Love story สะดุดรักยัยเลือดหวาน

      ในห้องของเด็กสาวนาอึน เต็มไปด้วยตุ๊กตาตัวเล็กตัวน้อย พนังห้องถูกทาด้วยสีชมพูสลับกับสีขาว เป็นแนวตั้ง และประดับไปด้วยโปรเตอร์นักร้อง ผ้าปูที่นอนสีขาวถูกร่างน้อยๆของนาอึนดึงไปห่มด้วยความหนาว 

      'หงับ~ '

       "อ๊ากกกกo~O แฮ่ก แฮ่ก ฝันนี่อีกแล้ว.."สาวรีบปาดเหงื่อที่ใบหน้าออก พลางนึกถึงเหตุการณ์ในห้องครูลี

       >< หน้าที่เปียกเหงื่อเล็กน้อยก็แดงขึ้นมา

       "ไอ้คนบ้าา ไม่ใช่สิ ไอ้แวมไพร์บ้าาาา งื้ออๆๆ"

 'คนในฝันกับนายจะเป็นคนเดียวกันมั้ยนะ'

     ขณะเดียวกันที่ คฤหาสน์ ณ ชายป่าแห่งหนึ่งไกลจากตัวเมือง บรรยายกาศภายนอกเป็นป่ารกชื้น มีต้นไม้น้อยใหญ่อายุราวร้อยกว่าปีขึ้นปกคลุมคฤหาสน์ทั้งหลัง รอบๆคฤหาสน์มีแต่แสงจากเทียนเท่านั้นที่ให้ความสว่าง

       บรรยายกาศภายในต่างกับภายนอกอย่างสิ้นเชิง เครื่องประดับภายในเป็นแบบโมเดิร์นทั้งหมด ต่างหน้าทุกบานเป็นกระจกใสที่ถูกปิดด้วยผ้าม่านสีดำในเวลากลางวันเท่านั้น

    ณ บนดาดฟ้าของคฤหาสน์ที่ประจำของแวมไพร์หนุ่ม

         "ฮัดชิ้ว! " อ่า ยัยนั้นต้องบ่นถึงผมอยู่แน่ๆ

                ชายมองไปที่ดาวกลมสีเหลืองปรากฏภาพของเหตุการณ์ในห้องครูลีบนพระจันทร์ดวงสวย 

         " ยัยเลือดหวาน..เธอมากวนฉันถึงดวงจันทร์เลยนะ"

       หงับ~ ภาพของอึยอนได้ฝั่งเขี้ยวบนคอขาวของนาอึนได้แล้นเข้ามาให้หัวของเขาอีกครั้ง

        " ทำไมฉันคิดถึงแต่ตอนนั้น.. " ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมกัน.

        ย่อง~ ย่อง..

        " แม่..ผมรู้ไม่ต้องย่องเลย" แม่ชอบย่องมาจากทางด้านหลังแบบเนี้ยแหละ

        " อึนยอนอ่ะ! รู้ทันแม่ทุกที ฮึกT~T " ก็เล่นมาแบบนี้ทุกวัน-_-* 

        " เป็นอะไรรึป่าวจ๊ะ บอกแม่ได้นะ^~^ เรื่องผู้หญิง?" แม่นี้เดาเก่งจริงๆ

       " ก็ไม่เชิงหรอกครับ ผมแค่สงสัยนิดหน่อย..แวมไพร์อย่างเราถูกเลือดของมนุษย์ดึงดูดได้ด้วยหรอครับ•_•?"

       " ยังไง? แบบเลือดมนุษย์คนนั้นหอมหวานกว่าปกติ สำหรับลูกหรอจ๊ะ ใช่มั้ย? " คุณแม่ถามเสียงหวาน

       " เอ่ออใช่ครับ " คนเป็นแม่เอื่อมมือมียีหัวลูกรัก

       " แม่ว่ามันคือ พรมลิขิตจ๊ะ ^^ แวมไพร์อย่างเราไม่ได้ถูกใจเลือดของใครง่ายๆนะ ที่ลูกรู้สึกว่าเลือดนั้นยั่วยวนอาจเป็นเพราะ สัญชาติญาณในการเลือกคู่สืบพันธ์ของเผ่าพันธ์แวมไพร์ของเรายังไงหล่ะ ^///^ "

         ห้ะ ! เลือกคู่ -///- ยัยบ๋องเนี่ยนะ

      "เวลาอยู่ใกล้ๆแล้วรู้สึกยังไงจ๊ะ " คุณแม่ถาม

      "เอ่อก็ จะรู้สึกว่าหัวใจมีเลือดสูบฉีดอีกครั้งนึงครับ"

      "ว้ายยย >< ชัดเจนเลย ลูกกำลังมีความรัก "

      " ความรัก? " ความรักงั่นหรอ

      " แต่มนุษย์กับแวมไพร์ รักกันได้ด้วยหรอครับ ? "

      " ได้สิจ๊ะ แต่..ลูกต้องเลือก ถ้าเลือกให้เธอเป็นเหมือนพวกเรา กับ เฝ้าดูเธออยู่ห่างๆ แค่นั้นจ๊ะ เพราะเธอเป็นมนุษย์ ลูกเข้าใจแล้วนะ ^^ "

       " ครับ..." ผมได้เพียงแต่ตอบสั้นๆ

            วันนึงเธอก็จะตายและหายไปจากผม . . .