มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

6.1

เขียนโดย Enomoto

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 20.05 น.

  21 ตอน
  2 วิจารณ์
  21.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 20.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ผมอยู่ที่ไหนกันนะ....
ผมมองไปรอบๆก็ได้พบกับความเป็นจริงที่น่าฉงุนงุนงงก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนพลางมองไปรอบๆก็พบว่ามันเป็นโรงงานผลิตโค้กที่ๆเดียวกับที่อายาโนะตาย
ผมก้มหน้าก่อนจะคิดอะไรบางอย่าง
"อายาโนะ"
"ถ้าชั้นไม่ทำเรื่องบ้าๆแบบนั้นลงไปเธอจะยังยืนอยู่ข้างชั้นมั้ยนะ..คิดถึงจังเลย"
ผมพึมพำเบาๆคนเดียวก่อนจะแหงนมองทิวทัศน์ที่เริ่มเปลี่ยนไปสายลมอ่อนๆพัดผ่านตัวผมไปอย่างแผ่วเบาทำให้เรือนผมสีดำนั้นพริ้วไหวไปตามกระแสลม
จุดที่ๆผมยืนอยู่นั้นมืดสนิทลงไร้แสงไฟจากโรงงานผลิตโค้กพร้อมกับกลิ่นเหม็นไหม้ของควันที่ตระรบอบอวนไปทั่วโดยรอบบรรยากาศที่ผมเห็นก่อนจะพยายามเดินหาศพเด็กสาวผ้าพันคอแดง
ผมพยายามเพ้งสายตาแต่กลับไม่เห็นอะไรเลย
ได้เพียงความมืดมิดและความว่างเปล่ายามราตรีกลับมา
"ชอบนะ..."
ผมสดุ้งกับเสียงของใครบางคนจนต้องรีบหันซ้ายหันขวาหาที่มาของเสียง
"ชินทาโร่คุง"
นั่นใครน่ะ..ใครกันที่กำลังเรียกชื่อผมอยู่!..ออกมานะ!
ผมตะโกนออกไปอย่างกลัวๆก่อนจะถือมือถือขึ้นมาเพื่อหวังจะใช้เป็นอาวุธปาใส่ผู้มาเยือน(ไอ้บ้านีท!!อย่านะเว้ย!:คนเขียน)
น่ะ...นั่นมัน...อ้ะ!!...อย่านะ!!..อ๊ากกกกกกหกกกก

อีกที่หนึ่ง
"พี่อายาโนะไปไหนแล้ว?.."
คิโดะถามขึ้นพร้อมหันไปมองเพื่อนชายทั้ง2ของเธอ
"พี่เค้าบอกว่าง่วงน่ะเลยขอไปนอนพัก"
เซโตะตอบพลางยิ้มออกมา
"เอ๋~ห้องพี่สาวเป็นแบบนั้นไปแล้วจะนอนได้ไง?"
"ผมเห็นพี่อายาโนะไปนอนห้องชินทาโร่ซังน่ะ"
"วอท==!!"คิดโดะกับคาโนะตกใจพร้อมกันก่อนจะมองเซโตะด้วยสายตาแปลกๆ
"เซโตะเอ็งหมายความว่าไงว่ะ"
คาโนะถามขึ้นอย่างสงสัยก่อนจะวิ่งไปจับมารีเป็นตัวประกันพลางเอาแครอทไปจี้คอมารี
"ตอบข้ามาซะ~ไม่งั้นเมียเอ็งตายแน่"
"อย่านะเฟ้ย~!"เซโตะพูดพลางถือปืนฉีดนํ้าก่อนกลิ้งไปที่พื้น1รอบฝ่ายเด็กสาวตัวเล็กผู้มีเรือนผมสีขาวยืนงงว่าคาโนะกับเซโตะเล่นอะไร
ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังเล่นไร้สาระกันอยู่ก็มีรังสีสีม่วงแผ่ไปรอบๆทำให้ทั้งคู่หยุดชะงักก่อนจะหันไปมองที่มาของรังสีพร่อมกันก็พบว่าที่มาของรังสีคือคิโดะ
เห้ย!..พวกแกจะเล่นกันอีกนานมั้ย!"คิโดะพูดพลางถือไม้เบสบอลเอาขาขวาเหยียบบนเก้าอี้พอพูดจบก็แสยะยิ้มออกมาก่อนวิ่งตรงเข้าไปหาทั้งคู่ทำให้ทั้งสองนั้นกระโดดกอดกัน
                  "กรี้ดดดดดดดดดด"คาโนะแต๋วแตกทันทีก่อนจะรีบขอร้องอ้อนวรคิโดะ
อย่านะคิโดะ!..ม่ายยยย..
         "ผัวะ!!ๆ"
อั่ก..อะ..โอ้ย
"คิโดะป่าเถื่อนที่สุด"
"แกว่าใครห้ะ!!"คิโดะตะโกนถามก่อนจะเหวี่ยงไม้เบสบอลฟาดใส่คาโนะเต็มแรง
อ๊ากกก!!
เซโตะผู้ที่โดนฟาดซะจนนอนนิ่งอยู่นั้นก็ได้ถูกเด็กสาวตัวเล็กแบกไปทำแผล
ปล่อยให้คาโนะรับชะตากรรมอันโหดร้ายต่อไป
=======================================
สั้นไปมั้ยนะ^^" 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา