มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

6.1

เขียนโดย Enomoto

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 20.05 น.

  21 ตอน
  2 วิจารณ์
  21.00K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 20.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
  • ผมอยู่ที่ไหนกันนะ....
  • ผมมองไปรอบๆก็ได้พบกับความเป็นจริงที่น่าฉงุนงุนงงก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนพลางมองไปรอบๆก็พบว่ามันเป็นโรงงานผลิตโค้กที่ๆเดียวกับที่อายาโนะตาย
  • ผมก้มหน้าก่อนจะคิดอะไรบางอย่าง
  • "อายาโนะ"
  • "ถ้าชั้นไม่ทำเรื่องบ้าๆแบบนั้นลงไปเธอจะยังยืนอยู่ข้างชั้นมั้ยนะ..คิดถึงจังเลย"
  • ผมพึมพำเบาๆคนเดียวก่อนจะแหงนมองทิวทัศน์ที่เริ่มเปลี่ยนไปสายลมอ่อนๆพัดผ่านตัวผมไปอย่างแผ่วเบาทำให้เรือนผมสีดำนั้นพริ้วไหวไปตามกระแสลม
  • จุดที่ๆผมยืนอยู่นั้นมืดสนิทลงไร้แสงไฟจากโรงงานผลิตโค้กพร้อมกับกลิ่นเหม็นไหม้ของควันที่ตระรบอบอวนไปทั่วโดยรอบบรรยากาศที่ผมเห็นก่อนจะพยายามเดินหาศพเด็กสาวผ้าพันคอแดง
  • ผมพยายามเพ้งสายตาแต่กลับไม่เห็นอะไรเลย
  • ได้เพียงความมืดมิดและความว่างเปล่ายามราตรีกลับมา
  • "ชอบนะ..."
  • ผมสดุ้งกับเสียงของใครบางคนจนต้องรีบหันซ้ายหันขวาหาที่มาของเสียง
  • "ชินทาโร่คุง"
  • นั่นใครน่ะ..ใครกันที่กำลังเรียกชื่อผมอยู่!..ออกมานะ!
  • ผมตะโกนออกไปอย่างกลัวๆก่อนจะถือมือถือขึ้นมาเพื่อหวังจะใช้เป็นอาวุธปาใส่ผู้มาเยือน(ไอ้บ้านีท!!อย่านะเว้ย!:คนเขียน)
  • น่ะ...นั่นมัน...อ้ะ!!...อย่านะ!!..อ๊ากกกกกกหกกกก

อีกที่หนึ่ง

"พี่อายาโนะไปไหนแล้ว?.."

คิโดะถามขึ้นพร้อมหันไปมองเพื่อนชายทั้ง2ของเธอ

"พี่เค้าบอกว่าง่วงน่ะเลยขอไปนอนพัก"

เซโตะตอบพลางยิ้มออกมา

"เอ๋~ห้องพี่สาวเป็นแบบนั้นไปแล้วจะนอนได้ไง?"

"ผมเห็นพี่อายาโนะไปนอนห้องชินทาโร่ซังน่ะ"

"วอท==!!"คิดโดะกับคาโนะตกใจพร้อมกันก่อนจะมองเซโตะด้วยสายตาแปลกๆ

"เซโตะเอ็งหมายความว่าไงว่ะ"

คาโนะถามขึ้นอย่างสงสัยก่อนจะวิ่งไปจับมารีเป็นตัวประกันพลางเอาแครอทไปจี้คอมารี

"ตอบข้ามาซะ~ไม่งั้นเมียเอ็งตายแน่"

"อย่านะเฟ้ย~!"เซโตะพูดพลางถือปืนฉีดนํ้าก่อนกลิ้งไปที่พื้น1รอบฝ่ายเด็กสาวตัวเล็กผู้มีเรือนผมสีขาวยืนงงว่าคาโนะกับเซโตะเล่นอะไร

ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังเล่นไร้สาระกันอยู่ก็มีรังสีสีม่วงแผ่ไปรอบๆทำให้ทั้งคู่หยุดชะงักก่อนจะหันไปมองที่มาของรังสีพร่อมกันก็พบว่าที่มาของรังสีคือคิโดะ

เห้ย!..พวกแกจะเล่นกันอีกนานมั้ย!"คิโดะพูดพลางถือไม้เบสบอลเอาขาขวาเหยียบบนเก้าอี้พอพูดจบก็แสยะยิ้มออกมาก่อนวิ่งตรงเข้าไปหาทั้งคู่ทำให้ทั้งสองนั้นกระโดดกอดกัน

                  "กรี้ดดดดดดดดดด"คาโนะแต๋วแตกทันทีก่อนจะรีบขอร้องอ้อนวรคิโดะ

อย่านะคิโดะ!..ม่ายยยย..

         "ผัวะ!!ๆ"

อั่ก..อะ..โอ้ย

"คิโดะป่าเถื่อนที่สุด"

"แกว่าใครห้ะ!!"คิโดะตะโกนถามก่อนจะเหวี่ยงไม้เบสบอลฟาดใส่คาโนะเต็มแรง

อ๊ากกก!!

เซโตะผู้ที่โดนฟาดซะจนนอนนิ่งอยู่นั้นก็ได้ถูกเด็กสาวตัวเล็กแบกไปทำแผล

ปล่อยให้คาโนะรับชะตากรรมอันโหดร้ายต่อไป

=======================================

สั้นไปมั้ยนะ^^" 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา