คุณเชฟสาวที่รัก

จากตอนเดิมที่เเล้ว
เช้าวันต่อมา ณ บ้าน วินกุ๊ก เวลา 08.00
ตินตื่นมาด้วยความสนใสหรือป่าว... 
ติน : โอ๊ย~~~~~~ได้กับมานอนบ้านตัวเองเเล้วมันหลับสบายจริงๆเลย. ไปอาบน้ำดีกว่า วันนี้ต้องมีของอร่อยๆเเน่เลย
2 ชั่วโมงผ่านไป~~~
ตินรีบเเต่งตัวเดินลงไปที่ห้องอาหาร
ติน : คุณแม่~~~ / รับเดินเข้าไปกอด/ หื้อหอมจัง
เเม่ : อะไรหอม / เสียงกะโดดของพ่อ / เห้ยหอมไรเมียฉันเเม่เเกนะเว้ย 
ติน : โห้... พ่อผมหมายถึงอาหารนะเเหม.... กับลูกก้ไม่เว้นในการหึงนะคับบ
เเม่ : หุ ตอนเเม่สาวๆ พ่อมาจีบเเม่ใหม่ๆนะตอนเวลาเเม่เลิกเรียน เขาส่ง บอรีการด์มารับคุ้มเเม่ต้องสองสามคน เพราะเเม่สวยไงหนุ่มมาจีบ / ยิ้มมองน่าเขินน
พ่อ : พูดถึงก้คิดถึงสมัยนั้นเนอะ ตอนคุณยังสาวๆ ตึงๆ / คิดภาพสมัยสาวๆ
เเม่ตัดบท / เเม่: นิทำไหมตอนนี้ฉันไม่ตึงหรือยังไง / มองเเรง
พ่อ : โอ้ป่าว. เเม่สวยเสอมม..
ติน : ผมหิวเเล้วมาๆกินข้าวกันเร้วๆๆๆ
ตัดไปที่ร้านอาหารไทย ณ สีลม 
พิมทำอาหารด้วยใจ ลอยนึกถึงเรื่องเมื่อวาน 
บอย : เจ๊ ของลูกค้าเสร้จยัง
พิมหัดไปมอง : อะไร
บอย : โอ๊ยเจ้ผักไทไหม้หมดเเล้ววว
พิมหัดลงมองที่กะทะ เเละตกใจ
พิม ; เวาะตายเเละๆๆๆ
บอย : เอ๊าเจ้เป็นไรเนี้ย 
พิม : โทษทีๆๆๆ เดียวทำไห้ไหม่
บอย : เจ้เป็นไรเนี่ยใจลอยไร. หรือใจลอยเรื่องเมื่อวานพี่คนนั้นหรอ
หรือเจ้ชอบที่เขา. อันเเน่..... เห็นหนุ่มๆหล่อๆไม่ได้เลยนะ
พิม : อะไร นิ ฉันหรอ คนอยากฉันหล่อเเต่ไม่ มีพิเเพกฉันก้ไม่มองหรอก ไปทำผักไทดีกว่า. 
บอย : ใช้สิ...ใครจะไปเหมื่อนที่ซันละค๊าบบ
พิม : หยุดพูดถึงเขานะไม่งั้น ฉันจะเราะฟันนาย
บอย : อ่าา โหดอีกเเย้ว.