาหารทะเลน่ะค่ะ"  ออมบอกก่อนจะหันไปทางพี่ปิ่นที่เลือกซื้อเนื้อ
หมูอยู่
     "แล้วปิ่นล่ะ"  พี่นุยังคงถามความคิดเห็นเหมือนเดิม
     "แล้วแต่นุเลยปิ่นกับน้ำทานได้หมดล่ะ"  ปิ่นหันมาบอกก่อนจะก้มหน้าดูเนื้อหมูต่อ
     "งั้นน้องออมก็ไปดูสับปะรสกับมะเขือเทศล่ะกันเดียวพี่จะไปดูพวกเครื่องปรุง ส่วนพวก
อาหารทะเลพี่ก็บอกให้ลุงเขาหาดูให้แล้ว"  พี่นุพูดจบก็เดินไปทางเครื่องเทศทันที ส่วนออม
ก็เดินไปดูสับปะรส
     ส่วนฉัน แยม น้ำ มิ้น ส้มและเก๋ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปหาของกินและน้ำอัดลมโดยฉันก็ไม่
ลืมที่จะซื้อไวน์ขาวมาด้วยเมื่อทุกคนซื้อของเสร็จก็เดินกลับมาเจอกันที่รถ
     "นี่ยัยนิดกินไวน์ด้วยหรอเรายังเด็กอยู่เลยนะ"  น้ำพูดทันทีที่เห็นฉันเอาขวดไวน์ยื่นให้พี่ปิ่น
     "อ๋อไม่ไช่หรอกจ๊ะน้องน้ำพี่ต้องใช่ไวน์ในการหมักอาหารและทำอาหารน่ะจ๊ะไวน์เมื่อเจอ
ความร้อนแอนกอฮอร์ก็ละเหยไปหมดแล้วเล่ะจ๊ะ"  พี่นุพูดให้ฟังซึ่งฉันก็ได้แต่พยักหน้า
     หลังจากนั้นเราก็เดินทางรวดเดียวมาถึงหัวหินทันทีเมื่อมาถึงบ้านพักพวกเราก็ช่วยกันขน
ของเข้าที่พักซึ่งลุงที่ดูแลอยู่ก็ออกมาต้อนรับและบอกกล่าวเรื่องอาหารทะเลที่แช่อยู่ในตู้หลัง
จากนั้นลุกก็เดินกลับบ้านทันที เมื่อเราไปถึงก็บ่ายกว่า ๆ ฉันจึงชวนเพื่อน ๆ ทุกคนยกเว้นน้ำไป
เดินเที่ยวริมทะเลแต่ขณะที่พวกฉันจะเดินลงบันไดไป
     "ยัยนิดจะไปไหน"  เสียงของน้ำทำให้ฉันถึงกับเท้าเอวทันที
     "ก็จะเดินไปเที่ยวที่ทะเลน่ะสิถามทำไม" ฉันหันไปพูดก่อนจะเดินต่อ
     "แล้วไม่คิดจะช่วยทำอะไรเลยหรอ"  น้ำถามขณะที่ในมือก็ถือถุงเพื่อทำบาบีคิว
     "เดินไปแปปเดียวเองเดียวมาช่วยล่ะกัน"  พูดจบฉันก็เดินไปอย่างไม่สนใจ  ทำให้น้ำทำหน้า
มุ่ยก่อนจะเดินเอาของไปวาง
     "เป็นอะไรหรือเปล่าน้ำ"  พี่นุถาม
     "ก็ยัยนิดสิคะพี่นุไม่มาช่วยกันเลย"  น้ำพูดแบบไม่พอใจ
     "พี่ว่าก็ดีอยู่แล้วเพราะยัยนิดช่วยพี่เตรียมของทีไรไม่ต้องได้กินล่ะงานนี้"  พี่นุพูดยิ้ม ๆ  แล้วก็
เตรียมของทำอาหารจนเสร็จนิดกับพวกเพื่อน ๆ ก็เดินเข้ามา  ก่อนจะยืนมอง
     "ทำเสร็จหมดแล้วเดียวนิดจุดเตาให้ล่ะกัน"  พูดจบก็เดินไปหยิบไฟเช็คเพื่อจะจุดไฟแต่พี่ปิ่นก็
แย้งไฟไปจากมือทันที
     "ไม่ต้องหลอกจ๊ะเดียวพี่ทำเอง"  แล้วพี่ปิ่นก็เดินไปที่เตาทำให้น้ำยิ่งไม่พอใจใหญ่
     "พี่ปิ่นก็ให้ยัยนิดทำมั่งสิค่ะ"  น้ำพูดต่อ
     "พี่ปิ่นกลัวยัยนิดทำไฟใหม้บ้านล่ะมั้ง 555 "  พี่นุหันไปมองทันที เมื่อเห็นน้ำทำท่างงเลย
อธิบายให้ฟัง
     "นิดเคยจุดไฟ  แล้วไฟมันพรึบออกมาด้วยความตกใจก็โยนทิ้งทันทีแต่ก็ไม่รู้ท่าใหนโยนเข้า
บ้านต้องรีบหาน้ำไปดับเล่นเอาผ้าม่านไหม้ไปเกือบครึ่ง 555"  พูดจบก็หันไปมองทางนิด
     "พี่ว่าถ้านิดอยากช่วยนั่งอยู่เฉย ๆ ล่ะดีแล้ว"  พี่นุพูดจบก็หันไปทางออมกับแยม
     "เดียวน้องออมกับน้องแยมเอาผักไปล้างแล้วหันด้วยนะ"  พี่นุสั่งเสร็จก็เดินไปด้านในเพื่อ
หยิบของ  ส่วนออมกับแยมก็เดินไปหยิบผักไปล้างทันที
     หลังจากที่เตรียมของเสร็จก็ทำการหมักของทั้งหมดแล้วทุกคนก็แยกย้ายไปอาบน้ำ  ส่วนพี่นุ
ก็ยังคงเตรียมก่อก่องไฟเพื่อให้แสงสว่างเหมือนการเข้าค่ายรอบกองไฟ