รักออกแบบได้

ไม่นานพ่อแม่ของโจก็เปิดประตูมา
พร้อมกับถุงอาหารและผลไม้
หนิงและเจก็ไม่รีรอที่จะยกมือไว้สวัสดี
พ่อของโจไหว้คืนพร้อมกล่าวทักทาย
"ครูหนิงใช่ไหมครับ"พ่อของโจทักทาย
"ค่ะ พอดีหนูเป็นครูประจำชั้นของโจอ่ะค่ะ"
พ่อของโจยิ้ม ก่อนที่จะหันไปคุยกับลูกชายตัวแสบ
"ไงโจ ตี3ตี4ออกมาทำไม"
โจนึกเหตุผลไม่ออกเลยแถๆไป
"หิวข้าว จะไปเซเว่น"โจตอบส่งๆ
"แล้วรถไปชนยังไงหล่ะเนี่ย"
พ่อยังถามซ้ำ
"ผมเหม่อลอยน่ะพ่อ เลยไม่เห็นฟุตบาท"
อันนี้เป็นความจริงอย่างยิ่ง
แล้วแม่ของโจก็เดินมายุติบทสนทนา
"พอๆ กินข้าวดีกว่า"
เจและหนิงก็เลยขอตัวกลับเพื่อมารยาท
"กลับก่อนน่ะค่ะ"
แน่นอนว่าโจต้องขาดโรงเรียนไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ
ด้วยที่ว่าพ่อแม่ของโจอยู่ต่างจังหวัด
เลยไม่สะดวกที่จะมาหาบ่อยๆเลย
ต้องเป็นภาระของเจและหนิง
ที่ผลัดกันมาเยี่ยมมาดูแล
จนกระทั่งออกจากโรงพยาบาล
"หนิงเอางานทั้งอาทิตย์มาให้ทำด้วยน่ะ"
หนิงหอบการบ้านมาให้เขาถึงที่ห้อง
"ครับ เฮ้ยมีวิชาหนิงด้วย"
"แน่นอนสิค่ะ ต้องทำน่ะ"
"ครูไรไม่รู้ใจร้ายชมัด"
แล้วหนิงก็หยิกไปที่แก้มของโจ
"ว่าใครค่ะ"
ไม่นานเสียงมือถือของหนิงก็ดังขึ้น
"เดี๋ยวมาน่ะ"
แล้วเธอก็หายไปรับโทรศัพท์