อยากได้คนนี้เป็นแฟน

"กรี๊ดดดดดดดด"  ทำไม ทำไม.....ถึงเป็นพี่ก้องที่มาอยู่ที่นี่ละ!!! 

"อะไรของเธอเนี่ยเสียงดังน่ารำคาญจริงๆ"

"ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่"

"ไม่ใช่เรื่องของเธอ"

"จะไม่ใช่ได้ไงนี่ห้องฉันนะ!!" โอ๊ยยยหวังว่าเค้าคงไม่ได้ทำอะไรฉันใช่มั้ยเนี่ย

"อ๋อ! จริงด้วยซิลืมไปเลยยะเนี่ย:)"

.....???? ยังจะมายิ้มอีกสนุกมากรึไง "เมื่อคืนนายไม่ได้ทำอะไรใช่มั้ย"

"เอ่ออ ....คงไม่ได้ทำหรอกมั้งนะ"

เกือบจะดีถ้าไม่มีมั้ง!!แล้วมั้งเนี่ยคือไม่ได้ทำจริงๆใช่มั้ย!เริ่มจะไม่ไว้ใจหมอนี่ซะแล้วสิ "นี่นาย!! ฉันรู้หรอกนะว่าฉันน่ารักจนใครๆก็ทนไม่ไหวแต่นายจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะรู้มั้ยว่าฉันไม่เคยเปลืองตัวให้ใครง่ายๆนะแล้วถ้ามาเปลืองตัวให้คนอย่างนายล่ะก็.."

"หยุด!!!ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นแล้วก็ช่วยก้มมองอกไม้กระดานเธอหน่อยเถอะว่ามันทำให้ฉันรู้สึกมีอารมณ์ได้รึเปล่า :)"

"นาย!! มันจะมากเกินไปแล้วนะตายซะเถอะ!" พอพูดเสร็จมือของฉันก็ไม่รอรีบคว้าหมอนมาตีทันทีนี่แหน่ะเอาหมอนไปกินซะ ผลัวะ ผลัวะ " 

"ก๊อก ก๊อก! ก๊อก ก๊อก!" เสียงเคาะประตูทำให้เราสองคนหยุดตีกันไปชัวขณะ

"นายคงไม่ได้นัดใครไว้ใช่มั้ย" 

"เธอนั่นแหละนัดใครไว้รึเปล่า"

"เปล่าซะหน่อย" 

แอ๊ดดดด~~~  "พี่คิน!"

"ว่าไงสาวน้อย นอนหลับสบายดีมั้ย"

"ว่าไงเพื่อน"

"อ้าวนี่แกยังไม่กลับไปอีกหรอ"

"ใช่น่ะสิก็ยัยนี่มัวแต่โวยวายไม่หยุดจะให้ฉันกลับยังไง"

อ้าว นี่ฉันผิดหรอเนี่ย? แต่ก็ดีและที่อยู่กันครบพอดีจะได้ถามใรู้เรื่องไปเลย "พี่คินว่าแต่.."

"เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟัง เรื่องก็มีอยู่ว่า..บลาๆๆๆ"

อ๋อ สรุปก็คือคนที่มาส่งฉันที่คอนโดก็คือพี่ก้องแต่ที่พี่คินไม่ได้มาส่งก็เพราะว่าพี่คินนึกขึ้นได้ว่ามีธุระที่จะต้องไปทำต่อก็เลยบอกที่อยู่และก็บอกเลขห้องให้พี่ก้องไปส่วนกุญแจก็หาจากกระเป๋าของฉันแต่ว่ายังสงสัยอีกเรื่อง "ทำไมพี่ถึงมานอนในห้องฉันได้" 

"เธอจำไม่ได้จริงดิ"

"อ่า"

พอบอกว่าจำไม่ได้พี่ก้องก็ยื่นโทรศัพท์ให้ดูคลิปที่อยู่ในนั้น "นี่นายยยยยยย เลาาามาาาแข่งงงดื่มมเล้าาากานดีกวาาาา ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

"ก็เอาสิ" 

แล้วทำไมเค้าไม่ห้ามฉันไว้เนี่ยย ฮือ ฮือ พวกเราก็ดูมาเรื่อยๆจนถึงวินาทีที่ฉันกับเค้าเมามากจนยืนโอบไหล่พากันร้องเพลงอย่างสนุกสนานเหมือนกับคนที่สนิทกันและหลังจากนั้นเราก็สลบกันไปทั้งคู่ พอได้เห็นสภาพแบบนี้แล้วทำให้รู้ว่าฉันไม่ควรดื่มมันอีกต่อไป!!

"ถ้างั้นเราก็ไม่ได้มีอะไรกันสินะ"

"ก็ไม่รู้สิ หลังจากนั้นฉันอาจจะบ้าขึ้นมาก็ได้"

"นาย!!"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า บอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอกไม้กระดานอย่างเธอไม่เห็นจะน่าสนใจตรงไหน ฮ่า ฮ่า"

หัวเราะเข้าไปเถอะไอ้บ้า "คราวนี้ก็ฟื้นแล้วนิพวกนายก็ควรจะออกไปจากห้องฉันได้แล้ว"

"ก็ไม่ได้อยากอยู่นักหรอก"

"ถ้างั้นพวกพี่ไปนะ บาย"

เฮ้อ~ โล่งอกไปหน่อยที่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นกับร่างกายของฉัน อาบนํ้าดีกว่า ลั้ลลา ลั้ลลา

***วันจันทร์ ณโรงเรียน***

"นี่แกโชคดีนะที่พวกพี่ฉันไปช่วยไว้ทันน่ะ"

"ฮ่า ฮ่า นั้นน่ะสิ" เมื่อวานนี้อาบนํ้าเสร็จก็เห็นว่ายัยดาวโทรมาหลายสายแต่ไม่ได้รับก็เลยรีบโทรกลับไปยัยดาวบอกว่านางรู้เรื่องจากพี่คินหมดแล้วก็เลยถามว่าเป็นยังไงบ้าง บลาๆๆ ฉันไปหาแกไม่ได้เพราะต้องไปทำธุระกับแม่ \€]€€•¥[@2€_€\•<  กว่าเมื่อวานจะวางสายได้ล่อไป 1 ชม. 

***13:00*** วันนี้เวลาก็ผ่านไปเร็วเช่นเคยจนมาถึงช่วงบ่ายที่เป็นเวลาของชมรม

"เอาล่ะทุกคนวันนี้เราจะมาแยกซ้อมคู่บัดดี้ของเรากันและวันนี้จะต้องไม่มีใครกลับก่อน 4โมง เพราะถ้าใครออกจากชมรมก่อนเวลาจะทำโทษให้ยืนกลางแดดเป็นเวลา 1ชม. นอกจากนี้ให้แยกซ้อมสระส่วนตัวได้เพราะทางชมรมของโรงเรียนนี้มีห้องว่ายนํ้าส่วนตัวให้แต่ถ้าใครอยากซ้อมบ่อรวมก็ซ้อมได้ ถ้างั้นก็เริ่มซ้อมได้" 

แหม่ อย่าให้เห็นว่าหมอนั่นออกจากชมรมก่อนเวลาละกัน 

"อีฟ พี่ว่าเราไปซ้อมห้องส่วนตัวดีกว่าจะได้ไม่วุ่นวาย"

"ค่ะ" 

ณ สระว่าย

โอ้โห ห้องนึงก็ใหญ่ดีเหมือนกันนะหมดไปเท่าไหร่เนี่ย

"ไม่ไปเปลี่ยนชุดหรอ"

โอ๊ะ ไม่ต้องห่วงวันนี้ฉันมีชุดมาซ้อมเรียบร้อยแล้ว "เปลี่ยนค่ะเปลี่ยน"

เราทั้งคนแยกไปเปลี่ยนชุดแล้วก็มาเจอกันที่สระเหมือนเดิม

"นี่ปกปิดซะมิดชิดเชียวนะ"

แน่นอนล่ะว่าถ้าซ้อมกับพี่คินก็ต้องใส่แขนยาวขายาวไว้ก่อนเผื่อเกิดเป็นบ้ามาจูบฉันอีก "ฮึ อย่าหวังว่าจะได้เห็นแม้แต่แขน ขา น้องเลย"

"แต่ก็ดีแล้วพี่ชอบแบบนี้"

....เอ่อไม่ว่าแบบไหนก็ยังจะ.... "เริ่มซ้อมกัน" 

"ถ้างั้นเริ่มจากว่ายจากฝั่งนี้ไปถึงฝั่งนู้นก่อนนะ"

เดี๋ยวนะ!!! "พี่คินคือว่า......น้องว่ายนํ้ายังไม่เป็นเลย!"

"ห้ะ? ว่ายนํ้าไม่เป็น"

"ใช่ค่ะ"

"มาๆ เดี๋ยวพี่เริ่มสอนจากง่ายๆก่อนละกัน"

"ค่ะ"

"แขนจับริมสระไว้ก่อนแล้วก็ค่อยๆตีขา แขนห้ามงอ นั่นแหละดีมากตีไปเรื่อยๆ" จากนั้นพี่คินก็สอนไปเรื่อยแต่พวกเราก็มีหยุดพักบ้างแล้วก็เริ่มสอนต่อจนฉันเริ่มจะทรงตัวได้นิดหน่อยแล้วแต่แขนก็ยังงออยู่บ้าง "ถ้างั้นวันนี้พอแค่นี้นะ นี่ก็ 5 โมงแล้วด้วย"

ทำไมเวลาผ่านไปเร็วจังเหมือนเพิ่งจะเริ่มซ้อมไปเมื่อกี้นี้เอง "ก็ได้" หลังจากนั้นพวกเราก็อาบนํ้าเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักเรียนเหมือนเดิม 

"อีฟจะกลับเลยมั้ย"

"ก็คงกลับเลยค่ะ"

"พี่ไปส่งนะ"

"ไม่ต้องหรอกค่ะ คอนโดใกล้ๆเอง"

"เอ่อ ถ้างั้นก็ถ้าถึงคอนโดแล้วโทรบอกพี่นะ"

"ค่ะ"

"ถ้างั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ บาย"

"บายย"

ระหว่างเดินกลับก็รู้สึกว่าเริ่มหิวขึ้นมาทันทีแต่ว่าที่คอนโดไม่ได้ซื้อพวกอาหารสดไว้ทำเลยถ้างั้นกินร้านก่อนละกัน 

"ยินดีต้อนรับค่ะ"

พอนั่งลงกับโต๊ะปุ๊บก็รีบสั่งอาหารทันทีด้วยความหิวจัดที่สามารถกินช้างเข้าไปทั้งตัวได้ก็เลยสั่งข้าว2จาน

*10นาทีผ่านไป*

"อาหารมาแล้วค่ะ"

ว้าวว ข้าวผัดกระเพราปลาหมึกน่ากินสุด ข้าวหมูทอดก็น่ากินสุดๆ>< ไม่ต้องน้อยใจกันนะแม่จะทานให้หมดเลย

"ยินดีต้อนรับค่ะ"

อ้ามมม อร่อยอ่าาพอได้ออกกำลังกายเหนื่อยๆแล้วมากินข้าวเนี่ยรู้สึกข้าวจะอร่อยขึ้นด้วยนะ

"อร่อยสุดๆเลย" เดี๋ยวแล้วนั่นมือใครเนี่ยกำลังจะตักข้าวหมูทอดฉันไปแล้ววกำลังจะเข้าปากแล้วไม่นะลูกของฉันม่ายยนะ พรึบ เข้าปากไปเรียบร้อย

"หื้ม อร่อยจริงด้วยๆ"

ใครบังอาจมากินลูกๆของฉันนนน "นาย!"

":)"

"...........นายอีกแล้วหรอเนี่ย!"

"ข้าวหมูทอดอร่อยเนอะว่ามั้ย"

"ไม่ตลกนะ นายมากินข้าวฉันทำไม"

"ก็เห็นมีตั้ง 2 จาน เธอจะหมดรึไง"

"หมด!"

"ก็ได้ฉันจะคายออกมาใหม่ละกัน"

"พี่ก้อง!!"

":)"

"จะกินก็กินไปเลยแต่จ่ายตังด้วย"

โถ่หมดอารมณ์จะกินเลยข้าวหมูทอดของฉันก็เลยอดกินไปด้วยเลยป่านนี้มันคงงอนฉันไปแล้วแต่นี่ก็ดีนะที่ยังจ่ายตังให้ "นี่ จะเดินตามฉันมาทำไม"

"ใครเดินตามเธอ"

"นายไง"

"บ้านฉันไปทางนี้"

เพล้ง เก็บเศษความมั่นหน้าด้วยยัยอีฟตอนนี้แตกละเอียดไปแล้ว

"แล้วเธอซ้อมกับไอ้คินเป็นไงบ้าง"

"ก็ดีนะเค้าสอนเข้าใจง่ายดีแล้วนายล่ะสอนพี่พลอยเป็นไงบ้าง"

"ก็คงดีกว่าสอนเธอนะ"

เอ้า หมอนี่นิอุตส่าห์ไม่หาเรื่องทะเลาะแล้วนะยังจะมากวนประสาทกันอีก โอ๊ะ!นึกอะไรออกแล้ว"ว่าแต่นายเถอะไม่รู้สึกหวั่นไหวกับพี่พลอยบ้างหรอ"

"......"

"เฮ้ เงียบเลยหรอ"

"......"

"ว่าไง รู้สึกยังไงหรอที่ได้อยู่กับพี่พลอยสองต่อสอง"

"......"

นี่ฉันไปถามร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอ "นาย...." อ้าว หายไปไหนของเค้าเนี่ยแล้วก็ปล่อยให้ฉันพูดคนเดียวเนี่ยนะ ซ้าย ขวา  โอ๊ะ นั่นไง "นี่นายมานั่งทำอะไรตรงนี้เนี่ย"

"นี่ไง"

"ลูกหมา???"

"ใช่"

"โฮ่ง โฮ่ง!" 

ดูสิเลียมือเลียหน้าหมอนั่นจนเปียกไปหมดแล้วนั่น ฮ่า ฮ่า

"นายชอบหรอ"

"เปล่า"

แหม่ปากบอกว่าเปล่าแต่เห็นมือลูบหัวมันไม่หยุดเลยนะแถมยังยิ้มไม่หยุดอีกต่างหาก

"แล้วนายมานั่งเล่นกับมันทำไม"

"แค่จะเอาไปเลี้ยงเฉยๆ"

"ไหนบอกไม่ชอบ"

"ก็ไม่ได้ชอบไง แค่จะเอาไปเลี้ยงมันผิดตรงไหนไม่มราบ"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" อุ๊บ! อุตส่าห์กลั้นหัวเราะแล้วนะแต่มันทำไม่ได้เลยแหะ 

"ขำอะไร"

"ฮ่า ฮ่า นายนี่มันพวกปากไม่ตรงกับใจชัดๆเลย ก็เห็นอยู่ชัดๆว่านายชอบหมาซะขนาดนั้น"

"หมายความว่าไง"

"ก็สายตานายมองมันอย่างอ่อนโยน ทั้งเอ็นดูมันซะขนาดนั้นจะให้ฉันคิดว่านายเกลียดมันรึไง"

"ก็แค่สงสารเท่านั้นเอง"

"นี่นายจะชอบฉันก็ไม่ได้ว่าซะหน่อยก็น่ารักดีออก"

"เธอ.."

"อย่างน้อยนายก็มีมุมอ่อนโยนเหมือนกันนะเนี่ย :)" พอได้เห็นหมอนี่อยู่กับหมาแล้วมันทำให้รู้สึกว่าเค้าดูเป็นชายอบอุ่นยังไงก็ไม่รู้

"...ไปกันเถอะ"

"อื้ม"

ณ คอนโด

"เดี๋ยว!"

"หืม?"

"เธอ.....คิดว่าลูกหมาตัวนี้........จะเหมาะกับชื่ออะไร"

ทำไมรู้สึกว่าตอนนี้เค้าดูอบอุ่นขึ้นมากจริงๆนะอย่างกับว่าเวลาอยู่หมาเค้าดูเป็นเด็กน้อยไปชั่วขณะ

"เอ่อ ก็ เบบี้Baby ดีมั้ย"

"ทำไมละ"

"ก็....เจ้าตัวเล็กที่ดูน่ารักน่าเอ็นดูและดูไร้เดียงสาในสายตาเจ้านายเสมอก็เหมือนตอนนี้ที่นายเป็นแบบนั้นในสายตาฉันตอนนี้ไง"

"...อะ.....เอ่อ ธะ.......เธอ พูดอะไรน่ะ"

"ก็ตามที่พูดไปไง"

"....."

"นี่ฉันไม่ได้คิดอะไรหรอกแค่เห็นนายเป็นอย่างงั้นจริงๆนี่หน่า รู้ตัวมั้ยว่าตอนนี้นายเหมือนเด็กเลย:)"

"พอได้แล้ว เข้าไปได้แล้ว"

"อ่า บายเจ้าตัวเล็ก"  ว่าแต่ฉันเผลอพูดอะไรออกไปเนี่ยอยู่ดีๆก็ไปชมว่าเค้าดูน่ารักน่าเอ็นดูอย่างงั้นได้ยังไง ใช่แล้ว.บรรยากาศพาไปแน่ๆ! ตึกตัก ตึกตัก ไม่ๆ  ตึกตัก ก็แค่น่ารักตอนอยู่กับหมาเท่านั้นแหละ ตึกตัก

"ตืด ตืด"

โอ๊ะ! "ฮัลโหลพี่คิน มีอะไรรึเปล่า"

"ไหนบอกว่าจะโทรมาหาพี่ไง"

ตายแล้วลืมไปเลยว่าถ้ากลับถึงคอนโดแล้วต้องโทรหาพี่คินด้วยแต่ก็ดันคุยกับหมอนั่นอยุ่ "โทษที น้องลืมน่ะ"

"ไม่เป็นไร ปลอดภัยก็ดีแล้ว แต่ว่าวันหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะพี่เป็นห่วง"

"อ่า น้องจะไม่ลืมแล้ว วันนี้น้องเหนื่อยแล้วถ้างั้นนอนก่อนนะ"

"เค ฝันดีนะ"

"เช่นกันค่ะ"

ตู๊ด ตู๊ด เฮ้อ ผ่านไปอีกวันแล้วหวังว่าพรุ่งนี้จะไม่เจออะไรแปลกๆนะ