Devil heartless ปีศาจร้าย หัวใจทศกัณฐ์
6.2
เขียนโดย kukkig
วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.55 น.
8 ตอน
0 วิจารณ์
10.44K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2560 13.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) Fate of destiny
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ช่างเป็นวันที่สดใสจริงเลย ว่าแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ
หลังจากนั้นหญิงสาวหันมาส่องตัวเองหน้ากระจกแบ่งผมโทนสีน้ำตาลแบ่งเท่ากันและก็เริ่มเปียผมข้างขวาเสร็จที ต่อด้วยข้างซ้ายพลันบางอย่างทำให้เจ้าตัวนึกขึ้นได้
“ฮ่า ๆ ไม่ต้องเปียแล้วนี่น่า” แล้วเธอก็สยายผมออกได้เวลาที่เราจะได้ปล่อยผมไปมหาลัยแล้ว Let go
มหาลัย(คณะบริหารธุรกิจ)
“เย้ พร้อมรึยังยัยเกลสำหรับชีวิตมหาลัยกับแสนที่จะอิสระ”
“พร้อมมาก” ฉันพูดพร้อมกับกระโดดเข้ากอดพู่ไหมเพื่อนรักแสนสวยของฉัน
“นี่พู่แกรู้ไหมเมื่อเช้าฉันเกือบจะถักเปียมาด้วยนะ”
“ฉันก็เหมือนกัน ฉันอ่ะเกือบจะติดโบว์แล้วนะแต่ลืมไปฉันเข้ามหาลัยแล้วว”
“ไม่ได้อยู่โรงเรียนมัธยมปลายแล้ว”
“เย้ ฮ่า ๆ” เสียงเราทั้งสองที่รวมพลังกันหัวเราะ
คาบแรกผ่านไป
“โหย...เปิดเรียนวันแรกอาจารย์ก็โหดเลยอ่ะแล้วฉันจะมีชีวิตรอดจนถึงเรียนจบไหมเนี่ย”
“อย่าบ่นๆยัยพู่แกเลือกที่จะเรียนแล้วก็ห้ามท้อเข้าใจ”
“ดีน่ะที่คาบบ่ายไม่มีเรียน ฉันคงต้องตายก่อนแน่”
“เว่อร์เกินไปป่ะ”
“ไม่เลยเกล ไม่เลยแต่ตอนบ่ายเราไปฉลองกันดีกว่าไหมเรื่องที่เปิดเทอมวันแรก”
“เออความคิดเข้าท่าไปร้านไหนดี”
“ไปร้าน.....”
“พวกเธอๆ รอฉันด้วยแฮ่ๆโอ้ยเหนื่อย”
“เรียกพวกเราหรอ? ”
“ก็ใช่นะสิ ฉันหน่ะไม่มีเพื่อนอีกอย่างน่ะพวกเราก็เรียนห้องเดียวกันขอเป็นเพื่อนด้วยคนน่ะ ฉันชื่อหนูอิมน่ะยินดีที่ได้รู้จัก”
“เออ เพื่อนก็เพื่อนฉันชื่อนิคเกลหรือเกล”
“ส่วนฉันพู่ไหมเรียกพู่เฉยๆก็ได้น่ะอีกอย่างพวกเราจะไปฉลองไปด้วยกันไหม”
“ไปสิแล้วนี่มีร้านยัง ถ้ายังน่ะ มาฉันจะพาเธอสองคนไปร้านนี้เด็ดดังอร่อยแน่”
ร้านชวนแซ่บ
“หืม อร่อยสมชื่อร้านจริงๆ”
“ยัยพู่แกกินได้น่าเกลียดมาก เออหนูอิมรู้จักร้านนี้ได้ไงอ่ะ”
“พี่ชายฉันเคยพาฉันมากินตอนมาสัมอ่ะ”
“มิน่าถึงรู้จัก แล้วพี่ชายเธอหล่อป่ะ”
“พู่แกเป็นผู้หญิงน่ะเว้ย”
“เออหยวนๆไว้วันนึงเดะ” “ก็ได้ๆ”ฉันตอบพู่ไหมไปแบบหมั่นไส้
“หล่อๆแต่เป็นลูกพี่ลูกน้องฉันไม่ใช่พี่แท้ๆนะ” ฮ่าๆๆ
“ฉันลืมกระเป๋าไว้ที่รถอ่ะขอตัวไปเอาก่อนนะ”
“อย่าชิ่งน่ะเว้ย งั้นฉันลงบัญชีแกน่ะใช่มั้ยอิม” หนูอิมพยักหน้าตอบรับ
ลานจอดรถ
กุณแจรถอยู่ไหนน้าฉันจำได้ว่าอยู่ในช่องนี่หนิน่า โอ้ะๆเจอล่ะๆ
ตุ๊บ!!!!
“ขอโท....”
“น้องเดินยังไงเนี่ยกระแฟหกใส่พี่หมดเลยทีหลังอ่ะ หัดดูทางหน่อยน่ะแล้วคำขอโทษทำไมไม่พูด”
“พี่คะ หนูกำลังกำลังพูดขอโทษคะอย่าพึ่งตีโพยตีพายสิคะหนูเดินของหนูดีๆก็มีแต่พี่นั่นล่ะวิ่งมาแล้วก็มาด่าหนูฉอดๆ แล้วนี่เอาไปผ้าเช็ดหน้า เช็ดเสร็จแล้วไม่ต้องนำมาคืนนะคะ ไปล่ะคะอ้อเหลือหนึ่งอย่างขอโทษคะพอใจยัง”
เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉันผู้ชายอะไรปากหม_ชมัด
โมโหเว้ยยยยยย!!!!!
หลังจากนั้นหญิงสาวหันมาส่องตัวเองหน้ากระจกแบ่งผมโทนสีน้ำตาลแบ่งเท่ากันและก็เริ่มเปียผมข้างขวาเสร็จที ต่อด้วยข้างซ้ายพลันบางอย่างทำให้เจ้าตัวนึกขึ้นได้
“ฮ่า ๆ ไม่ต้องเปียแล้วนี่น่า” แล้วเธอก็สยายผมออกได้เวลาที่เราจะได้ปล่อยผมไปมหาลัยแล้ว Let go
มหาลัย(คณะบริหารธุรกิจ)
“เย้ พร้อมรึยังยัยเกลสำหรับชีวิตมหาลัยกับแสนที่จะอิสระ”
“พร้อมมาก” ฉันพูดพร้อมกับกระโดดเข้ากอดพู่ไหมเพื่อนรักแสนสวยของฉัน
“นี่พู่แกรู้ไหมเมื่อเช้าฉันเกือบจะถักเปียมาด้วยนะ”
“ฉันก็เหมือนกัน ฉันอ่ะเกือบจะติดโบว์แล้วนะแต่ลืมไปฉันเข้ามหาลัยแล้วว”
“ไม่ได้อยู่โรงเรียนมัธยมปลายแล้ว”
“เย้ ฮ่า ๆ” เสียงเราทั้งสองที่รวมพลังกันหัวเราะ
คาบแรกผ่านไป
“โหย...เปิดเรียนวันแรกอาจารย์ก็โหดเลยอ่ะแล้วฉันจะมีชีวิตรอดจนถึงเรียนจบไหมเนี่ย”
“อย่าบ่นๆยัยพู่แกเลือกที่จะเรียนแล้วก็ห้ามท้อเข้าใจ”
“ดีน่ะที่คาบบ่ายไม่มีเรียน ฉันคงต้องตายก่อนแน่”
“เว่อร์เกินไปป่ะ”
“ไม่เลยเกล ไม่เลยแต่ตอนบ่ายเราไปฉลองกันดีกว่าไหมเรื่องที่เปิดเทอมวันแรก”
“เออความคิดเข้าท่าไปร้านไหนดี”
“ไปร้าน.....”
“พวกเธอๆ รอฉันด้วยแฮ่ๆโอ้ยเหนื่อย”
“เรียกพวกเราหรอ? ”
“ก็ใช่นะสิ ฉันหน่ะไม่มีเพื่อนอีกอย่างน่ะพวกเราก็เรียนห้องเดียวกันขอเป็นเพื่อนด้วยคนน่ะ ฉันชื่อหนูอิมน่ะยินดีที่ได้รู้จัก”
“เออ เพื่อนก็เพื่อนฉันชื่อนิคเกลหรือเกล”
“ส่วนฉันพู่ไหมเรียกพู่เฉยๆก็ได้น่ะอีกอย่างพวกเราจะไปฉลองไปด้วยกันไหม”
“ไปสิแล้วนี่มีร้านยัง ถ้ายังน่ะ มาฉันจะพาเธอสองคนไปร้านนี้เด็ดดังอร่อยแน่”
ร้านชวนแซ่บ
“หืม อร่อยสมชื่อร้านจริงๆ”
“ยัยพู่แกกินได้น่าเกลียดมาก เออหนูอิมรู้จักร้านนี้ได้ไงอ่ะ”
“พี่ชายฉันเคยพาฉันมากินตอนมาสัมอ่ะ”
“มิน่าถึงรู้จัก แล้วพี่ชายเธอหล่อป่ะ”
“พู่แกเป็นผู้หญิงน่ะเว้ย”
“เออหยวนๆไว้วันนึงเดะ” “ก็ได้ๆ”ฉันตอบพู่ไหมไปแบบหมั่นไส้
“หล่อๆแต่เป็นลูกพี่ลูกน้องฉันไม่ใช่พี่แท้ๆนะ” ฮ่าๆๆ
“ฉันลืมกระเป๋าไว้ที่รถอ่ะขอตัวไปเอาก่อนนะ”
“อย่าชิ่งน่ะเว้ย งั้นฉันลงบัญชีแกน่ะใช่มั้ยอิม” หนูอิมพยักหน้าตอบรับ
ลานจอดรถ
กุณแจรถอยู่ไหนน้าฉันจำได้ว่าอยู่ในช่องนี่หนิน่า โอ้ะๆเจอล่ะๆ
ตุ๊บ!!!!
“ขอโท....”
“น้องเดินยังไงเนี่ยกระแฟหกใส่พี่หมดเลยทีหลังอ่ะ หัดดูทางหน่อยน่ะแล้วคำขอโทษทำไมไม่พูด”
“พี่คะ หนูกำลังกำลังพูดขอโทษคะอย่าพึ่งตีโพยตีพายสิคะหนูเดินของหนูดีๆก็มีแต่พี่นั่นล่ะวิ่งมาแล้วก็มาด่าหนูฉอดๆ แล้วนี่เอาไปผ้าเช็ดหน้า เช็ดเสร็จแล้วไม่ต้องนำมาคืนนะคะ ไปล่ะคะอ้อเหลือหนึ่งอย่างขอโทษคะพอใจยัง”
เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉันผู้ชายอะไรปากหม_ชมัด
โมโหเว้ยยยยยย!!!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ