มันคงเป็นความรัก...
10.0
เขียนโดย Guykung_155
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.47 น.
9 บท
0 วิจารณ์
11.02K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 01.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ภารกิจเสริมสวย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ได้พบกับอาสึโตะ...
กรี๊ดดดดดด หลังจากที่ชายหนุ่มอาสึโตะกระโดดลงมาจากต้นมะม่วง พร้อมกับลูกแมวและมะม่วง "เอามะม่วงไหมครับ?"ชายหนุ่มคนนี้ยื่นมะม่วงให้ พร้อมกับรอคำตอบที่ได้จากสาวน้อยที่เร่งรีบ ฟูจิโอกะจังพยักหน้า รับมะม่วง และยืนสตั้นสักพัก ชายหนุ่มอาสึโตะนำมะม่วงที่เหลือนำไปให้ สาวสวยที่มีชื่อว่า"พลอยดาว"ที่กำลังใส่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนเดียวกับฟูจิโอกะและอาสึโตะอย่างเรียบร้อยและมีระเบียบ อาสึโตะคุงยื่นมะม่วงให้ เป็นมะม่วงที่มีจำนวนมากกว่าที่ฟูจิโอกะจังได้ สาวสวยเรียบร้อยร้อยคนนี้พยักหน้ารับมะม่วงแล้วก็รีบเดินไป อาสึโตะคุงยืนเขินหญิงสวยคนนี้สักพักหนึ่ง ทำเอาฟูจิโอกะหึง... น้ำตาฟูจิโอกะที่บ่งบอกถึงความอกหัก กำลังจะใหลออกทีละนิด ฟูจิโอกะรีบเดินไปพร้อมเช็ดน้ำตา.. "คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก..." เสียงพูดในใจขึ้นมา... ฟูจิโอกะรีบขึ้นรถโดยสารกลับบ้าน(ขี้เกียจเดินกลับบ้าน =^=) แม้จะไม่ได้ซื้อของทำอาหารเย็น แล้วเดินไปนั่งข้างๆสาวอ้วนคนหนึ่งที่ใส่เครื่องแบบชุดนักเรียนเดียวกับเธอ ฟูจิโอกะนั่งร้องไห้เช็ดน้ำตา "ผ้าเช็ดหน้า..." เสียงสาวอ้วนข้างๆยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ "ขอบคุณนะค้ะ"
สาวอ้วน : ไม่เป็นอะไรหรอก ^^ ว่าแต่เธอเป็น..อะไร...?
ฟูจิโอกะ : เขาไม่ได้รักเราหรอก... เราไม่ได้สวยหรอก เรามันขี้เหร่นี่นา... เห้ออออ...
สาวอ้วน : ....... ดีกว่าเรานะ ^^
ฟูจิโอกะ : ?อ๊ะ...
สาวอ้วน : เราอ้วนแถมขี้เหร่นิ ^^ ไม่เป็นอะไร โอ๋ๆๆ
ฟูจิโอกะ : ขอบคุณนะว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?
สาวอ้วน : ฉันชื่อ นิมะ นาโนะ จ้า เธอละ?
ฟูจิโอกะ : ฉันชื่อฟูจิโอกะนะ.....ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากเนื้อฝากตัวละกัน..
นาโนะ : ตามฉันมาาา
นาโนะตะโกนให้คนขับรถโดยสารหยุดรถ แล้วรีบจับมือฟูจิโอกะลงพาไปข้างทาง แล้วมุ่งสู่บ้านของใครบาง? จากนั้นนาโนะก็กล่าวว่า
" ตามฉันมานะ "
" เดี๋ยวซิ...ปายหนายยยย "
" ตามมาเถอะ "
" นี่ฉ้านไม่ได้ตามเธอน๊าาา ฉ้านโดนเธอรากมาเนี่ยยยยยอ๊าาาา "
เมื่อเข้าสู่ในบ้าน บ้านนี้ดูเหมือนจะเป็นบ้านพักนะ
" ฉันกับฮันโนะร่วมกันหาเธอซ่ะตั้งนาน ทั่วเมืองแน่ะ ฟูจิโอกะจัง! " เสียงหญิงสาวที่สนิทสนมคุ้นเคยพูด
" มิกะ! ฮันโนะ! มาที่นี่ได้ไง " ฟูจิโอกะตกใจ!!
" ฉันลืมถามชื่อเธอน่ะ" ฮันโนะพูด
" ฉันชื่อ เอรุ ฟูจิโอกะน่ะ อายุ 15 ปีขึ้น ม.4 น่ะจ้ะ " ฟูจิโอกะแนะนำตัวแบบงุนงง
" อายุเท่ากันเล๊ยยยยยยย " นาโนะพูดอย่างปลื้มมมม
" อ๊ะ ก็ต้องเท่ากันสิวันนี้มีถ่ายรูปบัตรนักเรียน เฉพาะ ม.4 นี่นา คนที่ใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนเราในวันนี้ก็ต้องมีแค่ ม.4 ถูกป้ะ? " ฮันโนะพูด
" เห้ออ แล้วมิกะรู้จักนาโนะเหรอ นาโนะรู้จักมิกะและฮันโนะเหรอน่ะ? " ฟูจิโอกะถาม
" รู้สิ ฉันเรียนพิเศษดนตรีกับนาโนะ " มิกะพูด
" ก็ฉันรู้จัก มิกะสิตามที่มิกะพูด ส่วนฮันโนะเพื่อนกันตอนเรียนพิเศษติวเข้า ม.4 น่ะนะ... " นาโนะพูด
มิกะกับฮันโนะ พูดพร้อมกันว่า " ช่ายๆ "
" แล้วนี่จับฉันมาทำอาร้ายยยยย " ฟูจิโอกะถามมมม
" เสริมสวยยยยยยย " มิกะพูด
" ฟูจิโอซัง เปลี่ยนชุดสิเร็วๆ " ฮันโนะพูด
" เออๆ "
นาโนะเอาขมิ้นมาทาตัวให้ฟูจิโอกะ
" นาโนะไม่เอานะ เอาโคลนมาป้ายหน้าฉ้านนนทำมายยย! " ฟูจิโอกะพูดแบบกลัวๆ
" ขมิ้นเว้ย อิสลัด! "
" ไม่อาวไม่ทา กรี๊ดดดดด "
" ทาเดี๋ยวนี้ ฮันโนะ มิกะจับ! "
" ปล่อยฉ้านนนน อ๊ากกกกกกกก "
มิกะจัดการพรอกหน้าให้ฟูจิโอกะจัง ส่วนนาโนะขัดมือให้ฟูจิโอกะจัง ฮันโนะก็กำลังขัดตีนให้ = =
" เสื้อไหนดีน๊ะ " ฮันโนะสงสัยถามอีอ้วนนาโนะ
" เอาอันนี้ละกัน โป๊ๆ "
" ไม่ด้ายเดี๋ยวเขาหาว่าอ่อย! "
" เอ่ออ อันนี้ละกันดูเรียบร้อยยย "
" โอเครๆ เสริมที่คาดผมด้วยนะ "
ฟูจิโอกะพูด " อย่าจับนะ ตรงที่ห้ามจับนะ อย่าจับสิอีเฮียย "
เสร็จแล้ววววว
" เดี๋ยวๆ " มิกะพูด
" อะไรอีกกก " ฟูจิโอกะพูด
" นมเล็ก.. "
" เออจริงด้วยเว่ยเฮ้ยยย ฉันมีฟองน้ำ เอามาใส่ไห้ฟูจิโอซังดิ้ "นาโนะพูดต่อ
" ไม่ได้นะ ดูไม่ธรรมชาติ ต้องเน้นคำว่าธรรมชาติ " ฮันโนะค้าน
" ต้องยัด! "
" ไม่ยัด "
" ยัด "
" ไม่ยัด! "
" ยัด "
" ยัดก็ยัด "
" เย้ๆๆ "
" ใหญ่ขึ้นเยอะเลยเว้ยเฮ้ยยย มาๆแต่งหน้า " ฮันโนะพูด
" ไหนบอกให้เป็นธรรมชาติว้ะ "
" เออนั่นดิ " นาโนะซุบซิบกับมิกะ
เรียบร้อย เสร็จแล้ววววววว!!
" แล้วจะพาฉันไปไหนล่ะ! " ฟูจิโอกะพูด
" ร้านเกมที่คนที่แกแอบชอบเล่นเกมอยู่ไงย่ะ! " มิกะพูด
" เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "
>>>>> to be continued <<<<<
กรี๊ดดดดดด หลังจากที่ชายหนุ่มอาสึโตะกระโดดลงมาจากต้นมะม่วง พร้อมกับลูกแมวและมะม่วง "เอามะม่วงไหมครับ?"ชายหนุ่มคนนี้ยื่นมะม่วงให้ พร้อมกับรอคำตอบที่ได้จากสาวน้อยที่เร่งรีบ ฟูจิโอกะจังพยักหน้า รับมะม่วง และยืนสตั้นสักพัก ชายหนุ่มอาสึโตะนำมะม่วงที่เหลือนำไปให้ สาวสวยที่มีชื่อว่า"พลอยดาว"ที่กำลังใส่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนเดียวกับฟูจิโอกะและอาสึโตะอย่างเรียบร้อยและมีระเบียบ อาสึโตะคุงยื่นมะม่วงให้ เป็นมะม่วงที่มีจำนวนมากกว่าที่ฟูจิโอกะจังได้ สาวสวยเรียบร้อยร้อยคนนี้พยักหน้ารับมะม่วงแล้วก็รีบเดินไป อาสึโตะคุงยืนเขินหญิงสวยคนนี้สักพักหนึ่ง ทำเอาฟูจิโอกะหึง... น้ำตาฟูจิโอกะที่บ่งบอกถึงความอกหัก กำลังจะใหลออกทีละนิด ฟูจิโอกะรีบเดินไปพร้อมเช็ดน้ำตา.. "คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก..." เสียงพูดในใจขึ้นมา... ฟูจิโอกะรีบขึ้นรถโดยสารกลับบ้าน(ขี้เกียจเดินกลับบ้าน =^=) แม้จะไม่ได้ซื้อของทำอาหารเย็น แล้วเดินไปนั่งข้างๆสาวอ้วนคนหนึ่งที่ใส่เครื่องแบบชุดนักเรียนเดียวกับเธอ ฟูจิโอกะนั่งร้องไห้เช็ดน้ำตา "ผ้าเช็ดหน้า..." เสียงสาวอ้วนข้างๆยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ "ขอบคุณนะค้ะ"
สาวอ้วน : ไม่เป็นอะไรหรอก ^^ ว่าแต่เธอเป็น..อะไร...?
ฟูจิโอกะ : เขาไม่ได้รักเราหรอก... เราไม่ได้สวยหรอก เรามันขี้เหร่นี่นา... เห้ออออ...
สาวอ้วน : ....... ดีกว่าเรานะ ^^
ฟูจิโอกะ : ?อ๊ะ...
สาวอ้วน : เราอ้วนแถมขี้เหร่นิ ^^ ไม่เป็นอะไร โอ๋ๆๆ
ฟูจิโอกะ : ขอบคุณนะว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?
สาวอ้วน : ฉันชื่อ นิมะ นาโนะ จ้า เธอละ?
ฟูจิโอกะ : ฉันชื่อฟูจิโอกะนะ.....ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากเนื้อฝากตัวละกัน..
นาโนะ : ตามฉันมาาา
นาโนะตะโกนให้คนขับรถโดยสารหยุดรถ แล้วรีบจับมือฟูจิโอกะลงพาไปข้างทาง แล้วมุ่งสู่บ้านของใครบาง? จากนั้นนาโนะก็กล่าวว่า
" ตามฉันมานะ "
" เดี๋ยวซิ...ปายหนายยยย "
" ตามมาเถอะ "
" นี่ฉ้านไม่ได้ตามเธอน๊าาา ฉ้านโดนเธอรากมาเนี่ยยยยยอ๊าาาา "
เมื่อเข้าสู่ในบ้าน บ้านนี้ดูเหมือนจะเป็นบ้านพักนะ
" ฉันกับฮันโนะร่วมกันหาเธอซ่ะตั้งนาน ทั่วเมืองแน่ะ ฟูจิโอกะจัง! " เสียงหญิงสาวที่สนิทสนมคุ้นเคยพูด
" มิกะ! ฮันโนะ! มาที่นี่ได้ไง " ฟูจิโอกะตกใจ!!
" ฉันลืมถามชื่อเธอน่ะ" ฮันโนะพูด
" ฉันชื่อ เอรุ ฟูจิโอกะน่ะ อายุ 15 ปีขึ้น ม.4 น่ะจ้ะ " ฟูจิโอกะแนะนำตัวแบบงุนงง
" อายุเท่ากันเล๊ยยยยยยย " นาโนะพูดอย่างปลื้มมมม
" อ๊ะ ก็ต้องเท่ากันสิวันนี้มีถ่ายรูปบัตรนักเรียน เฉพาะ ม.4 นี่นา คนที่ใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนเราในวันนี้ก็ต้องมีแค่ ม.4 ถูกป้ะ? " ฮันโนะพูด
" เห้ออ แล้วมิกะรู้จักนาโนะเหรอ นาโนะรู้จักมิกะและฮันโนะเหรอน่ะ? " ฟูจิโอกะถาม
" รู้สิ ฉันเรียนพิเศษดนตรีกับนาโนะ " มิกะพูด
" ก็ฉันรู้จัก มิกะสิตามที่มิกะพูด ส่วนฮันโนะเพื่อนกันตอนเรียนพิเศษติวเข้า ม.4 น่ะนะ... " นาโนะพูด
มิกะกับฮันโนะ พูดพร้อมกันว่า " ช่ายๆ "
" แล้วนี่จับฉันมาทำอาร้ายยยยย " ฟูจิโอกะถามมมม
" เสริมสวยยยยยยย " มิกะพูด
" ฟูจิโอซัง เปลี่ยนชุดสิเร็วๆ " ฮันโนะพูด
" เออๆ "
นาโนะเอาขมิ้นมาทาตัวให้ฟูจิโอกะ
" นาโนะไม่เอานะ เอาโคลนมาป้ายหน้าฉ้านนนทำมายยย! " ฟูจิโอกะพูดแบบกลัวๆ
" ขมิ้นเว้ย อิสลัด! "
" ไม่อาวไม่ทา กรี๊ดดดดด "
" ทาเดี๋ยวนี้ ฮันโนะ มิกะจับ! "
" ปล่อยฉ้านนนน อ๊ากกกกกกกก "
มิกะจัดการพรอกหน้าให้ฟูจิโอกะจัง ส่วนนาโนะขัดมือให้ฟูจิโอกะจัง ฮันโนะก็กำลังขัดตีนให้ = =
" เสื้อไหนดีน๊ะ " ฮันโนะสงสัยถามอีอ้วนนาโนะ
" เอาอันนี้ละกัน โป๊ๆ "
" ไม่ด้ายเดี๋ยวเขาหาว่าอ่อย! "
" เอ่ออ อันนี้ละกันดูเรียบร้อยยย "
" โอเครๆ เสริมที่คาดผมด้วยนะ "
ฟูจิโอกะพูด " อย่าจับนะ ตรงที่ห้ามจับนะ อย่าจับสิอีเฮียย "
เสร็จแล้ววววว
" เดี๋ยวๆ " มิกะพูด
" อะไรอีกกก " ฟูจิโอกะพูด
" นมเล็ก.. "
" เออจริงด้วยเว่ยเฮ้ยยย ฉันมีฟองน้ำ เอามาใส่ไห้ฟูจิโอซังดิ้ "นาโนะพูดต่อ
" ไม่ได้นะ ดูไม่ธรรมชาติ ต้องเน้นคำว่าธรรมชาติ " ฮันโนะค้าน
" ต้องยัด! "
" ไม่ยัด "
" ยัด "
" ไม่ยัด! "
" ยัด "
" ยัดก็ยัด "
" เย้ๆๆ "
" ใหญ่ขึ้นเยอะเลยเว้ยเฮ้ยยย มาๆแต่งหน้า " ฮันโนะพูด
" ไหนบอกให้เป็นธรรมชาติว้ะ "
" เออนั่นดิ " นาโนะซุบซิบกับมิกะ
เรียบร้อย เสร็จแล้ววววววว!!
" แล้วจะพาฉันไปไหนล่ะ! " ฟูจิโอกะพูด
" ร้านเกมที่คนที่แกแอบชอบเล่นเกมอยู่ไงย่ะ! " มิกะพูด
" เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "
>>>>> to be continued <<<<<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ