ยัยนางฟ้ากะนายสุดฮอต :)

ตอนนี้ฉันมาอยู่บ้านที่ฉันอยากกลับมามากเเต่ทำไมรู้สึกหว่าเห่วยังไงไม่รู้ชีวิตตอนนี้น่าเบื่อมากเพราะอะไรกันหรือเพราะฉันไม่ได้กลับมาที่นี่นานเลยรุ้สึกเหมือนไม่สนิทกับใครนักตอนนี้ก็ผ่านมาหลายวันต่อหลายวันแล้วฉันเริ่มที่จะเบื่อเรื่อยๆ
''คุณมารีนค่ะ''
''ค่ะ''
พี่ลินเรียกทำลายความคิดฟุ้งซ่านของฉันขอบพระคุณ
''คุณท่านให้พี่มาเรียกคุณมารีนไปพบค่ะ''
''อ่ะค่ะขอเวลามารีนเเปบน่ะค่ะ''
แล้วฉันก็ติดเกียร์อย่างเร็วเข้าห้องน้ำทันทีเสร็จแล้วแต่งตัวไรเสร็จก้อลงมาพบคุณพ่อ
''มาแล้วหรอ''
ไม่มาทีมั้งยืนอยู่ตรงเนี้ย
''มาแล้วสิค่าา''
''พ่อจะให้เเกไปเรียนที่เมืองมนุษย์สักหน่อย''
''ทำไมค่ะ''
''ก้อเปล่าหรอกแค่อยากให้ไปเรียนการใช้ชีวิตเเบบมนุษย์บ้างแค่นั้น''
เริ่มสงสัย
''ก้อได้ค่ะวันไหนหรอค่ะ''
''พรุ่งนี้ค่ะคุณมารีน''
พี่ลินเอ่ยบอก
''ก้อ...ดีค่ะ''
ฉันจิไปช๊อปปิ้งด้วยหุหุหุ
วันต่อมา------
ฉันถูกส่งมาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยxxx
''อื้มสวัสดีค่ะใช่คุณมารีนรึเปล่าค่ะ''
''อ่อค่ะใช่ค่ะ''
''งั้นเชิญทางนี้ค่ะเดี่ยวดิฉันจะพาไปห้องเรียน''
''ค่ะขอบคุณค่ะ''
คนที่นี่นิสัยดีจัง