อยากได้คนนี้เป็นแฟน

-

เขียนโดย Astronomy_1

วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.57 น.

  8 ตอน
  0 วิจารณ์
  9,637 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ....,,อีกครั้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    หลังจากนั้นเวลาก็ผ่านไปหลายอาทิตย์ฉันกับดาวก็ต่างคนต่างฝึกซ้อมชมรมตัวเองเพราะพวกเราเหลือเวลาซ้อมที่จะแข่งในชมรมอีก 2 อาทิตย์ ถึงจะบอกก็เถอะว่าเหลืออีก 1 อาทิตย์ค่อยซ้อมยันมืดได้แต่ตอนนี้ก็เหมือนว่าทุกคนจะแหกกฎกันไปสะแล้ว อ๋อ!ที่ทุกคนซ้อมกันแทบตายเนี่ยก็เพราะรางวัลถึงจะไม่มีใครรู้ก็เถอะว่ารางวัลคืออะไรแต่มีคนได้ยินมาว่ารางวัลของคนชนะดีมากๆดีชนิดที่ว่าเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ก็เลยทำให้ทุกคนทุ่มเทมากกับการแข่ง

"อีฟ ฉันเข้าชมรมก่อนนะ"

"อื้ม สู้ๆ:)" ส่วนชมรมของยัยดาวรางวัลของทีมที่ชนะก็คือได้ไปฝึกทำขนมที่ฝรั่งเศสในช่วงปิดเทอม เอาล่ะไปซ้อมบ้างดีกว่าเพื่อรางวัล! "พี่คินซ้อมเลยมั้ย"

"เพิ่งกินข้าวมาไม่ใช่หรอเรา"

โอ๊ะ! จริงด้วย มัวแต่หวงซ้อมไปหน่อย"แฮะๆ" 

"เออ..อีฟ"

"......?"

"วันนี้พี่จะซ้อมดึกหน่อยนะจะอยู่ด้วยรึเปล่า"

"เอ่อ....ซ้อมถึงกี่โมงอะ"

"ก็ 20:00 เลย"

"โห ตัวไม่เปื่อยจนลอกคราบได้เลยหรอ"

"โถ่ ก็ต้องมีพักกันบ้างสิ"

"ขอโทษค้าาา" นั้นน่ะสิ คนบ้าอะไรจะซ้อมแทบตายขนาดนั้นถึงจะมีรางวัลดีแค่ไหนก็ไม่ลงทุนซ้อมขนาดนั้นหรอก 

"ตกลงว่าไง"

"ซ้อมด้วยค่ะ"  ถึงยังไงก็ว่างอยู่แล้วซ้อมยาวเลยก็ได้

"เค ถ้างั้นเริ่มซ้อมกัน"

หลังจากนั้นพวกเราก็เริ่มซ้อมว่ายนํ้าจากริมสระไปถึงริมสระอีกฝั่ง อ๋อ จริงด้วยสิพอดีว่าฉันว่ายนํ้าได้แล้วนะเพราะเวลาที่ฉันงอขางอแขนหรือขี้เกียจว่ายนํ้าพี่คินก็จะเอาแต่พูดเรื่อง.....จ.จูบทุกที ก็เลยต้องพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะไม่ได้ยินมัน ฮือ ฮือ โหดร้ายย คราวนี้ก็เหลือแค่ทำเวลาให้ดีแค่นั้นก็พอ

"เอาใหม่ยังทำเวลาได้ไม่ดีเลยนะ"

พวกเราก็ซ้อมกันไปอยู่นานแล้วก็มีไปซื้อขนมปังที่เซเว่นบ้างแต่พอเข้ามาชมรมก็เห็นว่าส่วนใหญ่กลับกันหมดแล้วที่นี้ก็คงเหลือแค่ฉันกับพี่คินละมั้งเพราะตอนนี้ก็19:35แล้วด้วย คนไม่มีเลยก็คงไม่แปลกอะไร

"ซื้ออะไรมาเยอะแยะเนี่ย"

"ขนมปังพี่นั่นแหละ สั่งให้น้องซื้อไม่ใช่รึไง"

"มันก็ใช่แต่ถึงจะบอกให้ซื้อมาเยอะๆแต่นี่มันก็เยอะเกินไป"

ฮ่า ฮ่า พอเห็นหน้ากลุ้มใจของพี่คินแล้วก็อดขำไม่ได้ "แหม่ เยอะของพี่เนี่ยจะให้ซื้อมากี่ห่อหรอ"

"2 ห่อ ไง"

"เอ่อ นี่เรียกว่าเยอะ?"

"หน่า กินไปเถอะจะได้กลับบ้านกัน"

แล้วใครละที่บ่นฉันเนี่ย--! หลังจากที่กินเสร็จพวกเราก็ไปอาบนํ้าเปลี่ยนชุดกันแต่แล้วความซวยของฉันก็กำลังจะเริ่มขึ้น  "เอ๊ะ! เสื้อหายไป? เอ่อ.....แต่ว่าก็ใส่ไว้ในตู้นี้นี่หน่ามันจะหายไปได้ไง" พรึบ พรับ ก๊อง แกร๊ง ๆ

"อีฟ เสร็จรึยัง"

ไม่มี ไม่มี อะไรเนี่ยเสื้อฉันหายไปไหนคงไม่ได้มีคนหยิบผิดใช่มั้ย

"อีฟ...."

"กรี๊ดดดด พี่คินเข้ามาได้ยังไง" ฮือ ฉันยังนุงผ้าเช็ดตัวอยู่เลย

"คือพี่เรียกอีฟไปแล้วแต่อีฟไปตอบ"

"......"

"เป็นอะไรรึเปล่า"

"เสื้ออีฟหายไปไหนก็ไม่รู้"

"สงสัยมีคนหยิบผิดไปมั้ง"

แล้วทำไมต้องมาเหล่ตามองแถวๆอกด้วยเนี่ย หวังว่าคงไม่ได้จะคลั่งอะไรตอนนี้นะ

"พี่มีเสื้อยืดอยู่เดี๋ยวพี่เอามาให้"

"อ...อืม"

เฮ้อ โล่งอกที่เค้าไม่ได้คิดจะทำอะไร

"น้องใส่ตัวนี้ได้ใช่มั้ย"

ไปไวมาไวจริงๆยังไม่ทันได้หายใจเลย "เดี๋ยวน้องลองใส่ดูก่อน พี่ออกไปก่อนสิ"

"อืม"

ฟึบ! ด้วยความที่เสื้อพี่คินตัวใหญ่ก็เลยใส่ลงไปได้ง่ายๆเลย แต่ถึงเสื้อจะจะช่วงต้นขาก็จริงแต่มันหวิวๆยังไงก็ไม่รู้เสื้อในกับกางเกงในก็ต้องใส่ตัวที่ใช้ว่ายนํ้าเมื่อกี้นี้ "เอ่ออออ........"

"ใส่ได้ใช่มั้ย"

"คะ....ค่ะ" ฮือ เขินจัง ยิ่งไม่ได้ใส่กางเกงสะด้วยสิ

"พรึบ!"

"......."

"......."

"..ไฟดับ?"

"......"อะไรเนี่ย ฟงๆไฟๆก็ยังมาดับอีก

"อีฟ"

"ค่ะพี่ค...อุ๊บ:x" ยังไม่ทันที่จะเรียกชื่อเสร็จพี่คินก็ชอนหน้าฉันขึ้นแล้วก็ประกบริมฝืปากของเค้าทันทีนี่ไม่ใช่จูบครั้งแรกแต่เป็นจูบครั้งที่ 2 กับพี่คิน แต่ว่าครั้งนี้เค้าจูบอย่างอ่อนหวาน นุ่มนวล ทำให้ฉันเคลิ้มไปตามเค้าด้วยแต่มือของเค้าดันไม่อยู่เฉยเพราะตอนนี้เค้ากำลังจะถอดเสื้อฉันแล้ว! ตอนนี้เค้าก็เริ่มถอนริมฝีออกแล้วค่อยๆไล่ลงมาที่คอ!

"พี่ทำอะไรเนี่ย"  ใช่ ฉันทำถูกแล้วถ้าไม่ผลักเค้าออกมีหวังพวกเราได้มีอะไรกันที่นี่จริงๆแน่

"........"

"ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้"

"พ......พี่ขอโทษนะ คือ น้องก็เป็นผู้หญิงสะด้วยสิแล้วเสื้อน้องก็ยังเปียกจนเห็นเสื้อในสะขนาดนั้นด้วยแถมไหนังดับอีกพี่เลยควบคุมอารมณ์พี่ไม่ไหว พี่ขอโทษจริงๆ"

กรี๊ดดดดด เห็นเสื้อในจริงๆด้วย ฮือ ก็เพราะเสื้อในเปียกน่ะสิเลยทำให้เสื้อข้างนอกเปียกไปด้วยคราวนี้ก็เลยเห็นเสื้อในชัดเลย ฮือออ แต่จะว่าพี่คินแย่างเดียวไม่ได้หรอกเพราะถ้าฉันเป็นพี่คินก็คงทนไม่ไหวเหมือนกันเพราะนอกจากจะเห็นส่วนข้างในแล้วยังไฟดับอีกแถมอยู่กันสองต่อสองด้วยจะให้อยู่เฉยๆก็คงไม่ใช่ผู้ชาย "ไม่เป็นไรหรอกพี่ แต่พี่อย่าทำอีกนะ"

"อืม พี่สัญญา น้องคงยังไม่ได้เกลียดพี่ใช่มั้ย"

"ไม่หรอก น้องเข้าใจเพราะยังไงพี่ก็เป็นผู้ชายคนนึงแต่ถ้าพี่ไม่มีอารมณ์ในสถานการณ์เมื่อกี้ก็แสดงว่าพี่ไม่ใช่ผู้ชายแล้วล่ะ"

"ขอบใจนะ กลับบ้านกันเถอะ :)"

"อืม"

หลังจากนั้นพี่คินก็ส่งฉันถึงคอนโดแล้วก็กลับบ้านตัวเองเรียบร้อย เฮ้อออ นี่ฉันเสียจูบให้กับพี่คินอีกแล้วหรอ ฮืออออ ทั้งๆที่จะเก็บไว้ให้แค่คนที่รักเท่านั้น ฮืออออ

ติ๊ด ติ๊ด **7โมงเช้า**

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"

"แกๆดูดิ"

"งานดีมากเลยจ้าา"

"หล่อมากเว่อร์ กรี๊ดดดดด"

แล้วพวกเพื่อนห้องเรามายืนกรี๊ดอะไรกัน อุบ๊ะ! 

":)"

"หึหึ"

"มานี่"

ว้าย อะไรเนี่ยอยู่ดีๆก็มาลากกันแบบนี้ได้ยังไง มันเจ็บนะ "ปล่อย!.......บอกให้ปล่อยไง!"

พรึบ! โอ๊ะ ในที่สุดก็ปล่อย แต่ว่าพามาที่เงียบๆอย่างงี้ทำไม "ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ย"

"มีอะไรจะสารภาพมั้ย"

"สารภาพอะไร" นี่ฉันไปทำอะไรผิดมาอีกแล้วหรอ แต่ว่าที่ผ่านมาก็ต่างคนต่างซ้อมกันนี่หน่าถึงจะมีคุยกันบ้างก็เถอะแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ

"ว่ายังไงมีมั้ย"

"ไม่มี!"

"แน่ใจ :)"

"พี่ต้องการออะไร"

"จะให้แฉใช่มั้ย"

"ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด"

"หึ แล้วที่ไปจูบกับไอ้คินที่สระว่ายนํ้า มันคืออะไร!!!"

"........"

"อ๋อ! มันคงไม่ผิดใช่มั้ย!!!"

"พี่ก้อง!!!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา