รักวุ่นๆของยัยอัปลักษณ์

8.8

เขียนโดย pprimm

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 15.23 น.

  10 ตอน
  2 วิจารณ์
  11.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2560 22.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) เกลียด!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

พวกนั้นรีบหนีกัน เหลือแต่ฉันกับพรีมอยู่ 2 คน

 

 

พรีม : โอเคไหมเข็ม..

 

 

ฉัน : พวกเราปลอดภัยกันแล้วใช่ไหม..

 

 

พรีม : ใช่ๆ แกไหวไหม ฮรือๆๆ.. ฉันขอโทษฉันน่าจะห้ามแกไว้..

 

 

ฉัน : เห้ย..ฉันตังหากที่ต้องขอโทษ ที่พาแกมาเจ็บตัวด้วย

 

 

พรีม : ช่างมันเหอะ....แกลุกไหวไหม

 

 

ฉัน : น่าจะไหว

 

 

พรีมช่วยพยุงฉัน ฉันแถบจะไม่มีแรงเดิน 

 

 

พรีม : เดี๋ยวฉันจะพาแกไปโรงบสลนะ แกต้องอดทนนะ

 

 

ฉัน : อืออ ( เสียงสั่น )

 

 

พรีม : แกเป็นอะไร..

 

 

ฉัน : นะ..หนาวว ( ตอนแรกโดนพวกนั้นสาดน้ำใส่ ) 

 

 

พรีม : แกต้องอดทนหน่อยนะ ใกล้จะถึงหน้าโรงเรียนแล้ว..

 

 

ฉันน้ำตาคลอ พยายามกลั้นน้ำตา.. ฮรือๆๆ แม่จ๋าา ฮรือออ..

 

 

อยู่ดีๆก็มีคนวิ่งมาอุ้มฉัน  คนๆนั้นคือพี่ภูมิ!!

 

 

ฉัน : ปะ..ปล่อยนะ!!

 

 

พี่ภูมิไม่ตอบอะไร..

 

 

ฉัน : พรีมช่วยด้วย!

 

 

พรีม : ไม่เป็นไรหรอกแก อีกอย่างฉันแทบจะหมดแรงแล้ว

 

 

พี่ภูมิอุ้มฉันไปวางในรถ ส่วนพรีม นั่งอยู่ข้างหลัง...

 

 

พรีม : ใกล้ถึงแล้วเข็ม..

 

 

ฉัน : ฮรืออๆ.. พรีมฉันหนาวว

 

 

 พรีม : แกอดทนหน่อยยนะ

 

 

สิ้นเสียงพรีม ทุกอย่างก็ดับมืดหมด... พอตื่นมาอีกที...ทุกอย่างสว่างจ้าไปหมด นี่ฉันอยู่่ที่ไหน

ห้องสีขาว มีโซฟาข้างๆ และยังมีน้ำเกลืออีก สงสัย..น่าจะถึงโรงบาลแล้ว..เฮ้ออ

 

 

ฉัน : พรีมม

 

 

เงียบ.... ฉันได้ยินเสียงคนเปิดประตู เขา คือ พี่ภูมิ

 

 

พี่ภูมิ : นี่ยา กินซะ 

 

 

ฉันไม่ตอบออะไร เกลียดเขาที่สุด  ฉันรับยาจากเขาพร้อมกิน 

 

 

ฉัน : พรีมอยู่ไหน

 

 

พี่ภูมิ : เพื่อนเธอลงไปซื้อขนมให้เธอ

 

 

ฉันไม่อยากอยู่กับเขา  เมื่อไหร่พรีมจะมานะ

 

 

พี่ภูมิ : แล้วนี่ไปทำอิท่าไหน..ถึงมีคนมารุมทำร้ายหน่ะ ก่อเรื่องไรล่ะ ฉันไม่อยากซวยไปด้วยนะ

 

 

ปรี๊ดดดด ฉันโมโห จนโยนหมอนใส่หน้าเขา 

 

 

พี่ภูมิ : เห้ย..!! ทำบ้าไรเนี่ยย!!

 

 

ฉัน : ออกไปให้พ้น ออกไป๊..!! แล้วอย่าให้ฉันเห็นหน้าอีก!!!

 

 

ฉันพูดจบ พี่ภูมิทำหน้างงๆ พร้อมเดินออกจากห้อง เฮ้ออ..! เขาเป็นต้นเหตุของเรืองทั้งหมด

แล้วยังมีหน้ามาโทษฉันอีก  ฉันเกือบตา่ยเพราะเขาคนเดียว!!! ฉันเกลียดเขา

เกลียดจนไม่อยากเห็นขี้หน้า!!!

 

 

 

 

สวัสดีนักอ่านทุกท่าน เรื่องนี้จะไม่ค่อยอัพแล้วน้าา ไม่รู้จะจบรึเปล่า เรื่องใกล้ตันแล้วง่ะ

แล้วก็ใกล้เปิดเทอมแล้วด้วย ฮรือๆๆ ขอดทษด้วยนะค่ะะะะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา