สัญญาใจ ฉันและเธอ
-
เขียนโดย มายมิมิ
วันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 09.25 น.
8 ตอน
0 วิจารณ์
10.03K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม พ.ศ. 2560 09.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) story by กันต์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเอ่อ..สวัสดีครับ(คนอ่าน5555)ผมชื่อกันต์อย่างที่ทุกคนรู้จักกันในนามที่ยัยนั่นเล่าแหละครับ
เมื่อกี้ยัยนั่นโดนเพื่อนๆล้อว่าชอบผมแล้วเธอก็หน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลย ไม่รู้ว่าเธอเขินหรือเธอโกรธเหมือนกัน แต่เธอก็ดูน่ารักในแบบของเธอมาตั้งแต่สมัยประถมแล้วละครับ พวกคุณเคยแอบหลงรักเพื่อนตัวเองรึเปล่าครับ เอาล่ะอย่างงกันเดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง
5ปีที่แล้ว
สมัยผมกับเธอยังอยู่ป.6 เราทั้งคู่อยู่ห้องเดี่ยวกันมาตั้งแต่ตอนป.1แล้วครับ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมหลงรักครับ เธอคือคนที่กระชากหัวใจผมไป ตั้งแต่วันนั้น.....
"สวัสดีนักเรียนชั้นป.6ของครูทุกคน สำหรับการเปิดเรียนวันสุดท้ายวันนี้ก่อนที่นักเรียนทุกคนจะสอบเข้ามัธยม ครูจะให้ทุกคนมาบอกลาเพื่อนรักของตัวเอง เริ่มจากนิรินดานะจ๊ะ"
เธอเดินออกไปหน้าชั้นเรียนเธอเป็นคนขี้อายครับ และเธอก็เป็นคนสวยและน่ารักทำให้เด็กๆผู้หญิงในห้องเรียนไม่ค่อยชอบเธอสักเท่าไหร่ แต่สำหรับเด็กผู้ชายแล้วละก็ เธอเป็นขวัญใจหนุ่มๆเลยละครับ
และเธอก็เป็นขวัญใจของผมเช่นกัน ก็เธอน่ารักนี่ครับใครจะห้ามใจไม่ให้ตกหลุมรักเธอได้
"สวัสดีนะ เอ่อเราอยากจะบอกกับกันต์ว่าเรายินดีมากนะที่ได้เป็นเพื่อนเธอขอบคุณมากที่เป็นเพื่อนคนแรกของเรา เอ่อไม่ใช่สิต้องเป็นเพื่อนรักคนแรกของเราต่างหาก เราสามารถไว้ใจเธอได้ เราไม่ต้องเฟคเวลาเราอยู่กับกันต์ หลังจากจบป.6ไปพวกเราก็ต้องแยกย้ายเพราะเราจะย้ายไปเรียนในตัวเมืองกรุงเทพ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพทุกอย่าง" ผมยิ้มให้เธอ ผมไม่รู้ว่ารอยยิ้มที่ผมให้เธอเป็นรอยยิ้มที่หมายถึงอะไร ผมไม่รู้ว่าผมยิ้มให้เธอเพราะผมมีความสุข หรือผมยิ้มให้เธอเพราะกลบเกลื่อนความเศร้า เธอยิ้มตอบกลับมาให้ผมแล้วเดินตรงกลับมานั่งที่ข้างๆผม ผมรู้มาล่วงหน้าแล้วครับว่าเธอจะย้ายไปเรียนในตัวเมืองกรุงเทพ ตอนนั้นผมเฮิร์ทไปเป็นเดือนๆ ทุกคนคงสงสัยว่าผมจะเฮิร์ททำไมเพราะ? เอ่อใช่ครับเพราะผมชอบเธอ ผมชอบเธอมานานมากแล้ว ผมอยากอยู่ใกล้ชิดเธอผมถึงบอกเธอไม่ได้ ทุกคนเคยได้ยินใช่มั้ยครับ แอบชอบเพื่อนสนิทถ้าเค้าคิดเหมือนเราก็ดีแต่ถ้าเค้าไม่ได้ชอบผมล่ะ เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีกมั้ย จนเธอย้ายไปเรียนมัธยมที่ตัวเมืองกรุ่งเทพเราก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลย ให้ทายว่าผมคิดถึงเธอแค่ไหน? เอาล่ะมาอยู่กับปัจจุบันกันดีกว่า ตอนนี้ผมหาเธอเจอแล้วมันไม่มีความจำเป็นเลยที่ผมจะต้องปล่อยเธอไปอีก ผมใช้้เวลาตามหาเธอตั้งเท่าไหร่ ผมคงไม่ยอมปล่อยให้เธอจากผมไปอีกรอบหรอครับ ถึงตอนนี้เธอยังจำผมไม่ได้..แต่ผมจะทำให้เธอจำจดหมายสัญญาใจของเราให้ได้
เมื่อกี้ยัยนั่นโดนเพื่อนๆล้อว่าชอบผมแล้วเธอก็หน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลย ไม่รู้ว่าเธอเขินหรือเธอโกรธเหมือนกัน แต่เธอก็ดูน่ารักในแบบของเธอมาตั้งแต่สมัยประถมแล้วละครับ พวกคุณเคยแอบหลงรักเพื่อนตัวเองรึเปล่าครับ เอาล่ะอย่างงกันเดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง
5ปีที่แล้ว
สมัยผมกับเธอยังอยู่ป.6 เราทั้งคู่อยู่ห้องเดี่ยวกันมาตั้งแต่ตอนป.1แล้วครับ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมหลงรักครับ เธอคือคนที่กระชากหัวใจผมไป ตั้งแต่วันนั้น.....
"สวัสดีนักเรียนชั้นป.6ของครูทุกคน สำหรับการเปิดเรียนวันสุดท้ายวันนี้ก่อนที่นักเรียนทุกคนจะสอบเข้ามัธยม ครูจะให้ทุกคนมาบอกลาเพื่อนรักของตัวเอง เริ่มจากนิรินดานะจ๊ะ"
เธอเดินออกไปหน้าชั้นเรียนเธอเป็นคนขี้อายครับ และเธอก็เป็นคนสวยและน่ารักทำให้เด็กๆผู้หญิงในห้องเรียนไม่ค่อยชอบเธอสักเท่าไหร่ แต่สำหรับเด็กผู้ชายแล้วละก็ เธอเป็นขวัญใจหนุ่มๆเลยละครับ
และเธอก็เป็นขวัญใจของผมเช่นกัน ก็เธอน่ารักนี่ครับใครจะห้ามใจไม่ให้ตกหลุมรักเธอได้
"สวัสดีนะ เอ่อเราอยากจะบอกกับกันต์ว่าเรายินดีมากนะที่ได้เป็นเพื่อนเธอขอบคุณมากที่เป็นเพื่อนคนแรกของเรา เอ่อไม่ใช่สิต้องเป็นเพื่อนรักคนแรกของเราต่างหาก เราสามารถไว้ใจเธอได้ เราไม่ต้องเฟคเวลาเราอยู่กับกันต์ หลังจากจบป.6ไปพวกเราก็ต้องแยกย้ายเพราะเราจะย้ายไปเรียนในตัวเมืองกรุงเทพ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพทุกอย่าง" ผมยิ้มให้เธอ ผมไม่รู้ว่ารอยยิ้มที่ผมให้เธอเป็นรอยยิ้มที่หมายถึงอะไร ผมไม่รู้ว่าผมยิ้มให้เธอเพราะผมมีความสุข หรือผมยิ้มให้เธอเพราะกลบเกลื่อนความเศร้า เธอยิ้มตอบกลับมาให้ผมแล้วเดินตรงกลับมานั่งที่ข้างๆผม ผมรู้มาล่วงหน้าแล้วครับว่าเธอจะย้ายไปเรียนในตัวเมืองกรุงเทพ ตอนนั้นผมเฮิร์ทไปเป็นเดือนๆ ทุกคนคงสงสัยว่าผมจะเฮิร์ททำไมเพราะ? เอ่อใช่ครับเพราะผมชอบเธอ ผมชอบเธอมานานมากแล้ว ผมอยากอยู่ใกล้ชิดเธอผมถึงบอกเธอไม่ได้ ทุกคนเคยได้ยินใช่มั้ยครับ แอบชอบเพื่อนสนิทถ้าเค้าคิดเหมือนเราก็ดีแต่ถ้าเค้าไม่ได้ชอบผมล่ะ เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีกมั้ย จนเธอย้ายไปเรียนมัธยมที่ตัวเมืองกรุ่งเทพเราก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลย ให้ทายว่าผมคิดถึงเธอแค่ไหน? เอาล่ะมาอยู่กับปัจจุบันกันดีกว่า ตอนนี้ผมหาเธอเจอแล้วมันไม่มีความจำเป็นเลยที่ผมจะต้องปล่อยเธอไปอีก ผมใช้้เวลาตามหาเธอตั้งเท่าไหร่ ผมคงไม่ยอมปล่อยให้เธอจากผมไปอีกรอบหรอครับ ถึงตอนนี้เธอยังจำผมไม่ได้..แต่ผมจะทำให้เธอจำจดหมายสัญญาใจของเราให้ได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ