เมื่อฉันมีเพื่อนเป็นผี
เขียนโดย 
อยากตดอัดหน้าเธอ
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.35 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 23.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) เดทครั้งแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเอาจริงๆฉันพึ่งจะเคยโดนชวนเดทครั้งแรกซะด้วยสิไม่เคยมีใครชวนฉันด้วยซ้ำหน้าตาฉันก็ไม่ได้สวยเลิศเรออะไรขนาดนั้นแถมยังซกมกอีกดีแค่ไหนแล้วที่เซ็นจะชวนฉันไปเดท อร้าย!! ตื่นเต้น!!
เมื่อเลิกเรียนฉันก็รีบติดเกียร์ตะกวดแล้วไปหาชุดที่สวยที่สุดโบ๊ะเครื่องสำอางค์ผลัดแปรงอย่างเกร็งมือเพื่อให้หน้าตาฉันออกมาสวยที่สุดฉันคิดไว้แค่คำเดียว ฉันต้องได้! ฉันต้องได้!
เมื่อฉันแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จก็รีบ้ดินไปยังตลาดนัดทันที ทีนี่มีทั้งของกินต่างๆเสื้อผ้ารองเท้ายันเครื่องสำอางค์ปลอม - -
"รอนานไหม"
ฉันหันไปก็เจอเซ็นแต่งตัวเสื้อยืดสีดำลายหัวใจกางเกงขาสั้นสามส่วนรองเท้าผ้าใบสีดำ แม่เจ้า! โครตหล่อคนอะไรโครตหล่อหล่อแบบยอมหล่อนจนวัวตายความล้มอย่างนี้นี่เองคนหน้าตาดีจะทำอะไรมันก็ดูดีจริงๆแหละ
"ไม่..ไม่เลย" ฉันตอบเซ็นกลับไป
"วันนี้แต่งตัวสวยจัง" เซ็นมองฉันและยิ้ม
"ขอบใจจ้ะฉันสวยทุกวันอยู่แล้ว" ฉะนตอบกลับพร้อมยิ้มให้
"5555" เซ็นหัวเราะออกมา
"นี่!ขำไรห้ะ"
"เปล่าๆ ไม่มีไรหรอกคิดมาก ป่ะเดี๋ยวเลี้ยงหนม"
เซ็นพูดจบก็จับมือฉันและเดินเข้าไปยังในตลาดนัด หึ! มีหรอที่ฉันจะป่อยมือใจร่านอย่างฉันไม่มีทางปล่อยแน่นอนย่ะ!
"นังตัวดีฉันอยากกินลูกชิ้นปลาทอดนี่จัง" โมพูดขึ้น
"เอาน่าเดี๋ยวซื้อให้" ฉันตอบโมกลับ
"คุยกับใครหรอ?" เซ็นถามฉัน
"อ้อ เพื่อนเก่าน่ะตะกี้เดินผ่านไปนายไม่ทันสังเกตหรอก แหะๆๆๆ" ฉันพูดหัวเราะกลบเกลื่อน
"หือ? ก็ไม่เห็นจะมีใครคุยกับเธอเลยนี่ฉันสังเกตตลอด" เซ็นทำหน้างง
ฉันควรจะเขินดีไหมนะ ><
เราเดินกันไปจนถึงร้านขายเครื่องประดับ ที่นี่มีของสวยมากๆ จนตาฉันไปเตะกับเจ้าสร้อยคอจี้รูปหัวใจเปิดออกมาก็เป็นกุญแจ
"อยากได้อันนี้หรอ?" เซ็นถาม
"ใช่!!"
จากนั้นฉันจึงควักตังค์และหยิบสร้อยเพื่อจะถามราคา
"เท่าไหร่คะ/ครับ"
ฉันและเซ็นพูดออกมาพร้อมกัน
"ร้อยห้าสิบบาทจ้ะลดได้เหลือร้อยสี่สิบ" แม่ค้าตอบ
"เดี๋ยวเราจ่ายให้"
เซ็นพูดพร้อมควักตังค์จากกระเป๋าออกมาจ่ายให้ฉัน
"ขอบคุณนะ" ฉันบอกเซ็น
"ไม่เป็นไร" เซ็นตอบและยิ้มให้
และสายตาฉันก็ไปสะดุดกับแหวนสลักคำว่า 'girlfriend' สีเงินฉ่ำวาวเข้า
"เอาอันนี้ด้วยค่ะเท่าไหร่คะ"
ฉันหยิบแหวนและยื่นให่แม่ค้า
"ร้อยห้าสิบเหมือนจ้ะลดได้ร้อยสี่สิบเหมือนกัน" แม่ค้าตอบ
"นี่ค่ะ"
ฉันยื่นตังค์ให้แม่ค้าและเดินออกจากร้านพร้อมเซ็น
"อ่ะ! ฉันให้"
ฉันยื่นถุงที่มีแหวนให้เซ็น
"ให้เราหรอ ขอบคุณครับ ^^ "
เซ็นรับถุงและยิ้มให้ฉันจากนั้นเขาก็หยิบแหวนมาใส่นิ้วนางข้างซ้าย
จากนั้นเราก็เดินวนซื้อของกินซื้อของจนเดินออกมาจากตลาดนัด
"วันนี้สนุกมากเลย" เซ็นพูด
"จริงอ่อ?" ฉันตบกลับ
"วันหลังมาเดทกันอีกนะ"
เซ็นพูดจบก็เดินมาส่งฉันที่หอก่อนที่เขาจะกลับไป
"ฟู่วววว!"
อยู่ๆร่างโมก็ปรากฏต่อหน้าฉัน
"ฉันมีอะไรจะให้เธอดู" โมพูดขึ้น
"อะไรล่ะ?" ฉันตอบกลับ
"เบาะแสการตายของฉันตามฉันมา"
พูดจบโมก็เดินขึ้นไปยังห้องที่เราอยู่
"ในนี้หรอหรอ?" ฉันถาม
"ใช่" โมตอบกลับสั้นๆ
"เปิดตู้เสื้อผ้าสิ" โมพูด
เมื่อฉันเปิดก็พบว่ามีเสื้อผ้าของฉันและมีกระเป๋าวางอยู่ในมุมซ้ายสุดของตู้
"นี่หรอเบาะแส?"
"ใช่แล้วเปิดดูสิ"
ฉันหยิบกระเป๋าและรูดซิบออกดูก็พบว่า...
โปรดติดตามตอนต่อไป....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
