Mafia's Lover รักร้ายนายมาเฟีย [YAOI]

9.5

เขียนโดย PinkyMonsta

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 12.42 น.

  5 chapter
  0 วิจารณ์
  7,430 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 14.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) KRIS x AUGUST

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลายชั่วโมงต่อมา

"เสียงรถWBMคันหรูแล่นเข้ามาจอดหน้าคฤหาสต์หลังใหญ่ ผมรู้ทันทีว่าถึงเวลาที่ผมต้องลาจากโลกนี้ไปแล้ว

 

"แอร๊ดด" ประตูถูกเปิดขึ้นพร้อมกับชายร่างสูงที่สวมชุดสูทหรูเดินเข้าตรงเข้ามายังร่างของผมที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงอย่างเงียบๆ

ร่างสูงใช้มือหนาแตะไปยังหน้าผากของผมเบาๆ

 

"เริ่มดีขึ้นแล้วหนิ" ร่างสูงพูดขึ้นพลางลดมือลงจากหน้าผากเล็กๆของผม

 

"ถ้าคุณจะฆ่าผม ก็ช่วยรีบๆฆ่าหน่อย เพราะผมจะได้หลุดพ้นนรกขุมนี้ไปซักที?" ร่างเล็กหันขวับมาถามยังร่างสูง

 

"แล้วนายไม่กลัวตายหรือไง?" ร่างสูงจ้องหน้าผมจนสะดุ้งเฮือกเล็กน้อย

 

"มีใครบ้างหล่ะที่ไม่กลัวตาย ไม่ต้องถามมากรีบๆฆ่าผมให้ตายๆไปซักทีเถอะ!" ผมตะโกนใส่ร่างสูงด้วยความรำคาญกับคำถามที่ยียวนกวนประสาทผมซะเหลือเกิน

 

"หึหึ ก็ได้ งั้นนายต้องหลับตา" ร่างสูงใช้มือควานหาสิ่งหนึ่งในถุงกระเป๋าที่อยู่ข้างในเสื้อคลุมสูท เขาหยิบปืนกระบอกนึงขึ้นมาจากเสื้อคลุมสูทตัวนั้น ด้วยความกลัวผมจึงรีบหลับตาลงทันที

 

"ฉันจะนับถอยหลังละกัน" ร่างสูงเอ่ยขึ้นพร้อมเหนี่ยวไกปืนขึ้นพร้อมกับจ่อตรงหน้าผากของร่างเล็ก

 

"3 2 1..ปัง!" สิ้นเสียงปืนผมกลับไม่รู้สึกว่าเจ็บปวดตรงส่วนไหนของร่างกายเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ทว่า ผมกลับรู้สึกว่าริมฝีปากเล็กของตัวเองนั้นกำลังถูกบดเบียดด้วยริมฝีปากขนาดใหญ่และพยายามจะสอดแทรกลิ้นร้อนนั้นเข้ามา ผมอ้าปากรับลิ้นร้อนนั้นเข้ามาทันที ลิ้นร้อนของทั้งสองนั้นพันเกี่ยวกันไปมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ร่างสูงนั้นจะดันริมฝีปากออกเพราะรู้สึกได้ว่าคนตัวเล็กเริ่มจะหายใจไม่ออกแล้ว

 

"แค่กๆๆ ทะ..ทำไม..คะ..คุณไม่ฆ่าผะ..ผม?" ร่างเล็กถามร่างสูงพลางเกิดการสำลักเล็กน้อย

 

"ฉันทำแค่นี้นายก็น่าจะรู้แล้วนะ ออกัส" ร่างสูงพูดชื่อของคนตัวเล็ก จนร่างเล็กหันมามองด้วยความงงงวย

 

"นี่คุณรู้จักชื่อของผมได้ยังไง?" ผมยังคงงงกับการที่ชายหนุ่มปริศนาคนนี้รู้ชื่อของผมได้ยังไงทั้งๆที่ผมไม่เคยบอกหรือเล่าเรื่องราวของผมให้เขาฟังเลยแม้แต่ประโยคเดียว

 

"ทุกๆเรื่องที่เกี่ยวกับนาย ไม่ต้องบอกฉันก็รู้ หึหึ" ร่างสูงหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะรีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้ตรงตู้เสื้อผ้าแล้วเดินตรงเข้าไปยังห้องน้ำ ทิ้งให้ผมนั่งงงกับคำพูดของเขาเมื่อกี้อยู่คนเดียว แต่จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

 

"ก๊อกๆ" ผมรีบเดินไปเปิดประตูก็พบกับชายหนุ่มผิวขาว ตัวใหญ่ ยืนถือกล่องกำมะหยี่สีดำเล็กๆกล่องนึงไว้ในมือ

 

"อ้าว คุณออกัส แล้วคุณคริสล่ะครับ?" ชายหนุ่มถามถึงชื่อบุคคลนึงที่ผมไม่รู้จัก แต่ทำไมผมถึงไม่เอะใจว่าทำไมชายหนุ่มคนนี้ถึงรู้ชื่อของผม หรือว่าเป็นเพราะอีตาบ้านั่นแน่ๆเลย

 

"คุณคริสไหนหรอครับ?" ผมถามกลับอย่างงงๆ

 

"อ้าว ก็นี่มันเป็นห้องนอนของคุณคริสนะครับ ผมว่าคุณออกัสคงยังไม่รู้จักชื่อของคุณคริสใช่ไหมครับ?" ชายหนุ่มพูดพลางหัวเราะเบาๆ ผมพอจะเข้าใจแล้วว่าคุณคริสที่ชายหนุ่มคนนี้พูดนั้นมันเป็นชื่อของใครถ้าไม่ใช่อีตาบ้านั่น

 

"แล้วนายหัวเราะทำไม ก็คนมันไม่รู้จักนี่" ผมแกล้งทำเป็นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

 

"ขอโทษครับคุณออกัส คือผมจะฝากของให้คุณคริสเขานะครับ" ชายหนุ่มพูดพลางยกกล่องกำมะหยี่สีดำที่อยู่ในมือนั้นขึ้นมาก่อนที่จะส่งมันมายังมือของผม จู่ๆก็มีมือหนึ่งรีบคว้ากล่องใบนั้นไปอย่างรวดเร็ว ผมสะดุ้งเฮือกจนตัวถอยไปติดอยู่กับแผ่นหน้าอกใหญ่ๆเข้า ร่างสูงรีบหยิบกล่องใบนั้นไว้แล้วรีบหันมาจ้องตาแข็งใส่ชายหนุ่มคนนั้นจนเขารีบเบือนหน้าหนีเพื่อหลบสายตาแรงๆนั้นแล้วรีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

 

"ทำไมนายถึงไม่เรียกฉันก่อน?" ร่างสูงหันมาทำสีหน้าอย่างเสียอารมณ์ ก่อนที่จะหันมาจ้องตาแข็งใส่จนร่างเล็กสะดุ้งโหยง

 

ผมเริ่มที่จะไม่เข้าใจในความรู้สึกของตัวเองแล้วสิ ในสมองผมคิดอยากจะฆ่าเค้าให้ตายกันไปข้างนึงแต่ทำไมในหัวใจของผมกลับเต้นไม่เป็นจังหวะ มีแต่ใบหน้าอันหล่อเหลาที่เข้ามาวนเวียนในหัวสมองของผมจนมันปั่นป่วนและสับสนไปหมด ผมอยากจะรู้จริงๆว่าผมต้องทำอย่างไรเพื่อที่จะหายจากอาการบ้าๆนี่เสียที ผมเหมือนคนบ้าที่คิดฟุ้งซ่านไปคนเดียวโดยที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเขาจะคิดเหมือนกันบ้างหรือเปล่า หรือว่าผมต้องฆ่าตัวตายเพื่อที่จะได้หลุดพ้นความทุกข์นี้เสียที! O_O

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา