Fag or No! ไม่ฉันไม่ได้บ้านะ!!
เขียนโดย 
BANAA
วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.51 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“มีอยู่อย่าง...”
“อะไร”
“มนุษย์ที่เค้าดูแลต้องมอบหัวใจให้เค้า แล้วเค้าจะสามารถมาโลกมนุษย์ได้อีก”
“มอบหัวใจหมายความว่าไง”
“เธออยากไปหาเค้าไหมละ”
“ฉันไม่กล้า ที่ๆพวกนายอยู่มันน่ากลัวหรือเปล่า ฉันกลัวว่าถ้าฉันไปแล้ว....ว้าย!” หมอนั้นดึงฉันเข้ามากอดฉันเอาไว้ ตัวเค้าค่อนข้างสูงใบหน้าฉันซบอกเค้า หัวใจเข้าเต้นแรงมาก แล้วร่างกายเค้าก็อุ่นมากด้วย
“หลับตา”
“ฮ่ะ”
“หลับตา แล้วกอดฉันไว้แน่นๆ เราจะไปหาเชลกัน” เอาไงก็เอาคนอย่างฉันอยู่ที่ไหนก็ไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเองอยู่แล้ว ฉันหลับตาลงพร้อมกับความรู้สึกที่เหมือนตัวเองกำลังลอยขึ้น ลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ ฉันโอบกอดเค้าไว้แน่นและเหมือนหมอนั้นจะรู้ว่าฉันรู้สึกกลัว เค้าลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน
“ไม่ต้องกลัว”
เม! เม!! เสียงแม่ที่ดังขึ้นมาในจิตใจ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนมีแม่อยู่ข้างกายตลอดเวลา แม่คะแม่ได้ยินหนูไหม หนูอยากไปอยู่กับแม่หนูเบื่อชีวิตแบบนี้เต็มทนแล้ว
“นี่ยัยมนุษย์!! เฮ้!!”
“....” ฉันเหมือนได้ยินเสียงใครเรียกแต่ไม่ใช่เสียงแม่ฉันนิ ฉันลืมตาตื่นขึ้นแสงที่แยงตาทำให้การมองเห็นได้ไม่ชัด แต่คนตรงหน้าผู้ชาย ไม่สิเค้าดูหล่อกว่าผู้ชายทั่วไปแต่เค้าดูเหมือนไม่ใช่ผู้ชาย เอ๊ะมันยังไง
“ยัยมนุษย์เธอตื่นเดี๋ยวนี่”
“คุณคือใคร แล้วทำไมคุณหล่อแบบนี้”
“ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องเป็นแบบนี้ นี่ยัยมนุษย์ตั้งสติ แล้วมองดูดีๆว่าคนตรงหน้าเธอคือใคร” ทำไมเค้าถึงดูหล่อจังเลย โอ้วพ่อเทพบุตร หล่อ หล่อมาก ใบหน้ารูปเรียวไข่ ริมฝีปากนั้นหน้าสัมผัสเหลือกิน
“พ่อเทพบุตรสุดหล่อ -3-//”
“เฮ้ย...หยุดเลยยัยมนุษย์ อย่าเข้ามานะ”
“พ่อเทพบุตร จุ๊บ” อืมรสสัมผัสที่หอมหวาน นี่สินะที่เค้าเรียกว่าสวรรค์ชั้น7
“ยัยบ้า มาจูบฉันได้ไงเนี่ย!!”
5 นาทีต่อมา.....
เฟรส talk
ให้ตายผมไม่เข้าใจว่าผมพายัยนี่มาได้ยังไง แล้วดูสิคนตรงหน้าผมทำตัวปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนี้ แล้วนี่ยัยมีหน้ามาขโมยจูบฮีตสุดหล่อของผมไปอีก ไม่แปลกที่ยัยนี่จะเหมือนอาการเมาแบบนี้ เพราะเมืองฮีตได้ตั้งคาถาป้องกันพวกมนุษย์เอาไว้มนุษย์จะหลงทุกสิ่งจนบ้าตายไปเอง แต่ยัยนี่โดนบ้ามากที่มาจูบฉัน
“นี้ยัยมนุษย์ฉันในเธอกินผลไม้เครปไปแล้ว ทำไมเธอยังบ้าอยู่เนี่ย” ผลไม้เครปเป็นสิ่งที่จะทำให้พวกมนุษย์หายจากอาการมึนเมานี่ได้ แต่เนี่ยก็ผ่านนานแล้วทำไมยัยนี่ยังไม่รู้สึกตัวอีก
“พ่อเทพบุตร”
“หรือต้องใช้วิธีนี้สินะ 1 2 3ถีบ”
“....” เฮ้ยยัยนั้นสลบไปแล้วนี้ผมถีบเบาๆเองนะ ทำไมยัยนั้นอ่อนแอจังว่ะ
“ไอเฟรส”
“เฮ้ย เชลนายมาอยู่ที่นี่ได้ไง”
“ฉันมาหานายนั้นแหละ แล้วนายพาใครมาด้วย”
“เม”
“เฮ้ย นายพาเธอมาที่นี่ไม่ได้นะ ตอนนี้คณาธิบาลกำลังเร่งตัวสอบเมืองอยู่ ถ้าพวกเค้ารู้ว่ามีมนุษย์อยู่ที่นี่นายโดนเค้าตารางแน่”
“เฮอะน่าฉันมีแผน แล้วนายทำไมไม่โดนกักบริเวณ”
“พอดีว่าฉันมันหล่อว่ะเพื่อน เค้าเลยปล่อยมา”
“-_-“
“เอ่อๆ พอดีว่าฉันทำผิดครั้งแรกเลยปล่อยตัวมาก่อน แต่ต้องทำความดีทดแทนว่ะเพื่อน แต่เพื่อนพาเธอมาที่นี่มันไม่ปลอดภัยสำหรบเราเลย”
“ฉันพายัยนี้มาก็เพราะนายเลย ฉันจะให้ยัยนี้มอบหัวใจให้นาย แต่นายไม่โดนกักตัวก็ดีแล้ว”
“ฮ่ะ!! แต่ถ้ายัยนี้มอบหัวใจให้ฉันเธอก็ต้องตายนะ”
“ก็ใช่ แต่นายไม่โดนจับแล้วนี่”
“แล้วนายจะเอาไงต่อ ถ้าเกิดมีใครรู้ว่ามีมนุษย์อยู่ที่นี่ละก็....ฉึก! ตายแน่”
“ก็อย่าให้ใครรู้สิ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
