สงครามนาวี

                    หลายวันต่อมา พวกเราชาวเรือ...ได้จัดทัพเรือเพื่อเตรียมพร้อมทำสงคราม
และในที่สุด ผมกับเพื่อนๆของผมก็ได้ประแต่งเรือใหม่ เกือบทั้งลำ ดูพวกเขามานะจริงๆ
ผมล่ะ...นับถือมากเลย...
*ผมไปหายามาโมโตะ*:ท่าน....
*เขาหันมาหา*:ว่าไงกิมจิ มีอะไรให้ช่วยล่ะ
//ผมวิตกกังวลอย่างหนักหน่วง//:คือว่า...พวกเรา...จะนำอิสระกลับมาได้ใช่มั้ยครับ
แบบนั้นใช่มั้ยครับ...ท่านยามาโมโตะ
*ยามาโมโตะหันมา*:สิ่งที่คิดคือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ //กิมจิตกใจคำพูด// แต่สิ่งที่เราปล่อย
ให้มันจินตนาการเอง นั่นคือสิ่งที่เป็นไปได้ //ก้าวเดินไปใกล้ๆ// กิมจิ...พวกเราชาวเรือ...
...ไม่คิดย้อนไปมากันหรอกน้ะ ความสามัครคีต่างหาก ที่ทำให้พวกเราชาวเรือฮึดสู้กันทุกวันนี้
*ผมมองหน้าเค้า*:ครับ...ผมเข้าใจดีครับ...ผมพร้อมและ...
#เช้ามืดของวันต่อมา#
                    เวลา 3 ครึ่งวันเช้าของวันใหม่ (03.00น.) ยามาโมโตะได้ออกมาประกาศข่าว
เกี่ยวกับการออกรบ เพื่อให้ตั้งตัวเตรียมพร้อม คืนวันนั้นทุกคนได้ออกแบบเรือออกมา
แหวกแนวสุด ทั้งสุดยอด ทั้งเท่
*ท่านยามาโมโตะออกประกาศ*:ประกาศๆ ฟังทางนี้...การรบครั้งนี้พวกเราจะไม่ต้้องมาทน
กับความทุกข์บหันต์แบบนี้อีกต่อไปแล้ว ขอให้ทุกคนรู้ไว้ว่า พวกเราคือใคร พวกเราทำอะไรได้
ต่อไปนี้...คืออิสระของพวกเราแล้ว ขอให้ทุกคนโชค...ทุกคน
                    แสงอาทิตย์เริ่มสองแสงริบหรี่ รุ่งอรุณกำลังฉายออกมาช้าๆ พวกเราก็ได้
ติดเครื่องเรือศึกพวกเราไว้ กองทัพเรือพวกเรา ไม่น้อยหน้าไปกว่าใครๆ
เรือ...ทั้ง...ฮาชิดาเตะ ชิมาคาเสะ ฮาเระคาเสะ คิตาคามิ ทาคาโอะ เรือบางลำก็ได้กู้ทรากมาใช้ใหม่
ยังไม่หมดน้ะ ฮารูนะ คิริชิมะ มายะ อิซูโมะ ฟูโซ นากาโตะ อาโอดะ มิซูรุ นาจิ โฮรุโกะ อาชิการะ
...เมียวโค ฮิเอย์ อิเสะ ฮิวงะ และก็เรือทัพใหญ่...มูซาชิ ประจัญบานรุ่น NO.01 และก็เรือ...
....ประจัญบาน...ยามาโตะ ประจัญบานรุ่น NO.02 เรือมีขนาดใหญ่กว่ามูซาชิ และรูปทรง
ของเรือยามาโตะ ก็เหมือนมูซาชิ  แต่ว่าน้อยคนนักที่จะรู้เรื่องแบบนี้ มูซาชิ กับ ยามาโตะ
เป็นเรือแฝดพี่น้องกัน...
*ยามาโมโตะเดินออกมา*: //ตะโกนเสียงดัง// ทุกคน!!! ขอให้โชคดี~!!! //โบกมือให้//
                    เรือทุกลำก็ออกจากปราการ กองทัพพวกเรานำออกไป มีเรือมูซาชิ เป็นเรือธง
นำกลุ่มพวกเรา
#ณ ประการ ยูเอสเอส#
*บาร์รอนออกเรือเช่นกัน*:ดัสมอล แอตแลนต้า เคลมแลนด์ เกียร์ริ่ง อิโอวา อินดิเพนเดนต์
เรนเจอร์ นิวเจอร์ซีี่ นี่คือ....เรือมณทานา ขอประกาศสงครามครั้งนี้...
                    ...ไม่นานพวกเราก็ได้พบกันอีกครั้งกับพวก อเมริกา...
*อิโซโมะออกคำสั่ง*: เราทุกลำ เรียงตัวหน้ากระดานเรียง 5 //มองเรือกิมจิ//....กิมจิ
*ผมขานรับ*:คำสั่งครับ....
*เขาบอก*:มาอยู่ข้างเรือชั้นไว้...
                    ...ทันใดนั้น บาร์รอนเปิดฉากยิงทันที กระสุนเจาะเกราะพุ่งมารอบทิศทาง...
*อโซโระสั่งการ*:ทุกคนยิงเลย!!! กระจากไปตามเป้าหมายที่ต้องการได้!!!
//เรือทุกลำแยกเป้าหมายกัน//
//กิมจิสั่งการ//:เก็มมะ ยิงเลย!!!
*เก็บมะขานรับ*:ทราบ!!!...ยิงได้!!! //กระสุนพุ่งออกไป โดนเป้าหมาย 2 ลูก//
...ท่านครับเรายิงโดนหัวเรือและกลางลำเรือครับ
*ผมมองดู*:มันคนขยับไม่ได้แล้วล่ะ...ทุกป้อมหันขวา 30 องศา มุมเงิย 20 องศา..ยิงได้!!!
                    ...กระสุนผม จมเรือไปได้แล้วลำนึง แตาเหลืออีกหลายลำ ที่ยังเป็นอุปสรรค์...
*ไมเคิล*:ท่าน...เกียร์ริ่ง จมไปแล้วครับ //ยืนมองดู///
*เขาโมโห*:ชิ!!! ไม่ช้าอย่างเมื่อก่อนเลยน้ะพวกแก... ไมเคิล ชั้นให้นายไปชำระความ
กับพวกมันก่อนแล้วกัน
//เขาพยักหน้า ยิ้มให้บาร์รอน//:ครับผม!!! เดินเรือเต็มกำลัง...ป้อมปืน1 ถึง 4 เตรียมยิง
*ผมดห็นทันพอดี*:เก็มมะ ระวัง...มีเล็งมาที่เราเยอะพอสมควร
                    ...ไมเคิลยิงเข้ามาอย่างต่อเนื่อง...
*อโซโระมอง*:แย่ล่ะสิ...//สั่งการ// ป้อมปืนกลลาดตระเวน กราบขวา เตรียมยิง
                    ...กระสุนพุ่งเฉียดไปมา ผมรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ...
*ไมเคิลมองเรืออีกลำ*:หืม~ จะยิงชั้นหรอ หึ!!! //ปืนกลยิงกราดเข้าใส่// ชิ!!! หันเรือกลับ
พวกเราจะไม่ตายเปล่าเด็ดขาด //เรือหันไปอีกทางนึง//
*อิโซโระหันมอง*:นั่นมัน...มณทานา!!! //จากนั้น ะเบิดก็ดังที่ท้องเรือ// อะไรน่ะ!!!
//ลูกเรือวิ่งไปดู//:เกราะเหล็กยุบตัวเข้ามาเยอะมาก... เป็นไปได้ว่าโดนตอปิโดครับ
//มฦณทานายิงมาใส่//:(โถ่เฟ้ย!!! จะทำไงดีๆๆ) ป้อมปืน 1 กับ 2 ยิง!!!
                    ...กระสุน 6 ลูกพุ่มเข้าหามณทานา...
*บาร์รอน*:ปืนกลดักยิง ทำลายกระสุนซ้ะ //กระสุนพุ่งผ่านด่านปืนกลเข้ามา//
ท้ายเรือระเบิดงั้นหรอ ปืนใหญ่ระดมยิงได้!!!
*ผมเห็น*:อิโซโระ ระวัง...!!!
*อิโซโระสั่ง*:ปืนกลระดมยิง!!! //กระสุนปืนใหญ่หนาเกินกว่าที่กระสุนปืนกลจะยิงเข้า
กระสุนปืนกลถูกกระเด้งออก// ซะ...ซะ...ซวยล่ะสิ
                    ...ตอนนั้นเอง นากาโตะได้ออกมากันกระสุนให้อิโซโระ...เรือถูกระเบิด
จนเละไม่เป็นท่า...
*กัปตันนากาโตะ*:ท่าน...รีบหนีไปก่อน ทางนี้เรารับมือได้ ปืนบางส่วนยังไม่จม ผมจะกันให้!!!
//อิโซโระเสียใจ//:ฝากด้วยน้ะ!!! //หันเรือหนีไป//
*บาร์รอนไล่ตาม*:คิดจะหนีงั้นหรอ...//ออกคำสั่งการ// ไล่ตามเรือลำนั้นไปและฆ่ามันให้จนได้
*ผมเห็นเขาถูกไล่ตาม*:เก็มมะ หันหัวเรือตามมณทานาไปโดยด่วน เราต้องช่วยอิโซโระ!!!
//หัวเรือไล่ตามหลังมณทานา// (อิโซโระ...นายต้องไม่เป็นอะไรๆ)
*บาร์รอน*:ยิงได้!!! ทุกกระบอก ยิงใส่เลย!!!
                    ...เราพวกเค้าเริ่มเกิดความเสียหายหนักขึ้นทุกทีๆ...
//อิโซโระกังลวอย่างมาก เหงื่อค่อยๆใหลลง//:ใครก็ได้...ช่วยชั้นที~!!!
                    ...กระสุนปริศนาก็พุ่งมาจากหลังเรือของอิโซโระ...
//เขาตกใจขึ้นมาทันใด//:ห้ะ!!! อะไรน่ะ!!!
                    ...ทุกคนต่างหันไปมองดูด้วยความสงสัย ผมก็เช้นกัน...สุดท้าย
ผมก็นู้ว่าใครยิงกนะสุนปืนนั้นมา กระสุดเอพี(AP)หนัก40กิโลและเจาะเกราะแบบนั้น
มีคนเดียวเท่านั่นที่มีอะไรแบบนี้ได้...
*บาร์รอนหันมองดู*://ดวงตาเบิกกว้างขึ้น// มา...มาจนได้!!! 555...ชั้นรอมานาน~
*อิโซโระหันดู*://ดีใจอย่างมาก// ท่านยามาโมโตะ~!!!
                    ...เจ้าแห่งปราการเรือก็ได้มาปรากฎตัวขึ้นมา...
*นามาโมโตะเดินออกมาหน้าเรือ*:ชั้นในนาม เรือยามาโตะ แห่งจักรวรรด์ญี่ปุ่น ขอให้ต่างฝ่าย
ยอมแพ้ซ้ะ!!!
*บาร์รอนสั่ง*:ทุกหน่อย ระดมยิง~!!! //ป้อมปืนเรือหันมาที่ยามาโตะ//
//ยามาโมโตะเดินไปที่ห้องบังคับการ//:พวกมันคิดจะยิงเจ้าปราการเกราะ 34เมตรของเรา...
ทุกท่านเรือเราไม่ได้แข็งแกร่งอยู่เสมอหรอกน้ะ ถ้าเป้นไปได้...ใช้ปืนใหญ่รอง เป็นป้อมยิงเรือ
และเครื่องบินแทน...
                    ...ลูกเรือต่างขานรับเสียงเดียวกัน: รับทราบ...จากนั้นกระสุนปืนจากต่างฝ่าย
ก็ยิงระดมใส่ยามาโตะ...
*ยามาโมโตะสั่งการดดยเร็ว*:เอาเลยยิง...//ปืนทุกกระบอกเริ่มยิง// พวกเราได้เปรียบกว่า
และเร็วกว่า...และทำลายพวกมั้นซ้ะ~!!!
*กิมจิสั่งออกเดินเรือ*:เก็มมะ เดินเรือเต็มำกลังโดยเร็ว ำวกเราจะช่วยท่านยามาโมโตะ!!!
                    ...เรือรบ นาจิ ก็ถูกกระสุนยิงระเบิดและจมลงช้าๆ...ลูกเรือหนีตาย
บางคนดดนกระสุนปืนใหญ่และปืนจากเครื่องบิน ระดมใส่...
*นามุแห่งเรืออิเสะ*://เดินไปเปิดเรเด้าโดยเร็วไว// หน่วยบินตอปิโด A-10 ถึง A-30 ออกจาก
ลานบินได้ //เครื่องบินได้บินออกไปทีละลำ// คราวนี้พวกเราจะใช้กลยุทธ์ฝนระเบิด
*บาร์รอน*://สั่งการ// ออกเรือ มุ่งไปที่เรือประจัญบานยามาโตะ...เดี๋ยวนี้
*ยามาโมโตะหันมาเห็น*:(มาแล้วสิน้ะ...บาร์รอน) //ตะโกน// ทุกหน่อย เดินหน้าเต็มตัว
ป้อมปืน 1 ถึง 3 หันยิงเรือประจัญบานมณทานา ส่วนป้อมปืนใหญ่รอง1.2 ป้อมที่ 1 และ 2
ยิงเครื่องบินรอบข้างทั้นที...
                    ...ในสิ่งที่ผมคิดคือ มันซ้ำรอยเดินอีกแล้ว เหมือนตอนที่พ่อของผมเล่าไว้
ไม่มีผิดเลยจริงๆ แต่ทว่า การที่เราเอาชนะกันและกัน มันมีอะไรดีขึ้นมาบ้างล่ะ
มีแต่จะพาให้คนล้มตามมากขึ้น มันคงทำอะไรไม่ได้ในตอนนั้นล่ะมั้ง...
//กิมจิสั่งการ//:ยิงตอปิโดไปที่กึ่งกลางระหว่างหัวเรือมณทานา กับยามาโตะเดี๋ยวนี้~!!!
#####ติดตามตอนต่อไป#####