GIRL need CURSE of LOVE เด็กสาวต้องสาปแห่งรัก

                  ความบังเอิญอาจเป็นจุดเริ่มต้นของอะไรหลายๆอย่างในอนาคต     
 
 
กริ้ง กริ้ง  กริ้ง
     เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นในเวลาตีสี่ สี่สิบนาที   และด้วยเสียงของมันทำให้ตานิสา หรือไหมตื่นจากนิทรา เธอบิดขี้เกียจสองสามที จากนั้นก้ตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อทำภารกิจส่วนตัว
          -ภายในห้องน้ำ-
ซ่า  ซ่า  ซ่า เสียงน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัวกระทบผิวขาวเนียนก่อนจะจะร่วงลงพื้น
 เธอหยิบขวดแชมพูและบีบมัน เพื่อให้เนื้อแชมพูไหลออกมาอยู่บนฝ่ามืออีกข้าง จากนั้นก็ขยี้เบาๆบนหัว ก่อนที่จะล้างน้ำและถูสบู่บนกายเธอให้ทั่ว แล้วก็ปล่อยให้น้ำจากฝักบัวชโลมฟองสบู่ออกไป
  แปะ
เธอใช้มือทั้ง2ข้างตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติ จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูผืนบางเช็ดตัวแล้วเดินออกไปจากห้องน้ำ
  ผ่านไป15นาที 
เธอแต่งชุดนักเรียนมัธยมปลายเสร็จเรียบร้อย สำหรับโรงเรียนนานาชาติสเตล ชุดนักเรียนหญิงจะเป็นเสื้อนักเรียนแขนสั้นปกเสื้อสีแดง มีเสื้อคลุมสีครีมออกน้ำตาล เข็มขัดสีดำสนิท กระโปรงสีแดงลายสก็อต รองเท้าสีน้ำตาลเข้มและเนคไทด์สีชมพูอ่อน 
สำหรับวันนี้ซึ่งเป็นวันเปิดเทอมวันแรกของเธอในโรงเรียนแห่งนี้ เธอเป็นนักเรียนใหม่ที่พึ่งเข้ามาในเทอม2 ฉะนั้นเธอต้องทำตัวให้ถูกกับกฎระเบียบต่างๆ 
"ไหม มาทานข้าวเช้าเร็ว"เสียงคุณแม่ของไหมเรียกจากชั้น1ของบ้าน
"ค่ะ คุณแม่ "ไหมตอบกลับทันควัน
"นี่ไหม รีบๆลงมากินข้าวเลยนะ เมี๊ยว" เสียงแมวปีศาจพูดได้เอ่ยขึ้น
"อื้อ ขอไหมผู้โบว์แปปนึงนะ แบล็ค"
"เร็วๆล่ะเมี๊ยว"
"จ้า"
ตึกๆๆ
ไหมเดินลงมาจากชั้น2และตรงลงมาที่โต๊ะอาหาร
"จะทานล่ะนะคะ  อ้าม"ไหมหยิบขนมปังชิ้นโตเข้าปาก
 ผ่านไป10นาที 
 "ไหมเร็วๆลูก เดี๋ยวจะไปสายเอานะ "
"ค่า  จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ"
   ขณะที่ไหมกำลังย่างกรายเข้าไปในรถ แวบนึง เธอรู้สึกได้สึกความรู้สึกแปลกๆทำให้เธอชาไปทั้งตัว 
"ไหม  ไหม หมายยย"เธอได้สติเมื่อแบล็คเรียกเธอ
"แม่คะ ให้แบล็คไปกับหนูนะ"เธอทำหน้าตาอ้อนวอน
"เอ่อ...ก็ได้จ่ะ มาสิแบล็ค "
"เย้  เราจะได้ไปกับไหมด้วยแหละเมีียว"แบล็คกระโดดโลดเต้น
  ขณะนี้รถสีบลอนด์เงินได้แล่นไปตามท้องถนน ซึ่งจุดหมายก็คือโรงเรียนนานาชาติสเตล
ในขณะที่รถก้ได้แล่นไปเรื่อยๆ ไหมก็ใช้สายตามองออกไปนอกหน้าต่งพลางคิดถึงเรื่องราวของความฝันเมื่อคืนของเธอ
  "โบตั๋น ตื่นได้แล้วน้าา"เสียงเด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับเธอร้รองเรียก
"อ่า...คริสตัลเองเหรอ  ที่นี่ที่ไหนอ่ะ"เธอถามเค้า
"จำไม่ได้เหรอ ยัยบ้า เรามาเที่ยวที่สวนดอกไม้ของป้า ไวโอเล็ตไง"
"ป้า ไวโอเล็ต?" เธอทำหน้าสงสัยพร้อมเอียงคอเล็กน้อย
"ก็ป้าของเธอไงล่ะ อืม...ช่างเถอะ ฉันเจอดอกไม้ที่สวยมากๆด้วยล่ะ มาดูสิ"
"จริงเหรอ  ไหนล่ะคริสตัล" เธอหันซ้ายหันขวา
"ตรงนู้น ไปดูสิ"คริสตัลพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทางหลังต้นไทร
 จากนั้นทั้ง2คนก็วิ่งไปทางที่คริสตัลชี้
"ว้าว ดอกกุหลายนี่นา สวยจังเลย"เธอพูดพร้อมกับดวงตาเธอที่ตาเธอเป็นประกาย
"อื้อ สวยมากๆเลยใช้ม้าา ผมไปขอป้าไวโอเล็ตมาแล้วด้วย"
"เอ๋...เมื่อไหร่อ่ะ ไม่เรียกฉันเลย"
"ฮิ ฮิ หลับตาก่อนสิ"คริสตัลพูดพร้อมจับมือโบตั๋นมาปิดตาของเธอเอาไว้
"ปิดแล้ว"
 จากนั้นโบตั๋นก็รู้สึกเหมือนกับมีอะไรมาคลอเคลียที่ขาของเธอ
"ลืมตาสิ"
 เมื่อโบตั๋นลืมตาขึ้น เธอก็พบกับแมวสีดำที่มาคลอเคลียเธอ
"น่ารักจัง" โบตั๋นพูด
"เจ้านี่ชื่อแบล็คล่ะ ส่วนนี่ผมให้เธอนะ"เมื่อพูดจบคริสตัลก็หยิบดอกกุหลาบสีสดออกมาจากด้านหลัง และยื่นมันให้กับโบตั๋น
 "ขะ...ขอบคุณนะ มันสวยมากๆเลยล่ะ"
"อื้อ ........ นี่โบตั๋น"
"หืม อะไรเหรอคริสตัล"
"ผมสัญญานะ เมื่อผมโตขึ้นอีกผมจะให้ดอกกุหลาบพวกนี้กับเธออีกนะ"
"อื้อ  แล้วฉันจะรอนะ คริสตัล"
 
 
     "ไหม ถึงแล้วล่ะเมีียว"
"อ้ะ..จ่ะ ไปกันเร็วแบล็ค"
"ไปก่อนนะคะคุณแม่"
"จ้าาาาา วันแรกก็สู้ๆนะไหม"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"
 จากนั้นแบล็คก็ขึ้นมาอยู่บนหัวของไหม  ทั้ง2ได้ย่างกรายเข้าไปในโรงเรียนแล้วล่ะ
 
  "แย่แล้ว ล่ะ" ไหมพูดเบาๆ"
"อะไรเหรอไหม เมี๊ยว "แบล็คถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
"ฉันหาห้องเรียนไม่เจออ่ะ"
"ลองถามคนอื่นดูสิ"
"ฉันจะไปถามใครได้ล่ะแบล็.."
ตุ้บ  
"ขะ...ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ"
"ชู่ว  เงียบๆหน่อยสิ "
"ค่ะ...ขอโทษค่ะ"
"เธอเป็นใครน่ะ ทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้าเลย"
"เอ่อ...คือฉันเป็นนักเรียนใหม่ค่ะ "
"อ๋อ ว่าแต่เดี๋ยวนี้เค้าให้เอาสัตว์เลี้ยงเข้ามาได้เหรอ"
"ไหน  ไหนคะ ไม่เห็นมีสัตว์เลี้ยงเลย"
"ก็แมวสีดำบนหัวเธอไง" เขาพูดพร้อมชี้นิ้วมาที่แบล็ค
"เจ้าคนไม่มีมารยาท ฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงนะเมี๊ยว"
"พะ...แมวพูดดะ  อุ้บ" ไหมรีบใช้มือปิดปากเขาให้เร็วที่สุด
"ไปคุยกันที่อื่นค่ะ"
"อื้อ"
 ณ โต๊ะหินอ่อน
"อ่อยอั้นอ้ายแอ้ว"
"อ้ะ ขอโทษค่ะ"
"อะ..อือ ว่าแต่ทำไมแมวถึงพูดได้ล่ะ"
"เห็นด้วยเหรอคะ"
"ก็เห็นน่ะสิ ทำไมเหรอ"
"เอ่อ  คือ แมวนี่น่ะ มันแบบ จะอธิบายยังไงดีล่ะคะ เอ่อคือ"
"เธอพูดอย่างกับนี่มันเป็นผี"
"ประมาณนั้นแหละค่ะ "เค้าหน้าซีดขึ้นทันทีที่ได้ยินคำตอบของเธอ
"จริงดิ"
"ค่ะ"ไหมตอบด้วยสีหน้าจริงจัง
"อีกแล้ว  มันไม่ได้มาทำร้ายฉันใช่มั้ย"
"แบล็คไม่ใช่แมวอย่างนั้นนะคะ"
"งั้นก็แล้วไป  ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ"
"ตา..ตานิสา ไทรดินค่ะ"
"ชื่อเล่นล่ะ"
"ไหมค่ะ"
"ฉัน ดรีม ดรีมเอลโลนิค เป็นเพื่อนร่วมห้องเธอนะนักเรียนใหม่"
"เอ๋      "ไหมทำหน้าตกใจขั้นรุนแรง
"ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย ไปหาคุรครูกันเถอะ"
"อ่า..ค่ะ"
จากนั้นดรีมก็ดึงมือของไหมไป 
"รอด้วยสิเมี๊ยว" 
"เร็วๆสิ เจ้าแมวผี"
 แล้วพวกเขาทั้ง2คนกับอีก1ตัวก็ได้เดินไปยังห้องพักครู