อยากได้คนนี้เป็นแฟน

"กรี๊ดดดดดดดด"  ทำไม ทำไม.....ถึงเป็นพี่ก้องที่มาอยู่ที่นี่ละ!!! 
"อะไรของเธอเนี่ยเสียงดังน่ารำคาญจริงๆ"
"ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่"
"ไม่ใช่เรื่องของเธอ"
"จะไม่ใช่ได้ไงนี่ห้องฉันนะ!!" โอ๊ยยยหวังว่าเค้าคงไม่ได้ทำอะไรฉันใช่มั้ยเนี่ย
"อ๋อ! จริงด้วยซิลืมไปเลยยะเนี่ย:)"
.....???? ยังจะมายิ้มอีกสนุกมากรึไง "เมื่อคืนนายไม่ได้ทำอะไรใช่มั้ย"
"เอ่ออ ....คงไม่ได้ทำหรอกมั้งนะ"
เกือบจะดีถ้าไม่มีมั้ง!!แล้วมั้งเนี่ยคือไม่ได้ทำจริงๆใช่มั้ย!เริ่มจะไม่ไว้ใจหมอนี่ซะแล้วสิ "นี่นาย!! ฉันรู้หรอกนะว่าฉันน่ารักจนใครๆก็ทนไม่ไหวแต่นายจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะรู้มั้ยว่าฉันไม่เคยเปลืองตัวให้ใครง่ายๆนะแล้วถ้ามาเปลืองตัวให้คนอย่างนายล่ะก็.."
"หยุด!!!ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นแล้วก็ช่วยก้มมองอกไม้กระดานเธอหน่อยเถอะว่ามันทำให้ฉันรู้สึกมีอารมณ์ได้รึเปล่า :)"
"นาย!! มันจะมากเกินไปแล้วนะตายซะเถอะ!" พอพูดเสร็จมือของฉันก็ไม่รอรีบคว้าหมอนมาตีทันทีนี่แหน่ะเอาหมอนไปกินซะ ผลัวะ ผลัวะ " 
"ก๊อก ก๊อก! ก๊อก ก๊อก!" เสียงเคาะประตูทำให้เราสองคนหยุดตีกันไปชัวขณะ
"นายคงไม่ได้นัดใครไว้ใช่มั้ย" 
"เธอนั่นแหละนัดใครไว้รึเปล่า"
"เปล่าซะหน่อย" 
แอ๊ดดดด~~~  "พี่คิน!"
"ว่าไงสาวน้อย นอนหลับสบายดีมั้ย"
"ว่าไงเพื่อน"
"อ้าวนี่แกยังไม่กลับไปอีกหรอ"
"ใช่น่ะสิก็ยัยนี่มัวแต่โวยวายไม่หยุดจะให้ฉันกลับยังไง"
อ้าว นี่ฉันผิดหรอเนี่ย? แต่ก็ดีและที่อยู่กันครบพอดีจะได้ถามใรู้เรื่องไปเลย "พี่คินว่าแต่.."
"เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟัง เรื่องก็มีอยู่ว่า..บลาๆๆๆ"
อ๋อ สรุปก็คือคนที่มาส่งฉันที่คอนโดก็คือพี่ก้องแต่ที่พี่คินไม่ได้มาส่งก็เพราะว่าพี่คินนึกขึ้นได้ว่ามีธุระที่จะต้องไปทำต่อก็เลยบอกที่อยู่และก็บอกเลขห้องให้พี่ก้องไปส่วนกุญแจก็หาจากกระเป๋าของฉันแต่ว่ายังสงสัยอีกเรื่อง "ทำไมพี่ถึงมานอนในห้องฉันได้" 
"เธอจำไม่ได้จริงดิ"
"อ่า"
พอบอกว่าจำไม่ได้พี่ก้องก็ยื่นโทรศัพท์ให้ดูคลิปที่อยู่ในนั้น "นี่นายยยยยยย เลาาามาาาแข่งงงดื่มมเล้าาากานดีกวาาาา ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"ก็เอาสิ" 
แล้วทำไมเค้าไม่ห้ามฉันไว้เนี่ยย ฮือ ฮือ พวกเราก็ดูมาเรื่อยๆจนถึงวินาทีที่ฉันกับเค้าเมามากจนยืนโอบไหล่พากันร้องเพลงอย่างสนุกสนานเหมือนกับคนที่สนิทกันและหลังจากนั้นเราก็สลบกันไปทั้งคู่ พอได้เห็นสภาพแบบนี้แล้วทำให้รู้ว่าฉันไม่ควรดื่มมันอีกต่อไป!!
"ถ้างั้นเราก็ไม่ได้มีอะไรกันสินะ"
"ก็ไม่รู้สิ หลังจากนั้นฉันอาจจะบ้าขึ้นมาก็ได้"
"นาย!!"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า บอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอกไม้กระดานอย่างเธอไม่เห็นจะน่าสนใจตรงไหน ฮ่า ฮ่า"
หัวเราะเข้าไปเถอะไอ้บ้า "คราวนี้ก็ฟื้นแล้วนิพวกนายก็ควรจะออกไปจากห้องฉันได้แล้ว"
"ก็ไม่ได้อยากอยู่นักหรอก"
"ถ้างั้นพวกพี่ไปนะ บาย"
เฮ้อ~ โล่งอกไปหน่อยที่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นกับร่างกายของฉัน อาบนํ้าดีกว่า ลั้ลลา ลั้ลลา
***วันจันทร์ ณโรงเรียน***
"นี่แกโชคดีนะที่พวกพี่ฉันไปช่วยไว้ทันน่ะ"
"ฮ่า ฮ่า นั้นน่ะสิ" เมื่อวานนี้อาบนํ้าเสร็จก็เห็นว่ายัยดาวโทรมาหลายสายแต่ไม่ได้รับก็เลยรีบโทรกลับไปยัยดาวบอกว่านางรู้เรื่องจากพี่คินหมดแล้วก็เลยถามว่าเป็นยังไงบ้าง บลาๆๆ ฉันไปหาแกไม่ได้เพราะต้องไปทำธุระกับแม่ \€]€€•¥[@2€_€\•<  กว่าเมื่อวานจะวางสายได้ล่อไป 1 ชม. 
***13:00*** วันนี้เวลาก็ผ่านไปเร็วเช่นเคยจนมาถึงช่วงบ่ายที่เป็นเวลาของชมรม
"เอาล่ะทุกคนวันนี้เราจะมาแยกซ้อมคู่บัดดี้ของเรากันและวันนี้จะต้องไม่มีใครกลับก่อน 4โมง เพราะถ้าใครออกจากชมรมก่อนเวลาจะทำโทษให้ยืนกลางแดดเป็นเวลา 1ชม. นอกจากนี้ให้แยกซ้อมสระส่วนตัวได้เพราะทางชมรมของโรงเรียนนี้มีห้องว่ายนํ้าส่วนตัวให้แต่ถ้าใครอยากซ้อมบ่อรวมก็ซ้อมได้ ถ้างั้นก็เริ่มซ้อมได้" 
แหม่ อย่าให้เห็นว่าหมอนั่นออกจากชมรมก่อนเวลาละกัน 
"อีฟ พี่ว่าเราไปซ้อมห้องส่วนตัวดีกว่าจะได้ไม่วุ่นวาย"
"ค่ะ" 
ณ สระว่าย
โอ้โห ห้องนึงก็ใหญ่ดีเหมือนกันนะหมดไปเท่าไหร่เนี่ย
"ไม่ไปเปลี่ยนชุดหรอ"
โอ๊ะ ไม่ต้องห่วงวันนี้ฉันมีชุดมาซ้อมเรียบร้อยแล้ว "เปลี่ยนค่ะเปลี่ยน"
เราทั้งคนแยกไปเปลี่ยนชุดแล้วก็มาเจอกันที่สระเหมือนเดิม
"นี่ปกปิดซะมิดชิดเชียวนะ"
แน่นอนล่ะว่าถ้าซ้อมกับพี่คินก็ต้องใส่แขนยาวขายาวไว้ก่อนเผื่อเกิดเป็นบ้ามาจูบฉันอีก "ฮึ อย่าหวังว่าจะได้เห็นแม้แต่แขน ขา น้องเลย"
"แต่ก็ดีแล้วพี่ชอบแบบนี้"
....เอ่อไม่ว่าแบบไหนก็ยังจะ.... "เริ่มซ้อมกัน" 
"ถ้างั้นเริ่มจากว่ายจากฝั่งนี้ไปถึงฝั่งนู้นก่อนนะ"
เดี๋ยวนะ!!! "พี่คินคือว่า......น้องว่ายนํ้ายังไม่เป็นเลย!"
"ห้ะ? ว่ายนํ้าไม่เป็น"
"ใช่ค่ะ"
"มาๆ เดี๋ยวพี่เริ่มสอนจากง่ายๆก่อนละกัน"
"ค่ะ"
"แขนจับริมสระไว้ก่อนแล้วก็ค่อยๆตีขา แขนห้ามงอ นั่นแหละดีมากตีไปเรื่อยๆ" จากนั้นพี่คินก็สอนไปเรื่อยแต่พวกเราก็มีหยุดพักบ้างแล้วก็เริ่มสอนต่อจนฉันเริ่มจะทรงตัวได้นิดหน่อยแล้วแต่แขนก็ยังงออยู่บ้าง "ถ้างั้นวันนี้พอแค่นี้นะ นี่ก็ 5 โมงแล้วด้วย"
ทำไมเวลาผ่านไปเร็วจังเหมือนเพิ่งจะเริ่มซ้อมไปเมื่อกี้นี้เอง "ก็ได้" หลังจากนั้นพวกเราก็อาบนํ้าเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักเรียนเหมือนเดิม 
"อีฟจะกลับเลยมั้ย"
"ก็คงกลับเลยค่ะ"
"พี่ไปส่งนะ"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ คอนโดใกล้ๆเอง"
"เอ่อ ถ้างั้นก็ถ้าถึงคอนโดแล้วโทรบอกพี่นะ"
"ค่ะ"
"ถ้างั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ บาย"
"บายย"
ระหว่างเดินกลับก็รู้สึกว่าเริ่มหิวขึ้นมาทันทีแต่ว่าที่คอนโดไม่ได้ซื้อพวกอาหารสดไว้ทำเลยถ้างั้นกินร้านก่อนละกัน 
"ยินดีต้อนรับค่ะ"
พอนั่งลงกับโต๊ะปุ๊บก็รีบสั่งอาหารทันทีด้วยความหิวจัดที่สามารถกินช้างเข้าไปทั้งตัวได้ก็เลยสั่งข้าว2จาน
*10นาทีผ่านไป*
"อาหารมาแล้วค่ะ"
ว้าวว ข้าวผัดกระเพราปลาหมึกน่ากินสุด ข้าวหมูทอดก็น่ากินสุดๆ>< ไม่ต้องน้อยใจกันนะแม่จะทานให้หมดเลย
"ยินดีต้อนรับค่ะ"
อ้ามมม อร่อยอ่าาพอได้ออกกำลังกายเหนื่อยๆแล้วมากินข้าวเนี่ยรู้สึกข้าวจะอร่อยขึ้นด้วยนะ
"อร่อยสุดๆเลย" เดี๋ยวแล้วนั่นมือใครเนี่ยกำลังจะตักข้าวหมูทอดฉันไปแล้ววกำลังจะเข้าปากแล้วไม่นะลูกของฉันม่ายยนะ พรึบ เข้าปากไปเรียบร้อย
"หื้ม อร่อยจริงด้วยๆ"
ใครบังอาจมากินลูกๆของฉันนนน "นาย!"
":)"
"...........นายอีกแล้วหรอเนี่ย!"
"ข้าวหมูทอดอร่อยเนอะว่ามั้ย"
"ไม่ตลกนะ นายมากินข้าวฉันทำไม"
"ก็เห็นมีตั้ง 2 จาน เธอจะหมดรึไง"
"หมด!"
"ก็ได้ฉันจะคายออกมาใหม่ละกัน"
"พี่ก้อง!!"
":)"
"จะกินก็กินไปเลยแต่จ่ายตังด้วย"
โถ่หมดอารมณ์จะกินเลยข้าวหมูทอดของฉันก็เลยอดกินไปด้วยเลยป่านนี้มันคงงอนฉันไปแล้วแต่นี่ก็ดีนะที่ยังจ่ายตังให้ "นี่ จะเดินตามฉันมาทำไม"
"ใครเดินตามเธอ"
"นายไง"
"บ้านฉันไปทางนี้"
เพล้ง เก็บเศษความมั่นหน้าด้วยยัยอีฟตอนนี้แตกละเอียดไปแล้ว
"แล้วเธอซ้อมกับไอ้คินเป็นไงบ้าง"
"ก็ดีนะเค้าสอนเข้าใจง่ายดีแล้วนายล่ะสอนพี่พลอยเป็นไงบ้าง"
"ก็คงดีกว่าสอนเธอนะ"
เอ้า หมอนี่นิอุตส่าห์ไม่หาเรื่องทะเลาะแล้วนะยังจะมากวนประสาทกันอีก โอ๊ะ!นึกอะไรออกแล้ว"ว่าแต่นายเถอะไม่รู้สึกหวั่นไหวกับพี่พลอยบ้างหรอ"
"......"
"เฮ้ เงียบเลยหรอ"
"......"
"ว่าไง รู้สึกยังไงหรอที่ได้อยู่กับพี่พลอยสองต่อสอง"
"......"
นี่ฉันไปถามร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอ "นาย...." อ้าว หายไปไหนของเค้าเนี่ยแล้วก็ปล่อยให้ฉันพูดคนเดียวเนี่ยนะ ซ้าย ขวา  โอ๊ะ นั่นไง "นี่นายมานั่งทำอะไรตรงนี้เนี่ย"
"นี่ไง"
"ลูกหมา???"
"ใช่"
"โฮ่ง โฮ่ง!" 
ดูสิเลียมือเลียหน้าหมอนั่นจนเปียกไปหมดแล้วนั่น ฮ่า ฮ่า
"นายชอบหรอ"
"เปล่า"
แหม่ปากบอกว่าเปล่าแต่เห็นมือลูบหัวมันไม่หยุดเลยนะแถมยังยิ้มไม่หยุดอีกต่างหาก
"แล้วนายมานั่งเล่นกับมันทำไม"
"แค่จะเอาไปเลี้ยงเฉยๆ"
"ไหนบอกไม่ชอบ"
"ก็ไม่ได้ชอบไง แค่จะเอาไปเลี้ยงมันผิดตรงไหนไม่มราบ"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" อุ๊บ! อุตส่าห์กลั้นหัวเราะแล้วนะแต่มันทำไม่ได้เลยแหะ 
"ขำอะไร"
"ฮ่า ฮ่า นายนี่มันพวกปากไม่ตรงกับใจชัดๆเลย ก็เห็นอยู่ชัดๆว่านายชอบหมาซะขนาดนั้น"
"หมายความว่าไง"
"ก็สายตานายมองมันอย่างอ่อนโยน ทั้งเอ็นดูมันซะขนาดนั้นจะให้ฉันคิดว่านายเกลียดมันรึไง"
"ก็แค่สงสารเท่านั้นเอง"
"นี่นายจะชอบฉันก็ไม่ได้ว่าซะหน่อยก็น่ารักดีออก"
"เธอ.."
"อย่างน้อยนายก็มีมุมอ่อนโยนเหมือนกันนะเนี่ย :)" พอได้เห็นหมอนี่อยู่กับหมาแล้วมันทำให้รู้สึกว่าเค้าดูเป็นชายอบอุ่นยังไงก็ไม่รู้
"...ไปกันเถอะ"
"อื้ม"
ณ คอนโด
"เดี๋ยว!"
"หืม?"
"เธอ.....คิดว่าลูกหมาตัวนี้........จะเหมาะกับชื่ออะไร"
ทำไมรู้สึกว่าตอนนี้เค้าดูอบอุ่นขึ้นมากจริงๆนะอย่างกับว่าเวลาอยู่หมาเค้าดูเป็นเด็กน้อยไปชั่วขณะ
"เอ่อ ก็ เบบี้Baby ดีมั้ย"
"ทำไมละ"
"ก็....เจ้าตัวเล็กที่ดูน่ารักน่าเอ็นดูและดูไร้เดียงสาในสายตาเจ้านายเสมอก็เหมือนตอนนี้ที่นายเป็นแบบนั้นในสายตาฉันตอนนี้ไง"
"...อะ.....เอ่อ ธะ.......เธอ พูดอะไรน่ะ"
"ก็ตามที่พูดไปไง"
"....."
"นี่ฉันไม่ได้คิดอะไรหรอกแค่เห็นนายเป็นอย่างงั้นจริงๆนี่หน่า รู้ตัวมั้ยว่าตอนนี้นายเหมือนเด็กเลย:)"
"พอได้แล้ว เข้าไปได้แล้ว"
"อ่า บายเจ้าตัวเล็ก"  ว่าแต่ฉันเผลอพูดอะไรออกไปเนี่ยอยู่ดีๆก็ไปชมว่าเค้าดูน่ารักน่าเอ็นดูอย่างงั้นได้ยังไง ใช่แล้ว.บรรยากาศพาไปแน่ๆ! ตึกตัก ตึกตัก ไม่ๆ  ตึกตัก ก็แค่น่ารักตอนอยู่กับหมาเท่านั้นแหละ ตึกตัก
"ตืด ตืด"
โอ๊ะ! "ฮัลโหลพี่คิน มีอะไรรึเปล่า"
"ไหนบอกว่าจะโทรมาหาพี่ไง"
ตายแล้วลืมไปเลยว่าถ้ากลับถึงคอนโดแล้วต้องโทรหาพี่คินด้วยแต่ก็ดันคุยกับหมอนั่นอยุ่ "โทษที น้องลืมน่ะ"
"ไม่เป็นไร ปลอดภัยก็ดีแล้ว แต่ว่าวันหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะพี่เป็นห่วง"
"อ่า น้องจะไม่ลืมแล้ว วันนี้น้องเหนื่อยแล้วถ้างั้นนอนก่อนนะ"
"เค ฝันดีนะ"
"เช่นกันค่ะ"
ตู๊ด ตู๊ด เฮ้อ ผ่านไปอีกวันแล้วหวังว่าพรุ่งนี้จะไม่เจออะไรแปลกๆนะ