Love story สะดุดรักยัยเลือดหวาน

      ในห้องของเด็กสาวนาอึน เต็มไปด้วยตุ๊กตาตัวเล็กตัวน้อย พนังห้องถูกทาด้วยสีชมพูสลับกับสีขาว เป็นแนวตั้ง และประดับไปด้วยโปรเตอร์นักร้อง ผ้าปูที่นอนสีขาวถูกร่างน้อยๆของนาอึนดึงไปห่มด้วยความหนาว 
     
      'หงับ~ '
       "อ๊ากกกกo~O แฮ่ก แฮ่ก ฝันนี่อีกแล้ว.."สาวรีบปาดเหงื่อที่ใบหน้าออก พลางนึกถึงเหตุการณ์ในห้องครูลี
       >< หน้าที่เปียกเหงื่อเล็กน้อยก็แดงขึ้นมา
       "ไอ้คนบ้าา ไม่ใช่สิ ไอ้แวมไพร์บ้าาาา งื้ออๆๆ"
     
 'คนในฝันกับนายจะเป็นคนเดียวกันมั้ยนะ'
 
     ขณะเดียวกันที่ คฤหาสน์ ณ ชายป่าแห่งหนึ่งไกลจากตัวเมือง บรรยายกาศภายนอกเป็นป่ารกชื้น มีต้นไม้น้อยใหญ่อายุราวร้อยกว่าปีขึ้นปกคลุมคฤหาสน์ทั้งหลัง รอบๆคฤหาสน์มีแต่แสงจากเทียนเท่านั้นที่ให้ความสว่าง
       บรรยายกาศภายในต่างกับภายนอกอย่างสิ้นเชิง เครื่องประดับภายในเป็นแบบโมเดิร์นทั้งหมด ต่างหน้าทุกบานเป็นกระจกใสที่ถูกปิดด้วยผ้าม่านสีดำในเวลากลางวันเท่านั้น
 
    ณ บนดาดฟ้าของคฤหาสน์ที่ประจำของแวมไพร์หนุ่ม
 
         "ฮัดชิ้ว! " อ่า ยัยนั้นต้องบ่นถึงผมอยู่แน่ๆ
     
                ชายมองไปที่ดาวกลมสีเหลืองปรากฏภาพของเหตุการณ์ในห้องครูลีบนพระจันทร์ดวงสวย 
         " ยัยเลือดหวาน..เธอมากวนฉันถึงดวงจันทร์เลยนะ"
       หงับ~ ภาพของอึยอนได้ฝั่งเขี้ยวบนคอขาวของนาอึนได้แล้นเข้ามาให้หัวของเขาอีกครั้ง
        " ทำไมฉันคิดถึงแต่ตอนนั้น.. " ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมกัน.
        ย่อง~ ย่อง..
        " แม่..ผมรู้ไม่ต้องย่องเลย" แม่ชอบย่องมาจากทางด้านหลังแบบเนี้ยแหละ
        " อึนยอนอ่ะ! รู้ทันแม่ทุกที ฮึกT~T " ก็เล่นมาแบบนี้ทุกวัน-_-* 
        " เป็นอะไรรึป่าวจ๊ะ บอกแม่ได้นะ^~^ เรื่องผู้หญิง?" แม่นี้เดาเก่งจริงๆ
       " ก็ไม่เชิงหรอกครับ ผมแค่สงสัยนิดหน่อย..แวมไพร์อย่างเราถูกเลือดของมนุษย์ดึงดูดได้ด้วยหรอครับ•_•?"
       " ยังไง? แบบเลือดมนุษย์คนนั้นหอมหวานกว่าปกติ สำหรับลูกหรอจ๊ะ ใช่มั้ย? " คุณแม่ถามเสียงหวาน
       " เอ่ออใช่ครับ " คนเป็นแม่เอื่อมมือมียีหัวลูกรัก
       " แม่ว่ามันคือ พรมลิขิตจ๊ะ ^^ แวมไพร์อย่างเราไม่ได้ถูกใจเลือดของใครง่ายๆนะ ที่ลูกรู้สึกว่าเลือดนั้นยั่วยวนอาจเป็นเพราะ สัญชาติญาณในการเลือกคู่สืบพันธ์ของเผ่าพันธ์แวมไพร์ของเรายังไงหล่ะ ^///^ "
         ห้ะ ! เลือกคู่ -///- ยัยบ๋องเนี่ยนะ
      "เวลาอยู่ใกล้ๆแล้วรู้สึกยังไงจ๊ะ " คุณแม่ถาม
      "เอ่อก็ จะรู้สึกว่าหัวใจมีเลือดสูบฉีดอีกครั้งนึงครับ"
      "ว้ายยย >< ชัดเจนเลย ลูกกำลังมีความรัก "
      " ความรัก? " ความรักงั่นหรอ
      " แต่มนุษย์กับแวมไพร์ รักกันได้ด้วยหรอครับ ? "
      " ได้สิจ๊ะ แต่..ลูกต้องเลือก ถ้าเลือกให้เธอเป็นเหมือนพวกเรา กับ เฝ้าดูเธออยู่ห่างๆ แค่นั้นจ๊ะ เพราะเธอเป็นมนุษย์ ลูกเข้าใจแล้วนะ ^^ "
       " ครับ..." ผมได้เพียงแต่ตอบสั้นๆ
   
            วันนึงเธอก็จะตายและหายไปจากผม . . .