รักแทบตายนายแวมไพร์สองบุคลิก Vampire I

     ฟุ่บ!     " โอ๊ย! " ผมร้องเสียงหลงทันทีที่โซลเหวี่ยงผมลงบนโซฟา ไอ้บ้านี่ มันชักจะมากไปแล้วนะเฮ้ยไอ้บ้านี่!     " อ๊ะ! ผะ ผมขอโทษครับ เจ็บตรงไหนมั้ยครับ " แต่ผ่านไปไม่กี่วิ โซลคนที่เหวี่ยงผมลงบนโซฟาด้วยแรงมหาศาล กลับกลายมาเป็นลูกแมวน้อยขอโทษขอโพยปะหลกๆผมหลังจากทำผมเจ็บ ตามอารมณ์ไม่ทันแล้วครับคุณ 









     " ไม่มากหรอกครับ " ซะที่ไหนล่ะ! เอวผม~ TwTแต่ตอนนี้ช่างเอวผมก่อนครับ สิ่งที่อยากรู้คือที่มันเกิดเมื่อกี้นี่แหละ มันบ้าอะไรเนี่ยผมงงไปหมดแล้ว     " ว่าแต่.. เมื่อกี้มันอะไรกันครับ " พอตั้งสติได้ผมใส่คำถามเลยครับ      " ... " โซลไม่ตอบแต่ก้มหน้าแทน ผมเลยอัดไปอีกสักชุด     " ทำไมอยู่ตาโซลเปลี่ยนเป็นสีแดงครับ แล้วทำไมถึงบอกว่าเป็นแวมไพร์ ไหนจะแรงมหาศาลนั่นอีก นี่มันอะไรกันครับ? "     " ใจเย็นๆสิครับ ผมตอบคำถามไม่ทันนะ " โซลพูดดักผมที่กำลังสงสัยแบบสุดๆ ก็คนมันอยากรู้นี่     " คุณอาร์คงเคยได้ยินเกี่ยวกับแวมไพร์สินะครับ " โซลกล่าวเกริ่นขึ้นมา พร้อมกับนั่งจ้องหน้าผมที่นั่งฝั่งตรงข้าม แววตาแบบนั้น มันทำให้ผมรู้สึกเสียวสันหลังวูบเลยล่ะ      " แวมไพร์.. เป็นซาตานที่มีชีวิตอยู่ในเมื่อหลายทศวรรษมาแล้ว จนถึงปัจจุบันตอนนี้ยังมีหลงเหลืออยู่ในกลุ่มมนุษย์ แต่พวกเขาจะไม่ปรากฏตัวตนที่แท้จริงต่อหน้ามนุษย์ อาจจะเป็นเพื่อนร่วมงาน คนที่เดินสวนกันตอนฝนตก ตอนกลางคืนเป็นเวลาออกล่าของพวกเราครับ อย่างที่เคยได้ยินมาว่าแวมไพร์เป็นผีดูดเลือด ตอนนี้ก็ยังคงเป็นผีดูดเลือดอยู่ "      " .. " นี่ผมฝันอยู่รึเปล่าเนี่ย? แต่รู้สึกยังกะไม่ใช่ความฝันแฮะ     " พวกเราจะดูดเลือดจากมนุษย์ แต่ไม่ทำให้ถึงตายอย่างที่ตำนานเล่าหรอกนะครับ แค่ทำให้มนุษย์คนนั้นสลบไป แล้วลบความจำ จะทำให้จำช่วงเวลานั้นไม่ได้ แต่ในขณะที่บางตนเลือกที่จะขอเลือดจากคู่หรือแฟนของตัวเองที่เป็นมนุษย์มากกว่า เพราะแวมไพร์เหลือน้อยเต็มที ต้นเหตุมาจากมีครอบครัวกับมนุษย์ ทำให้เชื้อสายที่แท้จริงเกิดเจือจาง หรือบางทีไม่หลงเหลืออยู่เลย แต่อาจจะถูกกระตุ้นด้วยบางสิ่งได้เช่นกัน " จู่ๆโซลหยุดพูด แล้วจ้องเขม็งมาที่ผม ยอมรับเลยนี่มันบ้าชัดๆ นี่มันชีวิตจริงไม่ใช่นิยายนะว้อย!     " แล้วที่บอกว่าเลือดบริสุทธิ์ล่ะครับ? "     " เพราะมีการผสมเชื้อสายครับ เลือดบริสุทธิ์คือแวมไพร์ที่แท้จริงมาตั้งแต่กำเนิด บรรพบุรุษทั้งหมดคือแวมไพร์ ไม่มีเชื้อสายมนุษย์ผสมอยู่เลย เลือดบริสุทธิ์นี่แหละครับที่จะต้องหาคู่ที่เชื้อสายเดียวกันเพื่อสืบต่อเผ่าพันธุ์แวมไพร์ต่อไป " โซลหยุดพูด พลางหยิบสร้อยที่คอให้ผมดู มันเป็นล็อกเก็ตรูปไม้กางเขน แล้วเขาไม่ร้อนหรอนั่น!     " เฮ้ย! ไม้กางเขนนี่ ไม่ร้อนหรอครับ ถอดออกมาๆ " ผมลุกลี้ลุกลนจะเอื้อมมือไปช่วยถอดสร้อยที่คอโซลออกมา      ฟุ่บ!      แต่ดันโดนจับมือไว้ก่อน..     " แวมไพร์ไม่กลัวไม้กางเขนหรือกระเทียมหรอกนะครับ " โซลเอ่ยพลางยิ้มๆใส่ผมที่กำลังทำหน้าเหวอสุดในชีวิตอยู่ แล้วที่ตำนานบอกนั่นมันเรื่องหลอกเด็กนี่! แล้วอีกอย่างนะ.. โซลคนเดิมที่ผมเคยแกล้งหายไปไหนแล้ว เหลือแต่ไอ้ผีบ้าเจ้าเล่ห์นี่!     " อะเอ่อ ปล่อยผมก่อนครับ " ผมบอกพร้อมกับบิดข้อมือหนี ขนาดจับเบาๆผมยังรู้สึกปวดเลยอะ แรงเหนือมนุษย์จริงๆแฮะ     " แล้วระดับSSที่ว่า คืออะไรหรอครับ " ผมเอ่ยถามอีกครั้ง อันนี้ผมอยากรู้จริงๆนะตั้งแต่ไอ้พัสดุนั่นมันบอกว่าผมคือระดับSS แล้วผีสองตัวก็คุยอะไรกันไม่รู้ผมได้แต่นอนพังพาบทำความสนิทกับพื้นห้อง กว่าจะดึงสติมาได้ผมนี่ไปไกลแล้วครับ      " ระดับSS คือ SUPER SPECIAL มนุษย์ที่มีดีกรีเลือดสารอาหารที่จำเป็นต่อแวมไพร์อย่างเราระดับสูง มีทั้งหมด4ระดับด้วยกันครับระดับธรรมดาระดับA ระดับS SPECIALระดับSS SUPER SPECIAL ในขณะที่เลือดมนุษย์ระดับSSเพียงหนึ่งคน ทำให้ฟื้นฟูสมรรถภาพได้เร็วมาก หากเทียบกับปริมาณเลือดมนุษย์ธรรมดาหนึ่งร้อยคนเลยล่ะครับ ระดับนี้จะมีกลิ่นหอมของเลือดเฉพาะตัวหากอยู่ใกล้ๆกลิ่นจะหอมแรงมากๆ ผมก็เพิ่งเคยได้กลิ่นระดับSSจากคุณอาร์นี่แหละครับ ระดับSSหนึ่งคน จะมีอยู่ในกลุ่มมนุษย์ทั้งทั่วโลกหนึ่งร้อยล้านคนครับ แต่อันตรายมากเพราะจะถูกจับจ้องจากแวมไพร์ทุกตนที่ต้องการครอบครองเลือดดีกรีพิเศษนี้ "      " ... " ได้ยินแบบนี้แล้วไปไม่เป็นเลยผม นี่มันบ้าาาาาา! บ้าชัดๆ! เรื่องหลอกเด็ก! ว้ากกกกกกกกกกกก! =[]=     " คุณอาร์คงจะไม่เชื่อผมสินะครับ แต่น่าเสียดายที่มันเป็นเรื่องจริง " โซลพูดพร้อมกับจ้องตาผม มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่แววตาของโซลที่เป็นสีแดงฉาน พอคิดแบบนั้นมันทำให้ผมรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆ     " แล้วผมจะทำยังไงดี.. " ชีวิตปกติสุขของผมจะต้องมาเจออะไรแบบนี้อีกหรอ รู้สึกไม่ดีใจเท่าไหร่เลยที่จะถูกจับจ้องเอาเลือดเนื้อน่ะ =-=     " ผม .. ผมมีข้อเสนอให้ " ขณะที่ผมกำลังตีอกชกหัวตัวเองอยู่ โซลก็เอ่ยขึ้นมา หือ? ข้อ.. ข้อเสนอ?     " ปกติแล้วผมจะซื้อเลือดจากโรงพยาบาลเพื่อกินประทังชีวิต ผมไม่เคยดื่มทางมนุษย์โดยตรงเลยสักครั้งเดียว ผมจะยื่นข้อเสนอให้คุณ " โซลคนเดิมได้หายไปจากโลกแล้วครับ..     " ผมจะปกป้องคุณจากแวมไพร์ที่จ้องจะทำร้ายคุณ โดยคุณต้องให้เลือดกับผม "


















     " แต่แวมไพร์สามารถทานอาหารมนุษย์ได้นะครับ ไม่มีปัญหา พวกเราไม่ได้กินแค่เลือด ไม่อย่างนั้นสารอาหารจะไม่ครบครับ ปกติแวมไพร์จะไม่ยุ่งกับคนที่มีคู่แล้ว แต่บางกลุ่มก็ไม่สนใจเรื่องนี้ สนใจแค่เลือดเท่านั้น มันทำให้คุณตกอยู่ในอันตราย ตอนที่ผมได้รับงานมาที่นี่ ผมไม่นึกเลยว่าจะมาเจอกับระดับSS กลิ่นลอยออกมาตั้งแต่อยู่หน้าประตูแล้วครับ ผมเอะใจมาก จนได้เจอคุณต่อหน้าจริงๆ " โซลใช้แววตาคมกริบจ้องมาที่ผม โอ้ย ผมไม่ชอบแบบนี้เลยให้ตายสิ ผมควรจะได้แกล้งเขาสิ!     " แล้ว.. แล้วตอนนี้ล่ะครับ " มันหอมขนาดนั้นเลยหรอ ผมยังไม่ได้อาบน้ำตอนเช้าเลยนะ      " ครับ กลิ่นชัดมาก " ผมจะบ้าตาย จะอายทำไมวะ ห้ะ!! อาร์ มึงเป็นอะร้ายย เอาวะ! แค่เสียเลือดไม่กี่ลิตร(รึเปล่า) ให้แวมไพร์ปกป้องเราเอง ไม่เท่าไรหรอก(มั้ง) ดีกว่าโดนดักเอาเลือดแล้วกัน เอาไงก็เอา!     " ผมยอมรับข้อเสนอของคุณ " อ๊ากก พูดไปแล้ว!!     " (: " โซลยกยิ้มมุมปาก ผมรู้สึกเหมือนทำสัญญากับปิศาจยังไงก็ไม่รู้สิ บอกผมที ผมเลือกถูกใช่มั้ย!?     " แล้ว.. แล้วเราต้องทำยังไงกันบ้างครับ "      " ก่อนอื่นเลยครับ ผมต้องย้ายมาอยู่กับคุณ.. ที่นี่ "     หา!!?                                             To Be Continuedแถม!!Q&Aอาร์ นักเขียนขี้สงสัยโซล แวมไพร์ตัวร้ายอาร์ : ทำไมไม่กลัวไม้กางเขนอ่ะโซล : กลัวทำไมครับ ผมใช้เป็นเครื่องประดับเยอะแยะไปอาร์ : แล้วกลัวขนมปังกระเทียมมั้ยโซล : ของอร่อยเลยนะครับอาร์ : ตอนกลางวันไปไหนมาไหนยังไงโซล : ขับรถสิครับ ถ้าใกล้ๆก็เดินเอา ประหยัดดี ได้ออกกำลังกายด้วยอาร์ : แปลงกายเป็นค้างคาวได้มั้ยโซล : นั่นเรื่องหลอกเด็กแล้วครับ อาร์ : เขี้ยวงอกตลอดเวลามั้ย โซล : ถ้าอย่างนั้นปากผมคงพรุนแล้วล่ะครับอาร์ : ตอนกลางวันนอนอย่างเดียวรึเปล่าโซล : ทำแบบนั้นก็อดตายสิครับอาร์ : นอนในโลงศพรึเปล่าโซล : มันแคบนะครับ แข็งด้วย ปวดหลังเปล่าๆอาร์ : ถ้าโดนค้อนตอกหัวใจล่ะโซล : เจอแบบนั้น ใครบ้างจะไม่ตายครับอาร์ : ....โซล : มีอีกมั้ยครับ?อาร์ : เอ่อ.. พอแล้วครับโซล : (:END!