diary ของเราสองคน

บันทึกของน้องโรม  
 
วันนี้มื้อกลางวันของผมก็คงจะไม่พ้นร้านอาหารในโรงอาหารของคณะ
ผมกับเอมม่าไปกินข้าวด้วยกัน  
หลังจากที่เราทั้งคู่เรียนภาคเช้าเสร็จแล้ว
เราสั่งอาหารแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ  
 
แต่ในขณะนั้นเอง ก็มีคนโทรศัพท์มาหาผม
" ฮะโหล ว่าไง " โรม
" แก อาจารย์ควิช ด่วนมาก รีบมาเรววว"  
" ห้ะ!!! เอ่อเดียวกูกับเอมม่ารีบไป " โรม
" เอมม่า จารควิช รีบไปกันเถอะ "  
 
ผมยังไม่ทันได้กินข้าวเลย  
ก็มีเพื่อนผมโทรมาบอกว่า อาจารมีควิชด่วนมาก
ผมกับเอมม่าจึงรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องเรียน  
 
บันทึกของพี่ปิ๊ก  
 
วันนี้ในตอนกลางวัน ผมกับพอร์ชกำลังจะเดินไปกินข้าว
เราเดินตรงเข้าไปในโรงอาหารของคณะ  
ผมกำลังจะเดินไปสั่งข้าว  
ในระหว่างทางผมก็พบกับมือถือของใครบางคนที่ตกอยู่ที่พื้น
ผมจึงเก็บมันขึ้นมา เพื่อที่จะดูว่าเป็นของใครกันนะ  
 
เมื่อผมกดปลดล็อคที่หน้าจอ
ก็เป็นรูปของผู้หญิงคนนึง ใครกันนะ??
ผมจึงลองเปิดดูเบอรที่โทรล่าสุด
แล้วผมก็พบว่า เป็นชื่อของ " โรม 08xxxxxxx"  
หรือว่า คนนี้จะเป็นเพื่อนของโรมนะ
ผมจึงเมมเบอร์ของโรมไว้  ว่าจะโทรหา  
แล้วฝากโรม เอามือถือไปคืนเจ้าของ  
 
บันทึกของน้องโรม
 
" โรม แกเห็นมือถือของฉันไหม  ฉันหามันไม่เจออะ " เอมม่า
" แกหาดีแล้วใช่ไหม แกลืมไว้ที่ไหนหรือเปล่า"
" อ๋อ แก ฉันนึกออกแล้ว ตอนที่เราวิ่งมา มันต้องตกหายแน่เลยอะ
โอ้ยแก ฉันจะทำไงดี จะมีใครเก็บได้
แล้วเอามาคืนไหมนะ" เอมม่าพูดอย่างร้อนใจกับผม
"งั้นเดียวฉันช่วยหาละกันนะ" โรม  
 
เมื่อผมกลับมาถึงที่ห้องเรียน  
เอมม่าก็หามือถือใหญ่เลย
ไม่รู้เอมม่าไปลืมไว้ที่ไหนหรือเปล่านะ
แล้วเอมม่าก็นึกออกว่า เธอคงทำตกตอนที่เราวิ่งมากัน
เมื่อกี้ที่โรงอาหาร    
 
ทันใดนั้นมือถือของผมก็ดังขึ้น  
ใครโทรมานะ เบอร์แปลกๆ
" ฮะโหล สวัสดีครับ" โรม
" นี่ใช่ เบอร์ของโรมหรือเปล่าครับ"
" ใช่ครับ นั่นใครพูดอยู่ครับ" โรม
ทำไมเสียงจากปลายสาย เป็นเสียงคุ้นๆนะ
เหมือนว่าเราเพิ่งได้คุยกับเขาเมื่อวานเลย
ว่าแต่ใครกันนะ ที่โทรมาหาผม  
 
" อ่อ นี่พี่ปิ๊กเองนะ "  
"ตึก ตึก ตึกๆๆๆ" นี่พี่ปิ๊กเองหรอที่โทรหาผม
พี่ปิ๊กจริงๆหรอเนี่ย ว่าแต่พี่ปิ๊กโทรมาทำไมนะ???  
 
" พี่ปิ๊ก มีอะไรหรือเปล่าครับ " โรม
พี่ปิ๊กเขาไปเอาเบอร์ผมมาจากใครนะ ผมแปลกใจจริงๆ    
" พี่เจอโทรสับของผู้หญิงคนนึง  ตกอยู่ที่โรงอาหารอะ โรม" พี่ปิ๊กถามผม
" อ่อพี่ ของเอมม่าหรือเปล่า เพื่อนผมเองแหละ
กำลังตามหากันอยู่พอดีเลย" โรม
" ตอนนี้โรมอยู่ไหน เดี๋ยวพี่เอาไปให้ก็ได้นะ" ปิ๊ก
"ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้องแลปอะพี่ ขอบคุณนะครับ"  
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า มันคือเรื่องบังเอิญหรือ ความตั้งใจของใคร  
ที่ทำให้เป็นพี่ปิ๊กที่เก็บมือถือของเอมม่าได้  
 
งั้นนี่ก็คงเป็นเบอร์ของพี่ปิ๊กสินะ
ผมจึงกดเมมเบอร์ไว้ในเครื่องของผม  
และเมื่อผมเปิดไลน์  ผมก็พบว่า
มีไลน์ของใครสักคน ที่เด้งขึ้นมา 
พอผมเปิดดูก็พบว่า เป็นไลน์ของพี่ปิ๊กนั่นเอง  
 
ทำไมผมถึงรู้สึกอยากทักไปคุยกับพี่เขานะ
ผมควรทักไปดีไหมนะ  
ในระหว่างที่ผมกำลังตัดสินใจอยู่นั้น
" ตึก ตึก ตึกๆๆ" หัวใจของผมมันเต้นแรงอีกแล้ว
อะไรกัน คนคนเดียวจะมีผลอะไรมากมายขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
ผมคิดเช่นนั้น  
 
ผมจึงตัดสินใจทักพี่ปิ๊กไปว่า
" สวัสดีครับ พี่ปิ๊ก"
" อ่าว ว่าไงโรม รอแปปนะ พี่กำลังเดินไปห้องแลป" พี่ปิ๊ก
" อ่อ โอเคครับ"  
"ตึก ตึก ตึกๆๆๆ"  ทำไมผมรู้สึกดีใจจังที่จะได้เจอพี่ปิ๊กนะ  
ทั้งๆที่เราก็เพิ่งเจอกันเมื่อวานที่ร้านกาแฟเองนะ  
 
เมื่อพี่ปิ๊กเดินมาถึงห้องแลป
ผมจึงแนะนำให้เอมม่ารู้จักกับพี่ปิ๊ก
" เอมม่านี่พี่ปิ๊ก พี่เขาเก็บมือถือแกได้อะ"
" จริงหรอแก" เอมม่า
" ขอบคุณนะคะพี่"    
 
 
 
05/02/2560
วันนี้มาลงให้แล้วนะคะ  
สำหรับในตอนนี้ น้องโรมได้ไลน์ของพี่ปิ๊กแล้ว
เรามาดูกันนะคะว่า น้องโรมจะคุยอะไรกับพี่ปิ๊กบ้าง
แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
 
ฝากติดตามอ่านด้วยนะคะ
1 เม้น = 1 กำลังใจ
ฝากกดไลค์ กดติดตามด้วยนะคะ
สามารถแสดงความคิดเห็นหรือติชมได้เลยนะคะ