ยัยนางฟ้ากะนายสุดฮอต :)

ตอนนี้ฉันมาอยู่บ้านที่ฉันอยากกลับมามากเเต่ทำไมรู้สึกหว่าเห่วยังไงไม่รู้ชีวิตตอนนี้น่าเบื่อมากเพราะอะไรกันหรือเพราะฉันไม่ได้กลับมาที่นี่นานเลยรุ้สึกเหมือนไม่สนิทกับใครนักตอนนี้ก็ผ่านมาหลายวันต่อหลายวันแล้วฉันเริ่มที่จะเบื่อเรื่อยๆ

''คุณมารีนค่ะ''

''ค่ะ''

พี่ลินเรียกทำลายความคิดฟุ้งซ่านของฉันขอบพระคุณ

''คุณท่านให้พี่มาเรียกคุณมารีนไปพบค่ะ''

''อ่ะค่ะขอเวลามารีนเเปบน่ะค่ะ''

แล้วฉันก็ติดเกียร์อย่างเร็วเข้าห้องน้ำทันทีเสร็จแล้วแต่งตัวไรเสร็จก้อลงมาพบคุณพ่อ

''มาแล้วหรอ''

ไม่มาทีมั้งยืนอยู่ตรงเนี้ย

''มาแล้วสิค่าา''

''พ่อจะให้เเกไปเรียนที่เมืองมนุษย์สักหน่อย''

''ทำไมค่ะ''

''ก้อเปล่าหรอกแค่อยากให้ไปเรียนการใช้ชีวิตเเบบมนุษย์บ้างแค่นั้น''

เริ่มสงสัย

''ก้อได้ค่ะวันไหนหรอค่ะ''

''พรุ่งนี้ค่ะคุณมารีน''

พี่ลินเอ่ยบอก

''ก้อ...ดีค่ะ''

ฉันจิไปช๊อปปิ้งด้วยหุหุหุ

วันต่อมา------

ฉันถูกส่งมาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยxxx

''อื้มสวัสดีค่ะใช่คุณมารีนรึเปล่าค่ะ''

''อ่อค่ะใช่ค่ะ''

''งั้นเชิญทางนี้ค่ะเดี่ยวดิฉันจะพาไปห้องเรียน''

''ค่ะขอบคุณค่ะ''

คนที่นี่นิสัยดีจัง