มันคงเป็นความรัก...

หลังจากที่ได้พบกับอาสึโตะ...

  กรี๊ดดดดดด หลังจากที่ชายหนุ่มอาสึโตะกระโดดลงมาจากต้นมะม่วง พร้อมกับลูกแมวและมะม่วง "เอามะม่วงไหมครับ?"ชายหนุ่มคนนี้ยื่นมะม่วงให้ พร้อมกับรอคำตอบที่ได้จากสาวน้อยที่เร่งรีบ ฟูจิโอกะจังพยักหน้า รับมะม่วง และยืนสตั้นสักพัก ชายหนุ่มอาสึโตะนำมะม่วงที่เหลือนำไปให้ สาวสวยที่มีชื่อว่า"พลอยดาว"ที่กำลังใส่เครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนเดียวกับฟูจิโอกะและอาสึโตะอย่างเรียบร้อยและมีระเบียบ อาสึโตะคุงยื่นมะม่วงให้ เป็นมะม่วงที่มีจำนวนมากกว่าที่ฟูจิโอกะจังได้ สาวสวยเรียบร้อยร้อยคนนี้พยักหน้ารับมะม่วงแล้วก็รีบเดินไป อาสึโตะคุงยืนเขินหญิงสวยคนนี้สักพักหนึ่ง ทำเอาฟูจิโอกะหึง... น้ำตาฟูจิโอกะที่บ่งบอกถึงความอกหัก กำลังจะใหลออกทีละนิด ฟูจิโอกะรีบเดินไปพร้อมเช็ดน้ำตา.. "คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก..." เสียงพูดในใจขึ้นมา... ฟูจิโอกะรีบขึ้นรถโดยสารกลับบ้าน(ขี้เกียจเดินกลับบ้าน =^=) แม้จะไม่ได้ซื้อของทำอาหารเย็น แล้วเดินไปนั่งข้างๆสาวอ้วนคนหนึ่งที่ใส่เครื่องแบบชุดนักเรียนเดียวกับเธอ ฟูจิโอกะนั่งร้องไห้เช็ดน้ำตา "ผ้าเช็ดหน้า..." เสียงสาวอ้วนข้างๆยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ "ขอบคุณนะค้ะ" 

สาวอ้วน : ไม่เป็นอะไรหรอก ^^ ว่าแต่เธอเป็น..อะไร...?

ฟูจิโอกะ : เขาไม่ได้รักเราหรอก... เราไม่ได้สวยหรอก เรามันขี้เหร่นี่นา... เห้ออออ... 

สาวอ้วน : ....... ดีกว่าเรานะ ^^

ฟูจิโอกะ : ?อ๊ะ...

สาวอ้วน : เราอ้วนแถมขี้เหร่นิ ^^ ไม่เป็นอะไร โอ๋ๆๆ

ฟูจิโอกะ : ขอบคุณนะว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?

สาวอ้วน : ฉันชื่อ นิมะ นาโนะ จ้า เธอละ?

ฟูจิโอกะ : ฉันชื่อฟูจิโอกะนะ.....ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากเนื้อฝากตัวละกัน..

นาโนะ : ตามฉันมาาา

นาโนะตะโกนให้คนขับรถโดยสารหยุดรถ แล้วรีบจับมือฟูจิโอกะลงพาไปข้างทาง แล้วมุ่งสู่บ้านของใครบาง? จากนั้นนาโนะก็กล่าวว่า

" ตามฉันมานะ "

" เดี๋ยวซิ...ปายหนายยยย "

" ตามมาเถอะ "

" นี่ฉ้านไม่ได้ตามเธอน๊าาา ฉ้านโดนเธอรากมาเนี่ยยยยยอ๊าาาา "

เมื่อเข้าสู่ในบ้าน บ้านนี้ดูเหมือนจะเป็นบ้านพักนะ 

" ฉันกับฮันโนะร่วมกันหาเธอซ่ะตั้งนาน ทั่วเมืองแน่ะ ฟูจิโอกะจัง! " เสียงหญิงสาวที่สนิทสนมคุ้นเคยพูด

" มิกะ! ฮันโนะ! มาที่นี่ได้ไง " ฟูจิโอกะตกใจ!!

" ฉันลืมถามชื่อเธอน่ะ" ฮันโนะพูด

" ฉันชื่อ เอรุ ฟูจิโอกะน่ะ อายุ 15 ปีขึ้น ม.4 น่ะจ้ะ " ฟูจิโอกะแนะนำตัวแบบงุนงง

" อายุเท่ากันเล๊ยยยยยยย " นาโนะพูดอย่างปลื้มมมม

" อ๊ะ ก็ต้องเท่ากันสิวันนี้มีถ่ายรูปบัตรนักเรียน เฉพาะ ม.4 นี่นา คนที่ใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนเราในวันนี้ก็ต้องมีแค่ ม.4 ถูกป้ะ? " ฮันโนะพูด

" เห้ออ แล้วมิกะรู้จักนาโนะเหรอ นาโนะรู้จักมิกะและฮันโนะเหรอน่ะ? " ฟูจิโอกะถาม

" รู้สิ ฉันเรียนพิเศษดนตรีกับนาโนะ " มิกะพูด

" ก็ฉันรู้จัก มิกะสิตามที่มิกะพูด ส่วนฮันโนะเพื่อนกันตอนเรียนพิเศษติวเข้า ม.4 น่ะนะ... " นาโนะพูด

มิกะกับฮันโนะ พูดพร้อมกันว่า " ช่ายๆ "

" แล้วนี่จับฉันมาทำอาร้ายยยยย " ฟูจิโอกะถามมมม

" เสริมสวยยยยยยย " มิกะพูด

" ฟูจิโอซัง เปลี่ยนชุดสิเร็วๆ " ฮันโนะพูด

" เออๆ "

นาโนะเอาขมิ้นมาทาตัวให้ฟูจิโอกะ

" นาโนะไม่เอานะ เอาโคลนมาป้ายหน้าฉ้านนนทำมายยย! " ฟูจิโอกะพูดแบบกลัวๆ

" ขมิ้นเว้ย อิสลัด! " 

" ไม่อาวไม่ทา กรี๊ดดดดด " 

" ทาเดี๋ยวนี้ ฮันโนะ มิกะจับ! "

" ปล่อยฉ้านนนน อ๊ากกกกกกกก " 

มิกะจัดการพรอกหน้าให้ฟูจิโอกะจัง ส่วนนาโนะขัดมือให้ฟูจิโอกะจัง ฮันโนะก็กำลังขัดตีนให้ = = 

" เสื้อไหนดีน๊ะ " ฮันโนะสงสัยถามอีอ้วนนาโนะ

" เอาอันนี้ละกัน โป๊ๆ " 

" ไม่ด้ายเดี๋ยวเขาหาว่าอ่อย! "

" เอ่ออ อันนี้ละกันดูเรียบร้อยยย "

" โอเครๆ เสริมที่คาดผมด้วยนะ "

ฟูจิโอกะพูด " อย่าจับนะ ตรงที่ห้ามจับนะ อย่าจับสิอีเฮียย "

เสร็จแล้ววววว 

" เดี๋ยวๆ " มิกะพูด

" อะไรอีกกก " ฟูจิโอกะพูด

" นมเล็ก.. "

" เออจริงด้วยเว่ยเฮ้ยยย ฉันมีฟองน้ำ เอามาใส่ไห้ฟูจิโอซังดิ้ "นาโนะพูดต่อ

" ไม่ได้นะ ดูไม่ธรรมชาติ ต้องเน้นคำว่าธรรมชาติ " ฮันโนะค้าน

" ต้องยัด! "

" ไม่ยัด "

" ยัด "

" ไม่ยัด! "

" ยัด "

" ยัดก็ยัด "

" เย้ๆๆ "

" ใหญ่ขึ้นเยอะเลยเว้ยเฮ้ยยย มาๆแต่งหน้า " ฮันโนะพูด

" ไหนบอกให้เป็นธรรมชาติว้ะ "

" เออนั่นดิ " นาโนะซุบซิบกับมิกะ

เรียบร้อย เสร็จแล้ววววววว!!

" แล้วจะพาฉันไปไหนล่ะ! " ฟูจิโอกะพูด

" ร้านเกมที่คนที่แกแอบชอบเล่นเกมอยู่ไงย่ะ! " มิกะพูด

" เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " 

>>>>> to be continued <<<<<