Fag or No! ไม่ฉันไม่ได้บ้านะ!!
เขียนโดย 
BANAA
วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.51 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันกำลังนอนซบอกหมอนี้อยู่และอยู่ในท่าที่มันค่อนข้างจะไม่ดีสะด้วย ฉันพลักตัวขึ้นก่อนที่อะไรๆมันจะมีอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ เพราะหัวใจฉันมันอ่อนแอ
"ฉันห้ามเธอแล้วนะ"
"แล้วทำไมนายไม่เรียกให้เร็วกว่านี้ละ" ฉันหันหลังให้หมอนั้น ถ้าเกิดมองหน้าเค้าต่อไปฉันคงเป็นลมล้มไม่เป็นท่าแoj
"ฉัน...ขอโทษแล้วกัน แล้วเธอจะมาฟังเรื่องของพวกเราได้แล้วยัง"
"ก็ว่ามาสิ"
"ฉันชื่อเฟรสเป็นฮีตหรือที่มนุษย์เรียกว่านางฟ้านั้นแหละแต่พวกฮีตไม่มีผู้หญิงมีแต่ฮีตชายเพราะงั้นเราเลยเรียกตัวเองว่าฮีต ส่วoหมอนั้นที่หายไปต่อหน้าเธอนะเค้าเป็นแคนเอียนเป็นพวกที่อยู่ตรงข้ามกับพวกฮีตอย่างสิ้นเชิง หมอนั้นถูกพวกมนุษย์เกรงกลัวไม่กล้ายุ่งเกี่ยวมนุษย์เรียกแคนเอียนว่าปีศาจ พวกเราสองคนโดนเรียกให้มาดูแลเธอตั้งแต่เมื่อ3ปีก่อน...”
“ตอนที่แม่ฉันเสีย....”
“ใช่ จิตใจที่สูญเสียและดวงตาที่เห็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตมันทำให้เราต้องมาดูแลเธอตั้งแต่ตอนนั้น แต่ที่ฉันไม่เข้าใจทั้งๆที่เราอยู่กับเธอมาแต่ทำไมเธอเพิ่งจะมาเห็นพวกเราเอาตอนนี้”
“นี้ก็แสดงว่านายอยู่กับฉันมาโดยตลอดอย่างนั้นหรอ"
"ฉันไม่ได้อยู่กับเธอทั้งวันหรอกนะ ฉันก็มีหน้าที่ที่ต้องทำเหมือนกัน หุ่นแบบนี้ไม่ใช้แนวฮีตหนุ่มหล่อแบบฉันหรอก”
“ย่ะ!! แล้วนี้พวกนายจะอยู่อย่างนี้ต่อจริงนะหรอ แล้วถ้าเกิดนายคิดปลุกปล้ำฉันขึ้นมาจะทำยังไง”
“- - พวกฮีตกับแคนเอียนมีกฎว่าห้ามมีความรักกับมนุษย์ และมนุษย์ผู้หญิงแบบเธอไม่มีทางมาทำให้ฉันกับเชลเกิดความหลงในอารมณ์ได้หรอก อย่าให้ฉันพูดซ้ำได้ไหมเนี่ย”
“แล้วถ้าฉันอยากให้พวกนายกลับไปละ ถ้าฉันไม่ต้องการให้พวกนายดูแลพวกนายจะกลับไปไหม”
“ไม่รู้สิ แต่น่าจะไม่ได้เพราะว่าในสัญญาฉันจะต้องดูแลเธอจนกว่าเธอจะตาย”
“ห่ะ!! จนตายเลยหรอ แล้วนายก็ยอม”
“ฉันมีเหตุผลของแล้วกัน แต่วันนี้เธอมีงานต้องไปทำงานไม่ใช้หรอ แล้วตอนนี้มันกี่โมงแล้วไม่คิดจะไปตอนนี้เธอโดนไล่ออกแน่”
“จริงด้วย ฉันลืมไปเลยยังไงก็เราต้องอยูร่วมชายคาเดียวกันแล้วนายก็อย่าทำให้ห้องฉันรกเข้าใจไหม!!”
“คร้าบๆ เธอจะไปได้ยัง”
หมอนั้นบอกว่าเค้าคือฮีตกับแคนเอียน แล้วมันคืออะไรละ นางฟ้ากับปีศาจ3ปีก่อนหรือว่าทั้งหมดนี้มันจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกัน แต่ที่หมอนั้นบอกทำไมฉันถึงมาเห็นพวกเค้าเอาตอนนี้ ทำไมเหมือน3ปีก่อนฉันถึงไม่เห็นพวกเค้า มันคืออะไรกัน
เพล้ง!!...
“นี่เมวันนี้เป็นอะไรเหมอลอยเหมือนไร้ตัวตนอย่างนี้ละ แล้วนี้แก้วแตกแล้วถ้าผู้จัดการมาเห็นจะเป็นยังไงเก็บกวาดให้เรียบร้อย แล้วไปซื้อของให้พี่ด้วยขอแบบด่วน เข้าใจไหม!!”
“คะพี่อาย”
กุ้งสด หมูสับ ต้นหอม ผักชี ไส้กรอก แป้งเค้ก ขนมปัง นมสด
ทั้งหมดก็มีแค่นี้สินะ ไปซื้อของสดในตลาดก่อนแล้วกัน การเป็นพนักงานร้านอาหารภายใต้อาหารที่แสนอร่อยแต่ต้องแลกมาด้วยหยดเหงื่อและความใส่ใจในการทำ ฉันรักและอยากเปิดร้านอาหารเล็กๆสักร้านมีผู้คนมากินอาหารที่ฉันทำ ทุกคนมีความสุขยิ้มแย้ม หัวเราะ และมีความสุขกับอาหารตรงหน้านี้แหละคือสิ่งที่ฉันอยากรับ
“นี่ยัยมนุษย์”
“ว้าย..นี่นาย!!โผล่มาแบบนี้ถ้าเกิดฉันหัวใจวายขึ้นมาจะทำไง” หมอนั้นเจ้าผมขาวโผล่มาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันไม่บอกกล่าว
“ก็ดีสิฉันจะได้ไม่ต้องตามเธอ”
“- * -“ใครมันอยากให้นายตามมาละตาคนบ้า
“นี่ฉันอยากกินข้าวหน้าแกงกะหรี่วันนี้ทำให้กินหน่อยนะ”
“แปลกฮีตแบบนายกินอาหารมนุษย์ธรรมดาได้ด้วยหรอ”
“ได้ เราก็ทำได้ทุกอย่างแหละแค่มนุษย์มองเราไม่เห็นเท่านั้น”
“เฮอะๆ มาอาศัยบ้านเค้าแล้วยังมีน่ามาสั่งนั้นโน้นนี้อีก แล้วเชลละ” จะว่าไปตั้งแต่ตอนนั้นฉันก็ไม่เจอเค้าเลย จะเป็นอะไรหรือเปล่าที่ฉันเห็นเค้าแบบนั้น
“หมอนั้นมีเรื่องต้องไปเคลียร์นิดหน่อย”
“เรื่องฉันหรือเปล่า”
“อืม”
“ที่ฉันมองเห็นพวกนายได้มันคงเป็นเรื่องแปลกมากเลยสินะ”
“อืม” จู่ๆหมอนั้นก็ทำหน้าเศร้าขึ้นมา
“ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นละ”
“หมอนั้นนะ ไม่ใช่แค่เธอที่หมอเห็นตัวเค้า แต่เคยมีผู้หญิงคนหนึ่งเคยเห็นเค้า แล้วสองคนนั้นก็รักกัน”
“แต่พวกนายรักกับมนุษย์ไม่ได้นิ”
“ใช่พวกเราไม่สามารถรักกับมนุษย์ได้ แต่หมอนั้นดันรักเธอไปแล้วด้วยสิ”
“แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเค้ารักกับมนุษย์”
“หมอนั้นโดนกักขังไว้ไม่ให้มาบนโลกมนุษย์อีก ศาลตัดสินให้เค้าโดนกักตัวไว้ก็วันนี้แหละ”
“แล้วเราไม่สามารถช่วยอะไรเชลได้เลยหรอ”
“มีอยู่อย่าง...”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
