เมื่อฉันมีเพื่อนเป็นผี
9.2
เขียนโดย อยากตดอัดหน้าเธอ
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.35 น.
14 ตอน
4 วิจารณ์
18.41K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 23.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) โดนชวนเดท
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผ่านมาสองวันแล้วที่โมวาปไปเยี่ยมแม่ของตัวเองส่วนฉันก็นังสือนอนสืบแต่ฉันกลับไม่พบอะไรเลย
"โว้ยยยย!"
ฉันสบถร้องออกมาพร้อมนอนกองภาพข่าวและเอกสารที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตายของโม
ฉันเหลือบมองนาฬิกาอีกชั่วโมงฉันก็ต้องมีเรียนฉันจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำเมื่อฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็หอบกระเป๋าเดินไปยังมหาวิทยาลัยของตัวเอง
"นี่! นังตัวดี"
อยู่ๆโมก็โผล่ออกมาเล่นทำเอาฉันเกือบสะดุ้งบางทีฉันก็แอบชินซะแล้วสิ
"มีอะไรห้ะ?" ฉันถามโม
"มีผู้ชายมองแกอยู่นั่นแหนะ"
พูดจบโมก็ชี้ไปขางหลังซึ่งเป็นโต๊ะไม้หินอ่อนและมีกลุ่มผู้ชายซึ่งหน้าตาดีนั่งกันอยู่หลายคนซึ่งในนั้นมีเซ็นด้วย
"บ้า! เขามองคนอื่นรึเปล่า" ฉันพูดแก้เขินก่อนที่จะก้าวเท้าให้เร็วขึ้น
"แหม! ทำเป็นเขินนังตัวดี ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ" โมพูดและหัวเราะพร้อมกับฉัน
เมื่อฉันหัวเราะเสร็จก็พบว่ามีผู้คนมากมายกำลังมองมาที่ฉันส่วนโมก็หายแว๊บไปกับตา
ตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนมาฉันก็พึ่งนึกได้ว่านอกจากมีเพื่อนเป็นผีอยู่คนนึงแล้วเพื่อนเป็นคนฉันก็มีอยู่แค่คนเดียวเหมือนกันก็คงจะเป็นอย่างนั้นตั้งแต่ฉันมีเพื่อนเป็นโมฉันก็คงถูกคนอื่นมองว่าบ้าไปแล้วแน่ๆ
ณ โรงอาหาร
ที่นี่ก็คงคึกคักตลอดทุกทีที่ฉันมาบางทีฉันก็คิดว่าคนพวกนี้ไม่เข้าเรียนกันซะอีก - -
หลังจากสั่งข้าวฉันก็รีบหาโต๊ะนั่งทันทีก่อนที่จะโดนคนอื่นแย่งเพราะคนแน่นโรงอาหารมาก
"นั่งด้วยสิ"
เซ็นเดินเข้ามานั่งพร้อมกับข้าวขวดน้ำกับถุงไส้กรอกและเฟร้นฟราย
"กินเยอะจริงนะ" ฉันพูดแซวเซ็น
"ที่จริงกินได้เยอะกว่านี้อีกนะ ฮ่าๆๆๆ" เซ็นตอบ
"อุ้ว น่าประทับใจ" ฉันตอบกลับกวนๆ
"อันที่จริงก็กินคนถามได้ด้วยนะ" เซ็นพูด
ฉันถึงกับสตั้นคาช้อนที่กังตักข้าวเข้าปาก
"ล้อเล่นน่ะ ฮ่าๆๆ" เซ็นหัวเราะ
"ฮ่าๆๆๆ" ฉันหัวเราะเนือยๆ
"รุกแรงจริงนายคนนี้จับให้มั่นนะนังตัวดี"
"แอ่กๆ!"
อยู่ดีๆโมก็โผล่มาพูดฉันนี่สำลักข้าวทันที
"ค่อยๆกินสิ" เซ็นพูดพร้อมยื่นน้ำให้
ฉันรีบคว้าน้ำและดูดน้ำทันที
"ขะ..ขอบใจ" ฉันพูดกับเซ็น
ฉันหันขวับไปหายัยโมส่วนยัยนั่นก็ยิ้มกรุ่มกริ่มใส่ฉัน
"นี่แอม..." เซ็นเอ่ยขึ้น
"หืม?" ฉันตอบ
"ลองไปเดทกันไหม?"
"....."
ฉันพูดไม่ออก กรี๊ดดด!! ผู้ชายชวนฉันเดทค่ะผู้ชายค่ะหล่อด้วยโอ้ยยย ฉันต้องได้ไฟร่านในตัวฉันมันทำงานแล้ว!!
"ได้สิ" ฉันตอบพร้อมกับทำท่าทีเขิน
"งั้นตอนเย็นเจอกันที่ตลาดนัดใกล้มอนะ อย่าเรทล่ะ" เซ็นพูดพร้อมกับโชว์ยิ้มหล่อๆให้
"อ่า..."
บางทีเซ็นก็ไม่เบาเหมือนกันแหะ อิอิ
โปรดติดตามตอนต่อไป...
"โว้ยยยย!"
ฉันสบถร้องออกมาพร้อมนอนกองภาพข่าวและเอกสารที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตายของโม
ฉันเหลือบมองนาฬิกาอีกชั่วโมงฉันก็ต้องมีเรียนฉันจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำเมื่อฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็หอบกระเป๋าเดินไปยังมหาวิทยาลัยของตัวเอง
"นี่! นังตัวดี"
อยู่ๆโมก็โผล่ออกมาเล่นทำเอาฉันเกือบสะดุ้งบางทีฉันก็แอบชินซะแล้วสิ
"มีอะไรห้ะ?" ฉันถามโม
"มีผู้ชายมองแกอยู่นั่นแหนะ"
พูดจบโมก็ชี้ไปขางหลังซึ่งเป็นโต๊ะไม้หินอ่อนและมีกลุ่มผู้ชายซึ่งหน้าตาดีนั่งกันอยู่หลายคนซึ่งในนั้นมีเซ็นด้วย
"บ้า! เขามองคนอื่นรึเปล่า" ฉันพูดแก้เขินก่อนที่จะก้าวเท้าให้เร็วขึ้น
"แหม! ทำเป็นเขินนังตัวดี ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ" โมพูดและหัวเราะพร้อมกับฉัน
เมื่อฉันหัวเราะเสร็จก็พบว่ามีผู้คนมากมายกำลังมองมาที่ฉันส่วนโมก็หายแว๊บไปกับตา
ตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนมาฉันก็พึ่งนึกได้ว่านอกจากมีเพื่อนเป็นผีอยู่คนนึงแล้วเพื่อนเป็นคนฉันก็มีอยู่แค่คนเดียวเหมือนกันก็คงจะเป็นอย่างนั้นตั้งแต่ฉันมีเพื่อนเป็นโมฉันก็คงถูกคนอื่นมองว่าบ้าไปแล้วแน่ๆ
ณ โรงอาหาร
ที่นี่ก็คงคึกคักตลอดทุกทีที่ฉันมาบางทีฉันก็คิดว่าคนพวกนี้ไม่เข้าเรียนกันซะอีก - -
หลังจากสั่งข้าวฉันก็รีบหาโต๊ะนั่งทันทีก่อนที่จะโดนคนอื่นแย่งเพราะคนแน่นโรงอาหารมาก
"นั่งด้วยสิ"
เซ็นเดินเข้ามานั่งพร้อมกับข้าวขวดน้ำกับถุงไส้กรอกและเฟร้นฟราย
"กินเยอะจริงนะ" ฉันพูดแซวเซ็น
"ที่จริงกินได้เยอะกว่านี้อีกนะ ฮ่าๆๆๆ" เซ็นตอบ
"อุ้ว น่าประทับใจ" ฉันตอบกลับกวนๆ
"อันที่จริงก็กินคนถามได้ด้วยนะ" เซ็นพูด
ฉันถึงกับสตั้นคาช้อนที่กังตักข้าวเข้าปาก
"ล้อเล่นน่ะ ฮ่าๆๆ" เซ็นหัวเราะ
"ฮ่าๆๆๆ" ฉันหัวเราะเนือยๆ
"รุกแรงจริงนายคนนี้จับให้มั่นนะนังตัวดี"
"แอ่กๆ!"
อยู่ดีๆโมก็โผล่มาพูดฉันนี่สำลักข้าวทันที
"ค่อยๆกินสิ" เซ็นพูดพร้อมยื่นน้ำให้
ฉันรีบคว้าน้ำและดูดน้ำทันที
"ขะ..ขอบใจ" ฉันพูดกับเซ็น
ฉันหันขวับไปหายัยโมส่วนยัยนั่นก็ยิ้มกรุ่มกริ่มใส่ฉัน
"นี่แอม..." เซ็นเอ่ยขึ้น
"หืม?" ฉันตอบ
"ลองไปเดทกันไหม?"
"....."
ฉันพูดไม่ออก กรี๊ดดด!! ผู้ชายชวนฉันเดทค่ะผู้ชายค่ะหล่อด้วยโอ้ยยย ฉันต้องได้ไฟร่านในตัวฉันมันทำงานแล้ว!!
"ได้สิ" ฉันตอบพร้อมกับทำท่าทีเขิน
"งั้นตอนเย็นเจอกันที่ตลาดนัดใกล้มอนะ อย่าเรทล่ะ" เซ็นพูดพร้อมกับโชว์ยิ้มหล่อๆให้
"อ่า..."
บางทีเซ็นก็ไม่เบาเหมือนกันแหะ อิอิ
โปรดติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ