คุณเชฟสาวที่รัก
เขียนโดย อิสุ
วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.54 น.
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2559 00.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอาทิตนึ่งผ่านไปไวเหมือน โกหก.....
กริ๊กๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆ
พิมนอนหลับอยู่บนเตียงนุ่มๆๆ ในอากาศยามเช้าดีเเสนเย็นสบายของเเอร์ 25 องศา ตัดภาพ
กริ๊กๆๆๆๆๆๆ
พิมรีบยืมนาฬิกามาดู
7: 15
พิม : หื้มม ขอนอนต่อไม่ได้เหรอ พึ่งจะได้นอนเองนะวันหยุดมันชั้งเเสนเร็วเหลือเกินน / บ่นๆๆ/ เมื่อคืนเธอดุซีรย์เกาหลี ทั้งคืนตั้งเเต่ 22: 00 ถึง ตี 3 โอ๊ะๆๆนางเอกติ่งเกาหลี%55555
ณ , เวลา 8:30
เสียงประตูร้านเปิด
เฮีย : เอ้าา พิมมาช้าอีกเเล้วนะ
พิม : รถมันติดนะเฮีย
เฮีย : เหรอ ทำไหมขอบตาดำๆ งะ?
บอยกะโดด เผือก : จะมีไรเล่า เหมือนเดิมนะเฮีย ไม่เกาหลีก็ ฝรั่ง
พิม : นิรู้ดีนะ เดะจาโดน / พิมหัดมองซ๊ายขวา ในร้าน / ทำน่าสงใส /ถามเฮียกับ /: เฮ๊าา นายคนนั้นไม่มาทำงานหรอหรือ
.....
เสียงดังมาเเต่ไกล
ติน : สวัสดีครับ คุณเชฟ / ยิ้ม
พิมรีบหัดไปมองที่ด่านหลัง/ เพลงมา 30 วิ ~ ลมเจ้าเฮ่ยช่วยพาพัดมา มาส่งใจที่เคยเงียบเหงามานานน อยากให้เธอรู้จังว่ารักเธอมานาน ขอ.... วอนให้ลมช่วยหยุดพัด อย่าเอารักเเท้นั้น จากไป~ (เพลง ลมเจ้าเฮย)
ติน : สวัสดีนะครับ คงสบายดีนะครับไม่เคยต้อง อาทิตนึ่ง
พิม : เอ่อ....... คะๆ / แอบคิดในใจ : ทำไหมหล่อจังดูสิดูหนวกของเขาสิคิดเเล้วนึกถึงซีวอนเลย มีความเป็นโอปา อ่า... ไม่สิๆหยุดๆ วางฟอมเราต้องฟอมมฉันคือหัวน่าโอเค /
พิม : อื้ม อื้ม ยิน....ดีตอนรับนะอื้ม เรามาเริ่มงานกันเถอะ / หัดหลังรีบเดินไป //// คนทั้งร้านหัดมามองที่พิม เดินไป
บอยเดินมากระชิมข้างหูเฮีย : ผมก็นึกว่าไม่มา
เฮีย : ฉันก้พาวานาเหมือนกันเเต่ไม่สิ ทำไหมวันนี้หล่อ
บอย : เห้ยเฮีย
เฮีย : เฮียเเพ้คนมีหนวก / เเละเดินไปจากตรงนั้น
บอย : หื้อม เฮียชอบผ ช หรือนี้ หะ
ติน : สวัสดีครับ ฝากตัวด้วยนะคับรุ่นพี่
บอย : เออ....ผมเเค่เด็ก20เองคับไม่ต้องรุ่มพี่ก้ได้
ติน : อ้อ . เออ ไงไอ้น้องไปทำงานกัน / มือตบไล่
บอย / ยิ้มเเย่นๆ อ่าครับ ๆ/ คืดในใจ / สนิกโคตรเร็วเลย / ไปทำงานดีกว่า
ณ ในครัว
ตินเปิดประตูเเละทักท้ายด้วย : เออผมต้องเริ่มทำเลยใช้ไหมครับ
พิมหัดมองตกใจ : หื้ม ~~~ เอออยากเเรกคุณต้องไปเปลี่ยนชุดนี้ชุดคุณ / โยกเสื้อให้
10 นาทีผ่านไป
ติน : คือ..... ว่า / ตะโดดมาจากห้องน้ำ
พิม : มีไรไหมคะ
ติน : ผมมีปัญหานิดหน่อยคับ
พิม : ชุดอาจจะเล็กไปนะคะเพาะมีเเต่คนไซเล็กๆ
ติน : นั้นเเละครับที่จะบอกคุณ / เปิดประตูออกมา
พิมได้เห็นตินใส่เสือที่เล็กว่าตัว เอวลอยเเขนลอย พิมอดที่จะหัวเราะมาไม่ได้
พิม : 5555555555555555
ตินยิ้มเเบบเขินๆ : คือว่ามันเล็กไปไหม ผมอายนะเนี้ยอย่าหัวเราะผมสิ / เกาหัว
พิม :5555 โทษๆนะคุณฉันลืมหาชุดให้คุณเลยต้องมาใสาชุดของฉันเดียวฉันไปหาให้ใหม่นะ5555
ติน : ชุดคุณเหรอครับ ท่าเป็นชุดคุณผมใส่ได้ครับว่าเเละทำไหมหอม/ยิ้มหล่อ
พิม : หื้อ คุณโนดจิตประเนี้ย / หยุดขำมองจิต
ติน : ไม่ใช้ยังที่คุณคิดนะ. คือว่าผมใส่เเบบนี้ก้ได้ฮะ ผมเเกร้ใจอะฮะ
พิม : คุณเเน่ใจนะว่าจะใส่เเบบนี้
ติน : คับ
พิม : โอเค เริ่มงานคะ คุณ...
ติน : ตินครับ คุณเชฟ / มองตาหวาน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ