สงครามนาวี

ลูกตอปิโดพุ่งเข้าหา ทำให้เกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นใหว กิมจิรีบแล่นเรือเข้าไปหากลางวงระหว่าง

ยามะโตะกับมณทานา เพื่อเข้าขัดขวาง บารอน ศัตรูตัวเก่งของพวกเขา

"หึ!!! ปืนใหญ่ ป้อม1และ2 ยิงเรือลำนั้นซ้ะ!!!" สีหน้าของบารอนโกรธเคืองกิมจิ

เขาชี้นิ้วสั่งยิงทันที

กิมจิหันมองไปทันพอดี นั่นทำให้เขาใหวตัวหลบทัน "หมอบลง!!!" เขาตะโกนเสรยงดังลั่นห้อง

ทุกคนต่างหมอบหลบลูกกระสุนของเรืออีกลำ ทุกคนในเรือต่างก้มหลบกันหมด

และไม่นาน เครื่องบินปริศนา3ลำก็บินมาช่วยพวกเขายิงลูกกระสุนปืนเหล่านั้น

"นั่งใครน่ะ" กิมจิถามด้วยความสงสัย "เครื่องบินประจัญบานนั่น" เขาตกใจ "หรือว่า!!!"

ฐานกระดานเหล็กอันใหญ่ยักษ์ ปีกเหล็กกล้านับสิบๆลำ เรียงรายกันออกบินช่วยสนับสนุนยามะโตะ

"เฮ้ๆ ไงกิมจิ วันนี้พวกเรามาออกรบกันเถอะ" นามุยืนอยู่บนเสาเรด้าบนหอบังคับการเรือ

"เธอนี่เอง..." กิมจิพูดไม่พูดไม่ทันขาดคำ กระสุนปืนใหญ่ของออีกฝ่ายก็ พุ่งตรงเข้าท้ายเรือ

กระสุนเจาะเกราะที่หัวแหลมคม เจาะทะลุเข้าไปยังตัวห้องเครื่องของเรือ

"ใบพัดเรือ1และ3ดับแล้ว!!!" พลเรือพูดส่งสัญญาณทางท่อกรองเสียง

"ปืนใหญ่1ถึง5 หันไปหามณทานา" กิมจิออกคำสั่ง ป้อมปืนทั้ง5ป้อมค่อยๆหันไปที่มณทานา

ในระยะเผาขนประชิดตัวเรือ "ใส่กระสุนเจาะเกราะเข้าไป!!! เตรียมยิง!!!"

ขณะเดียวกัน พลยิงตอปิโด เก็มมะ ก็กำลังหันหน้าไปหาเรือของบารอนเช่นกัน

"นี่เก็มมะพูด ตอปิโด กำลังรอคำสั่งยิง" มือขวาของเขาเตรียมโยกตัวจุดตอปิโด

"เอาล่ะ ยิงได้!!!" กิมจิรีบออกคำสั่งโดยเร็ว

ปืนและลูกตอปิโดถูกยิงออกไปพร้อมกัน บารอนมองดูที่เรดร้า "หืม..." ซักพักเขาก็ตกใจ

สัญญานเตือนลูกตอปิโดกำลังดังถี่ขึ้น บารอรีบวิ่งไปลับคันโยกการเดินเรือทันที

"Speed 3 , Speed 2/2/, Speed 1/2 , Stop , Dowm 1/2 , Down 2/2"

เขาโยกคันโยกถอยหลังเต็มกำลัง ขอบข้างเรือเสียดสีกับเรือทาคาโอะของกิมจิ เกิดสะเก็ดไฟ

พุ่งออกมาพลุพล่าน

ตอปิโดเฉียดออกผ่านไปหมด กระสุนทั้ง10ลูกที่ยิงมา พุ่งเข้าไปที่หน้าเรือ3ลูก คลังอาหาร

และที่พักของพวกบารินเสียหายอย่างหนัง "หึ้ย!!!...พวกแก!!!" เขาโมโหแค้นอย่างหนัง

เขารีบจับพวงมาลัยเรือหันซ้ายและเลือกเดินหน้าออกยิงทันที "พวกแกจะไม่มีหวัง...กับชั้น"

"เอาล่ะกิมจิ จากนี่ไป พวกเราจะออกรบเป็นทีม นาย ท่าน ยามมาโตะ และ คิเด็นโยชิด้วย"

นามุส่งเครื่องบินตอปิโดออกไปหลายสิบลำ "เอาล่ะผู้การณ์นามุ พวกเราเห็นเป้าหมายแล้ว"

นักบินส่งข้อความให้นามุ "รับทราบแล้ว เตรียมดับปลาได้เลย" นามุพูดขึ้น

กิมจิเองก้รีบถอยเรือออกจากยามะโตะ และแล่นตามไปทันที

"ท่านครับ..." กิมจิเรียกยามะโตะ "พวกเราจะทำไงต่อดีครับท่าน" เขาหาหนทางในการโจมตีไม่ได้เลย

"พวกเรามีวิธีในแบบของเราเอง นายไม่ต้องห่วงไป กิมจิ ชั้นจะช่วยเอง" ความมั่นใจของ

ยามะโตะเพิ่มมากขึ้น "ปืนรองทั้งหมด ยิงเครื่องบินพวกมันเลย!!!" ปืนใหญ่ของเรือลาดตระเวน

เบาและหนักของเรือลำอื่นถูกออกแบบเป็นปืนใหย๋แบบยิงต่อเนื่อง ให้กับยามะโตะ

เครื่องบินที่บินว่อนอยู่ก็ระเบิดและตกลงสู่ผิวน้ำ

เครื่องบินของนามุก็ถูกยิงจมเช่นกัน โดยเรือลาดตระเวนเบาแอตแลนต้า

"555+ แมงเม่าเข้ากองไฟจนได้!!! 555+" ไมเคิลหัวเราะด้วยความสะใจ

ปืนใหญ่ของเขาใส่กระสุนเร็ว6วินาที ถือว่าเร็วมากๆ เขารุมยิงต่อเนื่อง จนเครื่องบินของเธอเกือบ

จะหมดน่านฟ้า "พวกแกนิ ชั่งอ่อนหัดเสียจริงเลย!!!"  ยูเอสเอส แอตแลนต้า แลนควบคู่ไปกัน

เรือนณทานาของบารอน ทั้งคู่รุมยิงเรือนามุ กระสุนพุ่งทำลายลานบินจนเสียหายหนัก

เครื่องบินเหลือน้อยเต็มทน "พวกแก!!! ...คิดจะจมเราสิน้ะ ไอ้พวกบ้า!!!"

สักพักหนึ่ง ตอปิโด8ลูกก็พุ่งเข้าหาไมเคลและบารอนเต็มๆ "นั่นใครฟร้ะ!!!"

คิเด็นโยชิแห่งเรือ คิตาคามิ เรือพิฆาต ก็ได้ยิงตอปิโดใส่เข้าแย่างจัง "พวกแกอีกแล้ว หึหึ"

"นี่แก..." บารอนพูดด้วยความกลัว

"น่าเสียดายน้ะที่นากมีกัยอยู่แค่2ลำ" คิเด็นโยชิพูดล้อพวกเขา "อยากชิบตอปิโดเจาะเกราะสิน้ะ"

ติดตามตอนต่อไป