รักแทบตายนายแวมไพร์สองบุคลิก Vampire I

9.4

เขียนโดย Aquamarine

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 12.35 น.

5 ตอน

2 วิจารณ์

6,763 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 11.41 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) Deal ! [ Chapter 3 ]

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ฟุ่บ!
     " โอ๊ย! " ผมร้องเสียงหลงทันทีที่โซลเหวี่ยงผมลงบนโซฟา ไอ้บ้านี่ มันชักจะมากไปแล้วนะเฮ้ยไอ้บ้านี่!
     " อ๊ะ! ผะ ผมขอโทษครับ เจ็บตรงไหนมั้ยครับ " แต่ผ่านไปไม่กี่วิ โซลคนที่เหวี่ยงผมลงบนโซฟาด้วยแรงมหาศาล กลับกลายมาเป็นลูกแมวน้อยขอโทษขอโพยปะหลกๆผมหลังจากทำผมเจ็บ ตามอารมณ์ไม่ทันแล้วครับคุณ

     " ไม่มากหรอกครับ " ซะที่ไหนล่ะ! เอวผม~ TwT
แต่ตอนนี้ช่างเอวผมก่อนครับ สิ่งที่อยากรู้คือที่มันเกิดเมื่อกี้นี่แหละ มันบ้าอะไรเนี่ยผมงงไปหมดแล้ว
     " ว่าแต่.. เมื่อกี้มันอะไรกันครับ " พอตั้งสติได้ผมใส่คำถามเลยครับ
     " ... " โซลไม่ตอบแต่ก้มหน้าแทน ผมเลยอัดไปอีกสักชุด
     " ทำไมอยู่ตาโซลเปลี่ยนเป็นสีแดงครับ แล้วทำไมถึงบอกว่าเป็นแวมไพร์ ไหนจะแรงมหาศาลนั่นอีก นี่มันอะไรกันครับ? "
     " ใจเย็นๆสิครับ ผมตอบคำถามไม่ทันนะ " โซลพูดดักผมที่กำลังสงสัยแบบสุดๆ ก็คนมันอยากรู้นี่
     " คุณอาร์คงเคยได้ยินเกี่ยวกับแวมไพร์สินะครับ " โซลกล่าวเกริ่นขึ้นมา พร้อมกับนั่งจ้องหน้าผมที่นั่งฝั่งตรงข้าม แววตาแบบนั้น มันทำให้ผมรู้สึกเสียวสันหลังวูบเลยล่ะ
     " แวมไพร์.. เป็นซาตานที่มีชีวิตอยู่ในเมื่อหลายทศวรรษมาแล้ว จนถึงปัจจุบันตอนนี้ยังมีหลงเหลืออยู่ในกลุ่มมนุษย์ แต่พวกเขาจะไม่ปรากฏตัวตนที่แท้จริงต่อหน้ามนุษย์ อาจจะเป็นเพื่อนร่วมงาน คนที่เดินสวนกันตอนฝนตก ตอนกลางคืนเป็นเวลาออกล่าของพวกเราครับ อย่างที่เคยได้ยินมาว่าแวมไพร์เป็นผีดูดเลือด ตอนนี้ก็ยังคงเป็นผีดูดเลือดอยู่ "
     " .. " นี่ผมฝันอยู่รึเปล่าเนี่ย? แต่รู้สึกยังกะไม่ใช่ความฝันแฮะ
     " พวกเราจะดูดเลือดจากมนุษย์ แต่ไม่ทำให้ถึงตายอย่างที่ตำนานเล่าหรอกนะครับ แค่ทำให้มนุษย์คนนั้นสลบไป แล้วลบความจำ จะทำให้จำช่วงเวลานั้นไม่ได้ แต่ในขณะที่บางตนเลือกที่จะขอเลือดจากคู่หรือแฟนของตัวเองที่เป็นมนุษย์มากกว่า เพราะแวมไพร์เหลือน้อยเต็มที ต้นเหตุมาจากมีครอบครัวกับมนุษย์ ทำให้เชื้อสายที่แท้จริงเกิดเจือจาง หรือบางทีไม่หลงเหลืออยู่เลย แต่อาจจะถูกกระตุ้นด้วยบางสิ่งได้เช่นกัน " จู่ๆโซลหยุดพูด แล้วจ้องเขม็งมาที่ผม ยอมรับเลยนี่มันบ้าชัดๆ นี่มันชีวิตจริงไม่ใช่นิยายนะว้อย!
     " แล้วที่บอกว่าเลือดบริสุทธิ์ล่ะครับ? "
     " เพราะมีการผสมเชื้อสายครับ เลือดบริสุทธิ์คือแวมไพร์ที่แท้จริงมาตั้งแต่กำเนิด บรรพบุรุษทั้งหมดคือแวมไพร์ ไม่มีเชื้อสายมนุษย์ผสมอยู่เลย เลือดบริสุทธิ์นี่แหละครับที่จะต้องหาคู่ที่เชื้อสายเดียวกันเพื่อสืบต่อเผ่าพันธุ์แวมไพร์ต่อไป " โซลหยุดพูด พลางหยิบสร้อยที่คอให้ผมดู มันเป็นล็อกเก็ตรูปไม้กางเขน แล้วเขาไม่ร้อนหรอนั่น!
     " เฮ้ย! ไม้กางเขนนี่ ไม่ร้อนหรอครับ ถอดออกมาๆ " ผมลุกลี้ลุกลนจะเอื้อมมือไปช่วยถอดสร้อยที่คอโซลออกมา
     ฟุ่บ!
     แต่ดันโดนจับมือไว้ก่อน..
     " แวมไพร์ไม่กลัวไม้กางเขนหรือกระเทียมหรอกนะครับ " โซลเอ่ยพลางยิ้มๆใส่ผมที่กำลังทำหน้าเหวอสุดในชีวิตอยู่ แล้วที่ตำนานบอกนั่นมันเรื่องหลอกเด็กนี่! แล้วอีกอย่างนะ.. โซลคนเดิมที่ผมเคยแกล้งหายไปไหนแล้ว เหลือแต่ไอ้ผีบ้าเจ้าเล่ห์นี่!
     " อะเอ่อ ปล่อยผมก่อนครับ " ผมบอกพร้อมกับบิดข้อมือหนี ขนาดจับเบาๆผมยังรู้สึกปวดเลยอะ แรงเหนือมนุษย์จริงๆแฮะ
     " แล้วระดับSSที่ว่า คืออะไรหรอครับ " ผมเอ่ยถามอีกครั้ง อันนี้ผมอยากรู้จริงๆนะตั้งแต่ไอ้พัสดุนั่นมันบอกว่าผมคือระดับSS แล้วผีสองตัวก็คุยอะไรกันไม่รู้ผมได้แต่นอนพังพาบทำความสนิทกับพื้นห้อง กว่าจะดึงสติมาได้ผมนี่ไปไกลแล้วครับ
     " ระดับSS คือ SUPER SPECIAL มนุษย์ที่มีดีกรีเลือดสารอาหารที่จำเป็นต่อแวมไพร์อย่างเราระดับสูง มีทั้งหมด4ระดับด้วยกันครับ
ระดับธรรมดา
ระดับA
ระดับS SPECIAL
ระดับSS SUPER SPECIAL
ในขณะที่เลือดมนุษย์ระดับSSเพียงหนึ่งคน ทำให้ฟื้นฟูสมรรถภาพได้เร็วมาก หากเทียบกับปริมาณเลือดมนุษย์ธรรมดาหนึ่งร้อยคนเลยล่ะครับ ระดับนี้จะมีกลิ่นหอมของเลือดเฉพาะตัวหากอยู่ใกล้ๆกลิ่นจะหอมแรงมากๆ ผมก็เพิ่งเคยได้กลิ่นระดับSSจากคุณอาร์นี่แหละครับ ระดับSSหนึ่งคน จะมีอยู่ในกลุ่มมนุษย์ทั้งทั่วโลกหนึ่งร้อยล้านคนครับ แต่อันตรายมากเพราะจะถูกจับจ้องจากแวมไพร์ทุกตนที่ต้องการครอบครองเลือดดีกรีพิเศษนี้ "
     " ... " ได้ยินแบบนี้แล้วไปไม่เป็นเลยผม นี่มันบ้าาาาาา! บ้าชัดๆ! เรื่องหลอกเด็ก! ว้ากกกกกกกกกกกก! =[]=
     " คุณอาร์คงจะไม่เชื่อผมสินะครับ แต่น่าเสียดายที่มันเป็นเรื่องจริง " โซลพูดพร้อมกับจ้องตาผม มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่แววตาของโซลที่เป็นสีแดงฉาน พอคิดแบบนั้นมันทำให้ผมรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆ
     " แล้วผมจะทำยังไงดี.. " ชีวิตปกติสุขของผมจะต้องมาเจออะไรแบบนี้อีกหรอ รู้สึกไม่ดีใจเท่าไหร่เลยที่จะถูกจับจ้องเอาเลือดเนื้อน่ะ =-=
     " ผม .. ผมมีข้อเสนอให้ " ขณะที่ผมกำลังตีอกชกหัวตัวเองอยู่ โซลก็เอ่ยขึ้นมา หือ? ข้อ.. ข้อเสนอ?
     " ปกติแล้วผมจะซื้อเลือดจากโรงพยาบาลเพื่อกินประทังชีวิต ผมไม่เคยดื่มทางมนุษย์โดยตรงเลยสักครั้งเดียว ผมจะยื่นข้อเสนอให้คุณ " โซลคนเดิมได้หายไปจากโลกแล้วครับ..
     " ผมจะปกป้องคุณจากแวมไพร์ที่จ้องจะทำร้ายคุณ โดยคุณต้องให้เลือดกับผม "

     " แต่แวมไพร์สามารถทานอาหารมนุษย์ได้นะครับ ไม่มีปัญหา พวกเราไม่ได้กินแค่เลือด ไม่อย่างนั้นสารอาหารจะไม่ครบครับ ปกติแวมไพร์จะไม่ยุ่งกับคนที่มีคู่แล้ว แต่บางกลุ่มก็ไม่สนใจเรื่องนี้ สนใจแค่เลือดเท่านั้น มันทำให้คุณตกอยู่ในอันตราย ตอนที่ผมได้รับงานมาที่นี่ ผมไม่นึกเลยว่าจะมาเจอกับระดับSS กลิ่นลอยออกมาตั้งแต่อยู่หน้าประตูแล้วครับ ผมเอะใจมาก จนได้เจอคุณต่อหน้าจริงๆ " โซลใช้แววตาคมกริบจ้องมาที่ผม โอ้ย ผมไม่ชอบแบบนี้เลยให้ตายสิ ผมควรจะได้แกล้งเขาสิ!
     " แล้ว.. แล้วตอนนี้ล่ะครับ " มันหอมขนาดนั้นเลยหรอ ผมยังไม่ได้อาบน้ำตอนเช้าเลยนะ
     " ครับ กลิ่นชัดมาก "
ผมจะบ้าตาย จะอายทำไมวะ ห้ะ!! อาร์ มึงเป็นอะร้ายย เอาวะ! แค่เสียเลือดไม่กี่ลิตร(รึเปล่า) ให้แวมไพร์ปกป้องเราเอง ไม่เท่าไรหรอก(มั้ง) ดีกว่าโดนดักเอาเลือดแล้วกัน เอาไงก็เอา!
     " ผมยอมรับข้อเสนอของคุณ " อ๊ากก พูดไปแล้ว!!
     " (: " โซลยกยิ้มมุมปาก ผมรู้สึกเหมือนทำสัญญากับปิศาจยังไงก็ไม่รู้สิ บอกผมที ผมเลือกถูกใช่มั้ย!?
     " แล้ว.. แล้วเราต้องทำยังไงกันบ้างครับ "
     " ก่อนอื่นเลยครับ ผมต้องย้ายมาอยู่กับคุณ.. ที่นี่ "
     หา!!?
                                             To Be Continued
แถม!!
Q&A
อาร์ นักเขียนขี้สงสัย
โซล แวมไพร์ตัวร้าย
อาร์ : ทำไมไม่กลัวไม้กางเขนอ่ะ
โซล : กลัวทำไมครับ ผมใช้เป็นเครื่องประดับเยอะแยะไป
อาร์ : แล้วกลัวขนมปังกระเทียมมั้ย
โซล : ของอร่อยเลยนะครับ
อาร์ : ตอนกลางวันไปไหนมาไหนยังไง
โซล : ขับรถสิครับ ถ้าใกล้ๆก็เดินเอา ประหยัดดี ได้ออกกำลังกายด้วย
อาร์ : แปลงกายเป็นค้างคาวได้มั้ย
โซล : นั่นเรื่องหลอกเด็กแล้วครับ
อาร์ : เขี้ยวงอกตลอดเวลามั้ย
โซล : ถ้าอย่างนั้นปากผมคงพรุนแล้วล่ะครับ
อาร์ : ตอนกลางวันนอนอย่างเดียวรึเปล่า
โซล : ทำแบบนั้นก็อดตายสิครับ
อาร์ : นอนในโลงศพรึเปล่า
โซล : มันแคบนะครับ แข็งด้วย ปวดหลังเปล่าๆ
อาร์ : ถ้าโดนค้อนตอกหัวใจล่ะ
โซล : เจอแบบนั้น ใครบ้างจะไม่ตายครับ
อาร์ : ....
โซล : มีอีกมั้ยครับ?
อาร์ : เอ่อ.. พอแล้วครับ
โซล : (:
END!

ตอน 2

สารบัญ

ตอน 4