Fag or No! ไม่ฉันไม่ได้บ้านะ!!

7.0

เขียนโดย BANAA

วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.51 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,824 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.17 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

  โอ้ยทำไมรู้สึกปวดหัวแบบนี้  ฉันไม่ได้กินเหล่านี้  โอ้ยๆปวดหัว  ทำไมยิ่งคิดยิ่งปวดนะ  โอ้ยๆปวดหัวเท่าที่ฉันจำได้หมอนั้นบอกว่าจะพามาหาเชล  แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนละ  -_0  เฮ้ยนี่มันไม่ใช้ห้องนอนฉันนิ  แล้วฉันอยู่ที่ไหน  ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไง

                “ตื่นแล้วหรอ”  โอ้ยผู้ชายผมดำสุดคูล  ตัวสูราวๆร้อยแปดสิบกว่ากำลังเดินมาหาฉัน  ริมฝีปากขยิบยิ้มมุมปาก  ฉันเหมือนกำลังเห็นแสงออร่าออกมาจากตัวเค้าเลย

                “เอ่อ..คุณคือใคร  แล้วฉันอยู่ที่ไหน”

                “อ่าวจำฉันไม่ได้หรอ  ฉันเชลไง”

                “เชล?”  ทำไมฉันตอนนั้นฉันไม่คิดว่าเค้าจะหล่อขนาดนี้นะ  เผลอๆหล่อกว่าหมอนั้นอีก  แต่ช่างเหอะยังไงเค้าก็น่ารักกว่าตั้งเยอะดูอ่อนโยนกว่าด้วย  “แล้วฉันอยู่ที่ไหนหรอ”

                “บ้านเฟรสนะ”

                “ฮ่ะ!!

                “ฟังไม่ผิดหรอก  เมเธออยากกลับบ้านหรือเปล่า”

                “อืม...”

                “แต่เธอคงกลับไปไม่ได้แล้วละ”

                “ทำไมฉันกลับไปไม่ได้”

                “เธอมาที่เมืองของพวกเรา  มนุษย์ที่เข้ามาที่นี่จะเข้ามาแล้วไม่สามารถออกไปไหนได้อีกจนกว่า....”

                “จนกว่าอะไร”

                “จนกว่าเธอจะตาย”

                “อะไรนะ  ทำไมเอะอะอะไรก็ตายก็ตาย  ดีงั้นฉันตายๆไปจะได้จับพวกนายจะได้ไม่ต้องมาดูแลฉันด้วย”

                “ไม่ได้นะ   ถ้าเธอตายเฟรสกับฉันจะเดือดร้อน”

                “สรุปแล้วคือฉันก็ทำอะไรไม่ได้เลยสินะ”

                “เมผมขอโทษนะ  เพราะผมเมเลยต้องมาเจออะไรแบบนี้  แต่ถ้าเมอยู่ที่นี่ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ”

                “ฉันไม่มีทางเลือกอยู่แล้วนิ   ยังไงฉันก็ต้องอยู่กับพวกนายอยู่แล้ว”

 

กอด    เค้าดึงฉันเข้ามากอด  ตุบๆ..ตุบๆ  ไม่นะหยุดเต้นเดี๋ยวนี้  สัมผัสนี้อีกแล้วทำไมช่วงนี้ฉันถึงต้องเจออะไรแบบนี้   แล้วดูสิสัมผัสที่แสนจะอบอุ่น  กลิ่นที่หอมชวนหลงใหลแบบนี้  ทำไมเค้าถึงได้ทำตัวนางรักจังลยนะ

                “เมผมขอโทษจริงๆน่ะ”  ดูสิทำไมเค้าต้องทำเสียงน่ารักๆแบบนี้ด้วย  หัวใจฉันสั่นไหวหมดแล้ว

                “อืมนายก็ปล่อยฉันได้แล้ว”

                “ไม่จนกว่าเมจะให้อภัยผมก่อน”

                “ฉันไม่โกรธนายสักหน่อย”

                “สัญญาน่ะ”

                “สัญญา” 

จุ๊บ..เค้าโน้มตัวลงมาจุ๊บที่หน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา  เราสบตากันเนิ่นนาน  ฉันเริ่มรู้ได้ว่าหน้าฉันเริ่มร้อนขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ  ตัวสันรู้สึกหนาวสั่นไปหมด  หรือว่าจุ๊บนั้นจะส่งผลถึงร่างกายฉันไปด้วย

                “เมน่ารักจังเลย”

                “นี่...อย่าไปพูดแบบนี้กับใครอีกเข้าใจไหม”

                “ทำไมละ”

                “เพราะมันไม่ดี”

                “ไม่ดียังไงหรอ”  ยังจะมาสงสัยอีกมให้ตายคนเค้าบอกว่าไม่ดีก็ไม่ดีสิ  จะอยากรู้อะไรกันนักกันหนาเนี่ย

                “ช่างเถอะ  แล้วนายก็ออกไปห่างๆฉันด้วย”

 

                “โอเครครับผม ^^”  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา