หลุมพรางเหล่าตัวร้าย

  "ตื่นสิวะ" ผมทำหน้าที่ไก่ครับ ปลุกไอ้สต็อปทุกช้าว ไอ้นี้มันไม่ธรรมดาครับปล่อยๆไว้นอนได้นานกว่า14ชั่วโมง 

 "อื้มมมมมมม"

ดูมันครับ กลิ่งขลุกๆหนีเฉย วันนี้มันต้องเตรียมเก็บข้าวของไปเข้าค่ายกับทางรายการ แล้วก็คงจะเป็นหน้าที่น้องๆเด็กฝึกสักคนในรายการที่ต้องคอยปลุกมันไปจนกว่าจะจบรายการ หรือไวกว่านั้นหน่อยก็จนกว่ามันจะตกรอบ

คิดภาพมันได้เดบิวท์กับเด็กฝึกคนอื่นๆไม่ออกเลย ไม่ค่อยมีใครกล้าพูดกับมันหรอกครับ มันก็ดูไม่ค่อยเป็นมิตรกับใครเท่าไหร่

 "ออกไปตึกกี่โมงหงะ" (เสียงงอเงีย)

 "8ครึ่ง ไปพร้อมกันมะ"

 "ไปเที่ยงๆโน่น" นั่นไงครับ ลองคิดภาพถ้าคนนอนตื่นยากๆแบบมันต้องตื่นเองคงได้ตื่นบ่ายสองโน่น

 "ไปพร้อมกัน" มันไปอยู่ห้องฝึกซ้อมกับผมก่อนได้ครับ

 "ยังง่วงอยู่เลย"

 "ปะๆเดี๋ยวเก็บของช่วย" ....มันเงียบครับข้อเสนอคงไม่น่าสนใจ "ไปซื้อขนมกินกันด้วยไง"

ฟุฟฟฟฟ

ปิ๊งงงงง

นั่นหละครับมันหละ พูดเรื่องขนมนี้สปริงตัวขึ้นทันที

1 ชั่วโมงผ่านไป พวกผมก็มาถึงห้องฝึกซ้อม ก่อนจะเอาข้าวของไปวางกองไว้แล้ว..

"พี่บอม คุณ จิมมี่ ตามหาอยู่อะ พี่สตอมด้วยนะ"

เด็กฝึกคนนึงครับอายุ13เป็นเด็กที่วิ่งอ้อนไปมาทั่วห้องซ้อมได้ทุกวัน แต่ไม่กล้าคุยกับไอ้สต็อปตรงๆ แค่เรียกไอ้สต็อปว่าสตอมนี้ถือว่าใจกล้าแล้วหละ น้องมันเคยบอกว่า พี่เค้าดูเหวี่ยงๆ เลยเรียกว่าพายุ สตอม

 "เขาให้ฉันไปที่ห้องทำงานชั้น15เลยมะ" ไอ้สต็อปถามน้อง

 "อ่า... ... .." น้องทำท่างึ๊กๆงั๊กๆชี้ไปทาง โรงอาหารที่อยู่ในชั้นนี้ ก่อนจะกลืนน้ำลายแล้ววพูด "ในโรงอาหารครับ"

.... ลำบากมะ

 "ปะ" ไอ้สต็อปเรียกผม

เราเดินมาถึงโต๊ะที่คุณจิมมี่นั่งอยู่ รอบๆไม่มีใคร  เหมือนจงใจจะหาที่เงียบๆคุย ผมเดาว่าเรื่องที่เราจะคุยกันคือเรื่องสัญญาของผมกับไอ้สต็อป ทันทีที่ผมกับมันนั่งลงตรงหน้าคุณจิมมี่ก็เผยหน้าตาเครียดๆออกมาให้เห็น

ขอชี้แจงย้อนไปนิด เมือปีกว่าๆที่ผ่านมา

 "สวัสดีครับ" 

ผมมองคุณจิมมี่ ตอนนั้นผมเจอเค้าครั้งแรก เหมือนเป็นลูกค้าที่มาหาแม่ผม แม่ผมส่งออกแบรนเสื้อผ้าครับ แปลกที่วันนี้พาผมมาด้วย

 "สวัสดีคะ"

 "สวัสดีครับ บอมเบย์ใช่มัย?"

 "ครับ สวัสดีครับ"

 "คุณแม่ของบอมบอกผมว่าบอมสามารถพูดภาษาเกาหลีได้ อยากจะขอให้บอมช่วยเข้าร่วมรายการคัดเลือกเด็กฝึกของค่ายเพลง JYP ได้รึปล่าวครับ"

  หลังจากวันนั้นผมก็ได้รู้ว่า ผมถูกพาเข้าไปเป็นตัวเซ็ต ผมจะได้เป็น 1 ใน 10 คนสุดท้ายแน่นอนเพื่อสร้างสีสันในรายการ แต่ผมก็จะไม่ใช่ผู้เข้ารอบสุดท้ายแน่นอน ผมตอบตกลงเพื่อความคล่องของธุระกิจแม่ผม ก่อนที่ผมจะถูกจับไปเทรนเป็นเดือนๆก่อนเข้ารายการจริง ทั้งทำเทปว่าเข้าสมัค เทปคัดเลือกหน้ากรรมการ ...เฟคล้วนๆ ผมทำทุกอย่างก่อนวันสมัคจริงเป็นอาทิตย์ แต่ก็ไม่ได้มีแค่ผมหรอกครับ ตอนแรกมีอยู่ 3 คน รวมผมก่อนคนที่ 4

.......ไม่นานนัก

"มาแจ้งความอะไรครับ"

คุณตำรวจร้อยเวรถามผม ก่อนที่ผมจะหันไปมองคุณจิมมี่แล้วหันไปตอบ

 "คุณคนนี้ทำพาสปอตหายครับ"

นี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญครับ ก่อนหน้านั้นคุณจิมมี่ได้เห็นข่าว ภาพถ่ายทอดสน ประเด็นดังของโซเชียลประจำเดือนนี้ ภาพไอ้สต็อป เดินเข้าชี้ตัวคู่กรณี ....ที่โรงพักนี้  ก็มันจะไม่บังเอิญเหรอครับ คุณจิมมี่เล่นโยนพาสปอตลงท่อน้ำแล้วขอให้ผมมาเป็นล่ามให้ที่โรงพักนี้ จริงๆก็ควรจะเสร็จธุระของเขาแล้วนะครับ  แต่เขามายืนหน้าทางออกโรงพักแล้วถามผมว่าไอ้เด็กคนนั้นทำอะไรเหรอถึงเป็นข่าวดัง หึหึ ผมก็ตอบตามที่เห็นหละครับ ยกเว้นเรื่องที่มันฆ่าคน...กับเรื่องที่เดือนที่แล้วผมพามันเลิกยา

"ช่วยเทรนเรื่องภาษาให้เขาจะได้มั้ย? ถ้าหากในรายการมีเขา รายการต้องเป็นกระแสแน่ๆ"

นั่นหละครับคุณจิมมี่

ไปๆมาๆ กลายเป็นว่าคุณจิมมี่อยู่ค่าย Big Hit และเป็นคนขอให้ผมกับไอ้สต็อปมาเป็นเด็กฝึกหลังจบรายการ แรกๆก็ดูแค่เอาผมกับมันมาเป็นสีสันนะครับ แต่พอได้คุยกับไอ้สต็อปที่... พูดเกาหลีพื้นฐานได้ คุณจิมมี่ก็ยิ่งถูกใจ เพราะมันชอบพูดล้อเลียนตัวละครในซีรีย์ มันเลยพูดได้เหมือนชาวเกาหลีมากๆ ซ้ำไอ้ฟิลการเต้นแว๊นๆแบบมันคุณจิมมี่บอกว่า

"นายดู Sexxy นะ"

ทั้งๆที่มันตัวเท่าๆผมเนี่ย แต่มันก็เต้นได้ดูดีกว่าใครๆตอนเทรนร่วมกัน (ในเหล่าตัวเซ็ต)

ผมจึงมีหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงของมันตั้งแต่นั้นมามันก็ตกลงอาจเพราะเคยสัญญากันไว้แล้ว

จนมาวันนี้ปัจจุบันบนโต๊ะ

"เรื่องสัญญาหนะ สต็อป ถ้านายไม่ได้เดบิวท์ในรายการนี้ทางค่ายอาจจะไม่ต่อสัญญากับนายนะ เพราะฉนั้นนายต้องเดให้ได้"

คุณจิมมี่บอกมันครับ มันทำท่าตกใจหน่อยๆแบบแอ๊บๆ

"ผมก็ไม่ได้เดกับเมียผมสิ"

กร๊อดดดดดด เหมือนไฟฟ้าจะช็อตในหัวผม ใครเมียเมิงงงงงงงงงงง

"ก็ใช่ แต่ถ้าไม่เด นายก็ต้องกลับไทยนะ ถ้าไม่โชคดีมีค่ายอื่นตามมาสติล แต่นายหนะ มีข่าวฉาวเต็มไปหมดทั้งรูปทั้งคลิปต้องตามลบกันมาเท่าไหร่แล้วหละ ฉันมองว่านี้คือโอกาสสุดท้ายของนายนะคิดดีๆหละ"

...

สต็อปทำหน้าตาทองไม่รู้ร้อน

"นายไปได้แล้วฉันจะคุยกับบอมคนเดียว"

"เอ๋ ผมไม่ควรรู้เรื่องอะไรเหรอ?"

"ไปซะนะ แล้วตั้งใจทำงาน  นายต้องเดบิวท์ให้ได้ไม่ใช่รึไง ชิ๊วๆ"

ไอ้สต็อปยอมไปแต่โดยดีแต่ก็ยังหอบเอาแก้วกาแฟพร้อมขนมของคุณจิมมี่ไปด้วย

"ไปนะครับที่รัก"

นั่งมันหันมาบอกผม แล้วไอ้เอื้อมเอามือมาหยิกแก้มเนี้ย ต้องบอกกี่ทีว่ามันขนลุก  ก่อนที่มันจะเดินออกไปทิ้งที่นี้ให้เหลือแค่ผมกับคุณจิมมี่

"เฮ้อออออ หนักใจหน่อยนะ" คุณจิมมี่พูด

"ไม่หรอกครับ"

"นายเองก็อยากเดบิวท์กับสต็อปเหมือนกันหนิ" ...ใครบอกวะ?

"ไม่หรอกครับ ไม่เป็นไร"

"ยังไงก็ช่วยฝืนใจ ทำให้สต็อปยอมทำเต็มที่กับรายการเพื่อได้เดบิวท์หน่อยนะ ไม่งั้นฉันคงต้องเสียทั้งสต็อปแล้วนายไปด้วย"

"ทำมัยต้องพูดหย่างงั้นหละครับ"

"เพราะถ้าสต็อปไม่ได้ต่อสัญญา นายก็คงไม่ต่อด้วยสิจริงมัย?" 

........ ตอบยากแฮะ.... ผมอยู่กับมันมานานไปรึปล่าวนะ ถ้ามันไม่อยู่ในค่ายผมคงออกไปด้วยจริงๆ

"ผมจะพยายามครับ แต่มันหัวดื้อจะตาย"

"ก็ใช่ สต็อปเป็นบ่อความสามารถที่ทางค่ายยังไม่รู้ ถ้าหากเด็กคนนั้นแสดงมันออกมาเชื่อว่าทางค่ายต้องเก็บไปพิจารณาแน่ๆ"

จริงๆครับ เพราะมันใช้พลังสายลม การร้องของมันมีพลังมากๆ แต่ไม่เคยแสดงให้ใครรู้เลยมีแค่ผมกับคุณจิมมี่ ที่ไทยมันก็แข่งในฐานเมนแดนซ์ ท่อนร้องไม่มากนัก คุณจิมมี่พยายามให้มันเข้าฐานเมนวอยซ์ แต่ก็ไม่ได้ผล

"แต่ก็นะ... ฉันเตรียมใจเผื่อกรณีที่แย่ที่สุดแล้วหละ" คุณจิมมี่พูดแบบถอนใจหน่อยๆ

"อะไรเหรอครับ"

"ถ้าเกิดสต็อปตกรอบหรือถอนตัวออกจากรายการ ทางค่ายไม่ต่อสัญญา นายก็ไม่ต่อกับทางค่าย กรณีที่พวกนายทิ้งฉันที่พาพวกนายมา... ฉันมีคนอยากให้นายคุยด้วยหน่อยนะ"

 มีคนที่อยากให้คุยด้วย? ใครอีก........