ผู้ช่วยว่าที่พระเจ้า
-
เขียนโดย 
Fuzubi
วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.48 น.
2 บท
0 วิจารณ์
3,962 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 21.19 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) คำเชิญจากว่าที่พระเจ้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผมชื่อ คาเอรุ โทมะ อยู่มหาลัยอันดับต้นๆของประเทศ
ผมเหลือแค่น้องสาวเพียงคนเดียวพ่อกับแม่ผมหายสาบสูญจากเหตุเรือล่มเมื่อ 3 ปีก่อน
ซึ่งที่เกิดเหตุพบเพียงแค่น้องสาวของผมที่นอนอยู่ในเรือชูชีพแต่น้องผมกลับมีโรคประหลาดที่รักษาไม่หายติดมาด้วย
คืนหนึ่งผมได้ตื่นขึ้นมาพบกับเด็กผู้หญิงคนนึงที่เรียกตัวเอง ว่า "พระเจ้า"
อยู่ใต้ผ้าห่มของผม "เธอมีผมสีขาวราวกับหิมะผิวสีขาว นัตย์ตาสีฟ้าอ่อนและตัวเล็ก "
โทมะ: เธอเป็นใครหน่ะเข้ามาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง!
เด็กผู้หญิง: อือ.. เสียงดังจังนะโทมะคุง
โทมะ: เธอเป็นใครหน่ะ
เด็กผู้หญิง: คนที่พวกนายเรียกว่า "พระเจ้า" ยังไงละ
โทมะ: พะ... พระเจ้างั้นหรอ
เด็กผู้หญิง: ใช่แล้วเรานี่แหละพระเจ้า
โทมะ: พระเจ้าที่ไหนเขาบุกบ้านคนอื่น เหมือนโจรแบบนี้กันเล่า
เด็กผู้หญิง: จะ.. โจรงั้นหรอเสียมารยาทจังนะ ฉันไม่ใช่โจรสักหน่อย สาวน้อยน่ารักขนาดนี้จะโจรไปได้ยังไงเล่า
โทมะ: ฉันไม่เชื่อเธอหรอก
เด็กผู้หญิง: งั้นดูนี่นะฉันจะแสดงให้เธอ ดูเอง
" ในนามของข้าอลิส แอสเซน ข้าขอให้สิ่งที่ข้าปราถนาจงมาปรากฎต่อหน้า ข้า "
จู่ๆก็มีแสงสีขาวปรากฎขึ้นมาและจางหายไปอยู่ๆก็มีโต๊ะน้ำชาเล็กๆและมีเมล่อนปังอยู่บนโต๊ะน้ำชาเล็กๆ
โทมะ:โต๊ะ...น้ำชางั้นหรอ เธอเอามาจากไหนเนี้ย
เด็กหญิง: ฮ่าๆนี้คือพลังส่วนนึงของฉัน เท่านั้น เห็นมั้ยละ คราวนี้เชื่อ ฉันรึยังล่ะ
โทมะ: พระเจ้างั้นหรอ เห้อ... ฉันก็ยังไม่เชื่อเธอเต็มร้อยหรอกนะ
บางทีอาจจะเป็น มายากลก็ได้
เด็กผู้หญิง: เอาเถอะเลิกเรียกฉันว่าเธอ ได้แล้วฉันเองก็มีชื่อนะ ฉันชื่อ อลิส แอสเซนเป็นผู้เข้าร่วมชิงตำแหน่ง พระเจ้าหน่ะ
โทมะ: ผู้เข้าร่วมชิงตำแหน่งพระเจ้างั้นหรอ แล้วทำไมถึงเรียกตัวเอกว่าพระเจ้าล่ะ
อลิส: ทำไมงั้นหรอ... ฮ่าๆ... เพราะยังไงฉันก็มั่นใจ ว่าจะชนะยังไงละ
โทมะ: (แลดูเธอจะมั่นใจมากนะ) แล้วเธอมีอะไรกับฉันรึยังไงคุณว่าที่พระเจ้า
อลิส: โอ้.. ว่าที่พระเจ้างั้นหรอพูดได้ดีนิที่ฉันมาหานายเพราะฉันมีเรื่องจะขอหนะสิ
โทมะ: เรื่องที่จะของั้นหรอ.. อะไรล่ะ
อลิช: เราจำเป็นต้องมีผู้ช่วยละนะ เราเลยอยากจะให้นายช่วย มาเป็นผู้ช่วยของเราน่ะ
โทมะ: ทำไมถึงเป็นฉันล่ะ
อลิส: เพราะฉันเห็นนายช่วยเหลือคนที่ลำบากยังไงละ เมื่อวานนี้ก็มีลูกหมาตกร่องน้ำนายก็ลงไปช่วยหมาตัวนั้น มันทำให้ฉันสนใจนายขึ้นมาละนะ มาเป็นผู้ช่วยเราเถอะ
โทมะ: ฉันไม่มีเวลาไปช่วยเธอหรอก ฉันไม่ใช่คนที่เก่งหรืออะไร ก็แค่คนธรรมดาที่ไม่ได้พิเศษอะไร แล้วอีกอย่างฉันก็มีงานที่ต้องทำ
อลิส: เพื่อรักษาน้องสาวที่ป่วยสินะ
โทมะ: เธอรู้ได้ยังไงว่าน้องฉันป่วยหน่ะ
อลิส: ฉันตามดูนายมายังไงละ
โทมะ: อลิสเธอเป็นสโตก เกอยังงั้นหรอ
อลิส: หยาบคายจริงๆเลยฉันก็แค่ต้องรู้ กี่ยวกับผู้ช่วยของฉันน่ะสิ
โทมะ: ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะช่วยเธอเลยนะ
อลิส:นายแน่ใจหรอบางทีฉันอาจจะรักษาน้องนายหายได้ก็ได้นะ
โทมะ: จริงหรอเธอรักษาน้องฉันได้ จริงๆงั้นหรอ
อลิส: อ่า.. น้องนายหน่ะโดนคำสาป รักษายังไงก็ไม่หายหรอก มีอยู่ทางเดียวคือการ"กำจัดปีศาจ"
โทมะ: กำจัดปีศาจงั้นหรอ คนอย่างฉันหนะคงทำไม่ได้หรอก
อลิส: ทำได้สิ ฉันรู้นะว่านายเคยไปแข่งเคนโด้ระดับประเทศเมื่อ3ปีก่อน แต่นายดันสละสิทธิ์เพราะน้องสาวนายป่วยเพราะคำสาป
โทมะ: เธอนี้รู้เรื่องฉันดีจังนะแต่คนธรรมดาสู้กับปีศาจหน่ะหรอ
อลิส: ไม่ใช่แค่คนธรรมดา นายกับพวกเรา ต่างหากละ ถ้านายมาเป็นผู้ช่วย ของฉัน ฉันเองก็จะช่วยนายด้วย
โทมะ: ถึงจะยังไม่เข้าใจก็เถอะแต่ถ้ามันช่วยน้องสาวฉันได้ก็ฉันละก็ฝากตัวด้วยละกัน
แล้วชีวิตธรรมดาของผมก็เปลี่ยนไป
จบบท
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
