หลุมพรางเหล่าตัวร้าย

  "ตื่นสิวะ" ผมทำหน้าที่ไก่ครับ ปลุกไอ้สต็อปทุกช้าว ไอ้นี้มันไม่ธรรมดาครับปล่อยๆไว้นอนได้นานกว่า14ชั่วโมง 
 "อื้มมมมมมม"
ดูมันครับ กลิ่งขลุกๆหนีเฉย วันนี้มันต้องเตรียมเก็บข้าวของไปเข้าค่ายกับทางรายการ แล้วก็คงจะเป็นหน้าที่น้องๆเด็กฝึกสักคนในรายการที่ต้องคอยปลุกมันไปจนกว่าจะจบรายการ หรือไวกว่านั้นหน่อยก็จนกว่ามันจะตกรอบ
คิดภาพมันได้เดบิวท์กับเด็กฝึกคนอื่นๆไม่ออกเลย ไม่ค่อยมีใครกล้าพูดกับมันหรอกครับ มันก็ดูไม่ค่อยเป็นมิตรกับใครเท่าไหร่
 "ออกไปตึกกี่โมงหงะ" (เสียงงอเงีย)
 "8ครึ่ง ไปพร้อมกันมะ"
 "ไปเที่ยงๆโน่น" นั่นไงครับ ลองคิดภาพถ้าคนนอนตื่นยากๆแบบมันต้องตื่นเองคงได้ตื่นบ่ายสองโน่น
 "ไปพร้อมกัน" มันไปอยู่ห้องฝึกซ้อมกับผมก่อนได้ครับ
 "ยังง่วงอยู่เลย"
 "ปะๆเดี๋ยวเก็บของช่วย" ....มันเงียบครับข้อเสนอคงไม่น่าสนใจ "ไปซื้อขนมกินกันด้วยไง"
 
ฟุฟฟฟฟ
 
ปิ๊งงงงง
 
นั่นหละครับมันหละ พูดเรื่องขนมนี้สปริงตัวขึ้นทันที
 
 
 
1 ชั่วโมงผ่านไป พวกผมก็มาถึงห้องฝึกซ้อม ก่อนจะเอาข้าวของไปวางกองไว้แล้ว..
"พี่บอม คุณ จิมมี่ ตามหาอยู่อะ พี่สตอมด้วยนะ"
เด็กฝึกคนนึงครับอายุ13เป็นเด็กที่วิ่งอ้อนไปมาทั่วห้องซ้อมได้ทุกวัน แต่ไม่กล้าคุยกับไอ้สต็อปตรงๆ แค่เรียกไอ้สต็อปว่าสตอมนี้ถือว่าใจกล้าแล้วหละ น้องมันเคยบอกว่า พี่เค้าดูเหวี่ยงๆ เลยเรียกว่าพายุ สตอม
 "เขาให้ฉันไปที่ห้องทำงานชั้น15เลยมะ" ไอ้สต็อปถามน้อง
 "อ่า... ... .." น้องทำท่างึ๊กๆงั๊กๆชี้ไปทาง โรงอาหารที่อยู่ในชั้นนี้ ก่อนจะกลืนน้ำลายแล้ววพูด "ในโรงอาหารครับ"
 
.... ลำบากมะ
 
 "ปะ" ไอ้สต็อปเรียกผม
 
เราเดินมาถึงโต๊ะที่คุณจิมมี่นั่งอยู่ รอบๆไม่มีใคร  เหมือนจงใจจะหาที่เงียบๆคุย ผมเดาว่าเรื่องที่เราจะคุยกันคือเรื่องสัญญาของผมกับไอ้สต็อป ทันทีที่ผมกับมันนั่งลงตรงหน้าคุณจิมมี่ก็เผยหน้าตาเครียดๆออกมาให้เห็น
 
 
 
ขอชี้แจงย้อนไปนิด เมือปีกว่าๆที่ผ่านมา
 "สวัสดีครับ" 
ผมมองคุณจิมมี่ ตอนนั้นผมเจอเค้าครั้งแรก เหมือนเป็นลูกค้าที่มาหาแม่ผม แม่ผมส่งออกแบรนเสื้อผ้าครับ แปลกที่วันนี้พาผมมาด้วย
 "สวัสดีคะ"
 "สวัสดีครับ บอมเบย์ใช่มัย?"
 "ครับ สวัสดีครับ"
 "คุณแม่ของบอมบอกผมว่าบอมสามารถพูดภาษาเกาหลีได้ อยากจะขอให้บอมช่วยเข้าร่วมรายการคัดเลือกเด็กฝึกของค่ายเพลง JYP ได้รึปล่าวครับ"
 
  หลังจากวันนั้นผมก็ได้รู้ว่า ผมถูกพาเข้าไปเป็นตัวเซ็ต ผมจะได้เป็น 1 ใน 10 คนสุดท้ายแน่นอนเพื่อสร้างสีสันในรายการ แต่ผมก็จะไม่ใช่ผู้เข้ารอบสุดท้ายแน่นอน ผมตอบตกลงเพื่อความคล่องของธุระกิจแม่ผม ก่อนที่ผมจะถูกจับไปเทรนเป็นเดือนๆก่อนเข้ารายการจริง ทั้งทำเทปว่าเข้าสมัค เทปคัดเลือกหน้ากรรมการ ...เฟคล้วนๆ ผมทำทุกอย่างก่อนวันสมัคจริงเป็นอาทิตย์ แต่ก็ไม่ได้มีแค่ผมหรอกครับ ตอนแรกมีอยู่ 3 คน รวมผมก่อนคนที่ 4
 
.......ไม่นานนัก
 
"มาแจ้งความอะไรครับ"
คุณตำรวจร้อยเวรถามผม ก่อนที่ผมจะหันไปมองคุณจิมมี่แล้วหันไปตอบ
 "คุณคนนี้ทำพาสปอตหายครับ"
 
นี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญครับ ก่อนหน้านั้นคุณจิมมี่ได้เห็นข่าว ภาพถ่ายทอดสน ประเด็นดังของโซเชียลประจำเดือนนี้ ภาพไอ้สต็อป เดินเข้าชี้ตัวคู่กรณี ....ที่โรงพักนี้  ก็มันจะไม่บังเอิญเหรอครับ คุณจิมมี่เล่นโยนพาสปอตลงท่อน้ำแล้วขอให้ผมมาเป็นล่ามให้ที่โรงพักนี้ จริงๆก็ควรจะเสร็จธุระของเขาแล้วนะครับ  แต่เขามายืนหน้าทางออกโรงพักแล้วถามผมว่าไอ้เด็กคนนั้นทำอะไรเหรอถึงเป็นข่าวดัง หึหึ ผมก็ตอบตามที่เห็นหละครับ ยกเว้นเรื่องที่มันฆ่าคน...กับเรื่องที่เดือนที่แล้วผมพามันเลิกยา
"ช่วยเทรนเรื่องภาษาให้เขาจะได้มั้ย? ถ้าหากในรายการมีเขา รายการต้องเป็นกระแสแน่ๆ"
 
นั่นหละครับคุณจิมมี่
 
ไปๆมาๆ กลายเป็นว่าคุณจิมมี่อยู่ค่าย Big Hit และเป็นคนขอให้ผมกับไอ้สต็อปมาเป็นเด็กฝึกหลังจบรายการ แรกๆก็ดูแค่เอาผมกับมันมาเป็นสีสันนะครับ แต่พอได้คุยกับไอ้สต็อปที่... พูดเกาหลีพื้นฐานได้ คุณจิมมี่ก็ยิ่งถูกใจ เพราะมันชอบพูดล้อเลียนตัวละครในซีรีย์ มันเลยพูดได้เหมือนชาวเกาหลีมากๆ ซ้ำไอ้ฟิลการเต้นแว๊นๆแบบมันคุณจิมมี่บอกว่า
"นายดู Sexxy นะ"
ทั้งๆที่มันตัวเท่าๆผมเนี่ย แต่มันก็เต้นได้ดูดีกว่าใครๆตอนเทรนร่วมกัน (ในเหล่าตัวเซ็ต)
ผมจึงมีหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงของมันตั้งแต่นั้นมามันก็ตกลงอาจเพราะเคยสัญญากันไว้แล้ว
 
 
 
จนมาวันนี้ปัจจุบันบนโต๊ะ
"เรื่องสัญญาหนะ สต็อป ถ้านายไม่ได้เดบิวท์ในรายการนี้ทางค่ายอาจจะไม่ต่อสัญญากับนายนะ เพราะฉนั้นนายต้องเดให้ได้"
คุณจิมมี่บอกมันครับ มันทำท่าตกใจหน่อยๆแบบแอ๊บๆ
"ผมก็ไม่ได้เดกับเมียผมสิ"
กร๊อดดดดดด เหมือนไฟฟ้าจะช็อตในหัวผม ใครเมียเมิงงงงงงงงงงง
"ก็ใช่ แต่ถ้าไม่เด นายก็ต้องกลับไทยนะ ถ้าไม่โชคดีมีค่ายอื่นตามมาสติล แต่นายหนะ มีข่าวฉาวเต็มไปหมดทั้งรูปทั้งคลิปต้องตามลบกันมาเท่าไหร่แล้วหละ ฉันมองว่านี้คือโอกาสสุดท้ายของนายนะคิดดีๆหละ"
...
สต็อปทำหน้าตาทองไม่รู้ร้อน
"นายไปได้แล้วฉันจะคุยกับบอมคนเดียว"
"เอ๋ ผมไม่ควรรู้เรื่องอะไรเหรอ?"
"ไปซะนะ แล้วตั้งใจทำงาน  นายต้องเดบิวท์ให้ได้ไม่ใช่รึไง ชิ๊วๆ"
ไอ้สต็อปยอมไปแต่โดยดีแต่ก็ยังหอบเอาแก้วกาแฟพร้อมขนมของคุณจิมมี่ไปด้วย
"ไปนะครับที่รัก"
นั่งมันหันมาบอกผม แล้วไอ้เอื้อมเอามือมาหยิกแก้มเนี้ย ต้องบอกกี่ทีว่ามันขนลุก  ก่อนที่มันจะเดินออกไปทิ้งที่นี้ให้เหลือแค่ผมกับคุณจิมมี่
"เฮ้อออออ หนักใจหน่อยนะ" คุณจิมมี่พูด
"ไม่หรอกครับ"
"นายเองก็อยากเดบิวท์กับสต็อปเหมือนกันหนิ" ...ใครบอกวะ?
"ไม่หรอกครับ ไม่เป็นไร"
"ยังไงก็ช่วยฝืนใจ ทำให้สต็อปยอมทำเต็มที่กับรายการเพื่อได้เดบิวท์หน่อยนะ ไม่งั้นฉันคงต้องเสียทั้งสต็อปแล้วนายไปด้วย"
"ทำมัยต้องพูดหย่างงั้นหละครับ"
"เพราะถ้าสต็อปไม่ได้ต่อสัญญา นายก็คงไม่ต่อด้วยสิจริงมัย?" 
 
........ ตอบยากแฮะ.... ผมอยู่กับมันมานานไปรึปล่าวนะ ถ้ามันไม่อยู่ในค่ายผมคงออกไปด้วยจริงๆ
 
"ผมจะพยายามครับ แต่มันหัวดื้อจะตาย"
"ก็ใช่ สต็อปเป็นบ่อความสามารถที่ทางค่ายยังไม่รู้ ถ้าหากเด็กคนนั้นแสดงมันออกมาเชื่อว่าทางค่ายต้องเก็บไปพิจารณาแน่ๆ"
 
จริงๆครับ เพราะมันใช้พลังสายลม การร้องของมันมีพลังมากๆ แต่ไม่เคยแสดงให้ใครรู้เลยมีแค่ผมกับคุณจิมมี่ ที่ไทยมันก็แข่งในฐานเมนแดนซ์ ท่อนร้องไม่มากนัก คุณจิมมี่พยายามให้มันเข้าฐานเมนวอยซ์ แต่ก็ไม่ได้ผล
 
"แต่ก็นะ... ฉันเตรียมใจเผื่อกรณีที่แย่ที่สุดแล้วหละ" คุณจิมมี่พูดแบบถอนใจหน่อยๆ
"อะไรเหรอครับ"
"ถ้าเกิดสต็อปตกรอบหรือถอนตัวออกจากรายการ ทางค่ายไม่ต่อสัญญา นายก็ไม่ต่อกับทางค่าย กรณีที่พวกนายทิ้งฉันที่พาพวกนายมา... ฉันมีคนอยากให้นายคุยด้วยหน่อยนะ"
 
 
 มีคนที่อยากให้คุยด้วย? ใครอีก........