My First Love รักแรกของยัยใจร้อนกับคนซื่อบื้อ

หมอนี่มันคนร้ายฆ่าข่มขืนนี่! แย่แล้ว ทำยังไงดีเนี่ย ฉันยังไม่อยากตายยยยยย  
          "หน้าตาน่ารักนี่หว่า"ไอ้เลวนั่นมันพูดขึ้นมา ทำให้ฉันยิ่งขัดขืนอีก
          "เออ ขัดขืนยั่งงั้นแหละฉันชอบ"แล้วมันก็ถอดกางเกง 
          "อื้อๆอืออื้อไออวยอ่าไอ้อ้อดไอไอ้่อ้ะเอี่ยอั้ดอ้าแอ้ง(อือๆอื้ออื้อไอค*ย อย่าให้รอดไปได้
นะเดี๋ยบั้ดฆ่าแม่ง)" ที่จริงฉันก็พูดไปงั้นแหละ เพราะรู้อยู่แล้วว่าคงบ่รอด T_T
          "หึๆๆๆ" เสียงมันน่าเกียจมาก เห้ย!มันจะถอดเสื้อตูนี่หว่า สาสสสสเอ้ยยยยยยยยย
ตอนนี้คนๆเดียวที่ฉันฝากดความหวังไว้คือโชค ฉันทำตามที่เขาบอกแล้ว แล้วเมื่อไหร่เขาจะมาล่ะเนี่ย
T-TT เดี๋ยวฉันได้ตายก่อนหรอก เชี้*แล้วไง!ตอนนี้มือเลื่อนไปที่กระโปรงแล้ว กรี้ดดดดดดดดดดด
มันถอดกระโปรงฉันออกแล้ว! แกอย่าคิดที่จะถอดชุดชั้นในฉันออกเลยนะ! ไม่งั้นแกจะโดนดีแน่!
(พูดไปงั้นแหละ) ชิบหายแล้วมันจะถอดกางเกงในฉันออกแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นไม่อยากรับรู้ด้วยแล้ว!
(--)เอ็ะปิดตาแล้วมันจะหยุดเหรอ?
         "พลั่ก อุก!"เปิดตาแปป (- O) ไอชั่วนั่นได้นอนไปบนพื้นแล้วสลบไปแล้ว และคนที่มาช่วย
ฉันแน่นอนว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก โชค เขาเอาแจ็กเกตมาคลุมตัวฉันแล้วมัดไอ้เดนนรกนั่น
ตีสาม
หลังจากส่งไอ้โจรข่มขืนนั่นให้กับตำรวจ ฉันก็เข็ดที่จะกลับบ้านคนเดียวแล้ว เลยให้โชคไปส่ง
        "เกือบไปแล้วมั้ยละ เห็นมั้ยบอกแล้วว่าจะไปส่ง แต่มันก็เลือกข่มขืนผิดคนแหละ เจอคาราเต้
สายดำไปเลยไอ้โจรนั่น" ใช่ฉันพึ่งรู่ว่าโชคเรียนคาราเต้มาตั้งแต่เด็ก
        "ถ้าไม่ใช่วิธีฉันเธอคงไม่รอด ^^" จะๆ แต่ก็คงไม่รอดจริงๆนั่นแหละถ้าไม่ใช่วิธีนั้นน่ะ
ก่อนหน้านี้ในห้องของโชค
      "ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น...ให้ส่งจีพีเอสมานะแล้วฉันจะเช็กดูว่าเธออยู่ที่ไหน จะได้รู้ว่าพูดเล่นหรือ
พูดจริงที่ว่าฉุกเฉินน่ะ --" 
กลับมาปัจจุบัน
แล้วฉันก็โชคดีด้วยล่ะนะที่มันเป็นซอยมืดพอดี ถ้าเป็นในเมืองคงตายไปแล้ว =w="
      "ถึงบ้านแล้ว"โชคบอกกับฉันหลังจากที่ฉันบอกเขาไปว่าบ้านฉันอยู่ไหน
      "อืม ขอบใจนะ"
      "ไม่เป็นไรหรอก แล้วพรุ่งนี้จะไปโรงเรียนไหม?"ถามมาได้ รู้ไหมว่านี่ใคร?
      "ไม่ไปหรอก ไม่งั้นคงสายสักเที่ยงได้"
      "555+ นั่นสินะ"เอ็งพึ่งนึกได้เรอะว่าตูเป็นจอมสายประจำห้องเพราะตื่นสาย ปกติก็
นอนห้าทุ่มแล้วนะ แล้วนี่ตีสามจะเหลือเรอะ
      "งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ"โชคบอกกับฉัน
      "อืม บาย"
      "บาย" ...หลังจากฉันเดินเข้าบ้านมาฉันก็จับที่หัวใจตัวเอง มันเป็นอะไร? ฉันถามกับตัวฉันเอง
ตั้งแต่ข้างนอกที่เดินกลับมากับโชคแล้ว อย่าบอกนะว่า...ฉันหลงรักเขา?!